ေအာင္သာငယ္ႏွင့္ သူ၏ အပိုင္းအစမ်ား (၁၀)

April 19, 2014 at 3:04am

ေျပာရင္လည္း လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ယံုခ်င္မွ ယံုၾကမယ္... 

က်ဳပ္က... အသက္ ၈ ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက အဲမ္-၃၈ လက္ပစ္ဗံုးကို ကက္ပ္ျဖဳတ္တတ္တဲ့ေကာင္... ကိုးမမ ဘေရာင္နင္ ပစၥတိုကို လက္တဖက္ထဲနဲ႕ေမာင္းတင္တတ္တဲ့ေကာင္... ကာဘိုင္ အဲမ္တူးကို အပစ္လက္ကိုင္ပါ ျဖဳတ္တတ္ တတ္တပ္တဲ့ေကာင္...

ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ က်ဳပ္ရဲ႕ ဦးေလး အၾကီးဆံုး အေမ့အကို အၾကီးဆံုးက... စစ္တပ္မွာ တခုတည္းေသာရွိတဲ့  သံခ်ပ္ကာကားတပ္က တပ္မွဴး...  ၾသစေၾတးလ်ားမွာ စစ္သင္တန္းသြားတက္လာတာ... ဗိုလ္မွူး-ထြန္းလြင္ ေခၚတယ္.... ယႏၱရားတပ္မွာ ဘာအလုပ္မွ မရွိေတာ့... ပ်င္းတယ္-ဆိုျပီး ေျခလ်င္တပ္ကို ေျပာင္းခြင့္ေတာင္းတာ... ကယား-သ-န-က (၁) ရဲ႕ တပ္ရင္းမွဴး ျဖစ္တယ္... ဒါကေတာ့ေတာ့ သူ႕ကိစၥေပါ့ေလ...
ေနာက္ဦးေလးတေယာက္ကေတာ့ အေမ့ေမာင္ အငယ္ဆံုး... သူ႕အေၾကာင္း ေျပာမယ္ဆို ေျပာစရာေတြ အမ်ားၾကီးပဲ....  ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ က်ဳပ္အေဖကို ေရႊလ၀င္းစစ္ဆင္ေရးနဲ႕ ၀ိုင္းပတ္ပိတ္ဆို႕ျပီး ဖမ္းခဲ့တဲ့ ခလရ (၂၀) ရဲ႕ ခြဲ (၅) တပ္ခြဲမွဴးး ဗိုလ္ၾကီးမ်ိဳး၀င္း-ျဖစ္ေနလို႕ပါ...
က်ဳပ္တို႕ မိသားစုဘ၀ဟာ အေတာ္ ထူးဆန္းတယ္... က်ဳပ္အေဖနဲ႕ အေမက စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ေတာ္လွန္ဆန္႕က်င္ၾကသူေတြ ျဖစ္ေနျပီး... က်ဳပ္ဦးေလး ၂ ေယာက္ က်ေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရဲ့ေဒါက္တိုင္ေတြ ျဖစ္ေနၾကတယ္...
ထားပါေတာ့ေလ က်ဳပ္ေျပာခ်င္တာကို လိုရင္းေရာက္ေအာင္ ေျပာပါဦးမယ္...
က်ဳပ္ဦးေလး အငယ္ဆံုး သူ႕ ဒီအက္စ္ေအက ဆင္းေတာ့ ရန္ကုန္ စစ္ရံုးခ်ဳပ္မယ္ သတင္းလာပို႕ရတယ္... ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ေတာ့ က်ဳပ္ ဘယ္သိမလဲ... က်ဳပ္တို႕ ရန္ကုန္သားေတြဆို... ေဘာက္ေထာ္မယ္ ရွိတဲ့ မွတ္တမ္းရံုးဆို သိပါတယ္...  သူက အဲ့သည္ကို ေန႕တိုင္း သြားရတယ္... ဒါေပသည့္... သူ႕မယ္... ကိုးမမ မီလီမီတာ ဘေရာင္နင္း ပစၥတိုတလက္ရယ္... ကာဘိုင္အဲမ္တူးတလက္ရယ္... လက္ပစ္ဗံုးတခ်ိဳ႕ရယ္ပါတယ္.. ဒါေပသည့္ သူ႕က သူ႕အေဖ အေမ ျဖစ္တဲ့တဲ့ က်ဳပ္ အဖိုးနဲ႕ အဖြားတို႕ ဆီပဲ အပ္ ထားတာေပါ့... က်ဳပ္အဖိုးကလည္း ဒုတိယကမၻာစစ္္က စစ္ျပန္ေလ... ေသနတ္ေတြအေၾကာင္း လက္ပဟ္ဗံုးေတြအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း သိတာေပါ့...
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ က်ဳပ္ ဦးေလး အငယ္ဆံုးရဲ႕ ကာဘိုင္က အဖိုး အိပ္ယာေဘးမွာေထာင္ထားတာ... က်ဳပ္ကသြားေတြ႕ေရာ... ေနာက္တခုက သူ႕ ကိုးမမပစၥတိုနဲ႕ လက္ပစ္ဗံုးကလည္း က်ဳပ္တို႕ အိက်ၤ ီေတြထည့္ထားတဲ့ ဘီရိဳထဲမယ္ေလ.
က်ဳပ္က အဖြားကို ပူဆာတာေပါ့ အဲ့ ပစၥတိုကို ကိုင္ခ်င္တယ္-ဆိုေတာ့ အဖြားကလည္း လြယ္လြယ္ ဘာ္ေပးကိုင္မလဲ အဖိုးကို သြားေမးတာ့တာေပါ့...  အဖိုးက က်ည္ေဘာက္ျဖဳန္ျပီး က်ဳပ္ကို ေပးကိုင္တာေလ... ကာဘိုင္ေရာ... ဒါေပသည့္ လက္ပစ္ဗံုးေတာ့ ေပး မကိုင္ဘူး....
ညေနေရာာက္ေတာ့ က်ဳပ္ဦးေလး ျပန္ေရာက္လာပါေလေရာ....
က်ဳပ္ လုပ္လိုက္လို႕ သူ႕ ပစၥတိုတြေရာ ကာဘိုင္ေတြေရာ လက္ပစ္ဗံုးေတြေရာ အဖိုး အိပ္ယာေပၚမယ္ ေရာက္ေနျပီဆိုေတာ့... သူလည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ တခုခု ခ်လိုက္ပံုရပါတယ္....  ဒါနဲ႕... လာခဲ့ဆိုျပီး သင္ေပးတာ...  သူ႕ ပစၥတိုကို ဘယ္လို ျဖဳတ္တပ္... သူ႕ကာဘိုင္ကို ဘယ္လိူ ျဖဳတ္တပ္... လက္ပစ္ဗံုးေတြကိုလည္း ဘယ္လိုျဖဳတ္တပ္ေပါ့...
အဲ့အခ်ိန္တုန္းက က်ဳပ္က ၈ ႏွစ္သားပဲ ရွိေသးတာပါ... ဒါေပသည့္ ဦးေလးေက်းဇူးေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးထဲေရာက္ေတာ့ က်ဳပ္ ဆရာၾကီး လုပ္ႏိုင္တာေပါ့...
ကာဘိုင္ကို... က်ဳပ္ ဒုရင္းမွဴး-မင္းေအာင္လင္း အကုန္ေလွ်ာက္ျဖဳတ္ထားတယ္... ျပန္ မတပ္တတ္ေတာ့... ပုဆိိိိိုးထဲထည့္ျပီ က်ဳပ္ဆီ သယ္လာတာ... က်ဳပ္ပဲ အစဆံုးျပန္တပ္ေပးလိုက္ရတာ... က်ဳပ္ရဲ႕ ဦးေလး အငယ္ဆံုး က်ဳပ္ကို သင္ၾကားထားေပးတာေတြေၾကာင့္ပါ...  ဒါေၾကာင့္လည္း က်ဳပ္လည္း  တျခားသူေတြထက္  စစ္လက္နက္ေတြနဲ႕ပါတ္သက္ရင္ ပိုတတ္နားလည္တာပါ... ဒါေပသည့္ ဒါေတြက က်ဳပ္ ဦးေလးေၾကာင့္ပါ....
(atn)