အလုပ္သစ္ေလွ်ာက္ထားျခင္း

အိုဗားမားလည္း သမတျဖစ္ပါျပီ။ လူေတြအားလံုးလည္း ေပ်ာ္ေနၾကသည္။ ဘာ့ ေၾကာင့္မွန္း ေတာ့ မသိပါ။ တခ်ိဳ႕ ေျပာတာ အၾကားအရေတာ့ သူက လူျဖဴ မဟုတ္လို႕ ဆိုလား။ လူျဖဴ မဟုတ္သူ သမတ ျဖစ္တာနဲ႕ လူ အားလံုး ေပ်ာ္ေနၾကရ သည္လား။ စဥ္းစားစရာ ေကာင္းလွ သည့္ အခ်က္ပါေပ။ လူျဖဴ ဟုတ္သူ သမတျဖစ္လွ်င္ လူအားလံုး မေပ်ာ္ၾက ဟု အဓိပၸါယ္ ျပန္ေကာက္ႏိုင္ေလ မည္လား။ သို႕ေသာ္လည္း စဥ္းစားစရာ ရွိသည္က အိုဗားမား သမတ ျဖစ္သည့္အတြက္ လူေတြ အားလံုး ေပ်ာ္ေနၾကသည္ ဆိုေတာ့ လူျဖဴေတြပါ ေပ်ာ္ေနၾက ေလသည္ေပါ့။ ေကာင္း၏... ေကာင္း၏...။

အိုဗားမား၏အစိုးရသစ္လည္း အလုပ္စ၀င္ေနေပျပီ။ အလုပ္အကိုင္ေနရာသစ္ ၄ သန္း ေက်ာ္ ဖန္တီးေပးမည္ဟု ေျပာသံၾကားရသည္။ ေဟလာရီ ကလင္တန္ပင္ ႏိုင္ငံျခား ေရး ၀န္ၾကီး အလုပ္ ရရွိသြားေခ်ျပီ။ ေအာင္သာငယ္ႏွင့္ သူငယ္ခ်ငး္ ၈ ေယာက္မွာ မူကား အလုပ္ မရေသးပါ။ အိုဗားမားႏွင့္ ေတြ႕မွ သည္အေၾကာင္း ေျပာျပရေခ် ဦးမည္။ ၀န္ၾကီးရာထူး ေတာင္းရန္ မဟုတ္ပါ။ အလုပ္ရွာရ ခက္ခဲ ေနေၾကာင္း အသိ ေပးရန္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕အျပင္တ၀လည္း ဂြာတာနာမို ႏွိပ္စက္ေရး အက်ဥ္းစခန္းကို ဖ်က္သိမ္းေၾကာင္း၊ တရား၀င္ လူသတ္သည့္ ကိုယ္၀န္ ဖ်က္ခ်သည့္ ရန္ပံုေငြ အစီစဥ္ကို ဖ်က္သိမ္းေၾကာင္း ဥပေဒေတြ ထုတ္သည္ ဟုလည္း ၾကားရပါသည္။ သာဓု... သာဓု... သာဓု...

- အတိုက္အခံေတြရဲ႕ အသံေတြကို တိတ္ေအာင္ လုပ္ထားၿပီး အဂတိ လိုက္စားမႈေတြ၊ လိမ္ညာမႈ ေတြနဲ႔ အာဏာကို ဖက္တြယ္ထားတဲ့သူေတြ၊ ခင္ဗ်ားတို႔ဟာ သမိုင္းရဲ႕ မွားယြင္းေနတဲ့ ဘက္မွာ ရွိေနၾကတယ္ ဆိုတာ သိရမယ္ - လို႕ အိုဗားမား ေျပာေနသည္ ကိုလည္း နားေထာင္ လိုက္ရသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တကယ္လုပ္တာ မလုပ္တာ အသာ ထားဦး အၾကားနဲ႕တင္ အားရွိပါသည္။

အုိဗားမား အစိုးရသစ္အေၾကာင္း ေျပာမိေတာ့မွ ဟို အစိုးရ အေၾကာင္းကို သတိရမိ သြားသည္။ သူတို႕လည္း ဒီမိုကေရစီ နည္းက်က် ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမွာက္ၾကျပီး အစိုးရ အဖြဲ႕ကို ျပန္လည္ တိုးခ်ဲ႕ ဖြဲ႕စည္း လိုက္သည္ဟု ၾကားရသည္။ CNN မွေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အင္တာနက္ေပၚရွိ ဘေလာ့မ်ားမွ တဆင့္ ဖတ္ရျခင္းပါ။ သို႕ေသာ္လည္း အိုဗားမား အစိုးရသစ္လို အလုပ္အကိုင္ ေနရာသစ္ ၄ သန္းေက်ာ္ ဖန္တီးေပးဖို႕ ခမ်ာမ်ား အခက္ အခဲ ရွိပံု ေပၚေနသည္။ ၀န္ၾကီးေနရာ ၃ ခုသာ ဖန္တီး ေပးႏိုင္သည္ဟု ဖတ္ရႈရ ေလသည္။ သနားစဖြယ္ ေကာင္းေလစြ။

ဟို အစိုးရဆီမွာေတာ့ ေအာင္သာငယ္တို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ အလုပ္မရေသးေၾကာင္း သြားေျပာ လို႕ အက်ိဳး ထူးမည္ မထင္။ သူတို႕ေတာင္ အစိုးရ အလုပ္ကလြဲ၍ အျခား အလုပ္ မရွိလို႕ ငတ္ေနသျဖင့္ တေန႕ ထမင္း ၃ နပ္ပဲ စားႏိုင္ရွာသည္ ဆိုလား သတင္း သဲ့သဲ့ ၾကားရသည္။ ဟုတ္ မဟုတ္ေတာ့ မသိပါ။ အင္တာနက္ေပၚမွာက ေျပာခ်င္တာ ေျပာလို႕ ရေနၾကသည္ မဟုတ္လား။ သို႕ေသာ္လည္း အိုဗားမား ေျပာသလို - ဘာလုပ္မည္၊ ညာလုပ္မည္၊ ဘာေတြ ညာေတြ စီစဥ္မည္ - အစ ရွိသည္ျဖင့္ ဟို အစိုးရ ထံမွ ေျပာသံ ဆိုသံ မၾကားရပါ။ ထို႕ျပင္တ၀လည္း အိုဗားမားေျပာသလို - အာဏာကို ဖက္တြယ္ထားတဲ့သူေတြ ခင္ဗ်ားတို႕ကို ဘာ... ဘာ... ညာ... ညာ... လုပ္မယ္ - အစ ရွိသည္လည္း ဟို အစိုးရက ေျပာသည္ကို မၾကားရ ျပန္ေခ်။ - အာဏာကို ဖက္တြယ္ ထားတဲ့သူေတြ ခင္ဗ်ားတို႕ အာဏာကို ဖက္တြယ္ ထားသမွ်၊ က်ဳပ္တို႕ အိမ္ျပန္လို႕ မရဘူး။ က်ဳပ္တို႕ အိမ္ျပန္လို႕ မရသမွ် က်ဳပ္တို႕ မိသားစုေတြ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ေကာင္းစား ေနၾကေတာ့မွာပဲ - အစ ရွိသည္ျဖင့္ ေျပာသံမ်ား ကိုလည္း မၾကားၾကရပါေပ။ (မၾကားရတဲ့ အေၾကာင္းေလး ေျပာတာပါ၊ မၾကားရတဲ့ အတူတူ ဘာမွ မၾကားရတာက အားလံုး အတြက္ ပိုေကာင္းေလသလားလို႕ပါ... း)

ဟို အစိုးရက ေျပာသည္ကို ဘာမွ် မၾကားရေသာ္လည္း ဟိုအစိုးရ၏ ဟိုလူနဲ႕ ဟို အုပ္စု၏ ဟိုလူတို႕... တေယာက္နဲ႕ တေယာက္ အျပန္အလွန္ ဆဲေရးေန... အဲ... အဲ.. ေျပာဆိုေန... သည္ကိုေတာ့ ဟိုမွာ သည္မွာ ၾကားရ... အဲေလ... ဖတ္ရပါသည္။ စိတ္၀င္စားဖြယ္ ေကာင္း ေလစြ...။ အလုပ္ ျပဳတ္ေနတုန္း အလုပ္ မရွိသျဖင့္ အားလ်ား ေနေသာ ေအာင္သာငယ္တို႕ သူငယ္ခ်င္း တစု အတြက္ေတာ့ ဖတ္စရာမ်ား ရေခ်ျပီ။ ဗဟုသုတလည္း ရေခ်သည္။ ေ၀ါဟာရ အသစ္မ်ားလည္း ေတြ႕ၾကရေခ်သည္ ။ ဖတ္ရႈရသူ အားလံုး အတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ကား ၾကီးမား မ်ားျပားလွေခ်သည္ တကား။ အားလံုး ကိုယ္စား... ေက်းဇူးပါ...။ ေမာင္မင္းၾကီးသားမ်ား... က်န္းမာ ခ်မ္းသာ ၾကပါေစ... ေမတၱာ ပို႕ရမည္ မဟုတ္တံုေလာ...။

သို႕ေသာ္လည္း သူတပါး အေၾကာင္း ေလေဖာင္း ရံုမွ်ျဖင့္ လူ မပီသေသး...။ သမုဒၵရာ ၀မ္းတမိုင္အတြက္ အသက္ မေသႏိုင္မခ်င္း ရွာေဖြကာ သြတ္သြင္း ေနရဦးမည့္ တလုပ္ေသာ ထမင္း အတြက္ ဟင္းတခြက္ ခ်က္... အဲေလ... အလုပ္ တခု... ရွာရေပ ဦးမည္ တကား။ အလုပ္ ရွာရသည္မွာကလည္း စီးပြား ပ်က္ကပ္ ဆိုက္ေနသည့္ အေမွာင္ တိုက္ၾကီးထဲ မီးေသြးခဲ ရွာရသလို ျဖစ္ေန ေခ်သည္။ နီးစပ္ရာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို အားကိုး မရႏိုင္ေတာ့သည့္ သည္လို အခ်ိန္မွာ အေ၀းေရာက္ စင္ျပိဳင္ အစိုးရ... အဲ... အဲ... အေ၀းမွ ညီအကို ေမာင္ႏွမ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကိုသာ အားကိုး ရေခ် ေတာ့မည္။

သည္လိုနဲ႕ အနီးဆံုးမွ ညီမအရင္း ေခါက္ေခါက္ၾကီး ျဖစ္ေသာ မိုးခ်ိဳသင္း ထံမွ လဘက္ တထုပ္ ေတာင္းစား ျပီးသည့္အခါ အေ၀းဆံုးမွ သူငယ္ခ်င္း အရင္း ေခါက္ေခါက္ၾကီး မ်ားထံ အလုပ္ ေတာင္းစား... အဲ... အဲ.. အလုပ္ ေတာင္းရန္ စိတ္ကူး ေပါက္ခဲ့ျပီး သကာလ အရင္းႏွီးဆံုး ညီအကိုေတာ္ ရဲေဘာ္ၾကီး ဦးဂင္ၾကီး ထံ ခ်ဥ္းကပ္ ၾကည့္ရာ - က်ေနာ္လည္း မေန႕ကပဲ Lay Off ထိသြားျပီ - ဆိုသည့္ သူ႕အသံက ေသနတ္မွန္သလို ေနာက္လန္ က်သြားေစ ပါေတာ့သည္။ - ခုမွပဲ သတိရေတာ့တယ္... သည္ႏိုင္ငံထဲ ရွာေနလို႕ေတာ့ မျဖစ္ေခ်ဘူး။ အားလံုးက အလုပ္ျပဳတ္ ေနတာ ဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ သြားရွာမွ... ဟ... - သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျပာမိေတာ့ - ဟေကာင္... ငေၾကာင္ရဲ႕... ဒီေနရာကေရာ... ႏိုင္ငံရပ္ျခား... မဟုတ္လို႕လား... လခြီး... - လို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြ ၀ိုင္းဆဲတာ ခံရေတာ့မွ - ေအးေလ... ဟုတ္သား... - ဆိုျပီး ကမၻာ့ အင္အား အၾကီးဆံုး ႏိုင္ငံၾကီးကို ခဏထားျပီး ကမၻာ့ အင္အား မၾကီးေသာ ႏိုင္ငံေတြဖက္ လွည့္စဥ္းစားမိ ေလသည္။

အနီးဆံုးက လင္းထက္ ကို သြားသတိရသည္။ သည္ေကာင္ေတာ့ ဟိုး နွစ္သစ္ကူး ကေတာင္ ၂ သန္းေက်ာ္ အကုန္ခံျပီး ဂ်ာမဏီမွာ ပါတီ ေပးထားသည္ ၾကားရသည္။ သည္လိုနဲ႕ ဂ်ီေတာ့ ဖြင့္ျပီး ရွာလိုက္သည့္ ခဏ ကိုယ္ေရာင္ ကိုယ္၀ါ ေတာက္ပစြာနဲ႕ အနီလံုး တလံုး ေတြ႕လိုက္ရ သည္။ - busy ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ျပီး ေကာင္မေလးေတြနဲ႕ ဒင္း... ေလျဖီးေနတာ... - ေဟ့ေရာင္... - ဆိုေတာ့ - အကိုၾကီး... ေနေကာင္းလား... က်ေနာ္ မအားေသးဘူး... - ဆိုပဲ - ေအး... ေအး... ရတယ္... မင့္မိန္းမကို ငါ ခု ဖုန္းေခၚျပီး ေျပာလိုက္မယ္... လင္းထက္ မအား ေသးဘူး ေျပာတယ္လို႕... - ဆိုမွ - ဟီး... ဟီး... - တဲ့ ။ သည္လိုနဲ႕ အလုပ္ အေၾကာင္း ေျပာေတာ့ - ဟို... ဟိုေလ... ဂ်ာမဏီမွာ ပါတီေပးတဲ့ ၂ သန္းက... Credit Card နဲ႕ သံုးထားတာ အကိုရ... ခု အေနာ္လည္း အလုပ္ ျပဳတ္လို႕... ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတာ... ကြန္ျပဴတာ ေရွ႕မွာ... - တဲ့... - တိန္... ေသလို႕ ရျပီ... - ဒါပဲ ေျပာျဖစ္ေတာ့သည္။

သည္လိုနဲ႕ ဥေရာပတေၾကာမွ ကိုသက္ဦး၊ ကိုေအာင္၊ သစ္နက္ဆူး စတဲ့ ေဘာ္ေဘာ္ အားလံုး သတင္းေတြ ၾကားရတာ ရင္ေမာ ရသည္။ အာရွတိုက္ ျပန္လွည့္လိုက္ဦးမွ စဥ္းစားရင္း ကိုရီးယား၊ ဂ်ပန္ ေဘာ္ေဘာ္ေတြ အသံ နားေထာင္ လိုက္သည္။ ကမာနီလာ ဆို - အလုပ္ မရွိလို႕ ဂ်ပန္မွာ ဆူရွီေတာင္ ၀ယ္မစားႏိုင္ေတာ့ဘူး... - ဟု ညည္း လိုက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း၊ ခိုေတြေတာင္ နံမည္ ေျပာင္းသြားသည္ ကမာနီလာ ဆိုပဲ။ သည္လိုနဲ႕ ဂ်ပန္ကေန ၾသစေၾတးလ်ဖက္ သြားၾကည့္ေတာ့ မေက ကလည္း သူ႕ဘိုးေတာ္ တေယာက္တည္း အလုပ္ ရွိေတာ့သည္... သူ အလုပ္ မရွိေတာ့လို႕... ခုဆို တႏွစ္ကို ေဒၚလာ ၃ သိန္းေက်ာ္ ၀င္ေငြေလ်ာ့သြားေၾကာင္း ညည္းေနေလသည္။ အဲမွာေတာ့ အလုပ္ မလြယ္ျပီ။ လက္စနဲ႕ စလံုးကို ျပန္လွည့္လာကာ မပန္ တေယာက္ ကေတာ့ အဆင္ေျပ မွာပါလို႕ ယံုၾကည္ေနတုန္း - Bonus ေတြ မရေတာ့ဘူး... လခလည္း ေလွ်ာ့လိုက္ျပီး... ဟီး... ဟီး... - ဆိုလို႕ ရီေနတာလား ထင္တာ။ ဘယ္... ငိုေနတာဗ်ာ...။ ဒါနဲ႕ ကိုယ္ကပဲ သူ႕ကို မုန္႕၀ယ္ ေကၽြးခဲ့ရသည္။ အဲေတာ့မွ အငို တိတ္သြားတာဗ်ား... ေကာင္းေရာ...။ ဒါနဲ႕ စလံုးကေန မ ဖက္ ကူးခဲ့ျပီး ပထမံ ေမာင္ဖုန္း ကေတာ့ ပထမံၾဆာ ဆိုေတာ့ အေဆာင္ ေကာင္းေတြ ဘာေတြနဲ႕ အစီအရင္ ျပဳျပီး အလုပ္ ေကာင္း ေလာက္ပါတယ္လို႕ ေတြးမိရင္း ေကအယ္လ္ဘက္ ေျခခ်ခဲ့သည္။ - အလုပ္ရွိဖို႕ ေနေန သာသာ အကိုရာ... သည္မွာ... ေအာ္ပရာစီေနလို႕... ေတာ္ရာ ဆီေတြမွာ... အိမ္တြင္း ပုန္း ကုလားမ လုပ္ေနရတယ္... - လို႕ စိတ္ မသက္သာ စဖြယ္ ၾကားရပါ ေတာ့သဗ်ား။

ေနာက္ဆံုးမေတာ့ ဒံုရင္းက ဒံုရင္း လာရာလမ္းဖက္ ျပန္ရင္း ယ ပလက္ကိုပဲ ေျချပန္ နင္းရပါ ေတာ့မည္။ ဟုတ္ေပျပီ... သူငယ္ခ်င္း အရင္း ေခါက္ေခါက္ၾကီး ကိုဂ်က္လီ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေနတာပဲ... ခုမွ သတိရသည္။ ဟိုး တေလာကပဲ ကိုယ့္ကို အသိ ေပးသြားသည္။ ဖုန္း ေကာက္ဆက္ရင္း အလုပ္ေပးဖို႕ ေျပာမိသည္။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ကား အတြက္ ဒရိုင္ဘာ ရာထူးေတာ့ လြတ္သည္ ဆိုပဲ။ - ဒါဆို လုပ္မယ္ဗ်ာ- ေျပာေတာ့ - ဒရိုင္ဘာက ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို ကိုယ့္ကားနဲ႕ကိုယ္ ေမာင္းပို႕ရမည္- ဟု ဆိုေလသည္။ - က်ေနာ့္ကားက မီနီဗန္ၾကီးဗ်... ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္နဲ႕ မလိုက္ဘူး... - ဆိုေတာ့ - Hummer H2 အသစ္ တစီး ၀ယ္ခဲ့... - ဟု မိန္႕မွာေလသည္။ - အာ... အလုပ္ မရွိလို႕ အလုပ္သစ္ ရွာပါတယ္ဆိုမွ... ဘယ္လိုလုပ္ ကား အသစ္ ၀ယ္ႏိုင္မွာလဲ... - ေျပာမိသည့္အခါ - အလုပ္ မရွိေပမယ့္... Credit Card ေတာ့... ရွိတယ္ ဟုတ္လား... အေၾကြး၀ယ္ခဲ့ ျပီးတာပဲ... ဒါေလးမ်ား... ခက္ခက္ ခဲခဲ လုပ္လို႕ - ဟု ၾသ၀ါဒ ေပးေလသည္။ - ဟုတ္သားပဲ... ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္တို႕မ်ား... ပညာ ရွိလိုက္တာ... ဒါေၾကာင့္လည္း... ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေပတာကိုး... -လို႕ စဥ္းစားမိေၾကာင္းပါ။

သို႕ေသာ္လည္း ကိုယ့္ကား ကိုယ္စိုက္ ေလွထိုးလိုက္... အဲေလ... ဒရိုင္ဘာ လုပ္လိုက္ မိလို႕ကေတာ့ မေဟသီက ဓါးနဲ႕ ထိုးမွာ ျမင္ေယာင္ေသး။ စဥ္းစားရင္းေတာင္ ေက်ာခ်မ္းသည္။ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဒရိုင္ဘာေတာ့ မလုပ္ေတာ့ျပီ။ ေနဦး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ထက္ တာ၀န္ ပိုၾကီးတာ တေယာက္ ရွိေသးတယ္။ ညီမ အရင္း ေခါက္ေခါက္ၾကီး မတူး က အဲမွာ နာယက မဟုတ္လား။ အဘတို႕လိုပဲ ကိုယ့္ေဆြမ်ိဳးခ်င္း အလုပ္ ရွာေပးမွာပါ။ သူ႕ကို ခ်ဥ္းကပ္ရမွာ။ ဟုတ္ျပီ... ကိုယ္ကလည္း ငယ္ငယ္တုန္းက လမ္းထိပ္မွာ ေပသီးေတြ ေဗ်ာက္အိုးေတြ ေဖာက္ခဲ့ဖူးတယ္၊ ေနာက္ျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ ရန္ျဖစ္ရင္ ဟိုဖက္ သည္ဖက္က အေၾကာင္းေတြ ေလွ်ာက္စံုစမ္းျပီး ၾကားထဲကေန ပြဲပိုဆူေအာင္ ရန္တိုက္ေပးခဲ့ဖူးတာ ဆိုေတာ့ သည္အရည္အခ်င္းနဲ႕ဆို ဗမာျပည္က ဆီတိုင္ကီ... အဲ.. မွားလို႕... CID လိုမ်ိဳး... ၊ အေမရိကားက ဆီေတြအိုင္... အာ... မဟုတ္ေသးပါဘူး... ဆီအိုင္ေတြ ... အဲ.. CIA လိုမ်ိဳး ကိုယ္နဲ႕ သင့္ေတာ္တယ္ေလ။ ညႊန္မွဴးခ်ဳပ္ၾကီးခ်ဳပ္ေပါ့။ ဒါမွ မဟုတ္ ၀န္ၾကီး ရာထူး ေတာင္းရင္ ေကာင္းမလား...။ ကာကြယ္ေရး ၀န္ၾကီးဆို ကိုယ္နဲ႕ သင့္ေတာ္မယ္ ထင္တယ္ေလ။ ဘာလို႕ဆို ကိုယ္က ငယ္ငယ္တုန္းက ေလေသနတ္နဲ႕ ေညာင္ပင္ၾကီးကို ပစ္ခဲ့ဖူးတယ္ေလ... ။
တခ်က္ ထဲပါ... ဒါေပမယ့္... မထိဘူး... .... ။

ဒါနဲ႕ နာယကၾကီးကို ကိုယ့္ကို သင့္ေတာ္ရာ ၀န္ၾကီး တေနရာ ခန္႕ထားဖို႕ အလုပ္ေလွ်ာက္ လိုက္တယ္။ E-mail ပို႕တယ္၊ text message ရိုက္တယ္၊ fax ထိုးတယ္၊ Voice Mail လည္း ထားခဲ့တယ္။ Ground Mail လည္း ပို႕တယ္။ ခိုတေကာင္ကို ဖမ္းျပီးေတာ့လည္း ေျခေထာက္မွာ စာတေစာင္ ခ်ည္ျပီး လႊတ္ေပးလိုက္ေသးတယ္။ ခိုက အနီး အနားက ေစတီ တဆူဘက္ ပ်ံသြားတာေတာ့ ေတြ႕လိုက္ပါရဲ႕။ ဒါနဲ႕ ပိုျပီး ေသျခာသြားေအာင္ ခ်င္းမိုင္က Doi Suthep ေတာင္ေပၚကို တက္ျပီး Red Indian ေတြလို မီးခိုးနဲ႕လည္း အခ်က္ျပခဲ့ ပါေသးတယ္... ....

ေလွ်ာက္လႊာကို လက္ခံရရွိျပီဆိုရင္ေတာ့ နာယၾကီးေရ႕... သိတယ္မဟုတ္လား... ဟဲ... ဟဲ...

(ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ... သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း အလုပ္ေတြ ျပဳတ္ေနၾကေတာ့ စိတ္ညစ္ ေနၾကမွာ စိုးတာနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ ရီေမာရေအာင္ စာေလး တေစာင္ ေရးေပးတာပါ...။ ခဏတာ ျဖစ္ျဖစ္ ရီေမာျဖစ္ရင္ ေရးရက်ိဳး နပ္ပါတယ္...။ နံမည္ ပါတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ နံမည္ မပါတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ စိတ္မဆိုးၾကဘူးလို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္...)