စာမ်က္ႏွာ (အခ်စ္)

က်ေနာ္ ဖြင့္ဖတ္လိုက္မိေသာ စာမ်က္ႏွာ တခုမွာ... သူ႕ နံနက္ခင္းေလး တခု ျဖစ္ပါသည္...
ထိုစာမ်က္ႏွွာေပၚ က်ေနာ့္ အရိပ္မ်ား မက်ေရာက္ေစခဲ့ပါ...
အေရွ႕အရပ္သို႕ ဦးတည္ကာ... အေနာက္အရပ္သို႕ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ေသာ ခရီးသြား က်ေနာ္သည္... အမွားအယြင္း တခုသာ ျဖစ္ပါသည္...
က်ေနာ့္ နာရီမ်ားကို... သူ႕ ရီေမာသံမ်ားျဖင့္သာ... သံပတ္ေပးခ်င္ပါသည္...
မည္၍ မည္မွ် ခ်စ္ေၾကာင္းကို သူ႕အားေျပာျပရန္.. ေခတ္ေကာင္းေကာင္းတခုကို က်ေနာ္ ထုဆစ္ရပါဦးမည္...
သူ႕ ေျခရင္းမွာ... က်ေနာ္ ခ်ခင္းထားလိုက္ခ်င္သည့္ အနာဂတ္သည္... က်ေနာ့္ ႏွလံုးသားသာ ျဖစ္ပါသည္... ထိုေန႕မွာ... ေတာ္မလဲရ... ေလမတိုက္ရ... ေတာင္ မျပိဳရ... ပန္းမ်ား မငိုရ...
မည္သို႕ေသာ အေၾကာင္းႏွင့္မွ်... ဆုနာမိမ်ား... မထရ...
မီးေတာင္မ်ား... ထူးျခားေသာ အေၾကာင္း တစံုတရာ မရွိပဲ မေပါက္ကြဲရ...
ကမၻာၾကီးသည္... ေလ... မတိုက္ရ... မိုး... မရြာရ... ေန... မပူရ...
ပင္လယ္မ်ား... ေအာ္ဟစ္ျပီး မငိုရ...
ရွိရွိသမွ်ေသာ ေျခသြားလမ္းကေလးမ်ား.... ေျဖာင့္တန္းေနရမည္...
ထို တဒဂၤမွာ... မည္သည့္ အေၾကာင္းႏွင့္မွ်... မေကြ႕ေကာက္ရ...
သူ႕ကို... က်ေနာ္ ခ်စ္ေသာ ႏွလံုးသားႏွင့္အမွ်... လမ္းကေလးမ်ား အားလံုး ေျဖာင့္တန္းၾကပါေစ...
ရွိရွိသမွ်ေသာ ျမစ္နဒီမ်ား... သူနွင့္ က်ေနာ့္အားျဖင့္... ရီေမာ ေပ်ာ္ရႊင္သြားႏိုင္ၾကပါေစ...
ေတာပန္းအရိုင္းေလးမ်ား အမ်ိဳးစံု ပြင့္လန္းေနေသာ... ေျခသြားလမ္းေကာက္ေကာက္ေလးတခုမွာ...
သူ႕လက္ကို ဆြဲယူဆုပ္ကိုင္ကာ... က်ေနာ္ ေလွ်ာက္ပါဦးမည္...
သူ႕အျပံဳးေလး တပြင့္အား... က်ေနာ့္ ပခံုးထက္မွာ ပန္ဆင္ထားခြင့္... ေပးပါဦး... ဘုရားသခင္...

အာမင္...

atn