ဘယ္လိုပဲ
အေကာင္းပဲ-လို႕ ေျပာေျပာ...
အဲသည္ျမိဳ႕က
ဗေလာင္းဗလဲ ျမိဳ႕...
မိုးမလင္းခင္ေလးမွာ...
ႏွင္းေတြကို က်ဲခ်တယ္...
မနက္ခင္းေနကို မျမင္ရေအာင္ကို
ႏွင္းေတြကို က်ဲခ်ပစ္တဲ့ျမိုဳ႕...
ငါတို႕မွာ အလူးအလဲ...
အရိုးေတြေတာင္ ကြဲမတတ္...
အဲသလို ျဖစ္ေနတာေတာင္
ငါတို႕ကို မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတဲ့... ျမိဳ႕...
ေန႕လယ္ခင္းက်ေတာ့
ေနေရာင္ေတြ... တိမ္ေတာင္ေတြနဲ႕....
ျပိဳးေျပာင္လက္ပလို႕...
မနက္ခင္းတုန္းကလိုမ်ိဳး
လူဆိုးၾကီး မဟုတ္ခဲ့ဖူးဘူး သလိုလို...
ေဟာသည္ကမၻာကို
သူဘာမွကို မရက္စက္ခဲ့ဘူးသလိုလို...
မယံုႏိုင္စရာကို ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတဲ့... ျမိဳ႕...
ညေနေစာင္း ေရာက္ေတာ့...
ေကာက္ခါ ငင္ခါ... ထ... ငိုေလေတာ့တယ္...
မိုးေရ-ဆိုတာ အေဖြးသားနဲ႕...
ငါတို႕ ကားေတြ အားလံုးဟာ
၀ိုက္ပါေတြ တလႈပ္လႈပ္နဲ႕...
သူ႕ရဲ႕ မ်က္ရည္ေ အဆုပ္ဆုပ္ေတြကို
ငါတို႕ ကားမွန္ေတြေပၚကေန လႈပ္ခါခ်ပစ္ေနရေတာ့တာပဲ...
အဲသည္လိုမ်ိဳးလည္း လုပ္ရက္တဲ့... ျမိဳ႕...
အဲဒါ... ပို႕လန္း...
အဲဒါ... ပို႕လန္းေလ...
ATN
No comments:
Post a Comment