Sep 24, 2009

စြန္းထင္းမႈ (၅)

“သစ္ပင္”

၀ဋ္နာကံနာ ထိထားေတာ့
သက္ရွိခ်င္း သတ္မွတ္ခ်က္တူတာေတာင္
ဘယ္အရပ္ကိုမွ မသြားႏိုင္ပါဘူး...
ခုတ္ထစ္ျဖတ္ခ်သမွ်လည္း
ငုတ္တုပ္ ထိုင္ခံရရွာတယ္...

ATN
at

8 comments:

  1. ခေရညိဳSeptember 24, 2009 at 12:24 AM

    သစ္ပင္ပါဆိုမွပဲ

    ReplyDelete
  2. AnonymousSeptember 24, 2009 at 12:44 AM

    ႏြယ္ပင္ဆို အထက္ကို တက္တက္သြားတယ္။
    ေၿမေလွ်ာက္ပင္ေခၚမလား ၿမင္းခြာရြက္ေတြဆို ေရွ ့ေတြ ေဘးေတြ သြားတယ္။
    ေၿခြခ်ခံရရင္ေတာင္ ရြက္က်ပင္ေပါက္လို အပင္က အပင္ၿပန္ၿဖစ္တယ္။

    မအယ္

    ReplyDelete
  3. ကိုလူေထြးSeptember 24, 2009 at 12:45 AM

    လူသား
    ေျပးထြက္မယ္အလုပ္မွာ
    ေလာကရဲ႕ေလကို ကိုယ္က
    တဝၾကီးရႈရိွဳက္မိျပီးေနျပီေလ
    ဒီလိုနဲ႕
    သူၾကိဳးဆြဲသမွ်
    ေကြးေနေအာင္ကျပရေတာ့တယ္...

    (လူသား = သစ္ပင္)
    သိပ္မကြာပါဘူးလားလို႕...

    းဝ)

    ReplyDelete
  4. ကိုလူေထြးSeptember 24, 2009 at 12:56 AM

    တကယ္ေတာ့
    ကဗ်ာဆိုတာ
    ဝဋ္နာကံနာ...

    ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

    (ကဗ်ာ = သစ္ပင္)

    ဒါလဲျဖစ္ႏိုင္တာပဲ

    းဝ)

    ReplyDelete
  5. အိျႏၵာSeptember 24, 2009 at 5:21 AM

    ႊအကို...

    ေနၾကာေတြဟာ..
    ေနပူထဲမွာ ၀ါ ၾကတာ...

    ReplyDelete
  6. ေရႊရတုမွတ္တမ္းSeptember 24, 2009 at 6:19 AM

    ကိုလူထြင္းေျပာမွပဲကိုယ့္ကုိယ္က္ို ကဗ်ာ မွန္းသိေတာ့တယ္....
    ေမကဗ်ာ နဲ႕ ကဗ်ာဘြဲ႕မွဴး ေတာ့ဟုတ္ပါဘူးေနာ္ း))

    ReplyDelete
  7. Angel ShaperSeptember 24, 2009 at 5:24 PM

    ေအာ္.......သစ္ပင္ေလးရဲ့ ဘ၀။

    ReplyDelete
  8. mamaSeptember 26, 2009 at 2:15 AM

    ကဗ်ာေလး က လွေပမဲ့
    ေၾကကြဲ ဖြယ္
    အေကာင္းဖကိ္က လွည့္ေတြးေလ
    ကိုယ္က ၀ဋ္လို႕ ထင္ေပမဲ့
    တခ်ိဳ႕ အပင္ေတြက ခုတ္မွ ပိုးသီး တတ္တယ္
    အကိုင္း ခ်ိဳင္ေပးမွ ပိုထြားလာတယ္
    အရြက္ေျခြေပးမွ ပိုပြင့္လာတတ္တယ္

    ခင္မင္ေသာ
    (mama)

    ReplyDelete

အမွတ္တရပဲ ျဖစ္ျဖစ္... ထင္ျမင္တာေလးတခုခုပဲ ျဖစ္ျဖစ္... စာမူခေလးလို ေပးခဲ့ရင္ အထူးေက်းဇူးတင္ပါ့မယ္ဗ်ား...