Jun 18, 2013

အတိတ္ေမ့ေရာဂါ

စိတ္သေဘာ မက်လာတိုင္း ေတြ႕ျမင္ကရာ အရြဲ႕တိုက္ေနတဲ့ ေတာင္ကုန္း တခ်ိဳ႕က ျပံဳးလို႕ ရယ္...
အျမဲစိမ္းေတာအုပ္တခုထဲ ေရအခါခါ ခ်ိဳးခဲ့ဖူးတဲ့ ျမစ္ကလည္း တခစ္ခစ္ သေဘာက်...
သင္းကြဲတိမ္တိုက္ လွလွေတြနဲ႕ အေဖာ္ရခဲ့ အထီးက်န္ပင္လယ္ေတြက သူတို႕ကို ထိေတြ႕ ကိုင္တြယ္ခြင့္ မရ...
ေခါင္းမာလြန္းတဲ့ေတာင္တန္းေတြလို သန္႕စင္ရွားပါး ေမတၱာတရားကလည္း တြန္႕ေခါက္ ေရြ႕လ်ား...
ျပန္မလာေတာ့ပါဘူး ကတိေပးထားတဲ့ မနက္ဖန္ဟာ ပုန္းကြယ္ ကိုယ္ေယာင္ ေဖ်ာက္...
ခါးက်ိဳးေန ပစၥဳပၸန္ တေယာက္ကေတာ့ မေန႕တေန႕ကို ဆဲလို႕ ဆိုလို႕ ေအာ္ဟစ္သြား...
နဂါးေခါင္းမပါတဲ့ ျပကၡဒိန္တခ်ပ္သာ ေျမြေဟာက္တေကာင္လို ပါးျပင္း ေထာင္...
သေဘၤာေမွာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ သစ္ပင္ၾကီးတပင္ကလည္း ဖဲၾကိဳးအ၀ါေတြ ကိုယ္မွာ အထပ္ထပ္ ရစ္ပတ္ရင္း...
ေန႕ခင္းေၾကာင္ေတာင္ၾကီး ေမွာင္တဲ့ မနက္က မမၼီ မမေတြလို က်ပ္စည္း...
အသက္ရွဴမ၀ပါဘူးဆိုမွ ေက်ာက္မီးေသြးမိုင္း ျပိဳက်ခဲ့တဲ့ေတာင္အလံုးတိုင္း ငိုလို႕ ရိႈက္...
ကမ္း မကပ္လိုက္ဖူးတဲ့ သမုဒၵရာတစင္းလို လမင္းကလည္း ကမၻာေျမကို တမ္းတေနရရွာ...

ငါ့မွာသာ ...

atn

Jun 16, 2013

တံခါးေခါက္သံ...













အိမ္လြမ္းေနတဲ့ ေတာင္တန္းၾကီး... 
တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေက်ာ္လႊားတက္လိုက္ေတာ့
တိမ္လႊမ္းေနတဲ့ ေတာင္တန္းေလးမ်ား 
မ်က္ေစ့ တဆံုးတလ်ား တြန္႕ေခါက္ ေၾကကြဲ နာက်င္လို႕...

ေနာက္လွည့္ျပန္တာ မဟုတ္ဘူး... သံလိုက္အိမ္ေျမာင္ မွားေနတာ...
လမ္းလြဲသြားတာ မဟုတ္ဘူး... ေနမုန္တိုင္းေတြ တိုက္ေနတာ...
လက္ေလွ်ာ့ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး... ၀င္ရိုးစြန္းေတြ ေစာင္းေနတာ...
ရံႈးနိမ့္သြားတာ မဟုတ္ဘူး... ေျခကုန္လက္ပမ္း က်ေနတာ...
ဘူတာမဲ့တာ မဟုတ္ဘူး... ရထားသံလမ္း ေပ်ာက္ေနတာ...

ဆင္ေျခဆင္လက္ေတြ အစြမ္းကုန္ တူးဆြထားတဲ့ ျမစ္ဟာ
ပင္လယ္ေသထဲမွာပဲ လွလွပပ ဖူးပြင့္သြားေတာ့တယ္...

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္... 
အေမ့ အိမ္တံခါးေလးကို အသံမျမည္သြားေအာင္ ဖြင့္လိုတဲ့ လက္ေတြဟာ
ေနာက္က်ျခင္း နွင္းစက္ေတြနဲ႕အတူ တုန္ရီလို႕...
အေမ မရွိေတာ့ျပီျဖစ္တဲ့ အိမ္ကို
ဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင့္မို႕က်ေနာ္တို႕ ျပန္ေရာက္သြားၾကပါလိမ့္...

က်ေနာ္တို႕ရဲ႕လက္ေခါက္ကေလးေတြ
ေမ့ေလ်ာ့ျခင္း ေလထုထဲမွာ ရပ္တန္႕ေအးခဲရင္း... ....
atn