Sep 9, 2008

အေမြ



















တိမ္ေကာခဲ့တယ္
ေသြးေၾကာ တခ်ိဳ႕ .....

ေက်ာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္
ဦးေႏွာက္ တ၀က္ .....

က်ိဳးက်န္ခဲ့တယ္
ေတာင္ပံ တပိုင္း....

နံရံဟိုတဖက္မွာေတာ့
နဂိုရ္အတိုင္းရွိေနေသးတာ
ေသဆံုးမသြားႏိုင္တဲ့
ႏွလံုးသားတခု
ေမတၱာကို ျပဳစုမလို႕ဆိုပဲ ....

ATN

7 comments:

Anonymous said...

နံရံဟိုတဖက္u
ေသဆံုးမသြားႏိုင္တဲ့
ႏွလံုးသားတခု ပံုထဲမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွာသြားတယ္ အန္ကယ္ း)

Kaung Kin Ko said...

ႏွလံုးသား တစ္ခုလံုးနဲ ့ကဗ်ာကို ခံစားသြားတယ္အစ္ကို။

သစ္နက္ဆူး said...

သက္ျပင္းေတာ့ ခ်နိုင္ပါေသးရဲ ့...
ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ၾကြင္း....မျဖစ္မွီ..။
......
.......
နက္တယ္ ..ကိုေအာင္သာေရ..။

ပန္းခရမ္းျပာ said...

>>ႏွလံုးသားတခု
>>ေမတၱာကို ျပဳစုမလို႕ဆိုပဲ ..
ႏွလံုးသားနဲ႔ ေမတၱာ က အၿမဲတြဲလွ်က္ပါပဲ။

Moe Cho Thinn said...

အဲဒီ ႏွလုံးသားမွာ ဘာဒဏ္ရာ ဒဏ္ခ်က္ မွ မတင္က်န္ခဲ႔ဘဲ ေမတၱာခ်ည္းသက္သက္ ျပဳစုႏိုင္ပါေစ..

Kaung Kin Ko said...

လာလည္တယ္ အစ္ကို း-)

ATN said...

တူေမာင္မ်ိဳး - ကြန္မန္႕အတြက္ ေက်းဇူး။
ညီေလးေကာင္းကင္ကို - ႏွလံုးခ်င္းတူေနၾကျပီထင္ပါ့။
ကိုသစ္နက္ဆူး - က်ေနာ္ကေတာ့ သက္ျပင္းကို မခ်ရဲေသးဘူး။
ပန္းခရမ္းျပာ - ႏွလံုးသားနဲ႕ေမတၱာ တြဲလ်က္ရွိေနပါေသးတယ္။
ညီမငယ္ခ်ိဳသင္း - ေပးတဲ့ဆုနဲဲ႕ ျပည့္ပါေစ။