Nov 16, 2010

အမည္ေပးဖို႕ရာ မေန႕ညက ငါေမ့သြားတဲ့ ကဗ်ာ













တျဖည္းျဖည္းခ်င္း အလ်င္အျမန္ နံရံေပၚခ်ိတ္ထားတဲ့ ငါ့ရဲ႕ျပကၡဒိန္ေလး အရိုးေဆြး ပိန္ပိန္က်လာရျခင္း အေၾကာင္းကို ေသာကမ်ားနဲ႕ ေဖာင္းကားေနတဲ့ စြယ္ေတာ္ ရြက္ကေလးခမ်ာ မသိရွာေလေတာ့ မရယ္ေမာႏိုင္ရွာေပါ့ ႏွစ္လႊာေပါင္းဖို႕ရာ ႏွစ္ႏွလီ ဘယ္ေလာက္လဲ သင္အံက်က္မွတ္ေနရပါေသာ အခ်ိန္ကာလမ်ား ေမာင့္အား ႏွိပ္စက္ၾကပါေပ ကမ္းေျခမဲ့သြားေသာ ပင္လယ္မ်ား သင့္အား က်ိန္ဆဲသြားေသာအခါ မာယာ ဘာညာ ပလိစိေခ်ာက္ခ်က္ နံနက္ခင္း အလင္းတံခါးမ်ားအၾကား ျမစ္မ်ား ကန္႕လန္႕ျဖတ္စီးဆင္းရင္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအျဖစ္ ပစ္ဇာတခ်ပ္ကို လက္ထပ္ စာခ်ဳပ္ အျဖစ္ စြဲမွတ္ ယံုၾကည္ခဲ့သူမ်ား ကံၾကမၼာအား သြားျဖီးျပလိုက္ရံုမွ်ျဖင့္  ႏွင္းဆီပန္းမ်ား ပြင့္ခဲ့ပါလိမ့္မည္ဟု သင္တို႕အစား ကၽြႏု္ပ္ မယံုၾကည္ပါ ဆိုေသာအခါ ကမၻာေျမ ဖ်ားနာ ေနထိုင္ ေကာင္းရံု ေခ်ာင္းဆိုးရံု ႏွာေစးရံု ရွိရွိသမွ် အကုန္ ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ အလံစိမ္းမ်ား လႊင့္ထူ သူလိုကိုယ္လိုေန႕ေတြအေပၚမွာ ငါ့နံမည္ မပါေစနဲ႕လို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေျပာမိေသာ ၀က္တေကာင္ကို လိပ္ျပာမ်ားက မည္သို႕ေသာ မွတ္ခ်က္မ်ားမွ ေပးမသြားပါဟု နားစြန္နားဖ်ား ၾကားလိုက္မိေသာ စက္ရုပ္ခမ်ာ ဂူးဂဲဆာ့ခ်္အင္ဂ်င္အားျဖင့္ ငါးပါးေျမာက္ ဓါတ္ၾကီးကို စိတ္ညြတ္ေလသည္ ဆိုေသာအခါ ကၽြန္ုပ္မွာ ေျပာစရာစကား ကုန္ပါျပီ...

Nov 13, 2010

သည္လိုပါပဲ ညီမေလးရယ္...













တိုက္ပြဲေတြျဖစ္ေနတယ္...အကို...
အဲသလို... စိုးရိမ္တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားစြာ...
ညီမေလးက ေျပာရွာတယ္...

ငါကေတာ့...
ေက်ာက္ရုပ္လိုမ်ိဳး...
မတုုန္မလႈပ္...

ငါသိတယ္...
ညီမေလးက...
ေက်ာက္ရုပ္ေတြကိုမွ... မေတြ႕ဖူးေသးတာ...

ဒါနဲ႕...
ေအးေဆးပါပဲ...
ညီမေလးကို...
ငါ... ျပန္ေျပာလိုက္တယ္...

ညီမေလးရဲ႕...
မေၾကာက္နဲ႕... 
နင့္ရဲ႕ေက်ာက္ရုပ္ကို...
နင့္ရဲ႕ရုပ္ၾကြင္းေတြၾကားထဲမွာပဲ...
ျပန္ရွာလိုက္ပါ... လို႕...

ATN

Nov 5, 2010

ပံုရိပ္ေဟာင္းမ်ား

ခ်စ္ေသာ ညီမငယ္ ေက တဂ္လိုက္သည့္ ပံုရိပ္ေဟာင္းမ်ား ပို႕စ္ကို ေရးဖို႕ရာ က်ေနာ့္မွာ အခက္အခဲ ရွိပါသည္။ က်ေနာ္တို႕ ဘူမိေဗဒ ကြင္းဆင္းခ်ိန္က ယခုလို ဒစ္ဂ်စ္တယ္ ကင္မရာမ်ား မေပၚေသးပါ။
ထို႕အျပင္ တ၀လည္း... အင္နာေလာ့ဂ္ ကင္မရာမ်ားကိုလည္း... မ၀ယ္ယူ မသယ္ေဆာင္ႏိုင္ေသးပါ... ။ က်ေနာ္ႏွင့္ က်ေနာ္အပါအ၀င္ျဖစ္ေသာ ဂရုဖ္ေလးကလည္း ဆင္းရဲသား-သားသမီးမ်ားသာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကြင္းဆင္းခ်ိန္မွာ ဒါ့ပံုမ်ား ေ၀ေ၀ဆာဆာ မရိုက္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ သည့္အတြက္ ကြင္းဆင္း ပံုရိပ္ေဟာင္းမ်ားကို သူ႕လို ကံမေကာင္းခဲ့ေသာ က်ေနာ့္ အဖို႕ရာ... ဘေလာ့အေပၚမွာ မည္သို႕ တင္ႏိုင္ခဲ့ပါလိမ့္မည္နည္း...။

သို႕အတြက္... ဘူမိေဗဒကြင္းဆင္း ပံုရိပ္ေဟာင္းမ်ားအစား... က်ေနာ္ တတ္ႏိုင္သည့္ ပံုရိပ္ေဟာင္းမ်ားျဖင့္သာ... သည္တဂ္ပို႕စ္ေလးကို ေရးလိုက္မိပါသည္...
ညီမငယ္ ေက... ခြင့္လႊတ္နားလည္ပါ...

------------------------------------------------------------------------
တေန႕ တေန႕ အလုပ္ကျပန္လာတိုင္း ေရမိုးခ်ိဳး အ၀တ္စားမလဲခင္ လုပ္ျဖစ္သည့္ အရာ ႏွစ္ခု ရွိသည္။

ဂ်ီေမးလ္ဖြင့္စစ္ျခင္းနွင့္ မ်က္ႏွာစာအုပ္ ဖြင့္ဖတ္ျခင္း... ။

ဂ်ီေမးလ္ကေတာ့ သိၾကသည့္အတိုင္း လူတကာသံုးေနသည္မို႕... ။

ျပီးေတာ့လည္း ကိုယ့္ဘေလာ့ေလးကို ဂ်ီေမးလ္ဖြင့္ျပီးမွ သြားတတ္သည္ကလည္း အက်င့္ ျဖစ္ေနျပီမို႕...။

ဒါေတာင္ ကိုယ့္ဘေလာ့ကို ေန႕တိုင္း ၀င္ၾကည့္တတ္သည့္ အက်င့္ကလည္း ပ်က္ျပယ္ေနသည္မွာၾကာျပီ...။
ဘာလို႕ဆို ကိုယ္က ပို႕စ္ေတြ သိပ္မတင္ျဖစ္သည္မွာလည္း ၾကာေနျပီမို႕လား... ။
ပို႕စ္တခု တင္ျဖစ္မွသာ ကိုယ့္ဘေလာ့မွာ ဘယ္သူေတြ ဘာေတြ ကြန္မန္႕၀င္ေပးသြားလဲ... သြားၾကည့္ျဖစ္သည္...။ သည္လိုနဲ႕ ကိုယ့္ဘေလာ့ကိုလည္း ကိုယ့္ဘာသာပင္ ေန႕တိုင္း ဖြင့္မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့... ။
(ေန႕တိုင္းဖြင့္ၾကည့္ျဖစ္ေသာ ဘေလာ့ဂ္ တခုေတာ့ ရွိပါသည္... မည္သည့္ ဘေလာ့ဂ္လဲေတာ့ မေမးၾကေစလိုပါ... ဇြတ္ေမးလွ်င္လည္း အီးေမးလ္မွတဆင့္သာ ေျဖၾကားပါမည္... အီကားဇကားခ်ပ္... း)

အလုပ္က ျပန္လာတိုင္း ေန႕စဥ္ မပ်က္မကြက္ ဖြင့္ ဖတ္ျဖစ္ေနသည္ကေတာ့ မ်က္ႏွာစာအုပ္... ။

ဒါကလည္း အေၾကာင္း ရွိသည္...။

သည္ မ်က္ႏွာစာအုပ္ေၾကာင့္ပဲ... ဟိုးလြန္ခဲ့သည့္ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္က သူငယ္ခ်င္းမ်ား... ေသေဖာ္ေသဖက္... တိုက္ေဖာ္တိုက္ဖက္... ရဲေဖာ္ရဲဖက္... ေသာက္ေဖာ္ေသာက္ဖက္... (ကဗ်ာ) ရူးေဖာ္ရူးဖက္မ်ား... ကို... ျပန္ေတြ႕ေနရသည္ေၾကာင့္ မဟုတ္လား...။

ဘယ္သူက... ဘယ္ကို ေရာက္ေနသည္...
ဘယ္သူကေတာ့... ဘယ္အမည္နဲ႕...ဘာေတြလုပ္...
ဘယ္သူကေတာ့... ဘာၾကီးျဖစ္ေနျပီ...
ဘယ္သူနဲ႕ ဘယ္သူကေတာ့... ဘာဘြဲ႕ေတြရ...လို႕...
ဘယ္သူ႕ကို အက္ဒ္လိုက္ပါဦး အကိုေရ႕...
အဲဒါ... ဘယ္သူေပါ့...

သည္လိုနဲ႕ပဲ...
မ်က္ႏွာစာအုပ္အေပၚ... မ်က္ႏွာအပ္မိေနသည္က ေန႕တိုင္း...
တရက္မွ မပ်က္ကြက္...။

သည္လိုနဲ႕ပဲ...
ျပန္မဆံုႏိုင္ျဖစ္ေသာ လမ္းေပၚမွ
ေက်ာခ်င္းကပ္ခဲ့ဖူးၾကသူမ်ားအားလံုးကို...
မ်က္ႏွာစာအုပ္ထဲမွာသာ ျပန္ေတြ႕ရေနေတာ့သည္...။

သည္လိုနဲ႕ပဲ...
ဟိုးလြန္ခဲ့ေသာ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္က မ်က္ႏွာေဟာင္းမ်ားကို...
မ်က္ႏွာစာအုပ္၏ စာမ်က္ႏွာအသစ္မ်ားမွာ
မယံုႏိုင္စရာ ျပန္ျပန္ေတြ႕ေနရသည္... မဟုတ္လား....။

သည္မ်က္ႏွာစာအုပ္ေၾကာင့္ပဲ...
အဆက္ျပတ္ေနသည့္ စာမ်က္ႏွာမ်ားကို...
သံေယာဇဥ္ၾကီးစြာ... သူ... ျပန္လည္ စီထပ္မိပါသည္...။

သည္အခါ
သည္စာမ်က္ႏွာမ်ားကို အမွတ္တရအျဖစ္...
မွတ္တမ္းတခု... တင္ထားပစ္လိုက္ခ်င္ပါသည္။

သည္မွတ္တမ္းသည္ပင္...
သူအပါအ၀င္... သူႏွင့္ရင္းႏွီးခဲ့ဖူးသူမ်ားအတြက္... ပံုရိပ္ေဟာင္းျဖစ္ပါသည္...။

-------------------------------------------------------------------