ငါတုိ႔ ျပန္ဆုံၾကတဲ႕အခါ....
ကမၻာေျမဟာ အေတာက္ပဆုံး လင္းလုိ႔
တဦးက ဂစ္တာတီးရင္
တေယာက္က သီခ်င္း ျငည္းလိမ္႔မယ္.......
ငါတုိ႔ ျပန္ဆုံၾကတဲ႕အခါ...
ေလစီးေၾကာင္းထဲ ပန္းရနံ႔ေတြ ခ်ဳိသင္း ထုံအီလုိ႔
တေယာက္ရဲ႕ ဒဏ္ရာကုိ
တဦးက ၾကင္နာစြာ အနာေဖးခြာလိမ္႔မယ္.......
ငါတု႔ိ ျပန္ဆုံၾကတဲ႔အခါ........
ေတာက္ပတဲ႔ မီးလင္းဖုိ နံေဘး
သူရာရည္ ယစ္မူးရင္း
ငါ႔တုိ႔ရဲ႕ နာက်င္ခဲ႕မႈေတြကုိ
ရယ္သြမ္းဖြဲ႕ ျပန္ေျပာင္းေျပာၾကလိမ္႔မယ္.......
ငါတုိ႔ ျပန္ဆုံၾကတဲ႕အခါ
စီးဆင္းေနတဲ႕ ျမစ္ေရေတြကုိ ၾကည္႔ရင္း
တဦးရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကုိ
တေယာက္က ေထာပနာ ျပဳလိမ္႔မယ္........
ငါတုိ႔ ျပန္ဆုံႏုိင္မယ့္အခါ.........
ငါ႔လည္ပင္းရွည္ကေလးကုိသာ
ေညာင္ေရအုိးေလးလုိ
အသာအယာ ပြတ္သပ္ေပးေနမိေတာ႔တယ္......။
ေမာင္ဖုန္းျမင္႔
ကုိေအာင္သာ ငယ္က သူ႔ပုိ႕စ္ထဲမွာ သူျမင္ခ်င္ ဆုံခ်င္ေနတဲ႕ လူေတြအေၾကာင္းကုိ ေရးထားပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ေတြ ျပန္ဆုံျဖစ္ၾကရင္ ျဖစ္လာမယ့္ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာေတြ အတြက္ သူ႔ကုိယ္စားခံစား ျပီး ေရးလုိက္မိတာပါ...။
7 comments:
ငါတို႔ ၿပန္ဆံုၾကတဲ့အခါ
..............
..............
mnhy
ပါးကေလးပြတ္ရင္ပိုမေကာငး္လား။
'ငါတုိ႔ ျပန္ဆုံႏုိင္မယ့္အခါ.........
ငါ႔လည္ပင္းရွည္ကေလးကုိသာ
ေညာင္ေရအုိးေလးလုိ
အသာအယာ ပြတ္သပ္ေပးေနမိေတာ႔တယ္......။'
အဲ့ဒီ့အပိုဒ္ကိုဖတ္ၿပီး လည္ပင္းယားက်ိက်ိၿဖစ္လာတယ္။
ႈ'ငါတုိ႔ ျပန္ဆုံႏုိင္မယ့္အခါ.........
....”
ကဗ်ာဖတ္ၿပီး ေဝးကြာျခင္းရသကို ခံစားေနမိဆဲ အေပၚက comment ေၾကာင့္ ရယ္လိုက္မိပါတယ္။ :)
ကဗ်ာေလးက ေကာင္းလိုက္တာ အရမ္းပဲ။ ကိုဖုန္းျမင္႔ ကို ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။
ေညာင္ေရအိုးေလာက္ဆို ေတာ္ေသးတာေပါ႔။ သစ္ကုလားအုတ္ေလာက္ ျဖစ္ေနၿပီ ထင္တာ။
ကဗ်ာထဲမွာ ခ်ိဳသင္း နံမည္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ တြဲရက္ ခ်ိဳသင္း ထုံအီ ဆိုေတာ႔ ထုံတာက ဘာလို႔ ပါလာရျပန္တာလဲေလ။ :)
ျမန္ျမန္ျပန္ဆံုရပါေစလို ့ ဆုေတာင္းပါတယ္ဗ်ာ...
ေမွ်ာ္ရတာ လည္ပင္းေတြလဲ ရွည္လွေပါ့...
ကဗ်ာေလးကို ႏွစ္သက္စြာ ခံစားသြားပါတယ္ ။
Post a Comment