ႏွင္းေရ႕... ...
ေ၀ဒနာတခ်ိဳ႕
ျပန္ႏိုးလာ
ရိုးမကို ေနာက္ထပ္တခါ
ေက်ာ္ခဲ့...
ေဒါနအား
ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုတမ္းမက္
ေအေကတလက္နဲ႕
ငွက္ဖ်ားေပြ႕ဖက္ခဲ့ေသာ
တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ေန႕ရက္မ်ား... ...
ျပန္ျမင္ ...
ေသာင္ရင္းရဲ႕
ေငြေရာင္ စီးဆင္းေသာ ကမ္းထိပ္မွာ
အဆိပ္တက္ခဲ့...
စိတ္လိုလက္ရ
ေ၀ဒနာတို႕ ျဖန္႕ခင္းခ်ခဲ့မိသည့္ ညမ်ား... ...
တမ္းတ ...
သံလြင္ရဲ႕
အဟုန္ၾကီးတဲ့ လိႈင္းနက္နက္ထဲ
ခါးသည္းေသာ ေန႕ရက္တိုင္းကို
ခုတ္ပို္င္း ထိုးထည့္ခဲ့ဖူး...
လေရာင္နဲ႕ မူးခဲ့ေသာ
ေတာင္ယာတဲ...
ျပန္ေတြ႕...
တစစီ
ေခ်မြထားေသာ
အခ်ိန္နရီမ်ား
လြင့္ေမ်ာရွည္လ်ား
အစင္းသား လဲေလ်ာင္း
မဲကလေခ်ာင္းစပ္မွာ ...
ဒါကိုပဲ
ရက္ရက္စက္စက္
အမည္တခုတပ္ပစ္ခဲ့တယ္ ... ...
ATN
good ko aung tar nge
ReplyDeleteoh i got the first place
ReplyDeleteဒါကိုပဲ
ReplyDeleteရက္ရက္စက္စက္
အမည္တခုတပ္ပစ္ခဲ့တယ္ ... ...
....
ဒဏ္ရာေဟာင္းလို႕ တပ္လိုက္တာလား
သံလြင္ရဲ႕
ReplyDeleteအဟုန္ၾကီးတဲ့ လိႈင္းနက္နက္ထဲ
ခါးသည္းေသာ ေန႕ရက္တိုင္းကို
ခုတ္ပို္င္း ထိုးထည့္ခဲ့ဖူး...
လေရာင္နဲ႕ မူးခဲ့ေသာ
ေတာင္ယာတဲ...
ျပန္ေတြ႕...
ၾကားလိုက္ရတယ္.....
အသံေတြ...ပဲ့တင္ထပ္ေလာက္ေအာင္...
ေသာင္ရင္းရဲ႕
ReplyDeleteေငြေရာင္ စီးဆင္းေသာ ကမ္းထိပ္မွာ
အဆိပ္တက္ခဲ့...
ဒဏ္ရာေဟာင္း....
ဒဏ္ရာေဟာင္း....
ဒဏ္ရာေဟာင္း......
ကုိေအာင္သာငယ္ရဲ႕ ဒဏ္ရာေဟာင္းအေၾကာင္း တေစ့တေစာင္း ေလ့လာသြားသည္... :) အေၾကာင္း မယ္မယ္ရရ မရွိဘဲ စာေရးမက်ဲပါနဲ႔ လုိ႔...
ReplyDeleteအကိုေရ
ReplyDeleteသံလြင္ ေသာင္ရင္း ေဒါန
ျပီးေတာ့ ဒဏ္ရာေဟာင္း....
ခံစားျပီး ဖတ္သြားပါတယ္။
ဒါဏ္ရာေဟာင္းကို လာတူးဆြၾကည္႔ သြားတယ္၊ ဟဲ..ဟဲ ...အနာေဖးခြာၿပီး ေျပာေနသလို ပါပဲ၊ ရင္ေျမကတုတ္ လုပ္လာရတာ ဆိုေတာ႔ ေမ႔မွ မေမ႔ႏိုင္ပဲ ကိုးးးးးးးးးး
ReplyDelete