ဟိုးအျမင့္ဆံုးနံရံေတြေပၚမွာ လြတ္လပ္မႈကို က်ေနာ္ ယူခဲ့တယ္ ေမေမ...

က်ေနာ္ဟာ လူဆိုး မဟုတ္သလို...
က်ေနာ္ဟာ လူေကာင္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး ေမေမ...

အမ်ားအက်ိဳး ေဆာင္ခဲ့ဖူးသလို
အတၱကိုလည္း အစြမ္းကုန္ ၾကီးထြားေစခဲ့ဖူးပါတယ္....

ငယ္ငယ္တုန္းက လိမၼာခဲ့သေလာက္....
အသက္ၾကီးလာေလေလ တေစာက္ကန္း မိုက္ကန္းေနဆဲပါ...

တျခား လူေတြကို က်ေနာ္ လိမ္ရင္ လိမ္မယ္...
က်ေနာ့္ကိုယ္ က်ေနာ္ ဘယ္အခါမွ မလိမ္ဘူး...

လူျမင္ကြင္းမွာ သူရဲေကာင္းၾကီး ဘယ္တုန္းကမွ
က်ေနာ္ မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူး...

က်ေနာ့္ ကို အထင္ၾကီး အျမင္ၾကီးေအာင္
စကားလံုးၾကီးၾကီးေတြ က်ေနာ့္ ႏွဖူး ရင္ဘတ္မွာ
ဘယ္တုန္းကမွ ကပ္မထားခဲ့ဖူးဘူး...

က်ေနာ့္ကို အထင္ အျမင္ေသးမွာကိုလည္း
နည္းနည္းေလးမွကို စိတ္မ၀င္စားဘူး...

က်ေနာ့္ေအာက္စီဂ်င္ကို က်ေနာ္ ရွဴေနရတာပါေမေမ...
သူတပါး အထင္ အျမင္ေတြ က်ေနာ္က ဘာလို႕ ရွဴသြင္း သယ္ေဆာင္ေနရမလဲ...

လူေတြဆိုတာ ေခါင္းနဲ႕ပန္းလို...
အားလံုး ႏွစ္ျခမ္းရွိၾကတာပါပဲ...

လူအမ်ားစုက အေမွာင္ျခမ္းကို
ဖံုးလႊမ္းထားတတ္ၾကတာပဲ မဟုတ္လား... ေမေမ...

က်ေနာ့္မွာေတာ့ ဘာကိုမွ ဖံုးလႊမ္းလိုစိတ္မရွိဘူး....
က်ေနာ့္ အျဖဴအမည္း ႏွစ္ျခမ္းလံုးကို တံခါးဖြင့္ထားတယ္...

ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ စာေတြ ကဗ်ာေတြ က်ေနာ္ မေရးဘူး...
က်ေနာ့္ ႏွလံုးသားနဲ႕ ခံစားရတာေတြပဲ က်ေနာ္ ေရးတယ္...

က်ေနာ့္ စာေတြ ကဗ်ာေတြေၾကာင့္
က်ေနာ့္ကို အထင္ၾကီးျခင္း ေသးျခင္းေတြကိုလည္း က်ေနာ္က သယ္ေဆာင္မထားဘူး...

က်ေနာ္ဟာ ေထာင္ေဖာက္ေျပးခဲ့သူတဦးပါ... ေမေမ...
လူတကာကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္တဲ့ အထင္ၾကီးခံလိုျခင္း အထင္ေသး မခံလိုျခင္း အက်ဥ္းေထာင္ကို
ေအာင္ျမင္စြာ က်ေနာ္ ေဖာက္ခဲ့ျပီ ေမေမ...

ေယာနသန္ဇင္ေယာ္လို ဟိုးအျမင့္ဆံုးနံရံေတြေပၚမွာ
က်ေနာ္ ပ်ံသန္းရပ္နားေနျပီေမေမ...

atn