ဒီကဗ်ာကေတာ့ သူ႕ႏွစ္-၅၀-ျပည့္မွာ အေမ ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာပါ။
ေမာင္ေရ----
လူ႕ဘ၀မွာ အေနၾကာ
ႏွစ္ -၅၀-မ်ားေတာင္ ျပည့္ခဲ့ေပါ့
ခက္ထန္ၾကမ္းတဲ႕ႏွစ္မ်ားမွာ---
ခါးသက္တဲ့ေ၀ဒနာဟာ
ေမ့မွာ စြဲကပ္လို႕ ေနခဲ့ျပီ၊
ထမင္းစားလဲ ခါး
ေရေသာက္လဲ ခါး
၀ါးသမွ် ခါး
စားသမွ် ခါးနဲ႕
ျမင္ျမင္သမွ်- ခါးလို႕ခ်ည္းေနတယ္။
စိတ္ေတြလဲ ခါး
ရက္ေတြလဲ ခါး
လေတြလဲ ခါး
ႏွစ္ေတြလဲ ခါးနဲ႕----
အခါးေရာဂါ - ေ၀ဒနာကုသေရးမွာ
ေဆးခါးၾကီးကိုေသာက္ -
ေပ်ာက္ပါ့မလား ေမာင္ ---၊
တစ္ခါ တစ္ေခါက္ေတာ့
``ခ်ိဳ``တဲ့ ရက္ကေလး ေရာက္ခ်င္ေပါ့။ ။
၃၁-၇-၉၀
(ႏွစ္-၅၀-ျပည့္ ေမြးေန႕သို႕)
Apr 14, 2008
ေဒၚခင္မာေအး(၆၈ႏွစ္)၏ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း
၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား စီစဥ္က်င္းပသည့္ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ အမ်ိဳးသားေအာင္ပဲြေန႕ အခမ္းအနားတြင္ ေတြ႕ရေသာ ေဒၚခင္မာေအး။
ေရွ႕ဆုံးတန္းမွ ေဒၚခင္မာေအး၊ သခင္အုန္းျမင့္၊ သခင္သိမ္းေမာင္၊ ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္၊ သခင္စုိးျမင့္။
ေဒၚခင္မာေအးသည္ ၁၉၄၀ ျပည့္နွစ္တြင္ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ သခင္ဗေသာင္း (ေတာင္ငူခရုိင္ ဒို႕ဗမာအစည္းအရံုး)၏ သမီးျဖစ္သည္။ ေဒၚခင္မာေအးသည္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ ဘ၀ကတည္းက နိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ တက္ၾကြစြာ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျပီး ၁၉၆၇ မွ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္အထိ (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း လက္ထက္) စစ္အစိုးရ၏ ေရၾကည္အိုင္ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ ဖမ္းဆီး ႏွိပ္စက္ျခင္း ခံခဲ့ရပါသည္။
ထိုသို႕ ႏွိပ္စက္ျခင္းခံခဲ့ရေသာ္လည္း ေနာက္တြန္႕မသြားဘဲ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံု ျဖစ္ပြားေသာအခါတြင္ တက္ၾကြစြာ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္တြင္ အမ်ိဳးသားညီလာခံ ဆန္႕က်င္ေရး စာရြက္စာတမ္းမ်ား ျဖန္႕ေ၀မႈျဖင့္ လက္ရွိ စစ္အစိုးရက ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့သည္။
ေဒၚခင္မာေအးတို႕ မိသားတစုလံုးနီးပါး စစ္အစိုးရ၏ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားအတြင္း အၾကိမ္ၾကိမ္ အက်ဥ္းခ်ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ေဒၚခင္မာေအး၏ ဘ၀တေလွ်ာက္လံုးတြင္လည္း အက်ဥ္းေထာင္တြင္း ၀င္လိုက္၊ ျပန္ထြက္လာေသာအခါ အက်ဥ္းေထာင္တြင္း၌ က်န္ေနခဲ့ေသာ သူမ၏ ခင္ပြန္း (ဦးလွေရႊ - ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း)၊ သားၾကီး ဆက္ေအာင္နိုင္တို႕အား ေထာင္၀င္စာေတြ႕ျခင္းမ်ားကို စဥ္ဆက္မျပတ္ လုပ္ေဆာင္ရျခင္းျဖင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့သည္။ ထို႕အျပင္ ဘ၀တူ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားနွင့္ နိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေဟာင္းမ်ားအား ေထာက္ပံ့ ကူညီ အားေပးျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။
ထို႕အျပင္ ‘ညံဇံ’ ဟူေသာအမည္ျဖင့္ န၀တ၊ နအဖ လက္ထက္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္း က်ဆံုးသြားခဲ့ေသာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရး လႈပ္ရွားသူမ်ား၏ ရုပ္ပံုလႊာမ်ားကို ျပည္ပအေျခစုိက္ အင္တာနက္စာေစာင္မ်ားတြင္ ေရးသားခဲ့သည္။
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဧျပီလ ၁၁ ရက္ ည ၉ နာရီခြဲအခ်ိန္တြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။
ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ ခင္ပြန္း ဦးလွေရႊ၊ သားသမီး ၃ ဦး နွင့္ ေျမး ၇ ဦး က်န္ရစ္သည္။
(အခ်က္အလက္-ေအေအပီပီ)
ဒီစာကို မိုးမခ စာမ်က္ႏွာမ်ားမွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း ေဒၚခင္မာေအး ကြယ္လြန္
မုိးမခအေထာက္ေတာ္ ၀၀၂
ဧျပီ ၁၂၊ ၂၀၀၈
(ဓာတ္ပုံ-မုိးမခ)
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈတြင္ ထင္ရွားသူတစ္ဦးျဖစ္ေသာ ေဒၚခင္မာေအးသည္ ယမန္ေန႕ညက ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္ ကြယ္လြန္သြားသည္။ ေဒၚခင္မာေအးသည္ ကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ အသက္ ၆၈ ႏွစ္ခန္႕ရိွျပီျဖစ္သည္။ ေဒၚခင္မာေအးသည္ ထင္ရွားသည့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ဦးလွေရႊ၏ ဇနီးျဖစ္သည္။ ေဒၚခင္မာေအးကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ ခင္ပြန္းသည္ ဦးလွေရႊ၊ သားသမီးမ်ားျဖစ္ေသာ ကုိဆက္ေအာင္ႏိုင္၊ ကုိဆက္ေအာင္ခုိင္၊ မေနျခည္တုိ႕က်န္ရစ္ခ့ဲသည္။ ေဒၚခင္မာေအးအပါအ၀င္ ၄င္း၏မိသားစု၀င္မ်ားသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈတြင္ တစုိက္မတ္မတ္ ပါ၀င္ခ့ဲၾကသည္။ အၾကိမ္ၾကိမ္ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းခံခ့ဲရျပီး ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အက်ဥ္းခ်ခံခ့ဲရသူမ်ားျဖစ္သည္။
ဒီစာကို မိုးမခ စာမ်က္ႏွာမ်ားက ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။
Apr 13, 2008
ခင္၀ိုင္း
ဒီကဗ်ာကေတာ့ က်ေနာ့္ အေဖကိုယ္တိုင္ က်ေနာ့္ အေမအတြက္ ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာပါ။ ေခါင္းစဥ္ကိုေတာ့ ``ခင္၀ိုင္း``လို႕ သူက ဘာေၾကာင့္ေပးထားတာလည္းဆိုတာေတာ့ သူပဲ သိမွာပါ။
နင္ဟာ ... ငါ
ငါဟာလည္း နင္ပဲ ....
တလမ္းတည္း
ခရီးၾကမ္းကို အတူေပြ႕ဖက္
ေန႕ရက္ေတြနဲ႕အျပိဳင္
အရွံဳးအနိုင္
မွတ္တိုင္ေတြ စိုက္ခဲ့....
အခုေတာ့
နင္မရွိတဲ့ ကမၻာထဲ
ငါတေယာက္တည္း
က်ဲရဦးမယ္။
သြားႏွင့္ကြယ္
ခရီးတေနရာမွာ
ေတြ႕ၾကမယ္။ ။
နင္ဟာ ... ငါ
ငါဟာလည္း နင္ပဲ ....
တလမ္းတည္း
ခရီးၾကမ္းကို အတူေပြ႕ဖက္
ေန႕ရက္ေတြနဲ႕အျပိဳင္
အရွံဳးအနိုင္
မွတ္တိုင္ေတြ စိုက္ခဲ့....
အခုေတာ့
နင္မရွိတဲ့ ကမၻာထဲ
ငါတေယာက္တည္း
က်ဲရဦးမယ္။
သြားႏွင့္ကြယ္
ခရီးတေနရာမွာ
ေတြ႕ၾကမယ္။ ။
ျမစ္
ဒီကဗ်ာကေတာ့ က်ေနာ့္ အေမအတြက္ ဦးေလး ဦးလွတင္ေအာင္ရဲ႕သားအငယ္ က်ေနာ့္ညီေလး ကိုဇင္ (ဇင္ထြန္းေအာင္) က ေရးေပးခဲ့တာပါ။
ကၽြႏု္ပ္တို႕ရင္တြင္းမွာ
ျမစ္တစင္းရွိခဲ့ျပီ၊
အဲဒီ ျမစ္က
ရဲရဲနီေနေပမယ့္
ျဖဴေဖြးစင္ၾကယ္တဲ့ ျမစ္။
အဲဒီျမစ္က
ႏူးညံ့ညင္သာေပမယ့္
အရွိန္ျပင္းစြာ စီးဆင္းတဲ့ ျမစ္။
အဲဒီျမစ္က
တိုးတိတ္ေနေပမယ့္
က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ျမည္ႏိုင္တဲ့ ျမစ္။
ၾကည္လင္ ေအးျမစြာနဲ႕
ရင္ခြင္ေပါင္းမ်ားစြာကို
တိုးေ၀ွ႕ျဖတ္သန္းလို႕
ထာ၀ရစီးဆင္းမယ့္ ျမစ္။
သူရဲေကာင္းနဲ႕ေလ်ာ္ကန္ေသာ
၀ိဥာဥ္ဘံုအထြဋ္ထိ
စီးဆင္းသြားေပါ့။ ။
(ကိုဇင္)
ကၽြႏု္ပ္တို႕ရင္တြင္းမွာ
ျမစ္တစင္းရွိခဲ့ျပီ၊
အဲဒီ ျမစ္က
ရဲရဲနီေနေပမယ့္
ျဖဴေဖြးစင္ၾကယ္တဲ့ ျမစ္။
အဲဒီျမစ္က
ႏူးညံ့ညင္သာေပမယ့္
အရွိန္ျပင္းစြာ စီးဆင္းတဲ့ ျမစ္။
အဲဒီျမစ္က
တိုးတိတ္ေနေပမယ့္
က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ျမည္ႏိုင္တဲ့ ျမစ္။
ၾကည္လင္ ေအးျမစြာနဲ႕
ရင္ခြင္ေပါင္းမ်ားစြာကို
တိုးေ၀ွ႕ျဖတ္သန္းလို႕
ထာ၀ရစီးဆင္းမယ့္ ျမစ္။
သူရဲေကာင္းနဲ႕ေလ်ာ္ကန္ေသာ
၀ိဥာဥ္ဘံုအထြဋ္ထိ
စီးဆင္းသြားေပါ့။ ။
(ကိုဇင္)
အရွည္ၾကာဆံုးေန႕ကို ျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း
- အရွည္ၾကာဆံုးေန႕ လို႕ က်ေနာ္ ကဗ်ာတပုဒ္ ေရးခဲ့ဖူးတယ္။ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကို ေပးမိတာကလည္း အေမနဲ႕ က်ေနာ္ စကားေျပာခြင့္ ရခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြတုန္းက အေမနဲ႕ က်ေနာ္ ေတြ႕ခြင့္ရမယ့္ရက္ကို မသိႏိုင္တဲ့အေၾကာင္း အေမ့ကို ေျပာမိရာက စခဲ့တာပါ။
- အေမက က်ေနာ့္ကို ေျပာျပတယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကီးတုန္းက မဟာမိတ္ စစ္တပ္ေတြ ကမ္းတက္ တိုက္မယ့္ေန႕ကို ဖက္ဆစ္ ဂ်ာမန္ေတြက ေၾကာက္ေနၾကသတဲ့။ အဲဒီေန႕မွာ သူတို႕ ရွံဳးနိမ့္လိမ့္မယ္လို႕လည္း သိေနၾကသတဲ့။ အဲဒီေန႕ေရာက္လာေတာ့မွာကိုလည္း သူတို႕က သိပ္ေၾကာက္ေနၾကတယ္တဲ့။ သူတို႕ မသိႏိုင္တာကေတာ့ အဲဒီေန႕ဟာ ဘယ္ေန႕လည္း ဆိုတာပဲတဲ့။ အဲဒီလိုမ်ိဳး သူတို႕ ေၾကာက္ေနၾကတဲ့ေန႕ကို အရွည္ၾကာဆံုးေန႕ (the longest day) လို႕ သူတို႕ေခၚၾကသတဲ့။
က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ႕ အရွည္ၾကာဆံုးေန႕ကိုပဲ ရင္ခုန္ခဲ့တယ္။ - အေမနဲ႕ ျပန္ေတြ႕ရမယ့္ေန႕- အဲဒီေန႕က က်ေနာ့္အတြက္ အရွည္ၾကာဆံုးေန႕။ အေမ့အျပံဳးကို က်ေနာ္ စားသံုးခ်င္တဲ့ေန႕။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ရဲ႕ အရွည္ၾကာဆံုးေန႕ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္လာေတာ့မယ့္ေန႕ ျဖစ္သြားခဲ့ပါျပီ။
အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ အေမ ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ က်ေနာ့္ မ်က္ႏွာကို ျပန္ေတြ႕ရဖို႕၊
အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ က်ေနာ္ ေစာင့္ေနခဲ့တယ္၊ အေမ့အျပံဳးကို က်ေနာ္ စားသံုးခ်င္လို႕၊
အေမေရာ က်ေနာ္ေရာ အဲဒီေန႕ကို မေတြ႕ခဲ့ရေတာ့ဘူး။
အဲဒီ ရက္စက္တတ္တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္က က်ေနာ္တို႕ သားအမိကို ခြဲျခားပစ္ခဲ့ေပါ့။
တခါက အေမက က်ေနာ့္ကို ေျပာျပခဲ့ဖူးေသးတယ္။ -သားရဲ႕ စာေရးဆရာမၾကီးတေယာက္က ငါးႏွစ္ေက်ာ္ ခြဲခြာခဲ့ရတဲ့ သူ႕သားနဲ႕ ျပန္ေတြ႕ရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ သူ႕ခံစားခ်က္ကို စာဖြဲ႕ထားခဲ့ဖူးတာ အေမ ဖတ္ရတယ္။ က်မရင္ထဲမွာ လိပ္ျပာ အေကာင္တေထာင္ ပ်ံေနသလိုပဲ-တဲ့၊ မာမာ့အတြက္ေတာ့ သားနဲ႕ ေတြ႕ရမယ့္ ေန႕ဟာ မာမာ့ ရင္မွာ လိပ္ျပာ အေကာင္တသိန္း ပ်ံေနမွာပဲ-တဲ့၊
အခုေတာ့ မပ်ံသန္းႏိုင္တိုင္ေတာ့တဲ့ အဲဒီ လိပ္ျပာ အေကာင္တသိန္းကို သူ႕ရင္ထဲမွာ သိမ္းသြားရင္း အေမ အိပ္စက္သြားခဲ့ပါျပီ။
ဗမာ့ အဘိဓါန္ထဲမွာ ရွိသမွ်စကားလံုးေတြကို ယူသံုးဦး အေမ့ကို ဆံုးရွံဳးရတဲ့ က်ေနာ့္ ေၾကကြဲမႈကို အဓိပၸါယ္မဖြင့္ ဆိုႏိုင္ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ ေၾကကြဲမႈေတြ၊ ေ၀ဒနာေတြကို မွ်ေ၀ခံစားရင္း က်ေနာ့္ကို စိတ္ဓါတ္ ခြန္အားေတြ ေပးသြားခဲ့ၾကတဲ့ ဘေလာ္ဂါ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြ ရွိေနေသးတာ က်ေနာ္ ေျဖသာပါတယ္။
အဲဒီအတြက္ အဲဒီ ဘေလာ္ဂါ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြကို ေအာက္မွာ မွတ္တမ္းျပဳေပးလိုက္ပါတယ္။
(စီပုန္းထဲမွာ ခြန္အားေပးခဲ့သူေတြကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္။) ဖုန္းေခၚတဲ့- ေမးလ္ပို႕တဲ့- ညီအကို ေမာင္ႏွစ္မေတြကိုလည္း ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။
-
Kay said... ကိုေအာင္သာငယ္...
နံမယ္အရင္းနဲ႕..သမိုင္းအရင္းကို ခုမွ သိရပါတယ္။
မိသားစုနဲ႕ထပ္တူ ၀မ္းနည္းပါတယ္ ဆိုတဲ႕စကားထက္ ပိုမဆိုနိုင္ေတာ့ပါဘူး။
အေမ မတိုင္ခင္ကလည္း..အေမ့အေမေတြ..အေမ့အေဖေတြ ေဖာက္ေနၾကတာပဲ.. ေခတ္နဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ေတြသာ ကြာမွာပါ။ အေမလည္း.. ေဖာက္ခဲ့တာပဲ။ အားလံုးလည္း ဆက္ေဖာက္ေနၾကရမွာ ပါပဲ။ ပူပန္ျခင္း..၀မ္းနဲျခင္း..ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ ကင္းတဲ႕ေနရာ မွာ.. အေမ နားခိုေနပါေစ။ သူ တကယ္ကို ျငိမ္းခ်မ္းေနမွာပါ.။- ျမန္မာျပည္ကိုလြမ္းတယ္ said...
အကိုေရ ခုလို အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ဒီလို သတင္း ဖတ္လိုက္ျပီး စိတ္မေကာင္းလြန္းလို. ေမငိုရပါတယ္ အကိုရယ္။ ေမ့အေမလဲ ကင္ဆာေရာဂါေၾကာင့္ ေမ သိပ္မၾကာခင္ ဒီလို အျဖစ္ၾကီးကို ၾကံဳေတြ.ရေတာ့မွာ အကိုရဲ့။ လက္နက္မခ်နဲ.လို. သားကို ေျပာတဲ့ အကို.အေမရဲ့ သံမဏိစိတ္ဓာတ္ကို ေလးစားလိုက္တာ။ ဒီေလာက္ တိုင္းျပည္အေပၚခ်စ္္တဲ့၊ မယားေကာင္း၊ အေမေကာင္း၊ ျမန္မာနိုင္ငံသားေကာင္းပီသတဲ့ အေမ တစ္ေယာက္ ဆံုးရွံဳးသြားရလို. စိတ္မေကာင္း အင္မတန္ ျဖစ္မိပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သားတစ္ေယာက္ရဲ့ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲမွဳကို စာနာမိပါတယ္လို. ေျပာပါရေစအကို။
- pandora said...
အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးၿပီး ေတာ္လွန္၀ံ႕တဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေသဆံုးမသြားဘူး။ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရရွိသည္အထိ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကဦးမယ္။ စိတ္ဓာတ္ခ်င္း တူညီၾကရင္ ညီအကို ေမာင္ႏွမကဲ့သို႕ ...။ မိသားစုနဲ႕ ထပ္တူ ခံစားမိပါတယ္။
- လူသစ္ said...
ထပ္တူထပ္မွ် ၀မ္းနည္းရပါတယ္ဗ်ာ။
-
ေမာင္ဖုန္းျမင္. said... အကုိေရ အေမက မေသပါဘူး ...
အျမဲထာဝရ ရွင္သန္ေနမွာပါ.....
ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ. ကုိယ့္ယုံၾကည္ခ်က္ေပၚ သစၥာရွိ ပါတဲ. ......။ဒီစကား ဟာ က်ေနာ္တုိ. ေသြးေၾကာ ထဲစီးဆင္း
ရွင္သန္ ေနမဲ.ျမစ္တစ္စင္းပါပဲ.....။
က်ေနာ္တုိ. ဘယ္ေတာ.မွ လက္နက္မခ်ဘူး အကုိ........။
စိုးထက္ - Soe Htet ! said...အေမ...
အေမ...
အခု က်ေနာ္ ငိုမေနပါဘူး။
မ်က္ရည္ေတြပဲ က်ေနတယ္။
အစ္ကိုေရ ... ထပ္တူ ေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းရပါတယ္- Nyein Chan Aung said...
စိတ္မေကာင္းပါဘူးအစ္ကို။ မေန႔ညက ကိုလြမ္းဏီအိမ္မွာ အေမမာ ရက္လည္မွာကတည္းက အစ္ကို႔ အေမ ဆံုးၿပီဆိုတာကို ၾကားရတယ္။ က်ေနာ္တို႔လည္း ထပ္တူထပ္မွ် ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲရပါတယ္။
- ျမန္မာျပည္ကိုလြမ္းတယ္ said...
အကို..အကို.စာေတြ ဖတ္တိုင္း ေမလဲ ငိုရတယ္။ အသည္းမာေအာင္ ျပင္ဆင္ထားခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရင္ဆိုင္ရေတာ့မွာကို သိရက္နဲ. သိပ္ကို ေၾကာက္ေနမိတယ္။ သားေတြကို စိတ္ဒဏ္ရာ ရမွာစိုးတဲ့ အေမ့ ေစတနာကို ခံစားမိပါတယ္ အကိုရယ္။ သြားေတြ.ျပီးေတာင္ ကန္ေတာ့ခြင့္ မရတဲ့အတြက္ အကိုနဲ.ထပ္တူ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။ စိတ္သိပ္ထိခိုက္ေနခ်ိန္မွာ ကိုယ့္က်န္းမာေရးကို ပိုဂရုစိုက္ပါတဲ့။ လမင္းၾကီး မရွိေတာ့တဲ့ ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ အကို.ကေလးေလးေတြအတြက္ ေနမင္းၾကီးဘ၀ကို ေရာက္ေနတဲ့ အကိုက လင္းလက္ေတာက္ပေနမွ။ အကို. က်န္းမာေရးကိုေကာ၊ အကို.အမ်ိဳးသမီး က်န္းမာေရးကိုေကာ ပိုဂရုစိုက္ၾကျပီး၊ ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြ ၾကာၾကာ ေတာက္ပနိုင္ေအာင္ ဂရုစိုက္ပါလို. ေျပာခဲ့ပါရေစေနာ္။
- wai lin said...
၀တ္ေက် တန္းေက် ၀င္ေျပာသြားတာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္က ခင္ဗ်ားလုိ အေမ့ထမိန္ကုိ ဘယ္တုန္းကမွ ဆြဲခြင့္ရခဲ့တဲ့ေကာင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အေမကုိ ဆုံးရွဳံးရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘယ္လုိ ခံစားရလဲ ဆုိတာကုိေတာ့ ေကာင္းေကာင္း သိခဲ့လုိ႔ပါ။ အန္တီ့လုိ သမုိင္းတာ၀န္ေတြကုိ သူ တတ္ႏုိင္တာထက္ ပုိထမ္းခဲ့တဲ့ တုိက္ပြဲ၀င္ မိန္းမတေယာက္ကုိိ အေမ ေတာ္ခြင့္ရခဲ့တာ ခင္ဗ်ား သိပ္ကံေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ သူ က်ေနာ္တုိ႔ၾကားမွာ အၿမဲရွင္သန္ေနမွာပါ။
- သက္ေ၀ said...
ကိုဆက္ေအာင္ခိုင္...
ကိုေအာင္သာငယ္ အျဖစ္သာသိခဲ့ရာက အခုမွ နာမည္ရင္းနဲ ့ မိသားစုရဲ႕ သမိုင္းကို သိရပါတယ္။
မိခင္တစ္ေယာက္ဆံုးရႈံးမႈအတြက္ အကိုတို ့မိသားစုနဲ ့ ထပ္ထူ ထပ္မွ် ၀မ္းနည္းေၾကကြဲ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘ၀ဆိုတာ ဒီလိုပဲ ကိုယ္က စိန္ေခၚရဲမွ ဆိုတဲ့ အေမ့စကားကို အျမဲၾကားေယာင္ၿပီး
၀မ္းနည္းတဲ့ၾကားက ဂုဏ္ယူပါ အကို...
Apr 12, 2008
အေမနဲ႕ ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ စကားေျပာျခင္း
က်ေနာ္က
မေရာက္လာေစခ်င္တဲ့ေန႕ကို
ၾကိဳသိေနသလိုမ်ိဳး။
အဲဒီအတြက္လည္း
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အသည္းမာေနႏိုင္ေအာင္
ျပင္ဆင္ထားခဲ့တယ္။
အဲဒီလိုလည္း
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထင္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္
ကံၾကမၼာဆိုတာက
အလစ္အငိုက္မွာ
ျခံဳခိုတိုက္ခိုက္တတ္တဲ့သူ။
က်ေနာ္ မထင္တဲ့အခ်ိန္မွာ -
အေမ ဆံုးျပီ။ အေမ ဆံုးသြားျပီ။
အေမ ဆံုးျပီ။ အေမ ဆံုးသြားျပီ။
အေမ ဆံုးျပီ။ အေမ ဆံုးသြားျပီ။
အေမ ဆံုးျပီ။ အေမ ဆံုးသြားျပီ။
အေမ ဆံုးျပီ။ အေမ ဆံုးသြားျပီ။
ဦးေခါင္းထဲမွာ ပဲ့တင္သံေတြ ---
ညီမေလးေရ- အကိုၾကီးေရ-
အေမ ဆံုးျပီ။ အေမ ဆံုးသြားျပီ။
က်ေနာ္ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့
စာေတြထဲက ေတာ္လဲသံေတြ
က်ေနာ္ ၾကားေနရတယ္။
ေတာင္ျပိဳသံေတြ က်ေနာ္ ၾကားေနရတယ္။
ေတာ္လဲသံေတြ ေတာင္ျပိဳသံေတြ
က်ေနာ္ ၾကားဖူးသြားခဲ့ျပီ။
က်ေနာ့္ ကမၻာၾကီး ျပိဳက်သြားျပီလား။
``ေဖေဖက-ေန-
ေမေမက-လ
ၾကယ္ကေလးလို လက္ကာပ
သားလူေခ်ာလွ``တဲ့
နရသိန္ထဲက အေမ့ကဗ်ာ။
အခုေတာ့
က်ေနာ့္ ကမၻာထဲမွာ
တစင္းပဲရွိတဲ့ လမင္းၾကီး
ထာ၀ရ ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့ပါျပီ။
လမင္း မရွိေတာ့တဲ့ ေကာင္းကင္ၾကီးထဲ
က်ေနာ္ ဘယ္လို လက္ပ ရပါ့မလဲ အေမရယ္။
က်ေနာ့္ ကေလးဘ၀မွာ
ေထာက္လွမ္းေရးေတြ အေမ့ကို လာေခၚတုန္းက
အေမ့ထမိန္စကို အတင္း ဆြဲထားခြင့္
က်ေနာ္ ရလိုက္ဖူးေသးတယ္။
အေမ မသြားရဘူး-လို႕ ကေလးအေတြးနဲ႕။
အေမက က်ေနာ့္ လက္ထဲက သူ႕ထမိန္စကို
ဆတ္ကနဲ ရုတ္ျပီး ေထာက္လွမ္းေရးေတြေနာက္ ပါသြားခဲ့ဖူးတယ္။
တခ်ိန္မွာ - အဲလိုမ်ိဳး ဘာလို႕ က်ေနာ့္လက္ထဲက ထမိန္စကို
အေမ ဆတ္ကနဲ ရုတ္သြားတာလဲ-လို႕
အေမ့ကို ေမးခြင့္ရေတာ့
- သားတို႕ စိတ္ဒဏ္္ရာေတြ ရမွာ စိုးလို႕-တဲ့ ေျဖတယ္။
အခု ေသမင္းက လာေခၚေတာ့
အေမ့ ထမိန္အဖ်ားစေလးေတာင္
က်ေနာ္ ဆြဲထားခြင့္ မရလိုက္ဘူး။
ဆြဲထားခြင့္ ရလိုက္ရင္ေရာ
ဟိုး အႏွစ္ ေလးဆယ္ေက်ာ္ကလိုမ်ိဳး
အေမ့ထမိန္စကို
ဆတ္ကနဲ အေမရုတ္သြားဦးမွာလား။
ျပီးေတာ့ -သားတို႕ စိတ္ဒဏ္ရာေတြ ရမွာစိုးလို႕-လို႕
အေမ ေျပာဦးမွာလား။
ေျဖပါဦး အေမရယ္။
အေမရယ္
ဒဏ္ရာေတြကေတာ့
ကိုယ္၊ စိတ္၊ ႏွလံုးသား
သံုးပါးလံုးမွာ ရခဲ့ျပီးပါျပီ။
သၾကၤန္ဆိုတဲ့
ဗမာ့ႏွစ္သစ္ကူးကိုမွေရြးျပီး
ဘ၀ကူးခဲ့တာလား အေမ။
အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာမွ
က်ေနာ္တို႕ မိသားစုဘ၀က
၀မ္းနည္းေၾကကြဲေနရသတဲ့လား။
အေမ မေသခင္
သားတို႕ မိသားစုေလးကို
ေတြ႕သြားခ်င္ေသးတယ္-တဲ့
အေမ့ဆႏၵေတြ
မျပည့္၀ခဲ့ပါလား အေမရယ္။
အေမနဲ႕
ပထမဆံုး ဖုန္းေျပာခြင့္ရေတာ့
က်ေနာ္ ငိုတယ္။
အေမကေတာ့
-မငိုနဲ႕သား-တဲ့
-ဘ၀ဆိုတာ ဒီလိုပဲ
ကိုယ္က စိန္ေခၚရဲမွ-တဲ့
အေမ...
အေမ...
အခု က်ေနာ္ ငိုမေနပါဘူး။
မ်က္ရည္ေတြပဲ က်ေနတယ္။
ATN
မေရာက္လာေစခ်င္တဲ့ေန႕ကို
ၾကိဳသိေနသလိုမ်ိဳး။
အဲဒီအတြက္လည္း
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အသည္းမာေနႏိုင္ေအာင္
ျပင္ဆင္ထားခဲ့တယ္။
အဲဒီလိုလည္း
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထင္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္
ကံၾကမၼာဆိုတာက
အလစ္အငိုက္မွာ
ျခံဳခိုတိုက္ခိုက္တတ္တဲ့သူ။
က်ေနာ္ မထင္တဲ့အခ်ိန္မွာ -
အေမ ဆံုးျပီ။ အေမ ဆံုးသြားျပီ။
အေမ ဆံုးျပီ။ အေမ ဆံုးသြားျပီ။
အေမ ဆံုးျပီ။ အေမ ဆံုးသြားျပီ။
အေမ ဆံုးျပီ။ အေမ ဆံုးသြားျပီ။
အေမ ဆံုးျပီ။ အေမ ဆံုးသြားျပီ။
ဦးေခါင္းထဲမွာ ပဲ့တင္သံေတြ ---
ညီမေလးေရ- အကိုၾကီးေရ-
အေမ ဆံုးျပီ။ အေမ ဆံုးသြားျပီ။
က်ေနာ္ ဖတ္ခဲ့ဖူးတဲ့
စာေတြထဲက ေတာ္လဲသံေတြ
က်ေနာ္ ၾကားေနရတယ္။
ေတာင္ျပိဳသံေတြ က်ေနာ္ ၾကားေနရတယ္။
ေတာ္လဲသံေတြ ေတာင္ျပိဳသံေတြ
က်ေနာ္ ၾကားဖူးသြားခဲ့ျပီ။
က်ေနာ့္ ကမၻာၾကီး ျပိဳက်သြားျပီလား။
``ေဖေဖက-ေန-
ေမေမက-လ
ၾကယ္ကေလးလို လက္ကာပ
သားလူေခ်ာလွ``တဲ့
နရသိန္ထဲက အေမ့ကဗ်ာ။
အခုေတာ့
က်ေနာ့္ ကမၻာထဲမွာ
တစင္းပဲရွိတဲ့ လမင္းၾကီး
ထာ၀ရ ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့ပါျပီ။
လမင္း မရွိေတာ့တဲ့ ေကာင္းကင္ၾကီးထဲ
က်ေနာ္ ဘယ္လို လက္ပ ရပါ့မလဲ အေမရယ္။
က်ေနာ့္ ကေလးဘ၀မွာ
ေထာက္လွမ္းေရးေတြ အေမ့ကို လာေခၚတုန္းက
အေမ့ထမိန္စကို အတင္း ဆြဲထားခြင့္
က်ေနာ္ ရလိုက္ဖူးေသးတယ္။
အေမ မသြားရဘူး-လို႕ ကေလးအေတြးနဲ႕။
အေမက က်ေနာ့္ လက္ထဲက သူ႕ထမိန္စကို
ဆတ္ကနဲ ရုတ္ျပီး ေထာက္လွမ္းေရးေတြေနာက္ ပါသြားခဲ့ဖူးတယ္။
တခ်ိန္မွာ - အဲလိုမ်ိဳး ဘာလို႕ က်ေနာ့္လက္ထဲက ထမိန္စကို
အေမ ဆတ္ကနဲ ရုတ္သြားတာလဲ-လို႕
အေမ့ကို ေမးခြင့္ရေတာ့
- သားတို႕ စိတ္ဒဏ္္ရာေတြ ရမွာ စိုးလို႕-တဲ့ ေျဖတယ္။
အခု ေသမင္းက လာေခၚေတာ့
အေမ့ ထမိန္အဖ်ားစေလးေတာင္
က်ေနာ္ ဆြဲထားခြင့္ မရလိုက္ဘူး။
ဆြဲထားခြင့္ ရလိုက္ရင္ေရာ
ဟိုး အႏွစ္ ေလးဆယ္ေက်ာ္ကလိုမ်ိဳး
အေမ့ထမိန္စကို
ဆတ္ကနဲ အေမရုတ္သြားဦးမွာလား။
ျပီးေတာ့ -သားတို႕ စိတ္ဒဏ္ရာေတြ ရမွာစိုးလို႕-လို႕
အေမ ေျပာဦးမွာလား။
ေျဖပါဦး အေမရယ္။
အေမရယ္
ဒဏ္ရာေတြကေတာ့
ကိုယ္၊ စိတ္၊ ႏွလံုးသား
သံုးပါးလံုးမွာ ရခဲ့ျပီးပါျပီ။
သၾကၤန္ဆိုတဲ့
ဗမာ့ႏွစ္သစ္ကူးကိုမွေရြးျပီး
ဘ၀ကူးခဲ့တာလား အေမ။
အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာမွ
က်ေနာ္တို႕ မိသားစုဘ၀က
၀မ္းနည္းေၾကကြဲေနရသတဲ့လား။
အေမ မေသခင္
သားတို႕ မိသားစုေလးကို
ေတြ႕သြားခ်င္ေသးတယ္-တဲ့
အေမ့ဆႏၵေတြ
မျပည့္၀ခဲ့ပါလား အေမရယ္။
အေမနဲ႕
ပထမဆံုး ဖုန္းေျပာခြင့္ရေတာ့
က်ေနာ္ ငိုတယ္။
အေမကေတာ့
-မငိုနဲ႕သား-တဲ့
-ဘ၀ဆိုတာ ဒီလိုပဲ
ကိုယ္က စိန္ေခၚရဲမွ-တဲ့
အေမ...
အေမ...
အခု က်ေနာ္ ငိုမေနပါဘူး။
မ်က္ရည္ေတြပဲ က်ေနတယ္။
ATN
ခ်စ္သူတို႕သက္တမ္းတိုလွ၏
၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၈ ရက္ေန႕မွာ သမိုင္း၀င္ ေက်ာင္းသားသမဂၢအေဆာက္အဦးထဲမွာ မဂၤလာ ေဆာင္ဖုိ႕ ျပင္ဆင္ထားခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားသမဂၢအမႈေဆာင္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုလွေရႊနဲ႕ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ မခင္မာေအးတို႕ရဲ႕ မဂၤလာပြဲဟာ ၆၂ ခုႏွစ္ သမိုင္း၀င္ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ေန႕ျဖစ္မယ့္ ေက်ာင္းသားသမဂၢကို ဗံုးခြဲၿဖိဳခ်မႈေအာက္မွာ ပ်က္သုန္းခဲ့ရပါတယ္။
၂ေယာက္ဘ၀အစမွာကတည္းက အာဏာရွင္ရဲ႕ ၿဖိဳခြဲဖိႏွိပ္မႈကိုခံခဲ့ရတဲ့ မဂၤလာေမာင္ႏွံအျဖစ္၄င္း။ အာဏာရွင္ေန၀င္းရဲ႕ လက္ေအာက္မွ စလို႕ ေခတ္အဆက္ဆက္ အာဏာရွင္ေတြကို ဒူးမေထာက္ လက္မေျမွာက္ပဲ ခြပ္ေဒါင္းပ်ိဳဘ၀မွ ခြပ္ေဒါင္းေတြရဲ႕ မိခင္ဘ၀ထိ လက္တြဲ တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့တဲ့ ဦးလွေရႊရဲ႕ ပါရမီျဖည့္ဖက္၊ ကိုဆက္ေအာင္ႏိုင္ (ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း)၊ ကိုဆက္ေအာင္ခိုင္(၈၈ ေတာခိုေက်ာင္းသား ယခု အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု) ဇနီး ခင္သီေအာင္၊ ေမဇြန္ဦး(ခ)ေနျခည္ ခင္ပြန္း ကိုေအာင္ႏိုင္( အဖမ္းဆီးခံ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္) တို႕ရဲ႕ မိခင္၊ မင္းဆက္ေအာင္ ၊ ညီဆက္ေအာင္၊ ရန္ဆက္ေအာင္တုိ႕ရဲ႕ အဖြား ေဒၚခင္မာေအး ဟာ ႏွလံုးေရာဂါနဲ႕ ဧၿပီလ ၁၁ရက္ေန႕ည ၉ နာရီခြဲမွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါၿပီ။
အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ တမိသားစုလံုး ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ႕ ႀကံ႕ႀကံ႕ ခံခဲ့သလို ဘ၀ေလာကဓံကိုလည္း ႀကံ႕ခုိင္တဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႕ ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေတာ္လွန္ေသာ မိသားစုနဲ႕ ထပ္တူ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲမိပါေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္လိုက္ရပါတယ္။
ေအာ္..
ခ်စ္သူတို႕ သက္တမ္းတိုလွ၏
မုန္းသူတို႕ သက္တမ္းရွည္လွ၏..
ဆိုတဲ့ ဆရာႀကီးဦးတင္မိုး ေရးထားခဲ့တဲ့ စာတုိေလးကို သတိရမိပါ၏။
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင့္
ခင္မင္းေဇာ္
Apr 11, 2008
ဘာေျပာရမလဲ မသိေတာ့ဘူး။
က်ေနာ့္ရဲ႕ - မဆံုးခဲ့တဲ့ကဗ်ာ- ပို႕စ္ကို ဖတ္ဖူးသူမ်ား သိၾကမွာပါ။ အဲဒီမွာ က်ေနာ့္ အေမအၾကာင္း က်ေနာ္ ေျပာျပခဲ့ဖူးတယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆန္႕က်င္ေနတဲ့ လင္ေယာက်္ားအတြက္ မယားေကာင္း တေယာက္၊ သားေတြအတြက္ အေမေကာင္း တေယာက္။ ဗမာျပည္အတြက္ ႏိုင္ငံသားေကာင္း တေယာက္။ သူ ကိုယ္တိုင္လည္း အမ်ားအက်ိဳး ေဆာင္ခဲ့တယ္။ လင္းယုန္ တေကာင္လို အျမင့္ဆံုး ပ်ံသန္းခဲ့တယ္။ အဲဒီအတြက္ အေမ ကိုယ္တိုင္လည္း နရသိန္ရ္ထဲကို ၀င္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္။
မုန္တိုင္းေတြ သိမ္းဖြက္ထားတဲ့ ျမက္ရိုင္းထူထူေတြထဲ က်ေနာ့္ ဘ၀ကို ႏွစ္ျမဳပ္ထားခ်ိန္မွာ အေမက မွာခဲ့ဖူးတယ္ - သား.... ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမွာလည္း သစၥာရွိပါ။ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္အေပၚမွာလည္း သစၥာရွိပါ။ လက္နက္ခ်တဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကို ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ပါနဲ႕-တဲ့ မွာခဲ့တယ္။ အေမက အဲလို အေမမ်ိဳး။
အခုေတာ့ က်ေနာ့္ကိုေတာင္ ႏႈတ္မဆက္ပဲ လူ႕ေလာကၾကီးထဲက ထြက္ခြာသြားခဲ့ျပီ။ က်ေနာ္ သီခ်င္းေတြ မဆိုႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကဗ်ာေတြ မစပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အေမနဲ႕အတူ က်ေနာ္ ေသသြားျပီ။ ဘာထပ္ေျပာရမလဲ က်ေနာ္ မသိေတာ့ဘူး။
မုန္တိုင္းေတြ သိမ္းဖြက္ထားတဲ့ ျမက္ရိုင္းထူထူေတြထဲ က်ေနာ့္ ဘ၀ကို ႏွစ္ျမဳပ္ထားခ်ိန္မွာ အေမက မွာခဲ့ဖူးတယ္ - သား.... ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမွာလည္း သစၥာရွိပါ။ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္အေပၚမွာလည္း သစၥာရွိပါ။ လက္နက္ခ်တဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကို ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ပါနဲ႕-တဲ့ မွာခဲ့တယ္။ အေမက အဲလို အေမမ်ိဳး။
အခုေတာ့ က်ေနာ့္ကိုေတာင္ ႏႈတ္မဆက္ပဲ လူ႕ေလာကၾကီးထဲက ထြက္ခြာသြားခဲ့ျပီ။ က်ေနာ္ သီခ်င္းေတြ မဆိုႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ကဗ်ာေတြ မစပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အေမနဲ႕အတူ က်ေနာ္ ေသသြားျပီ။ ဘာထပ္ေျပာရမလဲ က်ေနာ္ မသိေတာ့ဘူး။
Apr 9, 2008
ငါ့ငွက္
တိမ္တိုက္ေတြက
တယုတယ ေထြးေပြ႕ထားပံုရတဲ့
အေ၀းက ငွက္တအုပ္
ငါ့ ရင္အံုကို လႈပ္ေနတယ္၊
ျဖန္႕က်က္ခဲ့တဲ့
အဲဒီ ငွက္ေတြရဲ႕ အေတာင္ပံေတြ
ငါ့ အနာဂတ္ေလလား။
အဲဒီ ငွက္ေတြ
ေလကို ဆန္တက္ေနၾကပံု၊
ဒါကို ငါရင္ခုန္ခဲ့တယ္။
ငါ တခုေျပာႏိုင္ရဲ႕
ပ်ံသန္းျခင္း မဲ့ရင္
ငွက္ မဟုတ္ဘူး။
ငါဟာ ငွက္ပါ။
လြတ္လပ္ျခင္းကို ငါ့ ႏွလံုးသားထဲ ဖြက္ခဲ့တယ္။
ATN
Apr 7, 2008
သီခ်င္းေျမ
ဘေလာ့မွာ သီခ်င္းေတြ တင္ရင္းနဲ႕ သီခ်င္းေတြခ်ည္းပဲ နားေထာင္ႏိုင္တဲ့ ဘေလာ့ေလးတခု လုပ္ဖို႕ စိတ္ကူးရသြားတယ္။ ဒါနဲ႕ သီခ်င္းေျမ ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ေလးတခုကို ဖန္တီးျဖစ္သြားတယ္။ သီခ်င္းေတြမ်ိဳးစံု အဲဒီမွာ နားေထာင္ႏိုင္ပါတယ္။
tha-chin-myay.blogspot.com မွာ အဆိုေတာ္ မ်ိဳးစံုရဲ႕ သီခ်င္းေတြကို တင္ထားေပးပါ့မယ္။ သြားေရာက္ ၾကည့္ရႈ ခံစားၾကပါ။
Apr 6, 2008
အေမ
အေမ လူထု ေဒၚအမာကို ဆံုးရွံဳးလိုက္ရေတာ့ ကိုယ့္ မိခင္ကိုယ္တိုင္ကို ဆံုးရွံဳးလိုက္ရသလိုပဲ မခ်ိတင္ကဲ ခံစားရပါတယ္။ ဒါနဲ႕ပဲ က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ ပန္းခ်ီဆရာ၊ ေတးေရးဆရာ၊ အဆိုေတာ္ ခင္၀မ္းရဲ႕ အေမကို က်ေနာ္တို႕အားလံုးရဲ႕ကိုယ္စား အလြမ္းေျပ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။
အေမရဲ႕ ရင္ခြင္မွာ ငါတို႕ ၾကီးပ်င္းခဲ့တယ္။
အေမရဲ႕ ႏို႕ရည္ကို ေသာက္စို႕ခဲ့ျပီး
အေမရဲ႕ ခ်ိဳေတးမွာ အိပ္စက္ခဲ့ၾကတယ္။
ငါတို႕ အားလံုးရဲ႕ အေမ
တည္ျငိမ္တဲ့ အသည္းႏွလံုးပိုင္ရွင္.....
အေမရဲ႕ အေျခအေန ျမင့္မားေနခ်ိန္မွာ
ငါတို႕တေတြ ေလာကၾကီး တခုလံုးမွာ ပလႊားႏိုင္ခဲ့တယ္
ငါတို႕ အားလံုးရဲ႕ အေမ
တာ၀န္ေက်မွ ျပံဳးေပ်ာ္တတ္သူ.....
အေမရဲ႕ အေျခအေန ယိမ္းယိုင္ေနခ်ိန္မွာ
အေမကို စြန္႕ခြာ ထြက္သြားၾကလည္း
အေမရဲ႕ သားမ်ားကို ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့
ငါတို႕ အားလံုးရဲ႕ အေမ
ေလာကဓံကို ရင္းႏွီး ေက်နပ္သူ......
အေမ...
က်ေနာ္တို႕မွာ ညီအကို မ်ားစြာ ရွိတယ္။
အေမ နိမ့္က် ေနခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႕ စိတ္မပ်က္ပါ။
ေလာကဓံကို ခံႏုိင္တယ္ အေမ့ရဲ႕ သားေတြ ....
ေလာကၾကီးမွာ
နိမ့္က်လ်က္ အျမဲ မေနပါ.....
သာယာတဲ့ အေျခမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကဖို႕...
ကေန႕ လံု႕လ စိုက္ရပါမယ္...
က်ေနာ္တို႕အတြက္ အင္အားကေတာ့
အေမရဲ႕ ထာ၀ရ အခ်စ္ပါ အေမ .....
အေမ လူထု ေဒၚအမာ ငါတို႕အားလံုးကို ထားခဲ့ျပီ
က်ေနာ္တို႕အားလံုးခ်စ္ခင္ေလးစားျမတ္ႏိုးရတဲ့ အေမ လူထု ေဒၚအမာ ဒီေန႕ မနက္ ဂ နာရီ ၃၇ မိနစ္မွာ မႏၱေလး ေဆးရံုၾကီးမွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါျပီ၊ စကားလံုးမ်ားနဲ႕ ေဖာ္ျပလို႕ မရႏိုင္ေအာင္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲရပါတယ္။ အေမေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။
Apr 3, 2008
နံရံကိုထိမွန္၍ ျပန္ထြက္လာေသာ အသံမ်ား၏ ညီမွ်ျခင္း
အိပ္မရလို႔ စဥ္းစားေနမိတာ မဟုတ္ဘူး
စဥ္းစားေနမိလို႔ အိပ္မရတာပါ။
လျပၫ့္ညမွာ အေတာက္ပဆံုးၾကယ္တစ္ပြင့္ကို လိုက္ရွာေနမိတာမ်ိဳး
ညက အျမင္အာ႐ံုကို အလွနဲ႔ လွၫ့္စားႏိုင္တယ္။
ကြန္ျပဴတာမွာ ကစားရတဲ့ ဂိမ္းတစ္ခုလို အိုဗာ ျဖစ္သြားမွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး
စာေမးပြဲတစ္ခုလို အခ်ိန္အကန္႔အသတ္လည္း မရွိဘူး
ေနာက္က်မူတိုင္းမွာေတာ့ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ ကိုယ္စီနဲ႔။
တြက္မိတဲ့ ပုစၦာအားလံုးမွာ အေျဖက တစ္ခုပဲထြက္တယ္။
အသက္ခ်င္းထပ္ထားရတဲ့ ေျပးတမ္းလိုက္တမ္း ကစားပြဲေတြမွာေတာ့
သရီးဒီ ဖန္သားျပင္ေပၚမွာ ၾကၫ့္ရတဲ့ သည္းထိတ္ရင္ဖိုေဟာလိ၀ုဒ္ အက္ရွင္ဇာတ္ကားေတြလို
ဇာတ္သိမ္းခန္း ပါမလာခဲ့ဘူး။
အက္ဆစ္မိုးေတြ ကြက္ၾကားရြာခ်ေပးေနတဲ့ ေဟာဒီ မိုးေကာင္းကင္ေအာက္မွာ
ဘ၀ေတြက စုတ္ျပတ္ႏံုခ်ာလြန္းတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ သံုးႏွစ္က လူငယ္ေတြနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တယ္
လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္က လူငယ္ေတြနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တယ္
လြန္ခဲ့တဲ့ တစ္ပတ္က လူငယ္ေတြနဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တယ္
လူငယ္ေတြ ႐ုန္းကန္ေနၾကတယ္....
လူငယ္ေတြ လြတ္ေျမာက္ခ်င္ၾကတယ္......
လူငယ္ေတြ တရားခံအစစ္ကို ရွာေတြ႔ပါတယ္....
လူငယ္ေတြ ၿပိဳင္တူတြန္းႏိုင္မဲ့ ရက္ကိုေစာင့္ေနဆဲ.....
လူငယ္ေတြရဲ႔ ပစၥဳပၸန္နဲ႔အနာဂတ္ဟာ ျမဴေတြလို ေ၀၀ါးေနၿမဲ။
သူရဲေကာင္းစိတ္ဓါတ္ဟာ
ေထာင္နံရံေတြကေန ပဲ့တင္ထပ္ၿပီး ျပန္ထြက္လာတယ္
“ဘယ္ေတာ့မွ ဒူးေထာက္ အၫံ့ခံမွာ မဟုတ္ဘူး” တဲ့
သူရဲေကာင္းေသြးဟာ အနီေရာင္အလံတစ္ခုအျဖစ္ ေကာင္းကင္ေပၚမွာ တလူလူလႊင့္ေနတယ္။
အေမွာင္ေခတ္တစ္ခုလံုး သၿခၤိဳင္းကုန္းတစ္ခုလိုပါပဲ
ကန္းေနတဲ့ အနာဂတ္နဲ႔
ျပန္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ အတိတ္နဲ႔အတူ
ကြယ္သြားတဲ့ အျမင္အာ႐ံုနဲ႔ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ဦးေဏွာက္ေတြကို စာအုပ္ထဲမွာခ်ေရးထားတယ္။
၀ိညာဥ္ေတြေစာင့္ေရွာက္တဲ့ ၿမိဳ႔ေတာ္မွာ တေစၦေၾကာက္စရာေတာင္ မလိုေတာ့ဘူး။
လူတိုင္း ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ ထားၾကရင္ ေကာင္းမွာပဲ
လမ္းေဘးက ေခြးေလလြင့္တစ္ေကာင္ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ စာနာစိတ္ထားပါ။
သင္ေကာက္ယူဖယ္ရွားလိုက္တဲ့ အမိူက္တစ္စဟာ
ပုရြက္ဆိတ္တစ္ေကာင္ရဲ႔ စံနန္းဂူ၀ကို ပိတ္ဖံုးထားတဲ့ ေသမင္းနံရံ တံတိုင္းတစ္ခုလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။
တိုေတာင္းလွတဲ့ ဘ၀မွာ လမ္းေပၚမွာ ပိတ္ေနတဲ့ အမိူက္ေတြကို ရွင္းလိုက္ပါ
အလွတရားေတြကို ဖ်က္ဆီးေနတဲ့ သတၱ၀ါေတြကို သုတ္သင္ဖယ္ရွားပစ္ပါ
သင့္ပတ္၀န္းက်င္ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ပါ
အဓိပၸါယ္ရွိတဲ့ ရွင္သန္ျခင္းဆိုတာ ေခတ္က သင့္ပခုန္းေပၚတင္ေပးလိုက္တဲ့ တာ၀န္ကို
ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ျခင္းပါပဲ
လမ္းေဘးမွာ အေလ့က်ေပါက္ေနတဲ့ ပန္းကေလးတစ္ပြင့္ေတာင္မွ တတ္ႏိုင္သေလာက္
ေလာကကို အလွဆင္ပါတယ္။ ။
မတ္ ၂၆ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး (၆) လျပၫ့္အတြက္ ရည္စူးေရးဖြဲ႔သည္။
ေအာင္ရင္ၿငိမ္းခ်မ္း
နံရံ
အခ်စ္ေရ....
မင့္ နံရံၾကီးက ထူျပစ္လြန္းလွတယ္။
ပင္လယ္တခုလို
ငါ လက္ပစ္ကူးပစ္လိုက္တယ္
အလင္းႏွစ္ ကုေဋကုဋာ...
ဒါေတာင္မွ
မင္းဟာ
ငါ့ေရွ႕ေမွာက္ ရပ္ေနတဲ့
ေရွးေဟာင္း ေက်ာက္စာ တခ်ပ္။
မင့္ အျပံဳးက
သိရခက္ခဲတဲ့
ေပါရာဏ စကားတလံုး။
မင့္ မ်က္လံုးကေတာ့
ဆန္႕က်င္ဖက္ စကားလံုးေတြရွာတဲ့ က်မ္းစာ။
မင္းနဲ႕ငါ
ဘာသာစကားတခုထဲ
အဘိဓါန္ ကြဲေနရဲ႕၊
မရွာခဲ့ပဲနဲ႕
ငါ ေတြ႕ခဲ့တယ္ ...
ေငြဒဂၤါး တခ်ပ္၊
မီးရထားသံလမ္း တစံု၊
နံပတ္ ၃၄၊
ေနာက္ျပီး ဘာရွိေသးလဲ
အနီးကပ္ျပီး ေ၀းေနတဲ့အရာေတြ၊
(ေဆာင္းလြမ္းေန)
Subscribe to:
Posts (Atom)