Dec 9, 2007

ဘ၀




















သူ.ကေလးဘ၀ရဲ.
အေကာင္းဆံုး အမွတ္တရတခ်ိဳ.
သူ.ငယ္ဘ၀အခန္းထဲမွာပဲ
မထစတမ္း လဲေလ်ာင္းအိပ္စက္ေနခဲ့တယ္။

ပံုေတြဆြဲ၊ စာအုပ္ေတြဖတ္၊
ေသနတ္ပစ္တမ္းကစား၊
ဖားေတြဖမ္း၊ ငွက္သိုက္ေတြတက္ႏႈိက္၊
သူနဲ.မတည့္တဲ့ကေလးေတြနဲ. တိုက္ခိုက္ရင္း
မအားလပ္ႏိုင္ေအာင္ အလုပ္မ်ားေနခဲ့တဲ့
သူ.ငယ္ဘ၀ အျမဲရွင္သန္ေနခဲ့ရတဲ့
အဲဒီ့အာရံုထဲမွာ
မၾကံဳစဖူး သူ ဖ်ားနာသြားခဲ့တယ္၊

သိရွိနားလည္ထားတာေတြအားလံုးနဲ.
လံုး၀ကြဲျပားျခားနားတဲ့ ကာလတခုထဲ
ေရာက္သြားခဲ့ရတဲ့လူငယ္တေယာက္အျဖစ္
ပို.ေဆာင္တြန္းထိုးပစ္ခဲ့တဲ့
အခ်ိဳးအေကြ.ဆိုးမ်ားကလည္း
သူ.ကို ေမ့ထားလိုက္ေတာ့တယ္။

တဦးတေယာက္ကိုမွသူမသိတဲ့ အရပ္ဆီ
သူ.ကို ပို.ေဆာင္ပစ္ခဲ့တယ္။

ဘ၀ရဲ. အခိုက္အတန္.ေတြအားလံုးကို
ၾကိဳက္ၾကိဳက္ မၾကိဳက္ၾကိဳက္
သူေနထိုင္ပစ္လိုက္တယ္။

တသမတ္မရွိမႈနဲ.
အလြန္အကၽြန္၀ျဖိဳးေနတဲ့
အဲဒီ့ဆိုးရြားမႈထဲမွာ
အရာရာအားလံုးကို
အစအဆံုး နားလည္ႏိုင္ေအာင္
ၾကိဳးစားရင္း
ရွိျပီးသား သူ.အေတြးအေခၚေတြ
တေနရာရာမွာ
အေသအခ်ာ က်ေပ်ာက္ခဲ့ရတယ္။

ေယာက္ယက္ခတ္ေန.ေတြ ကုန္လြန္သြားသည့္တိုင္
ေအးစက္မႈတခုကို စူးစူးရွရွ
သူခံစားေနရတယ္။

သူ.လက္ဖ၀ါးေတြထဲ
ခြန္အားမဲ့တယ္၊

သူ.နာရီေတြဟာ
ရွည္ၾကာေႏွးေကြးလြန္းတယ္၊

သူ.ေျခလွမ္းေတြဟာ
ပင္ပမ္းေလးလံလြန္းလွတယ္၊

သူ.အက်ၤီအျဖဴ အေဟာင္းတထည္ကိုပဲ
ေဆးေရာင္စံုေတြအထပ္ထပ္
စြန္းထင္းညစ္ပတ္ေနေတာ့တယ္၊

အသက္ရွင္သန္ေနသည့္တိုင္ေအာင္
သူ.ရင္ခုန္သံေတြက
သံုညအမွတ္မွာ
ရပ္ျပေနခဲ့တယ္၊

အမည္မသိတဲ့အရပ္ဆီ
သြားခဲ့ရတဲ့ သူ.ေျခအစံုေတာင္
အိပ္မက္ထဲမွာ ေယာင္ရမ္း ေလွ်ာက္လွမ္းေနဆဲ ...

ၾကင္နာစိတ္မရွိတဲ့ ဒီေလာကၾကီးအတြက္
မရက္စက္ဖို. ေတာင္းပန္ေနလည္း
အလဟႆ၊

ဘ၀ဆိုတာ
အေၾကြးေတြဆပ္ဖို. ရွင္သန္ေနရသလိုမ်ိဳး၊

ခ်စ္ခ်င္းေမတၱာကို
အိုးအျပည့္ ခပ္ထည့္ခဲ့တာေတာင္
ကိုယ္ျပန္ေသာက္ရတတ္တာ
တစက္ႏွစ္စက္ရယ္၊

ငွက္ေတြေတာင္
အေတာင္ေညာင္းရင္ နားဖို.ရာရွိခဲ့တယ္၊

သူ.ေကာင္းကင္ကေတာ့
ဟင္းလင္းျပင္သက္သက္
မုန္တိုင္းေတြ ရက္စက္ ရယ္ေမာျပတတ္ရာေနရာ၊

အေသအခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ရင္
ဘာမွ မက်န္ေတာ့ဘူး၊
အားလံုး သူဆံုးရႈံးခဲ့တယ္၊

ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အျဖစ္
တခုခုကို အမွန္တရား လုပ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္၊

ဘယ္လိုပဲ ဆႏၵေတြရွိရွိ
သူ ေျပာျပႏိုင္တာ ေနာက္ဆံုး
စကားလံုး တလံုးထဲပါ့။

ATN

2 comments:

ေဆာင္းယြန္းလ said...

တသမတ္မရွိမႈနဲ.
အလြန္အကၽြန္၀ျဖိဳးေနတဲ့
အဲဒီ့ဆိုးရြားမႈထဲမွာ
အရာရာအားလံုးကို
အစအဆံုး နားလည္ႏိုင္ေအာင္
ၾကိဳးစားရင္း
ရွိျပီးသား သူ.အေတြးအေခၚေတြ
တေနရာရာမွာ
အေသအခ်ာ က်ေပ်ာက္ခဲ့ရတယ္။
ဒီကဗ်ာကအကို႔ဘဝကိုထင္ဟပ္ၿပသထားတယ္လို႔ယူဆမိပါတယ္.

mama said...

လူသား ဆန္လြန္းတဲ့ ကဗ်ာ ေလး တစ္ပုဒ္ အျဖစ္
မွတ္ခ်က္ေပးခ်င္ပါတယ္...။
တက္ၾကြ ျခင္း ေတြ
အလို မျပည့္ျခင္းေတြနဲ႕
ေလာကဓံ ကို ရင္ဆိုင္ ရင္း.. အလိုက္ သင့္ ေနႏိုင္
ေအာင္ ၾကိဳးစားတဲ့ လူငယ္ တစ္ေယာက္ ရဲ႕
ဘ၀ ကို သိသာ ေစတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ..။