ခုတေလာ အလုပ္ရႈပ္လြန္းသည္မို႕ မည္သည့္စာကိုမၽွ် သူ မဖတ္ျဖစ္။ သတင္း တခ်ိဳ႕သာ ေခါင္းစဥ္ေတြ ဖတ္ျဖစ္သည္။ ေန႕စဥ္ မနက္ အလုပ္ မသြားခင္ အီးေမးလ္ဖြင့္ စစ္တိုင္း သူ႕ ဂူးဂဲလ္ရီဒါမွာ ဖိ(ဒ္)ယူထားသည့္ သတင္းဆိုက္မ်ားမွ သတင္း ေခါင္းစဥ္မ်ားကို ကမန္းကတမ္း ဖတ္ရသည္။ သည့္ေနာက္ အလုပ္သြား။ အလုပ္က ျပန္ေရာက္သည့္အခါ ေနာက္တၾကိမ္ အီးေမးလ္ ဖြင့္စစ္၊ ဒါေတာင္ ခုေနာက္ပိုင္းမွာ ဂ်ီေမးလ္တခုကိုသာ သူ ဖြင့္ၾကည့္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ သူ႕ ရာဟူးေမးလ္၊ ေဟာ့တ္ေမးလ္-မ်ားဆိုလွ်င္ ဖြင့္ကို မဖြင့္ ျဖစ္ေတာ့။ ေဟာ့တ္ေမးလ္ဆိုလ်င္ ပါ့စ္၀ါ့ဒ္ပင္ ေမ့ေနေလျပီ။ ထားေတာ့...။
နက္ေပၚတြင္ ရွိသမွ်ေသာ ဗမာလိုတင္ေနသည့္ သတင္းဆိုက္မ်ား အားလံုးနီးပါးကို သူ ဖိ(ဒ္) ယူထားသည္။ ခက္သည္က သတင္းတခု တက္လာသည္ႏွင့္ ဆိုက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားက တျပိဳင္နက္ထဲလို တင္လိုက္ၾကသည္မို႕ ဆိုက္ေတြကသာ မ်ားေနျပီး သတင္းကေတာ့ သည္သတင္းပဲ ျဖစ္ေနတတ္သည္။ သည့္အတြက္ေၾကာင့္လည္း သတင္းေတြကို ေခါင္းစဥ္သာ သူ ဖတ္ေနမိျခင္း ျဖစ္သည္။ သတင္း အေတာ္ မ်ားမ်ားကလည္း မဲျပာပုဆိုး။ ေခါင္းစဥ္ ဖတ္လိုက္လွ်င္ သတင္း အျပည့္အစံုကို ဆက္ဖတ္စရာ မလိုေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျပည့္စံုလံုေလာက္ေနျပီ။
မည္သို႕ျဖစ္ေစ ကမၻာေျမၾကီးႏွင့္ေရာ ဗမာေျပ(ျပည္)ၾကီးႏွင့္ပါ အဆက္ မျပတ္ ေအာင္ေတာ့ သတင္းေတြကို သူ ဖတ္ရမည္။ သည္လိုႏွင့္ မနက္ပိုင္းမွာ ေခါင္းစဥ္မ်ားကို ဖတ္ကာ ညဖက္က်မွ သူ ဖတ္လိုေသာ သတင္းမ်ားကို အျပည့္အစံု ဖတ္ျဖစ္ေလေတာ့သည္။
No news is good news. ဆိုေသာ စကား ရွိသည္။ မည္သည့္သတင္းမွ် သတင္းေကာင္းမဟုတ္-ဟု ဘာသာျပန္ရမည္လား (သို႕မဟုတ္) သတင္းမရွိျခင္းသည္ သတင္းေကာင္းျဖစ္သည္-ဟု ဆိုရမည္လား...။ မည္သို႕ျဖစ္ေစ ခုတေလာ ဖတ္ေနရသည္က စိတ္ညစ္ညဴးစရာမ်ားခ်ည့္သာ။ အာဖဂန္မွာ တာလီဘန္မ်ား သတ္ျဖတ္ပစ္လိုက္သည့္ ေဆးကုသေရးအဖြဲ႕တခု၏ ဇာတ္ေၾကာင္းကို စိတ္မေကာင္းစရာ ဖတ္ရသည္။
မေက ပင္ သည္အေၾကာင္းကို
ပို႕စ္တခု ေရးထားေသးသည္။ အလုပ္ထဲမွာ သည္အေၾကာင္းကို လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားႏွင့္ ေျပာျဖစ္သည့္အခါ ကဗ်ာဆရာ ဒီလက္မ်ိဳးက -
ကေနဒါမွာလည္း ကရင္ မိသားစု တစု အသတ္ခံရတယ္-လို႕ ၾကားတယ္ အကို - ဟု ေျပာလာသည္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ သည္ကရင္မိသားစု သတင္းကို
သည္မွာ သူ သြားေတြ႕ရသည္။ သည္လိုႏွင့္ ဂ်ီေတာ့က ခ်က္တင္းထဲမွာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ စကားတခ်ိဳ႕ ဟိုသည္ ေျပာျဖစ္ရင္း (ေသျခင္းတရား)အေၾကာင္း သူ စဥ္းစားမိသည္မွာ ရွည္လ်ား ေ၀းလံလြန္းလွေလေတာ့သည္။
------------------------------------------------------
ယခု သူ လက္ရွိေရာက္ရွိေနထိုင္ေနသည့္ ေအာ္ရီဂြန္ျပည္နယ္သို႕ မေရာက္မီက ကယ္လီဖိုးနီးယား ျပည္နယ္မွာ တႏွစ္ ေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ သူ ေနထိုင္ခဲ့ဖူးပါသည္။ ထိုကာလမ်ား အတြင္းမွာ ၉ လခန္႕ အလုပ္လက္မဲ့အျဖစ္ ေနထိုင္ခဲ့ရဖူးသည္။ ရႏိုင္သမွ်ေသာ အလုပ္မ်ားကို လိုက္ရွာရင္း Temp အလုပ္မ်ားလည္း လုပ္ခဲ့ရဖူးသည္။ စုေဆာင္းထားသမွ် ေငြေၾကးမ်ား ခမ္းေျခာက္သြားသည္အထိ အတိ ဒုကၡ ေရာက္ခဲ့ရဖူးသည္။
ထိုကာလမ်ားအတြင္းမွာ တရက္သားမေတာ့ တီဗီသတင္းမ်ားကို ၾကည့္ေနရင္း မိသားစု တစုလံုး ေသဆံုးသြားၾကသည့္ သတင္းကို တီဗီစခရင္းမွာ ျမင္ရသည္။ Murder-Suside Case... ။ လူမည္း မိသားစု...တစု...။ အေဖေရာ အေမေရာ တျပိဳင္နက္တည္း lay off ျဖစ္သည္။ အလုပ္ရွင္မ်ားက ၃ လစာ လုပ္ခ ၾကိဳေပးျပီး အလုပ္မွ ျဖဳတ္လိုက္သည္။ သည္ ဇနီးေမာင္ႏွံမွာ ကေလးက ၃ ေယာက္ရွိသည္။ အလုပ္လက္မဲ့ အလြန္မ်ားသည့္ ကယ္လီဖိုးနီးယားမွာ ေနာက္ထပ္ သူတို႕ အလုပ္ရႏိုင္ဖြယ္ မရွိ။ Unemployment Benefit ေလွ်ာက္သည္။ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိ အျငင္းပယ္ခံရသည္။ Cash Aid ေလွ်ာက္သည္။ ၃ လစာသာ ေထာက္ပံ့ေၾကးရသည္။ ၃ လ အၾကာမွာ ေထာက္ပံ့ေၾကး ျဖတ္လိုက္သည္။ သည့္ေနာက္မွာေတာ့ မိသားစု တစုလံုးကို ဖခင္ ျဖစ္သူက ေသနတ္ႏွင့္ ပစ္သတ္ျပီးေနာက္... သူ႕ နားထင္ သူ ေသနတ္ႏွင့္ေတ့ကာ... ဘ၀အားလံုးကို အဆံုးသပ္သြားသည္။
သည္သတင္းကို ဖတ္ရခ်ိန္... တီဗီမွာ ၾကည့္ရခ်ိန္မွာ သူ စိတ္မေကာင္း...။ သူကိုယ္တိုင္လည္း အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ေနခ်ိန္...။ ဖခင္တေယာက္၏ စိုးရိမ္ေသာကမ်ားကို သူ ေကာင္းေကာင္း နားလည္ပါသည္။ တိုက္ဆိုင္ေနသည္က သူ႕မွာကလည္း သားကေလး ၃ ေယာက္။ ေနာက္ အလုပ္ လက္မဲ့ ဘ၀...။ သည္လို တူညီေနေသာ ဘ၀မ်ိဳး ျဖစ္ေနသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဘ၀ကို ထိုလူသည္ သည္လိုမ်ိဳး အဆံုးသပ္ရရိုးလား...။ ေနာက္ထပ္ သူ ၾကိဳးစား အားထုတ္ ရုန္းကန္ ဆန္တက္ျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ရန္ အင္အား မရွိေတာ့သည္လား...။ ဘ၀ကို ထိုသူ အရံႈးေပးသြားသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ထိုသူ႕ အရံႈးပြဲမ်ားမွာ ... သူ႕ဇနီးမယားႏွင့္ သမီးသားမ်ား မပါ၀င္သင့္ေပ...။ စဥ္းစားရင္း ဖခင္တေယာက္ျဖစ္ေနေသာသူသည္ ဖခင္တေယာက္ မည္သို႕ ခံစားေနရမည္ကိုလည္း နားလည္ေပးေနမိပါသည္။ ငတ္ေနသည္ထက္ ေသသည္က ေကာင္းမည္လား... ထိုသူ စဥ္းစားေကာင္း စဥ္းစားမည္...။ ေသလ်င္ေကာ...။ သူသာေသမည္ေလာ...။ အတူတူေသၾကမည္ေလာ...။ ထိုသူ စဥ္းစားသည္ဟု သူထင္သည္...။ မိသားစုဆိုေတာ့ ထိုသူသည္ မိသားစုနွင့္ အတူတူသာ ေသခ်င္မည္-ဟု သူ ယံုၾကည္ထင္ျမင္ေနမိသည္။
----------------------------------------------------------------------
ကယ္လီဖိုးနီးယားျပည္နယ္သို႕ သူ မေျပာင္းေရႊ႕ခင္က ဖေလာ္ရီဒါျပည္နယ္တြင္ ဆယ္စုႏွစ္ တခုနီးပါး သူ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ သူ႕ သားအငယ္ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို ထိုျပည္နယ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ သည္ ႏွစ္ေယာက္က Floridian မ်ားျဖစ္သည္...။ US Citizen မ်ားလည္း ျဖစ္သည္။ သား အငယ္ဆံုးေလးကို ေမြးေတာ့ သူ ဘေလာ့ေရးကာစ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ သားငယ္ေလး ေမြးခ်ိန္မို႕ သူ vacation ယူလို႕ရသည္။ သားငယ္ေလးကို ေမြးေတာ့ ဇန္န၀ါရီ ၂၃ ျဖစ္သည္။ ေမြးဖြားခ်ိန္မွာ ၉ ေပါင္ခြဲ ရွိေသာ သားအငယ္ဆံုးေလးကို မေဟသီက သဘာ၀အတိုင္း မေမြးႏိုင္သျဖင့္ C-session ေပးကာ ေမြးခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ဗိုက္ခြဲ မေမြးခင္မွာ သူ႕မွာ စာရြက္မ်ိဳးစံုကို လက္မွတ္ထိုးရသည္။ သူလက္မွတ္ မထိုးရင္ပဲ ထိုဗိုက္ကို မခြဲေတာ့မလိုမ်ိဳး။ အိပ္ခ်င္မူးတူး မနက္ ၃ နာရီၾကီးမွာ လက္မွတ္ထိုးထားေသာ စာေတြကို ေသခ်ာ ျပန္ဖတ္မိသည့္အခါ ဗိုက္ခြဲေမြးရသျဖင့္ မည္သည့္အရာမွ် အာမမခံႏိုင္...။ မိခင္ႏွင့္ကေလး လြင့္စင္သြားသည့္တိုင္ (ဆိုလိုသည္မွာ ေလွ်ာဘုရားသားျပသြားသည့္တိုင္) ၄င္းတို႕ အျပစ္ မဟုတ္ပါ... ဟု- ကၽြႏု္ပ္က သေဘာတူညီနားလည္ပါသည္-ဟု ဆိုလိုေလသည္။ (တကယ္ေတာ့ အေမရိကန္ ဥပေဒမ်ား အားလံုးလိုလိုက ငါ့ ျပသနာမရွာရင္ျပီးေရာ ဥပေဒမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္...) ထိုစဥ္က သူ႕စိတ္ထဲမွာ မေဟသီသာ ဆံုးပါးသြားလ်င္-ဆိုေသာ အေတြးက အေတာ့္ကို အေႏွာက္အယွက္ ေပးေလသည္။ မေဟသီ မရွိေသာ ဘ၀ကို သည္ ကေလး ၃ ေယာက္ႏွင့္ မည္သို႕ ေလွ်ာက္လွမ္းရမည္လဲ။ သူ အေတာ့ကို ေခါင္းေျခာက္ဖူးခဲ့ေလသည္။
---------------------------------------------------------------------------------
ေနေရာင္ျခည္မ်ား ဖူးပြင့္လန္းဆန္းရာ Sunshine State ဟု ေခၚေသာ ဖေလာ္ရီဒါျပည္နယ္သည္ အမိဗမာျပည္ႏွင့္ အေတာ့ကို တူေလသည္။ တကယ္ေတာ့ သူက သူ႕ဘ၀ကို ဖေလာ္ရီဒါ ေရျပာစမ္းမွာ အေျခခ်ဖို႕ ၾကိဳးစားခဲ့သည္။ ေဒၚလာ ၃ သိန္းတန္ အိမ္တလံုး ၀ယ္ခဲ့ဖူးသည္ (လစဥ္ေပးစနစ္ႏွင့္ပါ) သို႕ေသာ္လည္း ဖေလာ္ရီဒါသည္ သူ႕ေနရာ မဟုတ္-ဟု ယခုေတာ့ သူထင္ျမင္ေနမိသည္။
တေန႕သားေတာ့ သူ၀ယ္ထားသည့္ အိမ္ရွိရာ အနီးအနားက ဟိုက္ေ၀း အိပ္က္စစ္တခုမွာ မိသားစု တစု အသတ္ခံရသည့္ သတင္းကို သူေတြ႕ရပါသည္။ သူ႕အိမ္နွင့္ ကပ္လ်က္ရွိေသာ အမွတ္-၅၃ အိပ္က္စ္စစ္နံေဘးမွာ အသတ္ခံထားရေသာ မိသားစု ၄ ေယာက္။ ဖခင္က ဘယ္ဖက္မွာ၊ မိခင္က ၂ႏွစ္သားကေလးႏွင့္ ၄ ႏွစ္ သမီးေလးကို ဘယ္ညာဖက္ျပီး သူ႕ ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ ေသနတ္က်ည္ဆန္ေတြကို ကာကြယ္ေပးထားပံု...။ မူးယစ္ေဆး၀ါး အရႈပ္အေထြးေတြထဲမွာ... ကေလးေလးေလးေတြ အသက္ စေတးခံရ...။ ဘယ္လို ဘ၀ေတြတဲ့လဲ... ကေလးတို႕ရယ္...။ သူ႕ရင္ေတြ မခ်ိပါ...။
ဖေအ လူဆိုးျဖစ္သည္ႏွင့္ သည္ကေလး ၂ ေယာက္ သည္ဒဏ္ကို ခံရေတာ့သည္တဲ့လား...။ ကမၻာၾကီးကပဲ မတရားမႈေတြကို လက္ခံေနေတာ့သည္လား...။ ကေလးမ်ား၏ အနာဂတ္သည္ မည္သို႕ စာလံုးေပါင္းမည္လဲ...။
ထိုစဥ္က သူခံစားခဲ့ရေသာ ေ၀ဒနာမ်ား...။
-----------------------------------------------------
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အတူတကြ ဘ၀ဆံုးခဲ့ရေသာ မိသားစုမ်ားမွာ ေကာင္းကြက္တခုေတာ့ ရွိပါသည္။ သူတို႕သည္ ေသကြဲ ရွင္ကြဲ-ဆိုေသာ ဘ၀ကို မၾကံဳလိုက္ၾကရ။ ေသအတူ ဘ၀ကိုသာ ၾကံဳလိုက္ၾကရသည္။
------------------------------------------------------
ေသကြဲ... ရွင္ကြဲ... မ်ား ၾကားထဲမွာ... ေသအတူ ျဖစ္ခဲ့ရေသာဘ၀မ်ားအတြက္... သူ ၀မ္းမသာမိသည့္တိုင္ေအာင္... စိတ္ေက်နပ္မႈ တစံုတရာေတာ့ ရခဲ့မိပါသည္...။
မေဟသီႏွင့္အတူ သူ... ေသခ်င္ပါသည္...။
လြမ္းလို႕ က်န္ေနခဲ့မွာကို အားနာလြန္းလို႕ပါေလ...။
------------------------------------------------------------
စိုင္းထီးဆိုင္ သီခ်င္း တပုဒ္ ရွိပါသည္။
-လူအိုက သူ႕ေခြးအိုနဲ႕ အတူတူ ေသပါရေစလို႕ ရွားရွားပါးပါး... ဆုပန္တဲ့အျဖစ္... -
ေမေရ ေမာင္တို႕ၾကားမွာ ခ်ည္ထားတဲ့ သည္ၾကိဳးဟာ... သံေယာဇဥ္... သံေယာဇဥ္... သံေယာဇဥ္.... ရယ္ပါ...
--------------------------------------------------------------
ခုေတာ့လည္း သူ တစံုတခုကို ေက်နပ္ေနသလိုလို ျဖစ္မိသည္...။
လူ႕ဘ၀ၾကီးထဲမွာ တျပိဳင္နက္တည္း အတူ ထြက္ခြာခြင့္ရသြားခဲ့ေသာ မိသားစုမ်ားအားလံုးအတြက္ ျဖစ္ပါသည္။
------------------------------------------------------------------
ဘုရားသခင္...
မိသားစုမ်ား မည္သည့္အခါမွ် ေသကြဲ ရွင္ကြဲ အကြဲမ်ားကို မၾကံဳၾကရပါေစႏွင့္...
တပည့္သားမွာလည္း... မိသားစု တစု ရွိပါသည္...။
ရွင္အတူ... ေသအတူ... ဘ၀မ်ားကိုသာ... ေတြ႕ဆံုၾကံဳၾကိဳက္သြားခြင့္ျပဳပါ ဘုရားသခင္...
အာမင္..
ATN
