ဘေလာ္ဂါမ်ားသည္ မ်က္ႏွာစာအုပ္၌ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနၾကေလကုန္သတည္း...

ၾသဂတ္စ္-လ (၃၁) ရက္ကို ဘေလာ့ဂ္ေဒး-ဆိုျပီး သတ္မွတ္ထားတယ္-လို႕... ဆိုၾကပါတယ္... က်ဳပ္ကေတာ့ သိပ္ျပီး စိတ္၀င္စားလွတယ္ရယ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး... သို႕ေသာ္လည္း ဘေလာ့ဂ္ေတြ ေရးၾကတုန္းက ခင္ရာမင္ရာ... စိတ္တူ အယူအဆတူရာ... ဘေလာ္ဂါေတြ ျဖစ္တဲ့ ပန္ဒိုရာ-တို႕... ပ်ဴႏိုင္ငံ-တို႕... သက္ေ၀-တို႕ ေရးထားတဲ့ ပို႕စ္ေတြကို ဖတ္မိျပီးေတာ့ က်ဳပ္လည္း ငွက္ဖ်ားတက္သလို-ျဖစ္လာတာနဲ႕ စိတ္ထဲ ရွိတာေလးေတြ ခ်ေရးခ်င္စိတ္ ေပၚလာေတာ့တာပါပဲ...

Inspiration ပဲ ေခၚမလား... Motivation ပဲ ေခၚမလား... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႕ ေရးတဲ့စာေလးေတြက စာမေရးျဖစ္တာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ့ က်ဳပ္ကို စာေရးခ်င္စိတ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ... တကယ္ေျပာရရင္ေတာ့ အျခား ဘေလာ္ဂါေတြလည္း သည္ ဘေလာ့ဂ္ေဒးနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ေရးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္... သို႕ေပသည့္... သူတို႕ေလာက္ေတာ့ က်ဳပ္ကို စာေရးခ်င္စိတ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး...

ခင္ဗ်ားတို႕ ဖတ္ခ်င္စိတ္ရွိရင္... သည္မွာက အဲ့သည္ သံုးေယာက္ ေရးထားတဲ့ ပို႕စ္ေတြပါ...

ပန္ဒိုရာ - https://www.facebook.com/notes/pandora-blogopoet/%E1%80%BB%E1%80%99%E1%80%94%E1%80%B9%E1%80%99%E1%80%AC%E1%80%98%E1%80%B1%E1%80%9C%E1%80%AC%E1%80%B7%E1%80%82%E1%80%B9%E1%80%99%E1%80%BA%E1%80%AC%E1%80%B8-%E1%80%98%E1%80%9A%E1%80%B9%E1%80%86%E1%80%AE%E1%80%98%E1%80%9A%E1%80%B9%E1%80%9D%E1%80%9A%E1%80%B9%E1%80%98%E1%80%9A%E1%80%B9%E1%80%95%E1%80%B6%E1%80%AF%E1%80%98%E1%80%9A%E1%80%B9%E1%82%8F%E1%80%BD%E1%80%9A%E1%80%B9-%E1%81%82/10153192479308912

ပ်ဴႏိုင္ငံ - https://www.facebook.com/notes/10152191510217030/

သက္ေ၀ - https://www.facebook.com/notes/10152626680969500/

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

အလုပ္က ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေရမခ်ိဳး ထမင္းမစားခင္ေလးမွာ... မ်က္ႏွာစာအုပ္ကို အရင္ဆံုး က်ဳပ္ ဖြင့္ ဖတ္လိုက္တယ္... မတ္ေစ့ ဘယ္ႏွစ္ခု ေရာက္ေနသလဲ အရင္ၾကည့္တယ္... ႏိုတီေတြ ဘယ္ႏွစ္ခု တက္ေနသလဲ အရင္ၾကည့္တယ္... ျပီးေတာ့မွ က်န္တဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ျဖစ္ေတာ့တာ... ေဖ့စ္ဘြတ္ကာ-လို႕ ေခၚရမလား... ဘာေခၚရမလဲ-ေတာ့ က်ဳပ္လည္း တကယ့္ကို မသိတာအမွန္... တေန႕တေန႕ မ်က္ႏွာစာအုပ္ကိုမွ ဖြင့္ မဖတ္ရရင္ ဘ၀အဓိပၸါယ္ေတြပဲ မဲ့သြားသလိုလို... ျဖစ္ေနပံုမ်ား ေျပာပါတယ္... 

ဒါေပသည့္ သည့္မတိုင္ခင္... ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ခြန္ႏွစ္ႏွစ္ ေလာက္ကေတာ့... သည္လို အျဖစ္မ်ိဳး အားလံုးလိုလို ၾကံဳခဲ့ၾကဖူးသေပါ့ေလ... အဲ့သည္ အခ်ိန္တုန္းက မ်က္ႏွာ စာအုပ္ မေပၚေသးဘူး... ဗမာျပည္မွာ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးကာလ... ႏိုင္ငံေရးအရ... တိုက္ပြဲေတြ စိန္ေခၚပြဲေတြ ျဖစ္ရွိလာခဲ့သလို... နည္းပညာအရလည္း ႏိုင္ငံတကာနဲ႕ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ေအာင္... နည္းပညာတိုက္ပြဲေတြ စိန္ေခၚပြဲေတြ ျဖစ္ရွိလာခဲ့တာပါပဲ... အထူးသျဖင့္ အင္တာနက္-လို႕ အမ်ားတကာေခၚေနၾကတဲ့ တကမၻာလံုး-ဆိုင္ရာ ကြန္ျပဴတာကြန္ယက္ၾကီးမွာ... ဗမာျပည္က ပါ၀င္စီးေမ်ာႏိုင္ေအာင္... ဗမာ့ ကြန္ျပဴတာပညာရွင္ေတြ ၾကိဳးစားခဲ့ၾကတဲ့ကာလ-လို႕ အသိအမွတ္ျပဳရပါမယ္... 

ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး-နဲ႕ ပတ္သက္သမွ် သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို အင္တာနက္ေပၚကို တင္ေပးႏိုင္ဖို႕ နည္းလမ္းနဲ႕ နည္းပညာလိုပါတယ္... သည္လိုအပ္မႈကို နည္းလမ္းအရကေတာ့... လူသိမ်ားတဲ့... blogspot.com နဲ႕ wordpress.com က ျဖည့္ဆည္းေပးပါတယ္... သို႕ေသာ္လည္း အရာရာ ခၽြတ္ျခံဳက်ေနတဲ့ က်ဳပ္တို႕ႏိုင္ငံမွာ နည္းပညာေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့သူေတြကေတာ့... Saturn God... ညီလင္းဆက္... ရန္ေအာင္... ကိုေမာင္လွ... အစရွိတဲ့သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္... က်ဳပ္ မွတ္မိသမွ် ျပန္ေျပာျပတာပါ... ကိုေက်ာ္မင္း-တို႕လို ပုဂၢိဳလ္ေတြလည္း ရွိေနပါေသးတယ္... အမည္တခ်ိဳ႕ က်န္ရစ္သြားရင္ေတာ့ ေအာင္သာငယ္ရဲ႕ ခ်ိဳ႕ယြင္းေနတဲ့ မွတ္ဥာဏ္ကိုပဲ အျပစ္ဖို႕ႏိုင္ပါတယ္...

က်ဳပ္က ၂၀၀၇ မတိုင္ခင္မွာ ကြန္ျပဴတာနဲ႕ ေတာ္ေတာ့္ကို ရင္းႏွီးခဲ့သူပါ... သို႕ေပသည့္ က်ဳပ္သံုးတာကေတာ့ DTP (Desktop Publishing) အတြက္ပဲ သံုးတာဆိုေတာ့ အြန္လိုင္းကိစၥေတြ သိပ္ အာရံု မထားမိပါဘူး... ၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးက်ခါမွ... အြန္လိုင္းေပၚမွာ မိႈလိုေပါက္လာတဲ့ ဘေလာ့ေတြကို စျပီး သတိထားမိလာတာပါ... က်ဳပ္ သူငယ္ခ်င္း ကဗ်ာဆရာ-ေယာဟန္ေအာင္-ဆိုရင္... ဘေလာ့ဂ္ တလံုးေထာင္ျပီး သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအသင္းေတြ မ်ားေနပါေပါ့... သူ႕ကို အားက်တာနဲ႕ က်ဳပ္လည္း က်ဳပ္ဘာသာ blogspot.com ကိုသြားျပီး ဘေလာ့ဂ္တလံုးေထာင္ေတာ့တာေပါ့... ဒါေပသည့္ က်ဳပ္က ဘေလာ့ဂ္ေတြအေၾကာင္း ဘာမွ မသိဘူးေလ... သည္ေတာ့ ေရးသမွ်က ဘိုလိုေတြခ်ည့္... က်ဳပ္ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေတြကို တင္ခ်င္ေတာ့... ဗမာလို ဘယ္လိုတင္ရမွန္းမသိတာနဲ႕ jpg file လုပ္ျပီး ကဗ်ာေတြကို တင္တာ... အဲ့သဟာက ၂၀၀၇ ဒီဇင္ဘာထဲမွာပါ...

ဒါနဲ႕ ကဗ်ာဆရာ-ေယာဟန္ေအာင္-က က်ဳပ္ ဘေလာ့ေရးခ်င္မွန္းသိေတာ့ ခင္ဗ်ား-ဘေလာ့ဂ္ကို က်ဳပ္ ၀ိုင္းကူေပးမယ္-ဆိုျပီး က်ဳပ္ မသိေသးတဲ့ တခ်ို႕အရာေတြကို သူ၀င္လုပ္ေပးသြားတယ္... အဲ့လို ၀င္လုပ္ေပးရင္းနဲ႕ က်ဳပ္ကို သူ မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တာက ... ခု ခင္ဗ်ားတို႕က ခင္မင္းေဇာ္-လို႕ သိေနၾကတဲ့ က်ဳပ္တို႕ရဲ႕ စီနီယာ ဘေလာ္ဂါမမၾကီး... ဒီဗီဗြီ-သတင္းေထာက္ ေဒၚၾကည္ၾကည္ခင္-ပါ... သူပဲ က်ဳပ္ ဘေလာ့ဂ္ေလးကို လူရိုေသ ရွင္ရိုေသ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တာ... (ေက်းဇူး မေမ့ပါဘူး မခင္မင္းေဇာ္ေရ႕... သည္မွာ ထည့္ေျပာထားတယ္ေနာ...)...

သည္လိုနဲ႕ က်ဳပ္ဘေလာ့ဂ္ေလးက ၾကည့္ေကာင္း ရႈေကာင္းေပါ့... သည္လိုနဲ႕ ခင္မင္ ရင္းႏွီးရာ... ေနာက္ထပ္ ဘေလာ္ဂါေတြလည္း ထပ္ရေပါ့... သည္ေနရာမွာ က်ဳပ္ေတြ႕တာက အဲ့သည္ အခ်ိန္မွာ ဘေလာ့ဂ္ေရးေနတဲ့သူေတြကလည္း... ေကတီဂိုရီေတြ ခြဲလိုက္မယ္-ဆိုရင္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အျပားျပား ရွိေနတယ္... အဓိက ေျပာရရင္ေတာ့.. အုပ္စု ႏွစ္စု ရွိတယ္... တစုက ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိရွိနဲ႕ကို ဘေလာ့ဂ္ေရးတာ... တစုကေတာ့ အပ်င္းေျပသေဘာမ်ိဳးျဖစ္မယ္... အပ်င္းေျပသေဘာေရးေနတယ္-လို႕ ဘာလို႕ ေျပာႏိုင္လဲ-ဆိုေတာ့... ဘာပဲေရးေရး... ေရးခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွာေရးတယ္... ေရးခ်င္သလိုေရးတယ္... တင္သမွ် ပို႕စ္ေတြအတြက္ ကြန္မန္႕ေတြ တက္လာလည္း ဂရုမစိုက္ဘူး..

 ေနာက္တစုကေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႕ ေရးေနတဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြ... သူတို႕ဟာ ပံုမွန္ ေရးေလ့ မရွိေတာင္မွ... ေရးသမွ် ပို႕စ္ေတြမွာ ေရာက္လာတဲ့ ကြန္မန္႕ေတြကို တေလးတစား ေလးေလးနက္နက္ တန္ဖိုးထားျပီး တုန္႕ျပန္ေလ့ရွိၾကတယ္... သည္မွာလည္း ကြဲျပားမႈေတြ ရွိပါေသးတယ္... တခ်ိဳ႕က ဘာသာေရး-သက္သက္... တခ်ိဳ႕က ႏိုင္ငံေရးသက္သက္... တခိ်ဳ႕က ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ေရးသက္သက္... တခ်ိဳ႕က ပန္းခ်ိသက္သက္... တခ်ိဳ႕က ဂီတ သက္သက္... တခ်ိဳ႕က ခရီးသြားျခင္း သက္သက္... တခ်ိဳ႕ကလည္း သတင္းသက္သက္... တခ်ိဳ႕ကလည္း ကဗ်ာ သက္သက္... တခ်ိဳ႕ကလည္း နည္းပညာ သက္သက္... ဒါေပသည့္ သည္ ဘေလာ္ဂါေတြဟာ tremendous effort လို႕ ေျပာရမယ့္ ... စိတ္ေရာ-ကိုယ္ပါ သူတို႕ ဘေလာ့ဂ္မွာ ျမွဳပ္ႏွံထားၾကသူေတြပါပဲ... 

က်ဳပ္ကေတာ့ အစံုသုပ္လို႕ ေျပာရမလား.. ဒါမွ မဟုတ္ ဆယ့္ႏွစ္မ်ိဳး-ဟင္းခ်ိဳလို႕ ေျပာရမလား... အဲ့လိုေကာင္... က်ဳပ္ဘေလာ့မွာ က်ဳပ္ တင္ခ်င္ရာ တင္တာပဲ... တခါတခါ စာေတြ ေရးတယ္... တခါတခါ ကဗ်ာေတြ ေရးတယ္... တခါတခါ ကိုယ္တိုင္ ဆိုတီးေလးေတြ တင္တယ္... တခါတခါလည္း တကယ့္ပန္းခ်ီမဆြဲတတ္ေတာ့ ဒစ္ဂ်စ္တယ္အာ့တ္-ဆိုျပီး ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ပန္းခ်ီ-လို႕ အမည္ေပးထားတာေတြ တင္တယ္... က်ဳပ္လုပ္ခ်င္ရာ ဘေလာ့ဂ္မွာ အကုန္လုပ္တာပါပဲ... တားမယ့္ ဆီးမယ့္သူလည္း မရွိဘူးကိုး...

သည္လိုနဲ႕ က်ဳပ္နဲ႕ အေၾကာအေပါ သင့္သူေတြ မ်ားလာတယ္... အမ်ားစုကေတာ့ ကဗ်ာေရးသူေတြပါပဲ... ဥပမာ... ေယာဟန္ေအာင္... ႏွင္းခါးမိုး... ေကာင္းကင္ကို... ပန္ဒိုရာ... မေနာ္ဟရီ... တင္မင္းထက္... လင္းဒီပ... ေဆာင္းယြန္းလ... စစ္ျငိမ္း(ဒီေရ)... မွဴးဒါရီ... ေႏြဆူးလကၤာ-စသည့္ျဖင့္ေပါ့... (တခ်ိဳ႕ အမည္မေဖာ္ျပမိသူေတြ ရွိခဲ့ရင္ တမင္တကာခ်န္လွပ္ထားခဲ့ျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္းကိုေတာ့ သိေစလိုပါတယ္...)

သည္လိုနဲ႕ က်ဳပ္လိုမ်ိဳး အစံုသုပ္ေတြၾကားထဲမယ္... အေၾကာင္းအရာစံု နယ္ပယ္စံုေရးၾကတဲ့ ဘေလာ္ဂါေတြနဲ႕လည္း ၾကံုရပါေသးတယ္... ဥပမာ... နံမည္ၾကီး အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္... (အဲ့ေလ... ဟုတ္ပါဘူး...) နံမည္ၾကီး ဘေလာ္ဂါ... (ကိုေပါ) တို႕... (ကိုလူသစ္) တို႕.... စသည္ျဖင့္ေပါ့... 

သည္လိုနဲ႕ သုတ-ရသ မ်ိဳးစံု ေရးၾကတဲ့ ဘေလာ္ဂါေတြနဲ႕လည္း ၾကံဳရပါေသးတယ္... ဥပမာ... ေကသြယ္...  သုႏွင္းဆီ... သက္ေ၀... ခ်စ္ၾကည္ေအး... စသည္...

တခု က်ိမ္းေသတာကေတာ့... ၂၀၀၇ ကေန စတင္ခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြဟာ ၂၀၀၈-၂၀၀၉ ကာလေတြမွာ ဘုန္းမီးေနလ အေတာက္ပခဲ့ဆံုး အခ်ိန္ေတြပါပဲ... သည္ အခ်ိန္ကာလတိုေလး အတြင္းမွာ... အဲ့သည္ ဘေလာ္ဂါေတြဟာ...  က်ဳပ္တို႕ အမိဗမာျပည္ၾကီးအတြက္ သူတို႕ တတ္ႏိုင္သမွ် လုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္... ဒါေတြကို တဦးခ်င္းစီရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ သြားေရာက္ၾကည့္ရႈႏိုင္တယ္... 

သို႕ေသာ္လည္း မ်က္ႏွာ စာအုပ္ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့... blogspot.comမွာ မရခဲ့တဲ့ အရာေတြကို ဘေလာ္ဂါေတြ ရရွိသြားတယ္... အဲ့ဒါက ဘာေတြလဲ-ဆိုေတာ့... Anonymous နဲ႕ အဆဲခံစရာ မလိုေတာ့ဘူး... ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း မ်က္ႏွာကို ကိုယ္ေတြ႕ခြင့္ရွိတယ္... ကိုယ္မၾကိဳက္ရင္ ကိုယ္မေက်နပ္ရင္ ကိုယ္လက္မခံခ်င္ေတာ့ရင္... ရီးစားကအစ တသက္လံုး မျမင္ရေအာင္ block ပစ္လိုက္လို႕ရတယ္... blogspot.com လို ပို႕စ္ေတြကို ခက္ခက္ခဲခဲ တင္ေနစရာမလိုဘူး... စေတးတပ္စ္ကေနတင္လည္း ရတယ္... စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ...

သည္လိုနဲ႕ က်ဳပ္လည္း မ်က္ႏွာ စာအုပ္ၾကီးအေပၚ ေရာက္သြားတယ္... အလိုေလး... က်ဳပ္ တေယာက္တည္း မဟုတ္ပါ့လား... ဘေလာ့ဂ္မေရးေတာ့တဲ့ ဘေလာ္ဂါေတြ-ဆိုတာ မ်က္ႏွာ စာအုပ္ၾကီးအေပၚမွာ လန္းလန္း-လန္းလန္းနဲ႕... ျခင္ျဖစ္လာမယ့္ ပိုးေလာက္လန္းေတြ ေရမ်က္ႏွာျပင္မွာ တက္ကပ္ေနၾကသလိုမ်ိဳး... 

ခုခ်ိန္မွာ ျပန္ၾကည့္လိုက္ပါဦး... က်ဳပ္လည္း စိတ္လိုလက္ရရွိမွ... က်ဳပ္ ပစ္ထားတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေလးမွာ... ပို႕စ္တခု ႏွစ္ခုေလာက္ သြားတင္မိတာ... ခင္ဗ်ားတို႕ကေရာ...

(atn)

August 31, 2014 at 10:40pm