အပိုင္း (၁)
တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္မႈကို ျဖိဳခြဲဖ်က္ဆီးႏိုင္သည္မွာ အသံမ်ားသာျဖစ္ေလသည္။ ေအာ္သံ တခုခုလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ နာရီသံတခုခုလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ မီးရထားတစီး ခုတ္ေမာင္းသြားေသာ အသံလည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သို႕ေသာ္လည္း ငွက္ကေလးမ်ား၏ ေတးဆိုသံႏွင့္ တူရိယာတခုခုထံမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံမ်ားကသာ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္မႈကို ဖ်က္ဆီးလိုက္သည့္တိုင္ လက္သင့္ခံဖြယ္ရာ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္အသံမ်ား ျဖစ္သည္ မဟုတ္လား။ တိတ္ဆိတ္ ျငိမ္သက္မႈႏွင့္ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ အသံမ်ား။ ေအာ္ဟစ္ျငည္းျငဴသံႏွင့္ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္မႈမ်ား။ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္၏ အသံမ်ား။ လူတို႕၏ ေရြးခ်ယ္ ဖန္တီးမႈမ်ား။ တကယ္ေတာ့ အသံမ်ားသည္ အသံမ်ားသာ ျဖစ္ျပီး စိတ္ခံစားမႈမ်ားသည္ စိတ္ခံစားမႈမ်ားသာ ျဖစ္သည္ မဟုတ္လား။ ဆိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္မႈထဲမွ ဆူညံေပါက္ကြဲေနေသာ အသံမ်ားကို ၾကားရသူတခ်ိုဳ႕ ရွိေနျပီး ဆူပြက္က်ယ္ေလာင္ေနမႈမ်ားထဲမွ တိတ္ဆိတ္ေသာ အသံမ်ားကို ၾကားေနရသူမ်ားလည္း ရွိေနေသးသည္ မဟုတ္လား။ စစ္အာဏာရွင္တို႕၏ စစ္ေၾကာေရးစခန္းမ်ားထဲမွ ဆူက်ယ္အူေလာင္ေနေသာ အသံမ်ားၾကားမွ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ အသက္ရွင္ေနၾကေသာ တိတ္ဆိတ္မႈ အသံမ်ား။ အသံမ်ားသည္ တိတ္ဆိတ္မႈမ်ားကို က်ယ္ေလာင္စြာ သယ္ေဆာင္လာၾကသည္။ တိတ္ဆိတ္မႈမ်ားေၾကာင့္ အသံမ်ားကို က်ယ္ေလာင္စြာ ၾကားေနၾကရသည္။ ဘုရားေက်ာင္း၏ ေခါင္းေလာင္းသံကို နံနက္ခင္း၏ တိတ္ဆိတ္မႈၾကားထဲမွာ က်ယ္ေလာင္စြာ ၾကားလိုက္ပါသည္။ ေန႕ခင္း၏ သက္ပ်င္းခ်သံကို ညေနခင္း ေလေျပေအးထဲမွာ က်ယ္ေလာင္စြာ ၾကားလိုက္ပါသည္။ နားရွိေသာသူမည္သည္ကား အသံမ်ားကို ၾကားပါေစ... အာမင္... ။ ဆုေတာင္း၀တ္ျပဳသံမ်ား... တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ပတ္၀န္းက်င္ ထင္ရွဴးပင္တန္းမ်ားၾကားမွာ က်ယ္ေလာင္စြာ ၾကားမိပါသည္။ ကမၻာေျမသည္ တိတ္ဆိတ္ျခင္းျဖင့္ ျငိမ္းေအးျခင္း ရွိပါေစသတည္း... ဟု ဆူညံက်ယ္ေလာင္စြာ ဆုမြန္ေကာင္းမ်ား ေတာင္းၾကပါရန္ တိတ္ဆိတ္စြာ ေျပာၾကားလိုက္ရပါသည္။
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
အပိုင္း (၁) အစ
- အကို႕ အတြက္ ဆုေတာင္းေပးေနတယ္... -
- အမ္... ဘာအတြက္လဲ.... -
- ေၾသာ္... အကို႕ ဘ၀မွာ ျငိမ္သက္ျခင္းရေစဖို႕ပါ... -
- ေက်းဇူးတင္တယ္... ဒါမယ့္ အကို႕အတြက္ေတာ့ ဆုမေတာင္းပါနဲ႕ေလ... ညီမေလးအတြက္သာ ဆုေတာင္းပါ... -
- ေအးရဲ႕ ဘ၀အတြက္က ဘာမွ ဆုေတာင္းေနစရာ မလိုဘူးေလ... အားလံုး ျပီးျပည့္စံုေနျပီးသား... အကို႕ရဲ႕ ပူေလာင္ကၽြမ္းျမိဳက္ေနတဲ့ ဘ၀အတြက္ပဲ ဆုေတာင္းေပးခ်င္တာပါ... ေအးခ်မ္းျငိမ္သက္ျခင္း ရွိပါေစ-လို႕... -
- Tranquility လား... -
- အင္း... အဲဒါေရာ... calmness... peacefulness... -
- အင္း... အိုေက... အဲလို ဆုေတာင္းေပးေတာ့ အကိုက ရသြားေရာလား... -
- အယ္... ရမွာေပါ့... ဆုေတာင္းေပးတာပဲ... -
- အင္း... အဲလို ဆုေတာင္းေပးလို႕သာ ရမယ္ဆိုရင္... တခုပဲ ဆုေတာင္းေပးပါ... ခု သန္း ၈၀ ဖေလာ္ရီဒါ ေလာ္တို ေပါက္ပါေစ-လို႕... -
- အာ... အက္ိုက လုပ္ျပီ... -
- ဟုတ္တယ္ေလ... အဲလိုဆုေတြပဲ ေတာင္းေပးေလ... -
- ေတာင္းေပးမယ္... ဖေလာ္ရီဒါ ေလာ္တို အကို ေပါက္ပါေစ... -
- မေပါက္ရင္ေကာ... -
- အာ... သိေတာ့၀ူး... -
- အင္း... ရွိပါေစေတာ့... -
- ဘာလဲ... ေအး... ဆုေတာင္းေပးတာ မယံုဘူးေပါ့... -
- ညီမေလး ဆုေတာင္းေပးတာကို ယံုပါတယ္... ဆုေတာင္းေပးတိုင္း ရမယ္ဆိုတာကို မယံုၾကည္တာပါ... -
- အကိုက သိပ္ခက္တာပဲ... စကားလည္း ကပ္တယ္... တခါတခါလည္း ေအးကို ျပန္ျပန္ ေအာ္တယ္... -
- အဲ... ဘယ္တုန္းက စကားကပ္မိလို႕လဲ... အေၾကာင္းအရာတခုကို အေျခတင္ ေျပာၾကတာကို ညီမေလးက အကို ေျပာတာကို ျပန္မေျပာႏိုင္ေတာ့ အကိုက စကား ကပ္တယ္လို႕ ေျပာခ်င္တာလား... -
- အကို႕ အတြက္ ေအး ဆုေတာင္းေပးတဲ့ အသံကို အကို မၾကားတာလား... ဒါမွ မဟုတ္ မၾကားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာလား....-
- ညီမေလးရဲ႕ ဆုေတာင္းသံက.. ဒက္ဆီဘယ္ ၁၈၀ ေက်ာ္ရင္ေတာ့ အကို ၾကားမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး... း) -
- အမ္... ဘာလဲ အဲဒါ... -
- အသံကို တိုင္းတဲ့ ယူနစ္ေလ... -
- သိဘူး... ဒက္ဆီဘယ္ေတြ... ေအးသိတာက အကို႕ကို ခ်စ္တာပဲ သိတယ္... အကို႕ကို တည္ျငိမ္ေအးေဆးတဲ့ ဘ၀ေလးမွာ ျငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေနေစခ်င္တယ္... အဲဒါပဲ ... အဲဒါ... ေအး ေစတနာ... အကို႕ အေပၚ ထားတဲ့ ေစတနာ... ဒက္ဆီဘယ္ ဘယ့္ေလာက္ရွိသလဲေတာ့ မသိဘူး... ၁၅၀၀ ထက္ေတာ့ မနည္းေလာက္ဘူးထင္တယ္... -
- အင္း ... အဲဆို အကို႕နားေတြလည္း ကန္းျပီ... နားကြဲျပီး ေသေလာက္ျပီ... း)) -
- း)) ... ေအးေၾကာင့္ေတာ့ အကို မေသရပါဘူး... ေဗာ္လ်ဴန္းေတြ ေလွ်ာ့လိုက္မွာေပါ့... း)) -
- အင္း... အန္ဒါ ၁၂၀ အထိ ေလွ်ာ့မွျဖစ္မယ္ ညီမေလး... း)) -
- း)) အိုေက... -
- ဒါဆို ခု အသံနဲ႕ ေျပာခ်င္တယ္ေလ... -
- အာ... ခုတိုင္း ေျပာေနလည္း ရတာပဲဟာ... -
- ဟုတ္ဖူးေလ... ညီမေလး... စကားသံက ဒက္ဆီဘယ္ ၁၂၀ ေအာက္ ရွိမရွိသိခ်င္လို႕... -
- ဟင္း... အလကား... လူလည္ၾကီး... ေအး အသံကို ၾကားခ်င္ေနတာမို႕လား... -
- ဟုတ္တယ္... ဟုတ္တယ္... အသံနဲ႕ မေျပာခ်င္ရင္လည္း ေနေလ... ေနာက္လည္း ဘယ္ေတာ့မွ စကား မေျပာေတာ့ဘူး.. -
- အာ... ဘာမွ မဆိုင္ဘူး... အက်ပ္ကိုင္လွခ်ည္လား... အိုေက... အိုေက... ေအး... ေခၚရမလား... အကို ေခၚမွာလား... -
- အကို ခု ေခၚေနျပီ... ျပန္ထူးဦး... -
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
အပိုင္း (၁) အဆံုး
အသံတခ်ိဳ႕သည္ ဆူညံသံ ျဖစ္သည္။ အသံတခ်ိုဳ႕သည္ တိတ္ဆိတ္ေသာ အသံမ်ားျဖစ္သည္။ တခ်ိဳ႕ အသံမ်ားကို လူသားတို႕ မၾကားရ။ ပုဇင္းရင္ကြဲတို႕၏အသံမ်ားကား စိတ္ညစ္စရာေကာင္းသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ခ်စ္သူတိ္ု႕အဖို႕မွာ ခ်စ္သူ႕အသံသာ အခ်ိဳျမိန္ဆံုး... ။ အမွန္တရားကလည္း ရွိေနေသးသည္။ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ အသံႏွင့္ စိတ္ညစ္ညဴးဖြယ္ အသံမ်ား... ။ သီခ်င္းသံတိုင္းပင္ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ မရွိေသာ ဤကမၻာၾကီးမွာ အသံမ်ားကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ စားသံုးေနရသည္မွာလည္း အလုပ္တခုပင္ မဟုတ္လား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မျမင္ မေတြ႕ရႏိုင္သည့္ အခ်ိန္မွာ ခ်စ္သူ႕အသံကို ၾကားခ်င္ၾကမည္မွာ လူ႕ ဓမၼတာ... ။ အသံမ်ား ခ်ိဳသာပါေစ...။ အသံၾကားရေသာဘ၀မ်ား ခ်ိဳျမပါေစ... ၊ ဟု တိုးတိတ္စြာ တစံု ၂ ေယာက္၏ ဆုေတာင္းသံမ်ားကို လူအမ်ား က်ယ္ေလာင္စြာ ၾကားပါေစ... အာမင္... ။
(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)
