ရွာၾကံနာ

အခ်ိန္ကာလမဲ့ေသာ ပိုးဟပ္မ်ားကလည္း

ညစ္ေထးနံေဟာင္လို႕
အဲသည့္ ေကာင္းကင္နံရံမွာ တြယ္ကပ္ခိုင္မာ...

ငါ့ဒဏ္ရာေတြကလည္း
တက္တူးေတြလို... အေရာင္မ်ိဳးစံု... ရွိ...
လူတကာ၏ ရင္ခြင္တိုင္းးကိုေတာင္
ရစ္ခ်္တာစေကး ၈.၆ လို
အားလံုး လဲျပိဳက်သြားရေလာက္ေအာင္
မက္ေမာ ျဖစ္ညွစ္ပစ္ခ်င္္ဖြယ္ရာ
တင္းတင္းျပည့္ျပည့္ ရင္သား ႏွစ္လံုးနဲ႕
အားလံုး လဲျပိဳက်သြားေစေပါ့...
သို႕ကလို... မိုက္ရိုင္း...

ဘာမွ မဟုတ္ဘူး...
ရူးသြပ္မႈတခုသာ-လို႕
ငါေထာင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္တခုကလည္း
ဆူနားမီ ထိုးခြဲသြားတဲ့
ကမၻာ့ မ်က္ႏွာျပင္ အျပဲၾကီးထဲမွာ...
စိတ္ရွိလက္ရွိ
ေမ်ာလြင့္လို႕...

ငလ်င္ ဆိုတဲ့ေကာင္ေတြ...
သူတို႕ လႊင့္ခ်င္ရာ လႊင့္ေနတာကိုပဲ
ငါတို႕ကလည္း ထိုင္ၾကည့္ေနရ...

ဘာမွ ထပ္မေျပာနဲ႕ကြာ...
ငါလည္း နာပါတယ္...

ငါ့ဘ၀ကိုနာတယ္...
ငါ့ အသည္းကိုနာတယ္...
ငါ့ကိုယ္ကိုနာတယ္...
မေန႕ ဆိုတဲ့ ေန႕ရက္ကိုနာတယ္...
သည္ေန႕ကို နာတယ္...
မနက္ဖန္ကို နာတယ္...

ဘုရားေရ...
နင့္ကိုပါ
ငါ စိတ္နာေနျပီ...

ATN