ေအာင္သာငယ္ႏွင့္ သူ၏ အပိုင္းအစမ်ား (၉)

April 18, 2014 at 9:06pm

က်ဳပ္ငယ္ငယ္က သူငယ္ခ်င္း အေတာ္ နည္းတာ... လက္ခ်ိဳးေရေတာင္ လက္တဖက္ မျပည့္ဘူး ... အဲ့သည္အထဲမွာ အုန္းတင့္-ဆိုတာ တေယာက္ပါတယ္... သူတို႕က ညီအကိုေတြခ်ည့္ မနည္းဘူး... အုန္းျမင့္-အုန္းဆင့္-အုန္းတင့္-အုန္းလြင္-အုန္းတင္... က်ဳပ္ သူတို႕ ညီအကိုေတြ နံမည္အား လံုးကို မမွတ္မိေတာ့ဘူး... သူတို႕မယ္... အမတေယာက္နဲ႕ ညီမတေယာက္လည္း ရွိေသးတယ္... က်ဳပ္တို႕ လမ္းထဲမယ္ေတာ့ သူတို႕ ေမာင္ႏွမေတြက လူတိုင္းသိတယ္... ဘာလို႕ဆိုေတာ့ ေမာင္ႏွမအုပ္စုက ၉ ေယာက္ရွိတာကိုး... က်န္တဲ့ သူေတြက ၂ ေယာက္ ၃ ေယာက္ ၄ ေယာက္ ေလာက္ပဲရွိတာ... သည္ေတာ့ အုန္းတင့္တို႕ ေမာင္ႏွမေတြက က်ဳပ္တို႕ လမ္းထဲမယ္... အုပ္စုအေတာင့္ဆံုးေပါ့...

ခက္တာက က်ဳပ္ကလည္း သူတို႕ ညီအကိုေတြနဲ႕ အကုန္လံုးနဲ႕ တည့္တာမဟုတ္ဘူးဗ်... သူ႕အကို ၂ ေယာက္ျဖစ္တဲ့ အုန္းျမင့္တို႕ အုန္းဆင့္တို႕ဆိုရင္ က်ဳပ္နဲ႕ရန္ျဖစ္ျပီး ထိုးၾကၾကိတ္ၾကျဖစ္ဖူးတာ... အဲ့ၾကားတည္းကမွ အုန္းတင့္နဲ႕က်ဳပ္က အေၾကာလာတည့္ေနတာ... ဘယ္လိုေရစက္လည္းေတာ့ မသိပါဘူး...
အဲ့ဒါရဲံ ဇတ္လမ္းအစက သည္လို... တရက္ေတာ့ ... ခုဆို ရတနာေစ်းေခၚတဲ့ ေစ်းၾကီးကို က်ဳပ္တို႕ရပ္ကြက္ထဲေဆာက္ဖို႕ .... ဘူဒိဇာေတြနဲ႕ ေျမလာထိုးေပါ့ဗ်ာ... တရက္ေတာ့ မကပါဘူး ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ထိုးတာေပါ့... ေျမရွင္းလို႕ ထြက္လာတဲ့ ေျမစာေတြကို က်ဳပ္တို႕ အိမ္ေရွ႕မွာရွိတဲ့ အာေသာကသီတဂူ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေရွ႕က ကြက္လပ္ၾကီးမွာ လာလာ ပံုတာ... ၾကာလာေတာ့ ေတာင္လို ျဖစ္လာတာေပါ့... က်ဳပ္တို႕ ကေလးေတြက အဲ့ အပံုၾကီးေပၚ တက္တက္ေဆာ့ၾကတာေပါ့... ဂြ်မ္းထိုးျပီး လွိမ့္ဆင္းတဲ့ေကာင္ကဆင္း... ခုန္ခ်တဲ့ေကာင္က ခုန္ခ်... ေလွ်ာခ်တဲ့ေကာင္က ေလွ်ာခ်ၾကေပါ့ေလ...
ေနာက္ မိုးတြင္းေရာက္လာေတာ့ အဲ့ေျမပံုၾကီးက တက္ဖို႕ေတာင္ ေတာ္ရံုမလြယ္ဘူး... ေျမနီေတြနဲ႕ စီးကပ္ျပီး တက္တိုင္း ေလွ်ာ္က်တယ္...
အဲံအခ်ိန္မွာ အဲ့ေျမပံုၾကီးေပၚကို ထိပ္အထိေရာက္ေအာင္ တက္ႏိုင္တာ က်ဳပ္နဲ႕ အုန္းတင့္ပဲ ရွိတယ္... ၂ ေယာက္သား အတူ တက္လိုက္ ျပန္ေလွ်ာခ်လိုက္နဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သြားေရာ... က်ဳပ္ထင္တာေတာ့ က်န္တဲ့ကေလးေတြက အေကာင္ၾကီးၾကလို႕လည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္... က်ဳပ္တို႕ ၂ ေကာင္က အေကာင္ေသးေသးေလးေတြကိုး... ထားပါေတာ့ ... က်ဳပ္ေျပာျပေနတာက က်ဳပ္နဲ႕ အုန္းတင့္ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သြားပံုကိုပါ...
ဒါနဲ႕ က်ဳပ္ စာအုပ္ေတြ ဖတ္မေနပဲ အျပင္ ထြက္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆို က်ဳပ္ရဲ႕ တဦးတည္းေသာ သူငယ္ခ်င္းက လမ္းထဲမွာဆို အုန္းတင့္ေပါ့... ခက္တာက သည္ေကာင္က ေတာ္ေတာ္ စပ္စုသလို တျခားသူေတြကိုလည္း ဘာလုပ္ၾကစို႕ ညာလုပ္ၾကစို႕ ဦးေဆာင္မႈ သိပ္ေပးတဲ့ေကာင္...
တရက္သားမယ္ေတာ့ သူနဲ႕က်ဳပ္ အဖြားတို႕အိမ္ထဲမယ္ ေဆာ့ေနၾကရင္းသူက က်ဳပ္ကို ေျပာတယ္... စာကေလးသိုက္ တက္ႏိႈက္ရေအာင္တဲ့... ဟင္ ဘယ္မွာ ႏိႈက္မွာလဲ ဆိုေတာ့ ဘုရားစင္မွာတဲ့... က်ဳပ္ အဖြားအိမ္မွာ ဘုရားစင္ ရွိတယ္... ဘုရားစင္ကလည္း အိမ္ထဲမွာတ၀က္ အိမ္အျပင္မွာ စုလစ္မြန္းခၽြန္ေတြနဲ႕ တ၀က္ဗ်... အဲ့ ဘုရားစင္ရဲ႕ အျပင္ထြက္ေနတဲ့ ေခါင္မိုးေလးက စုလစ္မြန္းခၽြန္ေတြနဲ႕ ေနရာလြတ္ကေလး ျဖစ္ေနတယ္... စာကေလးေတြက အဲ့သည္မွာ အသိုက္ေဆာက္ထားတာ...  ေအာက္ကလွမ္းၾကည့္ရင္ ျမင္ေနရတယ္...
ဒါနဲ႕ က်ဳပ္ကအုန္းတင့္ကို ေမးတာေပါ့... ဘယ္လိုတက္ႏိႈက္မွာလဲ-ဆိုေတာ့ မပူနဲ႕ဆိုျပီး သူ႕အိမ္ကေနေလွကား တစင္း မလာတယ္... ေလွကားကို ဘုရားစင္နံရံကိုေထာင္ေတာ့... က်ဳပ္က တက္ျပီး အဲ့မွာ ရွိေနတဲ့ စာကေလးသိုက္၂ ခုကို အသိုက္လိုက္ ဆြဲခ်လာတာ... နီတာရဲစကေလးေပါက္စေတြေရာ... စာကေလးဥေတြေရာပါတာေပါ့... ဒါေပသည့္ အဲ့သည္တုန္းက သူတပါး အသိုက္ကို ဖ်က္ဆီးလိုစိတ္ မရွိေပမယ့္... က်ဳပ္လုပ္ခဲ့မိတာက သူတပါး အသိုက္၂ ခုကို ဖ်က္ဆီးခဲ့မိတာေတာ့အမွန္ပဲ...
အဲ့သလို လုပ္ေနဆဲမွာ က်ဳပ္အဖြားက အျပင္ကေနျပန္လာေတာ့ က်ဳပ္ဆြဲခ်ထားတဲ့ စာကေလးသိုက္ေတြကို ေတြ႕သြားပါေလေရာ... က်ဳပ္အဖြားက ပအို႕၀္စစ္ စစ္... ဗုဒၵဘာသာ၀င္စစ္စစ္... ဘာနတ္မွေတာင္ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္တာ မဟုတ္ဘူး... က်ဳပ္ ဆြဲခ်ထားတဲ့ စာကေလးသိုက္ ၂ ခုကိုေတြ႕ေတာ့... ရင္ဘတ္စည္တီးပဲ... (သားရယ္... ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ... သူတပါး အသိုက္အျမံဳကို ဘာလို႕သြားဖ်က္ရတာလည္း နင္ေတာ့ ၀ဋ္လည္ေတာ့မွာပဲ အခု ျပန္ထားလိုက္ပါ)လို႕ ေျပာတာေပါ့... ဒါေပသည့္ က်ဳပ္က ဆြဲခ်ျပီးတာနဲ႕ အသိုက္ေတြကို ဟိုျဖဲၾကည့္ သည္ျဖဲၾကည့္ လုပ္ထားျပီးျပီ... အဲ့အခ်ိန္တုန္းက စာကေလး မေလး၂ ေကာင္လည္း အနားမွာ ပက်ိိပက်ိ လာေအာ္ေနတယ္... သူတို႕ အသိုက္ေတြ ျဖစ္မွာေပါ့... က်ဳပ္က စာကေလး ဥ ၂ လံုးကိုေတာင္ ခြဲၾကည့္ထားျပီးျပီ... အဖြားေျပာလို႕သာ က်န္တဲ့ စာကေလး နီတာရဲေလးေတြနဲ႕ စာကေလးဥေတြကို သူတို႕ အသိုက္ေတြနဲ႕ ဘုရားစင္ေပၚသာ ျပန္တင္လိုက္တာ... သူတို႕ အသိုက္ေတြဟာ သူ႕ နဂိုရ္အတိုင္း ဘယ္ျဖစ္ေတာ့မွာလည္း...
ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေတာ့ က်ဳပ္မလည္း က်ဳပ္မိသားစုနဲ႕အကြဲကြဲအျပားျပားပါပဲ... ၀ဋ္လိုက္တာျဖစ္မယ္...
ဒါကိုပဲ ေျပာခ်င္တာပါ... သူတပါးမိသားစုနဲ႕ အသိုက္အျမံဳကို ဖ်က္ဆီးခဲ့ဖူးရင္ ၀ဋ္လိုက္မွာေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ... ဒါ က်ဳပ္ကိုယ္ေတြ႕...
(atn)