တက္ဂ္လို႕ေရးတဲ့စာ-၅

ေရးခ်င္တာေတြက... မ်ားလြန္းလို႕... ဘာေရးရမွန္း... မသိရတဲ့... ၾကားထဲမွာ... ခရစ္စမတ္ရယ္... ႏွစ္သစ္ကူးရယ္... ကလည္း... ဆက္တိုက္ျဖစ္ေနေတာ့... စာေရးတဲ့ ဆီေတာင္... သိပ္ မေရာက္ႏိုင္ဘူး...။ ဟိုအိမ္ ေျပး... ႏႈတ္ဆက္ လိုက္... သည္အိမ္ ေျပး... ႏႈတ္ဆက္ လိုက္နဲ႕... တမ်ိဳး...၊ ဟို သူငယ္ခ်င္း... ဖုန္းေခၚ... သည္ သူငယ္ခ်င္း... ဖုန္းေခၚ... ႏႈတ္ဆက္ ရတာက... တမ်ိဳး...၊ ဂ်ီခ်က္ကေန... ႏႈတ္ဆက္ရတာက... တမ်ိဳးနဲ႕... ခရစ္စမတ္ ရက္ထဲမလည္း... စာ သိပ္ မေရးျဖစ္ပါဘူး...။

သည္ၾကားထဲ... လက္ရွိလုပ္ေနတဲ့... အလုပ္ကလည္း... ၇ ရက္လည္း... လုပ္ေနရ ေသးတယ္...။ ခရစ္စမတ္ ေတာင္... နားရက္ မေပးႏိုင္ဘူး... ဆိုေတာ့... အလုပ္က... ထြက္ပစ္လိုက္တယ္... ေအးေရာ...။ ခုေတာ့... အိမ္မွာ... ဗေကးရွင္း... ရေနတုန္း... ႏွစ္သစ္ မကူးခင္... စာေရးမလား... စဥ္းစားမိတာလည္း... ဟိုလုပ္... သည္လုပ္နဲ႕... ဘာမွ မေရး ျဖစ္ဘူး...။ သည္ၾကားထဲ... mirror က Tag လာလို႕... သူ႕အတြက္... တပုဒ္... ေရးေပး လိုက္ေသးတယ္...။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ကေတာ့... ကဗ်ာ ၂ ပုဒ္လားပဲ... ေရးျဖစ္တယ္...။ ဒါလည္း... စိတ္ထဲ... ေရာက္လာတဲ့... တိမ္ေတြ...ဟိုတေငြ႕... သည္တစ... ဆြဲခ်မိ တာပါပဲ...။

ခုတခါ... လာျပန္ပါျပီ... တူေမာင္မ်ိဳးက...Tag ထားတယ္... ေရးေပးပါဦး... အန္ကယ္ ေအာင္... တဲ့... မႏွစ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးညက... ဘာလုပ္ခဲ့သလဲ... ဆိုပဲ...။ လတ္တေလာ ကေတာ့... အိပ္ေရး မ၀ေသးလို႕... ေရးေပးမယ္... အရင္ အိပ္လိုက္ဦးမယ္... ဆိုျပီး... ျပန္အိပ္လိုက္တာ... ႏိုးလာေတာ့...ေန႕လည္ တနာရီ ေက်ာ္ေနျပီ...။ ဟိုလွည့္... သည္လွည့္နဲ႕ပဲ... ညေနက ေစာင္းသြားေတာ့တယ္...။ ခုေတာ့... ကမန္းကတမ္း... ေရးေပး လိုက္ပါျပီ...။

ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္ဆို... လူအားလံုး... လႈပ္လႈပ္ရြရြ... ျဖစ္ေနၾကျပီ... ။ မနက္ကတည္းက... စားဖို႕ ေသာက္ဖို႕ေတြ... ျပင္ဆင္ခ်က္ျပဳတ္... ညဖက္မွာ... ႏွစ္သစ္ကို... ေစာင့္ၾကိဳဖို႕... Happy New Year... ၀ိုင္းျပီး ေအာ္ၾကဖို႕... ။ ေန႕လည္ဖက္ကေတာ့...သူငယ္ခ်င္းေတြက... ဖုန္းနဲ႕လွမ္းေခၚျပီး... celebrate... စုလုပ္ၾကမယ္... ေျပာပါတယ္...။ ခုရက္ထဲ ေတာ့... အိမ္ကေန... ဘယ္မွ... မသြားခ်င္တာနဲ႕... မလာေတာ့ဘူး လို႕ပဲ... ေျပာလိုက္ မိတယ္...။ သူတို႕ကလည္း... အေျခအေနကို... သိေနလို႕လား... မသိ... ဘာမွ ထပ္ေျပာမေနၾက ေတာ့ပါ ဘူးေလ...။ အိမ္မွာကလည္း... ဘာမွ အထူးအေထြ... ခ်က္ျပဳတ္ ထားတာ...မဟုတ္ေတာ့... ဘယ္ သူငယ္ခ်င္း ကိုမွလည္း...အိမ္ကို လာဖို႕... မေခၚမိေတာ့ပါဘူး...။

သည္လိုနဲ႕... ညေနေရာက္ေတာ့... အျပင္ထြက္ျပီး... ၀ိုင္ျဖဴတလံုး... သြား၀ယ္ လာခဲ့တယ္...။ ရွမ္ပိန္ေတာ့... အစက... ၀ယ္ဦးမလို႕ပါပဲ...။ ေစ်းေတြ ၾကည့္ျပီး... မ၀ယ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး...။ ၾကိဳက္တဲ့... ၀ိုင္ျဖဴတလံုးပဲ... ဆြဲခ် လာခဲ့တယ္...။ အိမ္ေရာက္ေတာ့... fridge ထဲထည့္ရင္း... လက္က်န္ Budwiser ၃-၄ လံုးထဲက တလံုး ဆြဲျပီး... ကြန္ျပဴတာစားပြဲမွာ... သြားထိုင္ေတာ့...ည ၇ နာရီ ေက်ာ္ေနျပီ...။ ဘီယာေမာ့ရင္း... ဂ်ီေတာ့ ဖြင့္လိုက္ေတာ့.... ကမၻာ့ အေရွ႕ျခမ္းက... သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့...Happy New Year... ေအာ္ျပီး ေနၾကျပီ...။ အားလံုး လိုလိုပဲ... စိမ္းလို႕... ကိုယ့္မ်ား... ၀ိုင္းျပီး... ျပံဳးျပေနၾကသလားေတာင္... ထင္ရတယ္...။ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားၾကီး... အဲေလာက္ တခါမွ... တျပိဳင္နက္ထဲ... စိမ္းေနၾကတာ... မျမင္ဖူးေသးဘူး...။ သိပ္မၾကာပါဘူး... ပလံု... ပလံု... ပလံု... အသံေတြ...နဲ႕... ျပတင္းေပါက္ေလးေတြ... ပြင့္လာလိုက္ၾကတာ... ႏႈတ္ဆက္ရတာေတာင္... လက္ မလည္ ေတာ့ဘူး... ။ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္ ေျပာဖူးတဲ့... လက္မွာ... ေမာ္တာ တပ္ထားတယ္-ဆိုတဲ့... စကားေလး... ျပန္ၾကားေယာင္မိျပီး... တေယာက္တည္း... ျပံဳးမိေသးတယ္...။ ျပတင္းေပါက္... ၄-၅-၆ ခုကို... လွည့္ပတ္ျပီး... စာရိုက္ေနရတာ... တမိနစ္ကို... စာလံုး ၁၂၀ ေလာက္ ရွိမလား... စဥ္းစားမိေသးတယ္...။ 120 wpm... ေပါ့ေလ...။

ကီးဘုတ္ကို... တေဂ်ာက္ေဂ်ာက္... ရိုက္လိုက္... ဘီယာေသာက္လိုက္...။ ကုန္သြားရင္... ေနာက္တလံုး... ထပ္ဆြဲလိုက္နဲ႕... လက္က်န္ ဘီယာေတြလည္း... ကုန္...။ fridge ထဲက... ၀ိုင္ပုလင္းလည္း... ေအးေလာက္ျပီ ဆိုေတာ့... စဖြင့္လိုက္တယ္... ။ ၀ိုင္ပုလင္းဖြင့္မိေတာ့... ၁၁ နာရီ ေက်ာ္ေနျပီ...။ ၾကည့္ဦး... ၄ နာရီေလာက္... ခ်က္ေနတာ...။ ဒါနဲ႕... အြန္လိုင္းေပၚ... ရွိေနေသးတဲ့... သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕... ဆက္ခ်က္လိုက္...၊ ကိုယ့္ ဘေလာ့မွာ... လာ ႏႈတ္ဆက္တဲ့သူေတြကို... ျပန္ႏႈတ္ဆက္လိုက္...၊ ၀ိုင္ေသာက္လိုက္နဲ႕... ည ၁၂ နာရီ ထိုးသြား မွန္းေတာင္... မသိလိုက္ေတာ့ဘူး...။ သတိရလို႕... နာရီၾကည့္မိေတာ့... ၁၂း၄၅ ျဖစ္ေနျပီ...။ အဲ... ဟ... Happy New Year ေတာင္... မေအာ္လိုက္ရပါလား...။ ဒါနဲ႕... ၀ိုင္ပုလင္းကို... ဆြဲမိေတာ့... ၀ိုင္လည္း... ကုန္ေနျပီ...။ အဲ... လူလည္း... မူးျပီ...။ အိုေက... အိပ္ျပီ...။ Happy New Year... ေဟ့... လို႕... အိပ္မက္ထဲမွာေတာ့... ေအာ္မိေသးတယ္... ထင္ရဲ႕...။

အတိုခ်ဳပ္ကေတာ့... မႏွစ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးညမွာ...
... ... ....
ကဲ... အဲဒါပဲ... ငါ့တူၾကီးေရ႕.... ။ က်န္တဲ့... သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း... အဲလိုပဲ... ထင္ပါရဲ႕... း)