Sep 27, 2009

စြန္းထင္းမႈ(၁၁)

“မနက္ဖန္”

ဆံုးကို မဆံုးႏိုင္ေတာ့ဘူး...
လိႈင္းေတြ တလံုးျပီး တလံုး လာေနသလိုပဲ...
ငါကလည္း
ဆက္လက္ ရွင္သန္ဖို႕ကိုပဲ
အျပင္းအထန္ ေတြးေနမိ...


ATN

8 comments:

  1. ဆူနာမီ နဲ ့ နာဂစ္ကို သတိရေနတယ္ ထင္ပ....

    ReplyDelete
  2. စြန္းထင္းမွုေတြထဲ အေတြးေတြေပက်ံေနတယ္ဆိုတဲ႔ ဒီကဗ်ာေလးကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ...

    ReplyDelete
  3. ဟုတ္ပ..ဆံုးကုိမဆံုးႏိုင္ေတာ႕တာ
    အကုိေရ....

    ReplyDelete
  4. လြင္ျပင္က်ယ္ႀကီးထဲ ေျပးဝင္သလိုေပါ႔ဗ်ာ
    မဆံုးႏိုင္လဲ ရုန္းကန္ေနရဦးမွာ မဟုတ္လား ကိုေအာင္ရဲ႕။

    ReplyDelete
  5. အျပင္းအထန္ေတြးတာ...
    ျငင္းဆန္ေရးေတာ့မျဖစ္နိုင္ဘူး...
    ခါးသန္ေအာင္
    အားမာန္ထားဖို႔ပဲျဖစ္မယ္....

    ReplyDelete
  6. ကဗ်ာေလး က အားမာန္ေတြ ျပည့္ေနလို႕
    ၾကိဳက္တယ္

    ReplyDelete
  7. ဟုတ္တယ္ေနာ္။ ဆက္လက္ရွင္သန္ဖို့ တလိႈင္းျပီးတလိႈင္း ျဖတ္ေက်ာ္ျပီးးး အားသြန္ခြန္စိုက္ ႀကိဳးစားေနရတယ္။

    ReplyDelete

အမွတ္တရပဲ ျဖစ္ျဖစ္... ထင္ျမင္တာေလးတခုခုပဲ ျဖစ္ျဖစ္... စာမူခေလးလို ေပးခဲ့ရင္ အထူးေက်းဇူးတင္ပါ့မယ္ဗ်ား...