မီးအိမ္ရွင္သို႕ အမွတ္တရ

လေကြးပက္လက္
ညပုခက္လည္း
မ်က္ေတာင္စင္းလ်က္
အုန္းခင္းထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္သတည္း.....

က်ေနာ္ ငယ္စဥ္က အလြတ္ရေနခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြထဲက အပိုင္းအစေလးတခုပါ...။ ဆရာဂ်မ္း (ဆရာတင္မိုး) ရဲ႕ နံမည္ေက်ာ္ ႏွင္းဆီပြင့္ေပၚ အိပ္ေပ်ာ္ျခင္း ကဗ်ာ စာအုပ္မွာ ပါတဲ့ ကဗ်ာအပိုဒ္ေလး တခုပါ။

က်ေနာ့္ အဖိုးအဖြားေတြက ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚကဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ငယ္စဥ္က ျမစ္ အတြင္းမွာ သေဘၤာနဲ႕ ခရီးေတြ ခဏခဏ သြားခဲ့ဖူးပါတယ္။ တခါတခါ သေဘၤာ ဦးခန္းမွာ ေနရာ ရတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ ညဖက္ ေရာက္ရင္ မအိပ္ေတာ့ပဲ လေရာင္ ေအာက္မွာ ျမင္ေနရတဲ့ ျမစ္ရဲ႕ အလွ အပေတြကို သေဘၤာ ဦးခန္းရဲ႕ ျပတင္း၀က ရပ္ၾကည့္ ခံစားရင္း ၾကည္ႏူးခဲ့ ဖူးပါတယ္။ ျမစ္ကမ္း တဖက္တခ်က္မွာ ေပါက္ေနတဲ့ ဓနိေတာ၊ ခရာေတာ၊ လမုေတာ၊ အုန္းေတာေတြ ညရဲ႕ လေရာင္ျပာမွာ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ အိပ္ေမာက် ေနတာကို ၾကည့္ရင္း တျဖဴးျဖဴး တိုက္ေနတဲ့ ညေလ ေအးေအးမွာ လေရာင္ကို ေထြးေပြ႕ရတာ အေတာ္ ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းတဲ့ အခိုက္အတန္႕ပါပဲ။

အဲလိုမ်ိဳး အခိုက္ အတန္႕ေတြကို မၾကာခဏ ၾကံဳေတြ႕ရတဲ့အခါ အထက္မွာ က်ေနာ္ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ဆရာတင္မိုးရဲ႕ ကဗ်ာ ပိုဒ္ကေလးဟာ ႏွလံုးသားထဲကို အလိုအေလ်ာက္ ေရာက္သြားတာပါ။ ၾကည့္ပါဦး - လျပည့္မဟုတ္လို႕ ပုခက္ တလံုးလို ေကြးေကြးေလး ျဖစ္ေနတဲ့ လကို ညပုခက္လို႕ တင္စားထားတာ၊ ဘယ္ေလာက္ လွပလိုက္ ပါသလဲ။ ျပီး မ်က္ေတာင္စင္းလို႕ တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ အုန္းခင္းထက္မွာ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္လို႕ ဖြဲ႕ထားတာ - ဘယ့္ေလာက္ လွပလိုက္ပါသလဲ။

သည္လို နူးညံ့လွပတဲ့ ကဗ်ာေတြရဲ႕ ပိုင္ရွင္ ဖန္မီးအိမ္ရဲ႕ သခင္ဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္က သည္ေန႕ မွာ သူ ခ်စ္မက္ ျမတ္ႏိုးရာ အမိေျမရဲ႕ အေ၀းမွာ ထာ၀ရ အိပ္စက္ အနားယူသြားခဲ့ပါျပီ။ မီးအိမ္ရွင္ကို ခ်စ္ၾကတဲ့ သူေတြအားလံုး ႏွလံုးသားေတြ ေၾကကြဲ၊ မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲခဲ့ၾကရတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ဖန္မီးအိမ္ကေလး ကြဲခဲ့ျပီ...တဲ့...။ မဟုတ္ပါဘူး... မဟုတ္ပါဘူး... သည္ဖန္မီးအိမ္ေလး မကြဲခဲ့ပါဘူးဗ်ာ... သည္ဖန္မီးအိမ္ ေလးဟာ က်ေနာ္တို႕ေတြ အားလံုးရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာ ထာ၀ရ သိမ္းထားခဲ့ျပီးျပီပဲ။ ဘယ္ေတာ့မွ မကြဲႏိုင္ေတာ့ပါဘူး...။ ဖန္မီးအိမ္ေလးဟာ အနားယူသြားခဲ့တာပါ...။ မီးဇာကုန္ ဆီခမ္းသြားတာလည္း မဟုတ္ပါဘူး...။ သူ႕ အစြမ္းရွိသမွ်ထက္ကို အစြမ္းကုန္ အလင္းေရာင္ ျပရင္း တာ၀န္ေက်သြားခဲ့တဲ့ တေန႕မွာ ထမ္းပိုးခဲ့သမွ်ေတြကို ပံုခ်... အနားယူသြား ခဲ့ရတာပါ...။

သည္ ဖန္မီးအိမ္ရွင္ကို ခ်စ္ခင္ေလးစား သတိရတမ္းတေသာအားျဖင့္ သူ အိပ္စက္ အနားယူသြားခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ ေျမာက္တဲ့ေန႕မွာ သူ အလင္းျပခဲ့တဲ့ ဖန္မီးအိမ္ေလးကို သူ႕ကိုယ္စား ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။ ဆရာတင္မိုး ထာ၀ရ ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ....။

(ေအာင္သာငယ္)

ဖန္မီးအိမ္

ဖန္္မီးအိမ္သည္
ေၾကာင္လိမ္ႏြယ္ဆင့္၊ နန္းအိမ္ျမင့္မွာ
ထြန္းတင့္ႏိုင္မည္မဟုတ္ပါ။

ဖန္မီးအိမ္သည္
တိမ္လႊာကိုစား၊ လရထားျဖင့္
၀င့္ႀကြားစြာလွ်င္၊ ခရီးႏွင္သည့္
သခင္တို႕ျဖန္း၊ ပန္းခင္းလမ္းတြင္
ညွိထြန္းႏိုင္မည္ မဟုတ္ပါ။

ဖန္မီးအိမ္သည္
မၿငိမ္မသက္၊ စိတ္ေယာက္ယက္ႏွင့္
လမ္းမ်က္တူရူ၊ ေလွ်ာက္လာသူကို
အားကူမွ်သာ ထြန္းမည္တည္း။

သူ႕အဆင္းသည္
ေနမင္းပမာ၊ ေသာ္တာအလား
မ၀င့္ျငားလည္း၊ သူ႕အားသူ႕မာန္
သူပိုင္ဟန္ျဖင့္၊ သူသန္ရာမွ
ဤေလာကကို
အလွဆင္လိုဟန္တကား......။

တင္မိုး