၄၅ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႕

တကယ္ဆို က်ေနာ္က ေမြးေန႕အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ဘာတခုမွ လုပ္ေလ့ လုပ္ထ မရွိပါဘူး။ က်ေနာ့္ ေမြးေန႕မွာ က်ေနာ့္ကို လူသား တေယာက္ အျဖစ္ လူ႕ ေလာကထဲကို ခက္ခက္ခဲခဲ သယ္ေဆာင္လာေပးတဲ့ အေမ့ကို ကန္ေတာ့ပါတယ္။ ဒါပဲ လုပ္ေလ့ရွိတာ။ ခုေတာ့ သည္ ၄၅ ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႕မွာ ကန္ေတာ့စရာ အေမက လူ႕ေလာကထဲမွာ မရွိေတာ့ပါ။ ဒါေပသည့္ အေမ့ ဂုဏ္ေက်းဇူးေတြကို ေအာက္ေမ့ေသာ တမ္းတ ေသာ အားျဖင့္ အေမ ရွိမယ့္ နိဗၺာန္ဘံု (သို႕) ေကာင္းကင္ဘံုကို မွန္းျပီး ကန္ေတာ့ လိုက္ပါတယ္။

ျပီးခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ (၄၄) ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႕က ဘာမွ မထူးျခားေပမယ့္ ခု (၄၅)ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႕ကေတာ့ ထူးျခား ပါတယ္။ ဘာလဲ ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ ေမြးေန႕တိုင္းမွာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ လုပ္ေပးခဲ့တဲ့ အေမ မရွိေတာ့ တာပါပဲ။ က်ေနာ့္ ေမြးေန႕တိုင္းမွာ အေမဟာ ေရႊတိဂံုဘုရားကို သြားတယ္။ အဂၤါေထာင့္မွာ က်ေနာ့္ ကိုယ္စား ဆီ၊ မီး၊ ေရခ်မ္း လွဴဒါန္းတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ (၄၄) ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႕မွာ အေမ့ကို ဖုန္းေခၚေတာ့ - သားေလးေရ ခုပဲ မာမာ ဘုရားက ျပန္လာတာ သားအတြက္ ဆီ မီး ေရခ်မ္း လွဴဒါန္းျပီးျပီ သိလား။ အခက္အခဲေတြ အားလံုး ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္ သိလား - ေျပာရွာပါေသးတယ္။

အေမဟာ တကယ္ေတာ့ သာမန္ မိန္းမသားတဦးပါပဲ။ ဒါေပသည့္ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ ၾကီးျမတ္ေနခဲ့တယ္။ က်ေနာ့္ကို သူ႕ ၀မ္းၾကာတိုက္ထဲမွာ အေမ သယ္ေဆာင္ထားခ်ိန္မွာ အေဖက အေ၀းတေနရာမွာပါ။ သည္ အေၾကာင္းကို မဆံုးခဲ့တဲ့ကဗ်ာ ဆိုတဲ့ ပို႕စ္ တခုမွာ က်ေနာ္ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ျပီးေတာ့ က်ေနာ္ ၃ ႏွစ္သားမွာ အေမ အဖမ္းခံခဲ့ရတာပါ။ နရသိရ္ထဲကေန ကဗ်ာေတြေရးျပီး က်ေနာ္တို႕ ညီအကို ၂ ေယာက္ကို အေမ လြမ္းခဲ့တဲ့ အလြမ္းေတြက ခုထက္ထိ က်ေနာ့္ ရင္ဘတ္ကို ရိုက္ခတ္ေနဆဲပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမဟာ အေဖ့ အတြက္ ၾကင္ေဖာ္ေကာင္းတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့သလို၊ က်ေနာ္တို႕အတြက္ မိခင္ေကာင္း တေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ ပါတယ္။ ထို႕အတူပဲ ႏိုင္ငံအတြက္လည္း ႏိုင္ငံသားေကာင္းတဦး ျဖစ္ခဲ့တဲ့သူပါ။ ၁၉၈၈ မွာ က်ေနာ္ ေတာခိုေတာ့ အေမ့ကို ႏႈတ္ဆက္တဲ့အခါ အေမေျပာခဲ့တာက - သစၥာေဖာက္တဲ့ အလုပ္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္နဲ႕သား - တဲ့။ အေမက အဲလို အေမပါ။

အေမ့အေၾကာင္းကို ေမြးေန႕မွာ ေျပာျပေနမိတာကို ခြင့္လႊတ္ၾကပါ။

ခုေတာ့ ေမြးေန႕မွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး စားၾကပါစို႕...

အုန္းႏို႕ေခါက္ဆြဲနဲ႕ပဲ စလိုက္ၾကရင္ ေကာင္းမယ္။














ျပီးရင္ ရွမ္းေခါက္ဆြဲစားၾကပါ။













၀က္သားေပါင္းေတြလည္း စားၾကဦး












ဒါကေတာ့ အာလူးသုပ္၊ စမူဆာသုပ္ဗ်ာ။

















ဂ်င္းသုပ္လည္း ရွိတယ္။ ၾကိဳက္သလိုသာ ထည့္စားၾကေပေတာ့။













ပုဇြန္ခြက္ေက်ာ္ဗ်ာ..














ဘယာေက်ာ္လည္း ေကာင္းမွေကာင္း။















လဘက္သုပ္လည္း စားဦး... ဆိုးေဆးမပါဘူး... း)













ၾကက္သြန္ေက်ာ္လည္း စားသြားဦး။













ျပီးရင္ အလြမ္းေျပ ၾကံရည္ ေသာက္ၾက... း)

















ၾကံရည္ မၾကိဳက္တဲ့သူ ထန္းရည္ေသာက္... း)












ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့
ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ဧည့္ မခံႏိုင္တာကိုလည္း
ခြင့္လႊတ္ၾကဗ်ာ...။
စိတ္ထဲမွာေတာ့ ရွိပါတယ္။
ညီအကို ေမာင္ႏွမေတြအားလံုးကို
အေကာင္းဆံုး ဧည့္၀တ္ျပဳခ်င္တာ။
အမိဗမာျပည္ကို ျပန္ေရာက္မွပဲ
အားလံုး ဆံုၾကမယ္ေလ...
အဲသည္အခါၾကမွပဲ
အေကာင္းဆံုးေတြကို
အတူတူ စားၾကတာေပါ့...