ဓါးအိမ္

မင္း မရွိတဲ႕ ေန႕ရက္ေတြမွာ
ငါ့ ေဘး ဘယ္ ညာ ႏွစ္ဘက္
ဟာလာဟင္းလင္း...

ငါ့ကို တင္းက်ပ္စြာ ေထြးေပြ႕ေပးထားဖူးေသာ မင့္ရင္ခြင္
တမ္းတမိ...
ေႏြးေထြးမႈဆိုတာ
ေႏြးေထြးစြာခံစားခဲ့ဖူးပါမွ...

ခုေတာ့
ငါဟာ
ေကြးလိမ္ေခြေခါက္လို႕
ေက်ာက္တံုးေပၚတင္ေသြးလည္း မထက္ျမႏိုင္ေတာ့ဘူး...

တသက္တာလံုးမွာ
ငါလိုခ်င္ခဲ့တာ
အဲသည္
က်ဥ္းေျမာင္းေမွာင္မဲေသာ ေနရာကေလး
အဲသည္မွာပဲ
ငါ ေႏြးေထြးတယ္....
မင့္ရင္ခြင္...

ငါဟာ
မင့္ရင္ခြင္ထဲမွာဆို
ဓါးတစင္း...

ATN

အဲသည္အရာကို အမည္ေပးစရာ မလိုဘူး....

ရွာခဲ့တယ္
တဘ၀တာလံုးလံုး...

ေတြ႕ျပီ...

အဲသည္ ေခ်ာင္းေကြ႕ေလး နံေဘးမွာ
အဲဟို စြယ္ေတာ္ရြက္ကေလး အနားမွာ
အဲက အေျပာေရာင္ သစ္ခြေလး တပြင့္ အေပၚမွာ
ေဟာသည့္ အစိမ္းေရာင္ လြင္ျပင္ေလး တခု အလယ္မွာ
ေဟာဟို အညိဳေရာင္ ေတာင္ကုန္းေလး တခု အနီးမွာ

ျပီးေတာ့
သည္က
အနီေရာင္ ငါ့ ရင္ဘတ္ထဲမွာ...

ATN

ပို႕လန္း (၂)

ငါတို႕က
ဘယ္လိုပဲ
အေကာင္းပဲ-လို႕ ေျပာေျပာ...
အဲသည္ျမိဳ႕က
ဗေလာင္းဗလဲ ျမိဳ႕...

မိုးမလင္းခင္ေလးမွာ...
ႏွင္းေတြကို က်ဲခ်တယ္...

မနက္ခင္းေနကို မျမင္ရေအာင္ကို
ႏွင္းေတြကို က်ဲခ်ပစ္တဲ့ျမိုဳ႕...
ငါတို႕မွာ အလူးအလဲ...
အရိုးေတြေတာင္ ကြဲမတတ္...

အဲသလို ျဖစ္ေနတာေတာင္
ငါတို႕ကို မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတဲ့... ျမိဳ႕...

ေန႕လယ္ခင္းက်ေတာ့
ေနေရာင္ေတြ... တိမ္ေတာင္ေတြနဲ႕....
ျပိဳးေျပာင္လက္ပလို႕...
မနက္ခင္းတုန္းကလိုမ်ိဳး
လူဆိုးၾကီး မဟုတ္ခဲ့ဖူးဘူး သလိုလို...
ေဟာသည္ကမၻာကို
သူဘာမွကို မရက္စက္ခဲ့ဘူးသလိုလို...
မယံုႏိုင္စရာကို ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတဲ့... ျမိဳ႕...

ညေနေစာင္း ေရာက္ေတာ့...
ေကာက္ခါ ငင္ခါ... ထ... ငိုေလေတာ့တယ္...
မိုးေရ-ဆိုတာ အေဖြးသားနဲ႕...
ငါတို႕ ကားေတြ အားလံုးဟာ
၀ိုက္ပါေတြ တလႈပ္လႈပ္နဲ႕...
သူ႕ရဲ႕ မ်က္ရည္ေ အဆုပ္ဆုပ္ေတြကို
ငါတို႕ ကားမွန္ေတြေပၚကေန လႈပ္ခါခ်ပစ္ေနရေတာ့တာပဲ...
အဲသည္လိုမ်ိဳးလည္း လုပ္ရက္တဲ့... ျမိဳ႕...

အဲဒါ... ပို႕လန္း...
အဲဒါ... ပို႕လန္းေလ...

ATN

ပို႕လန္း (၁)

နင္းတက္သြားလိုက္
ဆင္းခ်သြားလိုက္နဲ႕
ကတၱရာ လမ္းမမ်ားက...
ေကာက္ေကြး ေကာ့တက္...
မိုးေပၚ ေကာ့ပ်ံ
ရိုးေပၚ ေအာ့အန္ ေနတဲ့ျမိဳ႕...

စက္ဘီးစီးသူေတြက
ေနရာတကာ...
နင္းလိုက္... တက္လိုက္
ဆင္းလိုက္... သက္လိုက္နဲ႕...
ရင္ခုန္ ေမာဟိုက္...
ရယ္ေမာ ေပ်ာ္မိုက္...
အဲသလို...အဲသလို...
လိႈက္ဖိုၾကီးငယ္ ေတာင္ကုန္း အသြယ္သြယ္ကို
သူ႕ခါးမွာ...
တမင္တကာကို
စလြယ္သိုင္းထားပါတဲ့... ျမိဳ႕...

ႏွာေခါင္းမွာ...
နားရြက္မွာ...
မ်က္ခံုးမွာ...
ပါးမွာ...
ႏႈတ္ခမ္းမွာ...
အို... ကြာ....
ဟို... ေနရာပါ... မက်န္ေလာက္ေအာင္....
အေပါက္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေဖာက္ထားသူမ်ိဳးစံု...နဲ႕...
သူပုန္ထေနခဲ့တဲ့... ျမိဳ႕...

မိန္းမလည္ သိန္းၾကြယ္ကို...
နံမည္ ဖ်က္ဦးမယ့္.. ျမိဳ႕...

မိန္းမ မာယာ သဲ ကိုးဖ်ာေလာက္ကိုေတာ့...
ေနာ့ေကာက္ ထိုးခ်ပစ္ျပမယ့္... ျမိဳ႕...

ခင္ဗ်ားတို႕ကို...
က်ဳပ္... လက္တို႕ထားလိုက္မယ္...
ဗ်ိဳ႕...

ပို႕လန္းဆိုတာ...
မာယာ အတိ တေထာင္နဲ႕... ျမိဳ႕...
မာယာ မရွိေယာင္ေဆာင္တဲ့... ျမိဳ႕...
လဘာဂ်ာ ငတိတေကာင္ရဲ႕... ျမိဳ႕...

ATN

ဗယ္လန္တိုင္းမွာပဲျဖစ္ျဖစ္... ႏွစ္သစ္ကူးမွာပဲျဖစ္ျဖစ္... လႊတ္ေတာ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္... မ်က္ႏွာစာအုပ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္...

အမွန္တရားကို ခ်စ္မိလာျပီဆိုမွျဖင့္
ဒဏ္ရာေတြ ရၾကေတာ့တာပဲ...
မင့္ အျပဲက ဘယ့္္ေလာက္ က်ယ္ျပီး...
ငါ့ အကြဲက ဘယ့္ေလာက္ မ်ားလဲ...
အျငင္းပြားမေနနဲ႕ေတာ့...
တရားနဲ႕ပဲ ေျဖ...

ATN

ဆရာ အကို လြမ္းဏီ လက္ေပၚမွာ က်ေနာ္ ေသမယ္ …

ေဇာ္ဂ်ီ… မသိ…
ေဂၚကီ… မသိ…
ေကာ္နီကိုပဲ သိတဲ့အထဲ…
က်ေနာ္ မပါဘူး… အကို လြမ္း…

စြမ္းရည္… မသိ…
လြမ္းဏီ… မသိ…. တဲ့ အထဲ…
က်ေနာ္လည္း မပါဘူး… အကို လြမ္း…

အကို႕ အေမကို
အကို ဆံုးရွံဳး သြားခဲ့ရတုန္းက…
က်ေနာ့္ အေမကို ဆံုး ရွံဳး သြားရသလို
က်ေနာ္ ငိုခဲ့ဖူးတယ္…
ငါ့ကို မသနားနဲ႕…
နင့္ကိုယ္ကို နင္သနားတဲ့…
အကို႕ အေမ့ အမွာစကား…
က်ေနာ့္ နားထဲမွာ ဆူက်ယ္အူေလာင္…
အကိုရယ္… …
က်ေနာ္ ဘာေျပာရမယ္ မသိေတာ့ဘူး…

ဂ်က္ပင္ထိုးတယ္…
၀တ္မႈန္ခ်င္း ထံုကူးတယ္…
စကားလံုးေတြက ဟုန္ေနျပီ…

က်ေနာ္ကေတာ့ ရိုးသားခ်င္တယ္…
စကားလံုးေတြၾကားမွာ က်ေနာ္ မေနခ်င္ဘူး အကို…
မာယာေတြ… က်ေနာ္ မုန္းတယ္…
စကားလံုး မာယာေတြကို က်ေနာ္ အမုန္းဆံုးပဲ….

က်ေနာ့္ ခံစားမႈမ်ားမွာ
က်ေနာ္ ရိုးသားခဲ့တယ္…
ဘုရားသခင့္ သက္ေသ…

က်ေနာ့္ ေန႕ရက္ေတြ ဘယ္ေလာက္ က်န္ေနေသးလဲ…
က်ေနာ္ ေရတြက္မေနပါဘူး….အကို…
အကို႕ကို စိန္ေအးမာက ခ်စ္တာထက္ က်ေနာ္ ပို ခ်စ္တယ္ …
ေမာင္လြမ္းဏီရဲ႕ ကဗ်ာေတြကို
စိန္ေအးမာ ခ်စ္တာထက္ ေအာင္သာငယ္က ပို ခ်စ္ခဲ့တယ္…

ေမာင္လြမ္းဏီ ကဗ်ာေတြကို
ကြန္ျပဴတာနဲ႕
ေအာင္သာငယ္ စာစီ စာရိုက္လုပ္ခဲ့တဲ႕ေန႕ရက္ေတြမွာ
စိန္ေအးမွာဟာ…
တျခား ကမၱာမွာ…

က်ေနာ့္ မျဖစ္ညစ္က်ယ္ စာေတြကို
ကဗ်ာေတြ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာ
ေမာင္လြမ္းဏီ…

ေအာင္သာငယ္ကို
ကဗ်ာဆရာျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တာ
ေမာင္လြမ္းဏီ…


ခုေတာ့ က်ေနာ္ ကဗ်ာဆရာျဖစ္ျပီ…
ေမာင္ လြမ္းဏီ…

တခုပဲ…
က်ေနာ္ ေသရင္…
အကို႕ လက္ေပၚမွာ ေသခ်င္တယ္…
က်ေနာ့္ကို ဖက္ျပီး
အကို ငိုတာ ၾကားခ်င္လို႕…
အဲသလိုမ်ိဳး…

ATN