လက္ဆင့္ကမ္းတိုက္ပြဲ

(ဓါတ္ပံုကို ေဆာင္းလူ ဘေလာ့မွ ကူးယူပါသည္)

၈-၈-၈၈ လူထုအေရးေတာ္ပံုၾကီးရဲ႕ အႏွစ္ ၂၀ ေျမာက္ေန႕လည္း နီးကပ္လာေနပါျပီ။ ဘေလာ့ေတြေပၚမွာလည္း ၀တၳဳေတြ၊ ကဗ်ာေတြ၊ ေဆာင္းပါးေတြ၊ ဓါတ္ပံုေတြ၊ သတင္းေတြ၊ ေၾကျငာခ်က္ေတြ၊ တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္မႈေတြ၊ ဗီဒီယိုေတြ အမ်ိဳးစံုေနေအာင္ ေတြ႕ေန၊ ျမင္ေန၊ ဖတ္ေန၊ ၾကားေနရပါတယ္။

အဲဒီအထဲမွာလည္း စိတ္အားထက္သန္မႈေတြ၊ နာက်ည္းမႈေတြ၊ ေဒါသေတြ၊ အားမလိုအားမရျဖစ္မႈေတြ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေ၀ဘန္မႈေတြ၊ ျပစ္တင္ေျပာဆိုမႈေတြ၊ စတဲ့ ခံစားခ်က္ေပါင္း အမ်ိဳးစံုကို ေရာင္စံုခဲတံဗူးတဗူးကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရသလို ျမင္ေတြ႕ေနရပါတယ္။ က်ေနာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို မွန္ထဲမွာ ျပန္ၾကည့္မိတိုင္း တာ၀န္မေက်ခဲ့တဲ့ လူတေယာက္ကို အားမလိုအားမရ ျပန္ေတြ႕ေနမိပါတယ္။

ဆရာမေမျငိမ္း ရဲ႕ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဒဏ္ရာ မွာေတာင္ ဆရာမက - ေသခ်ာတာကေတာ့ ႏွစ္ ၂၀မွာ တာ၀န္မေက်တဲ့ လူၾကီးေတြစာရင္းထဲ က်မ ပါေနတာ အေသအခ်ာ။ - လို႕ အားမလိုအားမရ အဆံုး သပ္ထားခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ဆရာမရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို နားလည္မိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဆရာမပို႕စ္က ကြန္မန္႕မွာ -ဆရာမေရ အဲဒီစာရင္းထဲမွာ က်ေနာ့္ကိုလည္း ထည့္ထားလိုက္ပါ-လို႕ ေရးခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါကေတာ့ က်ေနာ္တို႕ေခတ္မွာ က်ေနာ္တို႕ ပုခံုးေပၚကို ေရာက္လာခဲ့တဲ့ သမိုင္းတာ၀န္ေတြကို က်ေနာ္တို႕ ၈-၈-၈၈ မ်ိဳးဆက္၀င္ေတြက ျပီးဆံုးေအာင္ မထမ္းႏိုင္ခဲ့ေသးဘူးဆိုတာကို ကုိယ့္ကိုယ္ကို ေ၀ဘန္ရင္း အရိုးသားဆံုး ၀န္ခံခ်က္ေတြပါ။

ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္တို႕ မ်ိဳးဆက္က ျပီးဆံုးေအာင္ မထမ္းႏိုင္ခဲ့တဲ့ သမိုင္းတာ၀န္ေတြကို ဆက္ထမ္းေနတဲ့ ဆက္ထမ္းေနမယ့္ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြက ညီညီမငယ္ေတြကို သိေစခ်င္တဲ့ အခ်က္တခ်ိဳ႕ကို ခုလိုအခ်ိန္မွာ ေဖာ္ျပခ်င္တာပါပဲ။

လြတ္လပ္ေရး မတိုင္ခင္ ေခတ္ကတည္းက နယ္ခ်ဲ႕ ဆန္႕က်င္ေရး၊ အမ်ိဳးသား လြတ္ေျမာက္ေရး လႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႕ စတင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈေတြ အားလံုးဟာ ယေန႕ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တိုက္ဖ်က္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး လႈပ္ရွားမႈေတြအထိ မျပီးဆံုးႏိုင္ေသးတဲ့ လက္ဆင့္ကမ္း တိုက္ပြဲေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ဆင့္ကမ္း တိုက္ပြဲေတြ ဆိုတာ မ်ိဳးဆက္တခုနဲ႕ေအာင္ပြဲ မရႏိုင္တဲ့အခါ ေနာက္မ်ိဳးဆက္တခုက ဒီတိုက္ပြဲကို ဆက္ျပီး ဆင္ႏႊဲရတာပါပဲ။ ဒါကို အသိအမွတ္ျပဳရမွာ၊ နားလည္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ခုခ်ိန္ဟာ ၈-၈-၈၈ အေရးေတာ္ပံု ႏွစ္ ၂၀ ျပည့္ျဖစ္ေပမယ့္ မ်ိဳးဆက္ေတြ အားလံုး လက္ဆင့္ကမ္းျပီး ပါ၀င္တိုက္ခဲ့ရတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တိုက္ဖ်က္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး ဆိုတဲ့ မျပီးဆံုးႏိုင္ေသးတဲ့ တိုက္ပြဲၾကီး ၄၆ ႏွစ္ျပည့္ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုလည္း သိေစခ်င္ပါတယ္။

မ်ိဳးဆက္တခုတည္းနဲ႕ ဘာေၾကာင့္ ေအာင္ပြဲမရသလဲ-ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကေတာ့ အခ်က္အလက္ေတြမ်ားစြာ စုစည္းျပီးမွ သံုးသပ္ ေျဖဆိုရမယ့္ ေမးခြန္းပါ။ သမိုင္း အျဖစ္အပ်က္ေတြဆိုတာ တရက္တည္းနဲ႕ ေပၚေပါက္ လာတာ မဟုတ္သလို သမိုင္းနဲ႕ ဆိုင္တဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ေမးျမန္း ေျဖဆိုၾကတဲ့အခါမွာလည္း အလြယ္တကူ ေျဖဆိုလို႕ အလြယ္တကူ မွတ္ခ်က္ေပးလို႕ မရပါ။ - ခင္ဗ်ားတို႕ မ်ိဳးဆက္ အသံုးမက်လို႕-ဆိုတဲ့ မွတ္ခ်က္နဲ႕ အဆံုးအျဖတ္ေပးလို႕ မရပါဘူး။ သမိုင္း အျဖစ္အပ်က္ေတြမွာ အခ်က္အလက္ေတြ မ်ားစြာရွိပါတယ္။ သမိုင္းျဖစ္ရပ္ေတြ အားလံုးကို ကိုယ့္ စိတ္ဆႏၵတခုတည္းနဲ႕ ျဖစ္ေစခ်င္သလို ျဖစ္လို႕ မရတာ အမွန္ပါ။

ဒီမွာ လက္ေတြ႕ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ ကိုယ္ေတြ႕ အျဖစ္အပ်က္ ၂ ခုကို ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။ ဒီအျဖစ္အပ်က္ ၂ ခုက လက္ဆင့္ကမ္းတိုက္ပြဲေတြကို ဆင္ႏႊဲၾကရတဲ့အခါ ၾကံဳေတြ႕ရေလ့ရွိတဲ့ မ်ိဳးဆက္ကြာဟမႈ ျပသနာကို ေဖာ္ျပေနလို႕လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

၈-၈-၈၈ ျပည္သူ႕အေရးေတာ္ပံုၾကီးကို ျဖိဳခြဲခံရျပီးတဲ့အခါ ေရွ႕ဆက္လုပ္ေဆာင္ရမယ့္ စီမံကိန္းေတြ၊ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္တဲ့ အလားအလာေတြ၊ ေျဖရွင္းရမယ့္ ျပသနာေတြကို က်ေနာ္တို႕ ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ က်ေနာ္တို႕ ၈၈ မ်ိဳးဆက္က အမ်ားစုျဖစ္ေပမယ့္ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ေနာင္ေတာ္မ်ိဳးဆက္ျဖစ္တဲ့ ၇၄/၇၅ ဦးသန္႕/မိႈင္းရာျပည့္ မ်ိဳးဆက္ေတြလည္း ပါပါတယ္။ ေဆြးေႏြးေနၾကရင္းက တေနရာ ေရာက္ေတာ့ အေရးေတာ္ပံု ျဖိဳခြဲခံရတာနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ေနာက္တခါ အျဖိဳခြဲ မခံရေအာင္ ဘယ္လို တားဆီးႏိုင္မလဲ၊ ဘယ္လို ေရွာင္ရွားႏိုင္မလဲ ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။ အဲဒီမွာ အေတာ္ေလး ပူညံပူညံေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ဘယ္သူက ဘာမလုပ္လို႕၊ ဘယ္အဖြဲ႕က ဘယ္လိုလုပ္လို႕ စတဲ့ ျပစ္တင္ ေျပာဆိုမႈေတြလည္း ပါလာပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ေဆြးေႏြးပြဲကေန စကားရည္လုပြဲ ျဖစ္လာျပီး လမ္းေၾကာင္းေတြ ေခ်ာ္လာပါေတာ့တယ္။ အဲဒီမွာ ၇၄/၇၅ မ်ိဳးဆက္က ေနာင္ေတာ္ၾကီး တဦးက -မင္းတို႕ေကာင္ေတြ ငါတို႕ ေျပာသလိုမွ မလုပ္တာ-လို႕ ေျပာရင္းနဲ႕ - မင္းတို႕က ဘာအေတြ႕ အၾကံဳမွ ရွိခဲ့တာမဟုတ္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္မို႕ ဒီလိုဒီလိုလုပ္ၾကပါလို႕ ငါတို႕ေတြ ေျပာတာ၊ မင္းတို႕ေတြကမွ လိုက္မလုပ္တာ၊ မင္းတို႕ေတြ ဘာအသံုးက်လို႕လဲ-လို႕လည္း ေျပာေရာ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ထဲက တေယာက္က ထရပ္ျပီး -က်ဳပ္တို႕ကို အသံုး မက်ဘူးမေျပာနဲ႕၊ ခင္ဗ်ားတို႕ အသံုး မက်ခဲ့လို႕ က်ဳပ္တို႕ေတြက လုပ္ေနရတာ။ ခင္ဗ်ားတို႕ အသံုးက်ခဲ့ရင္ က်ဳပ္တို႕ေတာင္ လုပ္ေနစရာမလိုဘူး။ က်ဳပ္တို႕ မ်ိဳးဆက္က အစိုးရ ၃ ဆက္ျဖဳတ္ခ်ခဲ့တာ၊ ခင္ဗ်ားတို႕ မ်ိဳးဆက္က အစိုးရဘယ္ႏွစ္ဆက္ ျဖဳတ္ခ်ခဲ့လို႕လဲ-လို႕ ျပန္ေျပာပါတယ္။ ဒါနဲ႕ ဆြဲၾကလြဲၾကရင္းနဲ႕ စကားရည္လုပြဲလည္း ျပီးသြားပါေတာ့တယ္။ (အမွန္တကယ္ကေတာ့ သူတို႕ ၂ ဦးစလံုး ေျပာဆိုတာဟာ မွားပါတယ္၊ လိုရာဆြဲယူျပီး ကိုယ္ခ်ခ်င္တဲ့ ေကာက္ခ်က္ကို ခ်ေနၾကတာပါ။)

ေနာက္တခုက သိပ္မၾကာေသးခင္ကပဲ က်ေနာ္တို႕ ေနာက္က ညီေတာ္မ်ိဳးဆက္ျဖစ္တဲ့ ၉၆ မ်ိဳးဆက္က ညီတေယာက္က - အကိုတို႕ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ကလူေတြ တကယ္တမ္း ဘာမွ မလုပ္ၾကေတာ့ဘူး။ ပါးစပ္ ေသနတ္ပစ္ေနတာပဲ ရွိေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ က်ေနာ္တို႕ေတြ မလြတ္ေျမာက္တာ-လို႕ ေျပာလာပါတယ္။ (သူေျပာတာလည္း မမွန္ပါဘူး။ ပါးစပ္ေသနတ္ပစ္တဲ့လူေတြကေတာ့ ေခတ္တိုင္း မ်ိဳးဆက္တိုင္းမွာ ရွိခဲ့တာပါ။ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ရဲ႕ ကိုမင္းကိုႏိုင္ဟာ ခုထိ တိုက္ပြဲ၀င္ေနတုန္းပါ။ တိုက္ပြဲ၀င္ေနဆဲ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနပါေသးတယ္။)

ဒီ အျဖစ္အပ်က္ ၂ ခုက မ်ိဳးဆက္ကြာဟမႈ ျပသနာကို ေဖာ္ျပေနသလို တိုက္ပြဲရလာဒ္ကို ဆႏၵစြဲနဲ႕ ပံုေဖာ္ျပီး အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနတာကိုလည္း ေဖာ္ျပေနပါတယ္။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အမိဗမာျပည္မွာ စတင္ အျမစ္တြယ္ဖို႕ ေျခကုပ္ယူတဲ့ ၁၉၆၂ ကစျပီး ၆၂ မ်ိဳးဆက္၊ ၇၄/၇၅ မ်ိဳးဆက္၊ ၈၈ မ်ိဳးဆက္၊ ၉၆ မ်ိဳးဆက္၊ ခု ၂၀၀၇ မ်ိဳးဆက္ေတြထိ တိုက္ခဲ့ၾကရတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ဆန္႕က်င္ေရး တိုက္ပြဲေတြ အားလံုးဟာ သီးျခားစီ တည္ရွိခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အားလံုးဟာ တဆက္တစပ္တည္း ျဖစ္တဲ့ လက္ဆင့္ကမ္းတိုက္ပြဲစဥ္ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ ေနာက္မ်ိဳးဆက္က ညီ/ညီမေတြအားလံုးကို သိထားေစခ်င္ပါတယ္။

အၾကမ္းဖ်င္းေျပာရရင္ မ်ိဳးဆက္တခုနဲ႕ တခုဟာ အသက္အားျဖင့္ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ကြာျခားေနၾကတာကို ေတြ႕ရမွာပါ။ အဲဒီ ဆယ္ႏွစ္အတြင္းမွာ မ်ိဳးဆက္၀င္ေတြ ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ ေန႕စဥ္ဘ၀ေတြဟာ ဘယ္လိုမွ မတူႏိုင္ၾကပါဘူး။ ဒီအခါမွာ ျပသနာတခု၊ ျဖစ္ရပ္တခုကို ရႈျမင္ခ်ဥ္းကပ္တဲ့ေနရာမွာ မတူႏိုင္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ဒါကို မ်ိဳးဆက္ ၂ ခုလံုးက နားလည္သေဘာမေပါက္ေတာ့ရင္ အေရွ႕မ်ိဳးဆက္က -ဒီေကာင္ေတြ ေနာက္ေပါက္ေတြ ပါကြာ၊ ဘာမွ သိတာ မဟုတ္ဘူး၊ ငါတို႕က အေတြ႕အၾကံဳေတြ ရွိျပီးသား- ဆိုျပီး ဆရာၾကီးျဖစ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ကလည္း -အဖိုးၾကီးေတြပါကြာ၊ ဘာမွ သိေတာ့တာ မဟုတ္ဘူး၊ ေခတ္ေနာက္က်ေနျပီ- ဆိုျပီး ေလးစားမႈ မဲ့တာေတြလည္း ရွိလာတတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ မ်ိဳးဆက္ ကြာဟမႈ ျပသနာပါပဲ။ ဒီျပသနာဟာ က်ေနာ္တို႕ရဲ႕ တိုက္ပြဲၾကီးကို အရွိန္အဟုန္ က်ေစႏိုင္ပါတယ္။

ျဖစ္သင့္တာကေတာ့ -
မ်ိဳးဆက္အားလံုး အျပန္အလွန္ေလးစား၊ အျပန္အလွန္ အသိအမွတ္ျပဳၾက။
မ်ိဳးဆက္တိုင္းက အေတြ႕အၾကံဳေတြ အယူအဆေတြကို အျပန္အလွန္ဖလွယ္ၾက။
မ်ိဳးဆက္တိုင္းရဲ႕ အားသာခ်က္ေတြ အားနည္းခ်က္ေတြကို ျပန္လည္ သံုးသပ္ သင္ခန္းစာယူၾက။
မ်ိဳးဆက္အားလံုး လက္ခ်င္းတြဲျပီး လက္ဆင့္ကမ္းတိုက္ပြဲၾကီး ျပီးဆံုးတဲ့အထိ ဆင္ႏႊဲၾက။
-လို႕တိုက္တြန္းပါရေစခင္ဗ်ား။