Apr 27, 2014

ေအာင္သာငယ္ႏွင့္ သူ၏အပိုင္းအစမ်ား (၈)

April 17, 2014 at 3:51pm

အမွန္တကယ္ဆို က်ဳပ္က အေပါင္းအသင္း ေတာ္ေတာ္နည္းတဲ့ေကာင္...  ငယ္ငယ္ကတည္းကေန က်ဳပ္လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးထဲေရာက္လာတဲ့ အထိ သူငယ္ခ်င္းဆို လက္ခ်ိဳးေရၾကည့္လို႕ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း မျပည့္ခဲ့ဘူး... ဒါကလည္း အေၾကာင္းေတာ့ ရွိမယ္... တခုက က်ဳပ္က ေက်ာင္းသြားခ်ိန္ကလြဲရင္ က်န္တဲ့ အခ်ိန္ေတြက အိမ္ထဲမွာပဲ စာအုပ္ ဘီရိုၾကီး ၃ လံုးၾကား ေမွာက္လ်က္လဲ စာဖတ္ေနတာကမ်ားတယ္... ေနာက္တခုက အျပင္ထြက္ကကစားရင္လည္း က်ဳပ္က သားေရကြင္းေလာက္ပဲ ပစ္တတ္တာ... ေဘာလံုး မကန္တတ္... ဂ်င္မေပါက္တတ္... စြန္မလႊတ္တတ္... ေဂၚလီမရိုက္တတ္... သစ္ပင္ မတက္တတ္... ေယာက်ားေလးေတြ တတ္သမွ်ကစားနည္း ေတြ က်ဳပ္က ဘာမွ မတတ္ေတာ့... ဘယ္ကစားပြဲထဲမွ ၀င္လို႕မရဘူး... ဒါကတခု... ေနာက္က်ဳပ္က စကားနည္းတယ္... ေတာ္ရံုဘာမွ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး... ေနာက္တခုက က်ဳပ္မ်က္ႏွာက တကမၻာလံုးကို လုပ္ေကၽြးေနရတဲ့အေပါက္နဲ႕-တဲ့... က်ဳပ္နဲ႕ တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ အရမ္း ခင္သြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္က ေျပာတာ... (မင္းကို ေတြ႕ကာစက ငါ အရမ္းရိုက္ခ်င္တာ)တဲ့ အဲ့သူငယ္ခ်င္းက ရန္လည္း ခဏခဏ ျဖစ္တဲ့ေကာင္... ေနာက္တခုက လမ္းထဲမွာဆို က်ဳပ္က ငပြၾကီး... က်ဳပ္တို႕လမ္းထဲမယ္ရွိတဲ့ ကေလးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႕ က်ဳပ္နဲ႕ မတည့္ဘူး... ျပႆနာက ဘာလဲ-ဆိုေတာ့ က်ဳပ္အကိုပဲ ... အဲ့ေကာင္က ေနရာတကာပါတယ္... စကားကလည္း သိပ္မ်ားတာ... ျဖစ္လိုက္ရင္သူနဲ႕ခ်ည့္... တေယာက္ေယာက္ကလာေခၚတယ္... ခိုင္ေလး ဆက္ၾကီးနဲ႕ ဘယ္သူနဲ႕ ရန္ျဖစ္ေနျပီ-ဆို က်ဳပ္ကေျပးလိုက္သြားရတယ္... သူတို႕ရန္ပြဲက လက္သီးနဲ႕ ထိုးေနတာ မဟုတ္ဘူး... လက္ညွိဳးနဲ႕တေယာက္ကိုတေယာက္ အျပန္အလွန္ထိုးျပီး ျငင္းေနၾကတာ... က်ဳပ္က ဘာမွ ေမးေန ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး... က်ဳပ္အကိုၾကီးနဲ႕ျဖစ္ေနတဲ့ေကာင္ကို မ်က္ႏွာကို လက္သီးနဲ႕၀င္ထိုး ခုန္အုပ္ျပီး လည္ပင္းညွစ္ပစ္တာ...  အဲ့လိုနဲ႕ က်ဳပ္အကိုၾကီးေၾကာင့္ က်ဳပ္ လက္သီးနဲ႕ထိုး လည္ပင္းညွစ္ထားတဲ့ေကာင္ေတြ လမ္းထဲမွာ အေတာ္မ်ားတယ္... သူတို႕ေတြက က်ဳပ္နဲ႕ေတာ့ ဒဲ့ ရန္ မျဖစ္ရဲဘူး... ဒါေပသည့္ သည္ေကာင္ေတြက  ညစ္တယ္... တရက္ က်ဳပ္ေက်ာင္းကေနျပန္လာေတာ့... သူတို႕ ေဘာလံုးကန္ေနၾကတယ္... ကေလးေတြဆိုေတာ့ ေကာ္ေဘာ္လံုးေပါ့... သူတို႕ေနတဲ့ေဘးကေန က်ဳပ္ ေလွ်ာက္လာတာ... သူတို႕ကိုလည္း က်ဳပ္ေက်ာ္သြားေရာ က်ဳပ္ကို မေတာ္တဆလိုလို ဘာလိုလိုနဲ႕ ေက်ာကို ေဘာလံုးနဲ႕ လွမ္းကန္တယ္... က်ဳပ္သိတာေပါ့... တမင္သက္သက္လုပ္မွန္း... ဒါနဲ႕ ဘယ္ေကာင္ ကန္လိုက္တာလဲ က်ဳပ္ေမးတာေပါ့... ဘယ္သူမွမေျပာဘူး... ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတယ္... က်ဳပ္လည္း သူတို႕ အေယာက္ ၂၀ ေလာက္ကို လိုက္ထိုးလို႕ ဘယ္ျဖစ္မလဲ... က်ဳပ္ထပ္မေမးေတာ့ဘူး... အိမ္ကိုလွည့္ျပန္လာတယ္... မီးဖိုေခ်ာင္က အဖြား ငါးခုတ္တဲ့ ဓါးၾကီး ဆြဲယူလာျပီး သည္ေကာင္ေတြကန္ေနတဲ့... ေဘာလံုးကိုယူျပီး ဓါးမနဲ႕ ထက္ျခမ္းကြဲေအာင္ ခုတ္ပစ္လိုက္တာ... မွတ္ကေရာ... က်ဳပ္လက္ထဲမယ္ ဓါးမၾကီးနဲ႕ဆိုေတာ့ ဘယ္ေကာင္မွ မကပ္ရဲဘူးေလ... ဒါနဲ႕ က်ဳပ္ အိမ္ျပန္လာတယ္... က်ဳပ္ကအဲ့လိုေကာင္ ဆိုေတာ့ သူငယ္ခ်င္းနဲတာေပါ့ေလ...
(atn)

No comments: