အစကတည္းကိုက ေတာင္ေတြကို ျဖိဳခ်လို႕ မရမွန္း သိခဲ့ရင္
ခါခ်ဥ္ေကာင္ မာန္ၾကီးပါ့မလား... မာရီယာ...
ျဖစ္ခ်င္လာပါေတာ့လည္း... ငါက ခါခ်ဥ္ေကာင္ မဟုတ္...
နင္ကလည္း ေတာင္ တလံုး မဟုတ္ေပါ့... မာရီယာ...
နင့္ အမည္ကိုေတာင္
မာယာ တေထာင္ သိမ္းေဆာင္ထားတာကို ငါက ရီခ်င္လြန္းလို႕
မာရီယာ-လို႕ အမည္ေပး...
ရွိသမွ်ေလးနဲ႕ ေရာင့္ရဲလိုက္ပါ မာရီယာ...
လူတကာရဲ႕ အထင္ၾကီးမႈ-ေသးမႈမ်ားထဲမွာ
ဆက္လက္ ကူးခပ္သြားပါ မာရီယာ...
မေသမခ်င္း... အခက္ဒမစ္-မင္း မ်ားနဲ႕ ဆက္ခ်စ္သြားပါ မာရီယာ...
စေကာ္လာမ်ားနဲ႕ ဘေလာ္ဂါ ေဒါ့ကြန္းမွာ အလြမ္းသင့္ပါ မာရီယာ...
ဗမာကဗ်ာကို ဘိုလိုေရးသူမ်ားအား အားေပးပါ မာရီယာ...
ဗမာ့ကဗ်ာ ကမၻာေက်ာ္ေစရမည္လို႕ ေအာ္ခ်င္ရင္ေအာ္ပါ...
ငါကေတာ့ ဘယ္ေသာ အခါမွ်... ကိုယ္က ခ်စ္ရတဲ့သူ မျဖစ္ခ်င္ပါ...
ကဗ်ာေတြကို ေျပာပါတယ္... မာရီယာ...
နင့္ကို ငါ မခ်စ္ပါဘူး... ကဗ်ာေတြကိုပဲ ခ်စ္တာပါ...
နင္ကသာ ငါ့ တေယာက္တည္းကိုပဲ ခ်စ္တာပါ...
သည္ အခ်စ္စစ္ပြဲမွာ ... ငါႏိုင္တယ္ မာရီယာ...
အခ်စ္စစ္ပြဲ ဆိုတာ...
ခ်စ္တဲ့သူက ရွံဳးေၾကးပဲ... အဲလို... အဲလို...
နင္ ေအာ္ငိုပါ... မာရီယာ...
တခုပဲ ေျပာစရာရွိတယ္... မာရီယာ...
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မသိမႈထဲမွာ အႏုပဋိေလာမကို ေဒါသ ထြက္ေနစရာမလို...
ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈ တခုအတြက္ ဗုဒၶကို ရွဳတ္ခ်စရာမလို...
ခရစ္ယာန္ေတြကို အျပစ္တင္ရန္မလို....
ညည္း သိပါတယ္ မာရီယာ...
ေဟာသည့္ ေလာကၾကီးကိုက
ကိုယ္တေယာက္ကလြဲရင္
သူတပါး သန္းေထာင္ခ်ီနဲ႕ အတူ
လိုက္ပါ ငိုေၾကြး ရီေမာေနရေသာ
ေလာဘ ေဒါသ ေသာက ေမာဟ အေဟာ၀တ ေျပာျပမဆံုးေသာ ကမၻာ...
ဘုရားသခင္ဟာ နင့္ကို ကယ္တင္မွာ မဟုတ္ဘူး...
နင္ဘာသာ နင့္ကိုယ္ကို နင္ ကယ္တင္ရမွာ... မာရီယာ...
ေဟာသည့္ ညမွာ...
ငါဟာ...
ဒါ...
နင္နဲ႕ ေနာက္ဆံုး ညစာ စားျခင္းပဲ... မာရီယာ...
နင္ဟာ... အစကတည္းကိုက ငါ့ညီမေလးပဲ...
အဆံုးသပ္နိဂံုးမွာလည္း နင္ဟာ ငါ့ ညီမကေလးပဲ ျဖစ္ေနတယ္...
နင့္ကို ငါ မကယ္တင္ႏိုင္ျခင္း တခုကိုပဲ
ငါ ၀မ္းနည္းပါတယ္ မာရီယာ...
နင့္ ဘုရားသခင္
နင့္ကို ကယ္တင္ပါေစ...
အာမင္...
atn
No comments:
Post a Comment