Sep 9, 2008

အေမြ



















တိမ္ေကာခဲ့တယ္
ေသြးေၾကာ တခ်ိဳ႕ .....

ေက်ာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္
ဦးေႏွာက္ တ၀က္ .....

က်ိဳးက်န္ခဲ့တယ္
ေတာင္ပံ တပိုင္း....

နံရံဟိုတဖက္မွာေတာ့
နဂိုရ္အတိုင္းရွိေနေသးတာ
ေသဆံုးမသြားႏိုင္တဲ့
ႏွလံုးသားတခု
ေမတၱာကို ျပဳစုမလို႕ဆိုပဲ ....

ATN
at

7 comments:

  1. AnonymousSeptember 10, 2008 at 3:27 AM

    နံရံဟိုတဖက္u
    ေသဆံုးမသြားႏိုင္တဲ့
    ႏွလံုးသားတခု ပံုထဲမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွာသြားတယ္ အန္ကယ္ း)

    ReplyDelete
  2. Kaung Kin KoSeptember 10, 2008 at 5:33 AM

    ႏွလံုးသား တစ္ခုလံုးနဲ ့ကဗ်ာကို ခံစားသြားတယ္အစ္ကို။

    ReplyDelete
  3. သစ္နက္ဆူးSeptember 10, 2008 at 7:14 AM

    သက္ျပင္းေတာ့ ခ်နိုင္ပါေသးရဲ ့...
    ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္း....မျဖစ္မွီ..။
    ......
    .......
    နက္တယ္ ..ကိုေအာင္သာေရ..။

    ReplyDelete
  4. ပန္းခရမ္းျပာSeptember 10, 2008 at 8:39 AM

    >>ႏွလံုးသားတခု
    >>ေမတၱာကို ျပဳစုမလို႕ဆိုပဲ ..
    ႏွလံုးသားနဲ႔ ေမတၱာ က အၿမဲတြဲလွ်က္ပါပဲ။

    ReplyDelete
  5. Moe Cho ThinnSeptember 10, 2008 at 8:53 AM

    အဲဒီ ႏွလုံးသားမွာ ဘာဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ မွ မတင္က်န္ခဲ႔ဘဲ ေမတၱာခ်ည္းသက္သက္ ျပဳစုႏိုင္ပါေစ..

    ReplyDelete
  6. Kaung Kin KoSeptember 11, 2008 at 5:59 AM

    လာလည္တယ္ အစ္ကို း-)

    ReplyDelete
  7. ATNSeptember 21, 2008 at 7:17 PM

    တူေမာင္မ်ိဳး - ကြန္မန္႕အတြက္ ေက်းဇူး။
    ညီေလးေကာင္းကင္ကို - ႏွလံုးခ်င္းတူေနၾကျပီထင္ပါ့။
    ကိုသစ္နက္ဆူး - က်ေနာ္ကေတာ့ သက္ျပင္းကို မခ်ရဲေသးဘူး။
    ပန္းခရမ္းျပာ - ႏွလံုးသားနဲ႕ေမတၱာ တြဲလ်က္ရွိေနပါေသးတယ္။
    ညီမငယ္ခ်ိဳသင္း - ေပးတဲ့ဆုနဲဲ႕ ျပည့္ပါေစ။

    ReplyDelete

အမွတ္တရပဲ ျဖစ္ျဖစ္... ထင္ျမင္တာေလးတခုခုပဲ ျဖစ္ျဖစ္... စာမူခေလးလို ေပးခဲ့ရင္ အထူးေက်းဇူးတင္ပါ့မယ္ဗ်ား...