လံုး၀ ထံုထိုင္းသြားခဲ့တယ္။
ရာသီစက္၀ိုင္းေတာင္ ေႏွးေကြးလို႕ ....
အဲဒါ ငါ့ ႏွလံုးခုန္သံပဲ။
အမွန္တရားကိုေတာင္
သိပ္ မသိခ်င္ေတာ့ဘူး။
ေ၀ဒနာေတြ ဖိစီးသြားလို႕ ---
ဒီလိုနဲ႕
သစ္ တပင္လို
ငါ ၾကီးျပင္းခဲ့တယ္။
လည္ပင္းကို ရွည္ေမ်ာ
ေတာအုပ္ညိဳမဲထဲက အလုအယက္
တိုးေ၀ွ႕ထြက္ရင္း
အလင္းကို ေမွ်ာ္ခဲ့---။
ဒီလိုနဲ႕
သစ္ တပင္လို
ငါ ေက်ာက္ခ်ခဲ့တယ္။
ေရြ႕လ်ားလို႕မရႏိုင္ေသးသေရြ႕၊
`တေန႕ေန႕ေပါ့`သီခ်င္းကို
အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ေအာင္ ငါဆိုခဲ့..
ဒီလိုနဲ႕
သစ္ တပင္လိုပဲ
ငါ အိုခဲ့တယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြ ရွိသမွ်
မိတ္ေဆြေတြ ရွိသမွ်
စိတ္မပ်က္ၾကပါနဲ႕ေလ။
တေန႕ေန႕ကေတာ့
က်ေနာ္တို႕ကို ႏုပ်ိဳေစလိမ့္မေပါ့။
ဒီလိုနဲ႕
က်ေနာ္လည္း အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ကို
ဒယ္အိုးထဲ ထည့္ေလွာ္ေနခဲ့တယ္။
သတိရလို႔
က်ေနာ္ျပန္ၾကည့္မိတဲ့အခါ
အဲဒီအႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ဟာ
တူးျခစ္ေနခဲ့ေပါ့။
ATN
1 comment:
ကဗ်ာကို ေၾကကြဲစြာ ခံစားသြားတယ္ အစ္ကိုေရ
ညီေလး ေကာင္းကင္ကို
Post a Comment