အနီးဆံုး စၾကာ၀ဠာကို သြားရင္ေတာင္
ႏွစ္ေတြေထာင္ခ်ီျပီး ၾကာတယ္တဲ့..
အလင္းႏွစ္ေတြ ပုခံုးပိုးလို႕
အဲလိုမ်ိဳး
မင့္ကို ခ်စ္ခဲ့တယ္
ငါ့ စာမ်က္ႏွာေတြအတြက္
ႏိုးထလာတဲ့ မင့္ နံနက္
အဓိပၸါယ္ရွိမႈနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေစပါ့မယ္၊
ငွက္ကေလးသံုးေကာင္
မင့္ ျပဴတင္းေပါက္ေဘာင္မွာနားဖို႕
ငါ ေစလႊတ္ခဲ့တာေပါ့
သူတို႕ကို ေတးဆိုပါေစကြယ္။
ေလးျဖဴရဲ႕သီခ်င္း
ေလျငင္းသယ္လာတယ္
-ဘယ္ဆီကို ေရာက္ေရာက္
ဘာေတြကို လုပ္လုပ္
အေတြးထဲ အျမဲတမ္း မင္း၀င္ေနတယ္-
ဒဏ္ရာေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား
ႏွလံုးသားကေတာ့
မင့္ကို သယ္ပိုးထားပါတယ္။
တခါတခါလည္း
ငါဟာ အတၱၾကီးလြန္းတယ္
ပင္လယ္ၾကီးတခုလံုးကိုေတာင္
ကုန္သြားေအာင္ ေသာက္ခ်င္ေနတာ
ငါေပါ့။
ျပီးေတာ့မွ
မုန္တိုင္းထန္တဲ့ပင္လယ္ကို
မိုးခ်ဳပ္ေမွာင္ရီထဲ ျပန္ရွာရင္း
လြမ္းျပီးရင္းလြမ္းေနတတ္တာေပါ့။
ATN
-ဘယ္ဆီကို ေရာက္ေရာက္
ReplyDeleteဘာေတြကို လုပ္လုပ္
အေတြးထဲ အျမဲတမ္း မင္း၀င္ေနတယ္-
ေရာဂါမေသးဘူးပဲ အစ္ကိုရ မ်က္ေျဖ ဆိုေတာ့ေတာ္ေသးတယ္ ေျဖနိုင္ေအာင္ ဘီယာနဲ ့ေမွ်ာလိုက္ း)
အား..ပင္လယ္တစ္ခုလံုးကုန္ေအာင္ေသာက္မလို႕လားဟင္.
ReplyDelete:P
ဒဏ္ရာေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား
ႏွလံုးသားကေတာ့
မင့္ကို သယ္ပိုးထားပါတယ္။
ဂြတ္တယ္ :)္္
မုန္တိုင္းထန္တဲ ့ပင္လယ္ကို မိုးခ်ဳပ္ေမွာင္ရီထဲမွာ
ReplyDeleteျပန္ရွာဦးမယ္ဆိုေတာ့ အင္း......
"အလင္းႏွစ္ေတြ ပုခံုးပိုးလို႕
အဲလိုမ်ိဳး
မင့္ကို ခ်စ္ခဲ့တယ္"
အမ်က္ေၿပရုံတင္မကဘူး။ ခ်က္ခ်င္းကို ဒူးေထာက္ၿပီး
ေၾကြေလာက္တယ္။ ။ ။
ဒဏ္ရာေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား
ReplyDeleteႏွလံုးသားကေတာ့
မင့္ကို သယ္ပိုးထားပါတယ္။
ဒီအပိုဒ္ေလးကိုႀကိဳက္တယ္။
သူတည္းတေယာက္
ReplyDeleteဖတ္ဘုိ႔ေရာက္မူ
သူတေယာက္မွာ
ေရးလင့္ကသာ
အုိကဗ်ာတည္း…။
ကဗ်ာေလး ၾကိဳက္တယ္ အစ္ကုိ။ မေန ့ကတည္းက ဖတ္ျပီးသား။ စာမူခ အေပးေနာက္က်သြားတယ္ :P
ReplyDeleteReally nice poem with a lovely sounds.
ReplyDeleteငွက္ကေလး ၃ ေကာင္ ေတးသီေၾကြးမဲ့
ReplyDeleteျပဴတင္းေပါက္ပိုင္ရွင္ေလး ေရ....
...အား က် လိုက္ပါ ဘိေတာ့...
...
ေမတၱာစြမ္းအားေတြ နဲ႕ တငး္ၾကမ္းျပည့္ျပီး
လွပ သိမ္ေမြ႔ လြန္းတဲ့ ကဗ်ာေလး
ဟိုတုန္းက သိပ္သတိမထားမိခဲ့ ေပမဲ့
ကဗ်ာဆရာ့ အၾကိဳက္ဆိုလို႕ သြားျပန္မိတာ..
...
တကယ္ ၾကိဳက္ပါတယ္....
ပထမတပိုဒ္မွာတင္ ေတာ္ေတာ္သေဘာက်သြားတယ္
ReplyDelete