ပင့္သက္ ခပ္တိုးတိုးကို ပင္လယ္မ်ား ၾကားေအာင္ က်ယ္ေလာင္စြာ က်ေနာ္ ရိႈက္ခဲ့မိျပီ...
ရူးသြပ္မိုက္မဲစြာ သူ႕ကို လိမ္လိမ္မာမာ ခ်စ္ခဲ့မိေသာအခါ
က်ေနာ့္ ေကာင္းကင္ျပာျပာၾကီးမွာ စိမ္းစိမ္း စုိစို လန္းလန္းဆန္းဆန္း ပြင့္လန္းေနပါေတာ့သည္...
အေရွ႕အရပ္က ထြက္ေသာ ေနသည္ သူႏွင့္က်ေနာ္ သိမ္းပိုက္ထားေသာျမိဳ႕မွာ လံုး၀ လက္နက္ခ်ခဲ့ေလသည္...
အေနာက္အရပ္မွာ မည္သို႕ေသာ အေၾကာင္းႏွင့္မွ် ေနမ၀င္ေစရေတာ့...
သူ႕ ဆံစ ေကာက္ေကြးေလးမ်ားအတြင္း မနက္ခင္းေနကို ပန္းတပြင့္လို က်ေနာ္ ခ်ပ္ရပ္ျပီးသည့္အခါ...
က်ေနာ့္ ဘ၀၏ နတ္သမီးမေလးအား ဗီးနပ္စ္-ဟု က်ေနာ္ အမည္ေပးပါမည္...
သူျပံဳးေနသည္ကို ျမင္ရရံုႏွင့္ က်ေနာ့္ရင္ခုန္သံမ်ား ပန္းရထားတစင္းျဖစ္ခဲ့ျပီ...
ထိုရထားသည္ အေရွ႕ ျမိဳ႕ရိုးဆီသို႕သာ ဦးတည္ပါမည္...
အေနာက္အရပ္အား ေက်ာက္ခ်ထားေပးပါ့ ဘုရားသခင္...
atn
2 comments:
ရူးသြပ္မိုက္မဲစြာ သူ႕ကို လိမ္လိမ္မာမာ ခ်စ္ခဲ့မိေသာအခါ
က်ေနာ့္ ေကာင္းကင္ျပာျပာၾကီးမွာ စိမ္းစိမ္း စုိစို လန္းလန္းဆန္းဆန္း ပြင့္လန္းေနပါေတာ့သည္။ (သိပ္လွတာပဲ... ၾကည္ႏူးစရာေလး)
အကိုဆႏၵျပဳတဲ့အတိုင္း ျပည့္ဝပါေစ။
ခ်စ္တဲ့မိညီမ
Post a Comment