ကြဲအက္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားၾကီးေပၚမွာ
အက္စ္တိုးရီးယား ကဗ်ာေတြကို
ဆက္ျပီး မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး….
သို႕ေသာ္လည္း
ဆက္ျပီးေတာ့ ဖတ္ခ်င္ေနပါတယ္ ဆိုတဲ့
ညီေလးေတြ ညီမေလးေတြ အတြက္
ဆက္လက္ေရးဖြဲ႕ေပးလိုက္ပါတယ္….
နိဒါန္းဆိုတာကိုက
ကဗ်ာဆန္ေနေလေရာ့သလား…
အက္စ္တိုးရီးယား (၆)
အက္စ္တိုးရီးယားေရ႕…
ခရစၥမတ္နဲ႕ ႏွစ္သစ္ကူးအတြက္ အလွေတြျပင္ဆင္ထားတဲ့
မင့္ရဲ႕ လမ္းမ်ားက
ခမ္းနားလွခ်ည္ရဲ႕…
ငါကေတာ့
ခမ္းနားခြင့္မရခဲ့တဲ့
ငါ့ရဲ႕ဘ၀ ေသးေသး သိမ္သိမ္
ေမွးေမွး မွိန္မွိန္ေလးကိုပဲ
အၾကိမ္ၾကိမ္ အခါခါ ေတြးေတြးေနမိ…
မင့္ရဲ႕ ျမိဳ႕လည္ေခါင္ဆီက
ေရႊေရာင္ေတာက္ပေနတဲ့
ဂ်င္ဂဘဲလ္ ေခါင္းေလာင္းမ်ား…
ဓါတ္တိုင္အေဟာင္းေတြၾကားမွာ
တြယ္ဆက္ထားရရွာတဲ့ ၾကိဳးတေခ်ာင္းထက္က
အသစ္စက္စက္ အစိမ္းေရာင္ ထင္းရူးရြက္မ်ား…
ရိန္းဒီးယားေတြ ဆြဲသြားေပးေနတဲ့ စြတ္ဖား...
ေျမာက္ပိုင္းျပည္နယ္ေတြဖက္ဆီမ်ား
မင့္ကို သယ္ေဆာင္ သြားေလမလား…
အက္စ္တိုးရီးယားရဲ႕…
ရာသီဥတုက
မင့္ဖက္မွာ ရွိေနတာတခုပါပဲ…
တကယ္မွာေတာ့
မင္းဟာ
မင့္ ေတာင္ကုန္း လွလွေလးေတြကို
ျမဴေတြနဲ႕ ဖုံးဖုံး ခ်ျပီး
ပုန္းပုန္းျပေနရတဲ့ဘ၀ကို
ငါ သိတာေပါ့
အက္စ္တိုးရီးယားရဲ႕…
ႏွင္းေတြ ဖြက္ထားတဲ့
မင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာ
ငါ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခဲ့တဲ့ ေန႕ေလ…
ကိုလံဘီယာျမစ္ ကမ္းေျခဟာ
ျမဴေတြနဲ႕သာ မိႈင္းမိႈင္း မႈန္မႈန္္..
အဲသည္ေန႕မွာ
ငါ့ ရင္ေတြ ခုန္ပါတယ္…
မင္းဟာ ျမဴမႈန္ နတ္သမီး…
မာနၾကီးပံုလည္း မရဘူးေပါ့…
ငါကေတာ့
အျပီးအပိုင္ပါပဲ မင္းကို ခ်စ္သြားမိခဲ့…
အက္စ္တိုးရီးယားရဲ႕…
ခုေတာ့
ခရစၥမတ္အနမ္းနဲ႕
မင့္ ႏႈတ္ခမ္းကို
ငါ နမ္းခ်င္ေနခဲ့
အက္စ္တိုးရီးယားရဲ႕…
ငါ့ကို
တဘ၀စာ
တခါေလာက္ပါပဲ
နမ္းခြင့္ေပး…
ATN
3 comments:
ႏွင္း နဲ႔ အက္စ္တိုးရီးယား ... အကို႔ကို ျပန္ခ်စ္ႏိုင္
မယ္လို႔ ေမ်ွာ္လင္႔မိပါတယ္...
mie nge
တကယ္နမ္းခ်င္ေနတာ
အက္စ္တိုးရီးယား မဟုတ္ဖူးဆိုတာသိေနသလိုပဲ
အက္စ္တိုးရီးယား အခန္းဆက္ေတြေတာ႔ ေမွ်ာ္ေနမိတာ အမွန္ပဲ..။ ဒါေပမဲ႔ တစ္ခါတစ္ေလ သရက္သီးေလးလဲ စားခ်င္မိတယ္။ လူ႔သဘာ၀ကိုး။ လြတ္လပ္ေပါ႔ပါးတဲ႔ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ကို ခံစားခ်င္ပါေသးတယ္ဗ်ာ..။
Post a Comment