ငါဟာ... ပင္လယ္ထဲေမွာက္က်သြားတဲ့ ဆားတပြင့္ဟာ...

ငွက္တေကာင္ ဆိုပါစို႕...ပ်ံသန္းစရာရွိေနလို႕ အဲသည့္ခရီးေတြကို
ပ်ံသန္းျပီးတဲ့အခါ
ငါဟာ အိမ္ျပန္လို႕ မျဖစ္ေတာ့ဘူး...
ဒါမွမဟုတ္
အိမ္ျပန္လို႕မရေတာ့ဘူး...

ပန္းတပြင့္ ဆိုပါစို႕...
စြင့္ကားစရာျဖစ္ေနလို႕ အဲသည့္မနက္ခင္းေတြမွာ
မိန္ညိဳတခ်ိဳ႕နဲ႕ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ခ်ပ္ရပ္ျပီးတဲ့အခါ
ငါဟာ မစိမ္းလန္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူး...
ဒါမွမဟုတ္
မျငိမ္းခ်မ္းႏိုင္ေတာ့ဘူး...

ၾကယ္တပြင့္ဆိုပါစို႕...
ငရဲမီးလိုေလာင္ျမိဳက္ေနရလို႕ အဲသည့္ဘ၀ၾကီးကို
ဆူပါႏိုဗာလို ေပါက္ကြဲျပီးတဲ့အခါ...
ငါဟာ မတည္ရွိေတာ့ဘူး...
ဒါမွမဟုတ္
ထပ္မံ မေသဆံုးေတာ့ဘူး...

ငါ့အား...
ဆားတပြင့္ပမာ... ... ... ...

 ATN