ပထမကဗ်ာ

ခုရက္ထဲ အခ်ိန္လည္း နည္းနည္းရေနတာမို႕ အြန္လို္င္းကို မၾကာခဏ သြားျဖစ္ေနပါတယ္။ နဂိုရ္ကေတာ့ အဲလိုမ်ိဳးသြားျဖစ္မယ္ မထင္လို႕ တလ-ႏွစ္လေလာက္ေတာ့ ဘေလာ့ေရးတာ နားရပါဦးမယ္လို႕ေတာင္ က်ေနာ္ ေျပာထားမိေသးတယ္။ တကယ္ကေတာ့ စိတ္ထဲမွာက ေန႕တိုင္း တခုမဟုတ္ တခု ေရးခ်င္ေနတာပါ။ သို႕ေသာ္လည္း တကယ့္တကယ္ကေတာ့ အခ်ိန္ေတြ ရွိတာေတာင္မွ၊ ေရးခ်င္စိတ္ ရွိတာေတာင္မွ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဘာမွ မေရးျဖစ္ပါဘူး။ စာေတြ ကဗ်ာေတြ ေရးတယ္ဆိုတာက ဇြတ္ေရးလို႕ ရတာမွ မဟုတ္တာ (က်ေနာ့္အတြက္ ေျပာတာပါ)။ ေရးခ်င္တဲ့ အေၾကာင္း တစံုတခု ရွိသည့္တိုင္ေအာင္၊ စာတပုဒ္ ကဗ်ာ တပုဒ္ ေရးျဖစ္လာေအာင္ တိုက္တြန္း ေစ့ေဆာ္ခ်က္ေတြ ရွိသည့္တိုင္ေအာင္ စာတပုဒ္ ကဗ်ာတပုဒ္ ျဖစ္လာဖို႕က မလြယ္ပါဘူး။ သည္လိုေျပာလို႕ က်ေနာ္က ေစ်းတင္ေနတယ္လို႕ မထင္ေစခ်င္ပါဘူး။ စာတပုဒ္၊ ကဗ်ာတပုဒ္ ျဖစ္လာဖို႕ အေၾကာင္း အခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးလိုပါတယ္။ (သေဘာမတူသူမ်ား ကြဲလြဲႏိုင္ပါတယ္)။

ခုေတာ့ စာတပုဒ္ျဖစ္ဖို႕ အေၾကာင္းက ရွိလာပါျပီ။

ကဗ်ာဆရာ တင္မင္းထက္က က်ေနာ့္ကို တက္ဂ္လာပါတယ္။ ပထမကဗ်ာ-ဆိုျပီး ရင္ခုန္သံေတြကို အေဖာ္ညွိလာတဲ့အခါ... က်ေနာ္ကလည္း ဘာမ်ား ေျပာႏိုင္မည္နည္း... လို႕.... ျပဇာတ္ဆန္ဆန္ ေျပာရေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕...

သို႕ေသာ္လည္း... က်ေနာ့္အတြက္က... ပထမ ကဗ်ာေတြက အမ်ားသားပဲ... ပထမဆံုး က်ေနာ္ စပ္ခဲ့တဲ့ကဗ်ာကေတာ့ ပထမဆံုးပဲမို႕... ခုထိေတာ့... သတိရေနဆဲ... (ေခါင္းစဥ္ကေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး)

အဲသည္ကဗ်ာကလည္း ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ (ဗိုလ္တေထာင္နယ္ေျမ) မွာ လက္ေရးနဲ႕ ပံုႏွိပ္ျပီး လက္နဲ႕ပဲ ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ကေလးမွာ ပထမဆံုး ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာပါ။ (ကဗ်ာရူးတေယာက္ရဲ႕ ပထမဆံုးေသာ ပံုႏွိပ္ ကဗ်ာေပါ့ေလ)

ေဆးလိပ္ တဖြာဟာ
ကာရန္တခုေပါ့...
အဖြာေပါင္းမ်ားစြာ
ကာရန္ေပါင္းမ်ားစြာ
ကဗ်ာတပုဒ္ ျဖစ္လာတယ္...

အေတြးတစဟာ
ကာရန္တခုေပါ့...
အေတြးစေပါင္းမ်ားစြာ
ကာရန္ေပါင္းမ်ားစြာ
ကဗ်ာတပုဒ္ ျဖစ္လာတယ္...

အျပစ္ယူမဆံုးတဲ့
ခ်စ္သူ အမုန္းက်ေတာ့
အေတြးစေပါင္းမ်ားစြာ
ကာရန္ေပါင္းမ်ားစြာ
တဘ၀တာလံုး အဆံုးမသတ္ႏိုင္
တပုဒ္ျပီး တပုဒ္...
တပုဒ္ျပီး တပုဒ္...

(ေဆာင္းလြမ္းေအး)

အဲသည္တုန္းက က်ေနာ္ ယူထားခဲ့တဲ့ ကေလာင္အမည္က - ေဆာင္းလြမ္းေအး- ပါ။
အဲသည္ ကေလာင္နဲ႔ပဲ က်ေနာ္ ကဗ်ာတခ်ိဳ႕ ေရးဖြဲ႕ခဲ့ဖူးတယ္။

ေနာက္ေတာ့... ေသနတ္ေျပာင္းေတြ ေခါင္းေထာာင္ထတဲ့ ေနရာမွာ က်ေနာ္ ရွင္သန္ခဲ့တယ္ ဆိုပါေတာ့...။

သည္အခါ က်ေနာ္ဟာ ေဆာင္းလြမ္းေအး မဟုတ္ေတာ့ဘူး...
က်ေနာ္ ေအာင္သာငယ္ ျဖစ္သြားျပီ...

ကဲ... လာပါျပီ... က်ေနာ့္ရဲ႕... ပထမကဗ်ာ...

ခရီးစျပီ
အနီ-အျပာ
ရန္နဲ.ငါစည္း
အျပီးျဖတ္ခဲ့
ျပတ္ျပတ္သားသား ...

လက္ဆင့္ကမ္းလ်က္
တိုက္ပြဲဆက္ဖို.
အသက္ေသြးေခၽြး
နီေစြးရဲရင့္
ကိုင္ဆြဲေမာင္းျပန္
ေဒါင္းလံလႊင့္ေဟ့
ျမင့္ျမင့္မားမား ...

အေရွ.ကၽြန္းက
ေန၀န္းနီနီ
ဒီေရျမင့္သစ္
ခ်စ္ခင္တတ္ေပါ့
ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ...

မုန္တိုင္းမိုးထဲ
စူးရဲေနေရာင္
ေတာေတာင္ေက်ာ္ျဖတ္
အနာဂတ္ဆီ
ေရွ.ဆက္ခ်ီေပါ့
ညီညီညာညာ ...

သီခ်င္းတပုဒ္
ႏႈတ္တိုက္ရြတ္က်က္
`ေအာင္ပြဲဆက္ဆက္ခံဦးမည္`

မြန္ျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္းေဒသမွာ ထုတ္ခဲ့တဲ့ စာေစာင္တခုမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္၊ ႏွစ္ေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါ။
`ေအာင္ပြဲဆက္ဆက္ခံဦးမည္`ဆိုတာ ကိုေလးညြန္.ေရးခဲ့ျပီး ဗကသမ်ားအဖြဲ.ခ်ဳပ္က ဗကသသီခ်င္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားသီခ်င္းပါ။