နင့္ ဆံပင္ ေကာက္ေကြးေလးေတြကို ၾကည့္လို႕ရႈလို႕ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္
ဆင္ယင္ထံုးဖြဲ႕လိုက္ပါဦး မီရွဲလာ...
ေတာ္ေနၾကာ အလုပ္ ျပဳတ္ေတာ့မလို မ်က္ႏွာမ်ိဳးနဲ႕
နင္ မဲ့တဲ့တဲ့ ျဖစ္ေနတာမ်ိဳး ငါ မျမင္ခ်င္ပါဘူး...
ျပီးေတာ့ နင္ ပန္ေနေနက် ပန္းအ၀ါေရာင္ၾကီးကိုလည္း ပန္မလာပါနဲ႕ေတာ့...
ခုတေလာ ငါ ေခါင္းေနာက္ေနလို႕ပါ...
ေကာင္းေသာ ေန႕လည္ခင္းပါ နာတာလ်ာ...
ခုတေလာမွာ နင့္ကို ငါ ႏႈတ္မဆက္ျဖစ္တာ ၾကာျပီ...
ငါကလည္း သိပ္ အလုပ္မအားသူပါ...
နင္ကလည္း သိပ္ အလုပ္မ်ားသူပါ...
ငါကလည္း သိပ္ မျပံဳးတတ္သူပါ...
နင္ကလည္း တခ်ိန္လံုး ျပံဳးေနသူပါ...
နင့္ မ်က္ႏွာျဖဴေဖြးေဖြးေလးဟာ ခ်စ္ဖို႕ သိပ္ေကာင္းတယ္...
ေက်းဇူးျပဳျပီး ထပ္မျပံဳးပါနဲ႕ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေလး... နာတာလ်ာ...
ေန႕လည္စာ စားရင္း ခ်က္ခ်င္း နင့္ကို သတိရလာတယ္ မာရီယာ...
ေနာက္ဆံုး ညစာ စားျပီးကတည္းက စိတ္ေကာက္ထားၾကတယ္ နင္နဲ႕ ငါ...
ဒါမယ့္ ငယ္ဘ၀က ေစ့စပ္ေျပျငိမ္းေရး ဂိမ္းကေလးမ်ား...
ငါးေျပမလား... သက္သက္လား...
ျပီးခဲ့တာေတြ ထားလိုက္ပါေတာ့ မာရီယာ...
တကယ္မွာက တို႕ ႏွစ္ေယာက္ဟာ ေမာင္ႏွမေတြပဲ မဟုတ္လား...
အျမင္ကပ္မႈ အမွတ္တံဆိပ္မ်ားကို
နင့္ နံရံေတြေပၚမွာ ငါ မခ်ိတ္ဆြဲေတာ့ပါဘူး... မာရီယာ...
ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္ပါ...
ဘာမွလည္း မဟုတ္ပါ...
စိတ္ညစ္စရာေတြ လာရင္...
နင့္ဂစ္တာသံ တိုးတိုးေလးနဲ႕
နင့္သီခ်င္းေအးေအးေလးေတြကို တမ္းတေနမိေရာ မီရွဲလာ...
ဘာမွလည္း မဟုတ္ပါ...
စိတ္ညစ္စရာေတြ လာရင္...
နင့္ ပ်ာယီးပ်ာယာအားလံုးနဲ႕
နင့္ အျပံဳးေလးေတြကို တမ္းတေနမိေရာ နာတာလ်ာ...
ဘာမွလည္း မဟုတ္ပါ...
စိတ္ညစ္စရာေတြ လာရင္...
နင့္ စာ ကဗ်ာေတြနဲ႕
နင့္ရဲ႕ ဂ်စ္တီးဂ်စ္ကန္
အျငင္းသန္တတ္တာေလးေတြကို တမ္းတေနမိေရာ မာရီယာ...
atn
1 comment:
မ်ားလိုက္တာ....
Post a Comment