Sep 19, 2008

ေနေပ်ာ္တဲ့ေကာင္းကင္






















ေခြေခါက္ထားရတဲ့ ျမစ္ကို
ဒီေန႕ေတာ့ မီးပူထုတ္တိုက္ပစ္လိုက္တယ္။
အေညာင္းေျပသြားတဲ့ ျမစ္ဟာ
လမ္းေတြေပၚ ေျပးဆင္းသြားေလရဲ႕.....

အရြက္ေတြ စိမ္းလြန္းတဲ့
သစ္ပင္ေအာက္မွာေနထိုင္ရင္း
အရိပ္ေၾကာက္ေနရွာတဲ့
အိမ္ေရွ႕က ပန္းပြင့္ေတြ
ငါ သနားမိေနေသးတယ္။

ေလရူးေတြ ေသတဲ့ေန႕မွာ
ေနကေတာ့ ပူတုန္းပါပဲ။

ေႏြဦးကို ေမွ်ာ္ဖို႕ရာေတာင္
ပ်ံလႊားေတြကို အရင္ဆံုး ရွာရမွာမို႕
ငါ လက္ေလ်ာ့ခဲ့ပါတယ္။

ပင္လယ္ေတြကေတာ့
ေနပူမွာ ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕ဖို႕
အေ၀းဆံုးအရပ္ကေန ခ်ီတက္လာၾကေလတယ္။
ေတာင္တန္းေတြအေပၚေတာင္
ေက်ာ္လႊားသြားၾကဦးမတဲ့
သူတို႕ရဲ႕ တက္ၾကြေနပံု
(သို႕ေပမယ့္)
ငါ ရင္မခုန္တတ္ေတာ့ပါဘူး။

ေကာင္းကင္အေသကေတာ့
တိမ္ေတြကိုေတာင္ သယ္ေဆာင္ မထားေလဘူး
ဟာလာလင္းလင္းနဲ႕
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကင္းမဲ့ေနပံု
ငါ အစြမ္းကုန္ မုန္းမိရဲ႕ ......

အခ်င္းခ်င္းစကားမ်ားရင္း
ပ်ံသန္းသြားတဲ့ ငွက္တခ်ိဳ႕ဟာ
ေတးဆိုရတာ ေမာလာၾကပံုပါပဲ
သူတို႕ရင္အံုကိုၾကည့္ရင္
ငါ သိတာေပါ့....

ငါကေတာ့
လမ္းေလွ်ာက္ရဦးမယ္ေလ..
လမ္းရွိေနေသးသေရြ႕...
တ၀ ပင္ပမ္းခဲ့တဲ့ ေန႕ေတြကိုေတာ့
ေမ့ေလ်ာ့ထားခ်င္ရဲ႕...

ဒီလိုနဲ႕
တမိုးခ်ဳပ္ျပန္ေလဦးမယ္။

လေရာင္ကေတာ့
ေဟာဟို ေတာင္ၾကားထဲ ပုန္းေနဆဲပါပဲကြယ္။

ATN
at

7 comments:

  1. ကုိေအာင္September 19, 2008 at 11:06 AM

    ကုိေအာင္သာငယ္ အလုပ္ရွဳပ္တာေတြျပီးသြားျပီေပါ့၊
    ကေလးေတြက ပတ္၀န္းက်င္အသစ္နဲ႕ေတာ့ စိမ္း
    ေနမွာေပါ့၊ ေဆာင္ဦးေပါက္ ရာသီဆုိေတာ့ ပ်ံလႊာ
    ဌက္ေတာ့ မေမွ်ာ္နဲ႕အုံး ကိုယ့္ဆရာ၊ ဒါနဲ႕ ေတာ္
    တန္း လား .. ေတာတန္း လား အကုိ၊
    လမ္းရွိသေရြ႕ ဆက္ေလွ်ာက္မယ့္ အကိုအေနာက္
    က က်ေနာ္ တိတ္တိတ္ေလး လုိက္ခဲ့မယ္။

    ReplyDelete
  2. Moe Cho ThinnSeptember 19, 2008 at 12:02 PM

    အရမ္းေကာင္းတဲ႔ ကဗ်ာပဲ အကုိေရ..။
    ေစာင္႔ရက်ိဳးနပ္ပါေပတယ္။ ေက်နပ္ၿပီး ျပန္သြားတယ္။

    ReplyDelete
  3. သစ္နက္ဆူးSeptember 19, 2008 at 2:49 PM

    ကိုေအာင္သာေရ...ဒီကဗ်ာေလးကို က်ေနာ္ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ..သိမ္းထားမယ္..။

    ReplyDelete
  4. Nyein Chan AungSeptember 19, 2008 at 6:24 PM

    ငါကေတာ့
    လမ္းေလွ်ာက္ရဦးမယ္ေလ..
    လမ္းရွိေနေသးသေရြ႕...
    တ၀ ပင္ပမ္းခဲ့တဲ့ ေန႕ေတြကိုေတာ့
    ေမ့ေလ်ာ့ထားခ်င္ရဲ႕...

    ဒီလိုနဲ႕
    တမိုးခ်ဳပ္ျပန္ေလဦးမယ္။

    လေရာင္ကေတာ့
    ေဟာဟို ေတာင္ၾကားထဲ ပုန္းေနဆဲပါပဲကြယ္။

    ကဗ်ာဖတ္ၿပီးေတာ့ အသက္႐ွဴၾကပ္သြားတယ္။ နိမိတ္ပံုေတြ အရမ္းေကာင္းတယ္။

    ReplyDelete
  5. ChaosSeptember 20, 2008 at 12:18 AM

    လေရာင္က ေတာင္ၾကားမွာပုန္းကြယ္ေနေပမယ္႔
    လဆိုတာ ရွိေနမွန္းေတာ႔ ခံစားမိေနပါတယ္။
    တစ္ေန႔ေန႔တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ လသာညေပါင္းမ်ားစြာရဲ႔ ခ်ိဳၿမိန္မႈကို ခံစားႏိုင္ရဖို႔ ေမွ်ာ္လင္႔မိတယ္။

    ReplyDelete
  6. ATNSeptember 21, 2008 at 7:32 PM

    ညီေလးကိုေအာင္ - ပ်ံလႊားေတြကိုပဲ ေတြ႕ခ်င္ပါတယ္။ လမ္းကိုေတာ့ ရင္ေဘာင္တန္း အတူေလွ်ာက္ၾကတာေပါ့။
    ညီမငယ္ ခ်ိဳသင္း - ေက်နပ္ႏွစ္ျခိဳက္တဲ့အတြက္ ၀မ္းသာမိပါရဲ႕။
    ကိုသစ္ - ၾကိဳက္ႏွစ္သက္စြာ သိမ္းထားတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးပါ။
    ညီေလး ျငိမ္းခ်မ္းေအာင္ - အသက္ရွဴက်ပ္ခဲ့လို႕ ဒီကဗ်ာနဲ႕ ေအာက္ဆီဂ်င္ ယူခဲ့တာေလ။
    ညီမ ေခးေအာ့စ္- ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႕ပဲ အသက္ရွင္ေနၾကရတာပါ။

    ReplyDelete
  7. mamaOctober 6, 2008 at 8:32 PM

    ေကာင္းတယ္ရွင့္..
    ဒီကဗ်ာေလး..အရမ္းၾကိုဳက္ပါတယ္.....။

    ReplyDelete

အမွတ္တရပဲ ျဖစ္ျဖစ္... ထင္ျမင္တာေလးတခုခုပဲ ျဖစ္ျဖစ္... စာမူခေလးလို ေပးခဲ့ရင္ အထူးေက်းဇူးတင္ပါ့မယ္ဗ်ား...