Mar 15, 2009

ဆာရီယဲလ္ ကဗ်ာတပုဒ္ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိ

မတ္လ (၁၇) ရက္ေန႕မွာ က်ေရာက္မယ့္ (၄၅) ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႕အတြက္
က်ေနာ့္ရဲ႕ ျပကၡဒိန္တခ်ိဳ႕ကို မွင္တို႕ထားၾကည့္တာပါ -



(၁၉၆၄)
မီးလွ်ံေတြ သယ္ေဆာင္ထားတဲ့
အနီေရာင္ျဂိဳဟ္သား
လက္နက္မ်ားရဲ႕ သံသတၱဳ
အထိမ္းအမွတ္တခု ျဖစ္ပါသတဲ့...
“Picabia”ရဲ႕ “အဂၤါေန႕”မွာ
က်ေနာ့္ကို ေမြးဖြား...


(၁၉၆၅)
“Sebor”ရဲ႕
“လူက်ပ္ေနတဲ့အခန္းလြတ္တခု”အတြင္း
က်ေနာ္ ၾကီးပ်င္းခဲ့... ။
ေလဟာနယ္ေတာင္
အေမွာင္နဲ႕ က်ပ္ညွပ္ေနပံုမ်ိဳး...



(၁၉၆၆)
သည္လိုနဲ႕
“Klee”ရဲ႕
“ရုပ္ေသးရံု”ထဲ
ျပပြဲေတြ ၾကည့္ခဲ့ ...
ျပဇာတ္ရဲ႕ အ၀တ္အစား
အေမ လဲလွယ္ ေပးထားလို႕
က်ေနာ့္ သပ္ရပ္ေနခဲ့ပံုမ်ား...


(၁၉၆၇)
ပါးကြက္အာဏာသားတသိုက္
အေမ့ကို ဖမ္းလိုက္တဲ့ေန႕
“Masson”ရဲ႕“အလြမ္းဇာတ္”
က်ေနာ္ ၾကည့္တတ္သြားတယ္။



(၁၉၆၈)
“Ernst”ရဲ႕“ေန႕နဲ႕ည”ကို နံရံမွာကပ္
အလင္းနဲ႕အေမွာင္ကို ဖတ္တတ္တဲ့အခါ
အေမ့ကဗ်ာ သံတိုင္ေတြၾကားထဲ လန္းဆန္းလို႕...
အေမ့အနမ္းလည္း
လေရာင္ မႈန္မႊားထဲ ေအးခ်မ္းလို႕...



(၁၉၆၉)
“Warden”ရဲ႕“ဆုေတာင္း”ကို
ေသေကာင္ေပါင္းလဲ က်ေနာ္ ရြတ္အံ
အေမ့အသံကို ျပန္ၾကားပါရေစ...



(၁၉၇၀)
အေမ အိမ္ျပန္လာတဲ့ တေန႕မွာ
“Chagall”ရဲ႕“ခ်ိဳးငွက္နဲ႕ကေလးငယ္”
က်ေနာ္ ခဏ ျဖစ္သြားေသးတယ္။
က်ေနာ့္ကို ေထြးထားေပးပါ ေမေမ
အေမ့ ကိုယ္ေငြ႕ေႏြးေႏြးနဲ႕
က်ေနာ္ ေ၀းေနခဲ့တာ
ၾကာျပီမဟုတ္လား...


(၁၉၇၁)
ေဖေဖ ဘယ္မလဲ- ေမးတဲ့အခါ
အေမ ေျပာတယ္ -အေ၀းၾကီးမွာ- တဲ့
ျပီးေတာ့ “Magritte”ရဲ႕“ျပတင္းေပါက္”အနားသြားကပ္
ခဏေလာက္ ေမေမ ရပ္ၾကည့္ေနေသးတယ္။
က်ေနာ့္ကိုလည္း ေပးၾကည့္ပါ ေမေမ
အဲသည္ ျပတင္းေပါက္ထဲ
ေဖေဖ ေရာက္ေနေလသလား...



(၁၉၇၂)
အေဖ ျပန္လာတဲ့ေန႕ကို
က်ေနာ္ ေမ့သြားတယ္။
ဒါေပမယ့္ “Tanguy”ရဲ႕ ပန္းခ်ီကား
“ေမေမေရ -
ေဖေဖ ဒဏ္ရာေတြ ရထားတယ္”
အဲသည္ အဓိပၸါယ္
က်ေနာ္ တကယ္ သိသြားပါျပီ...


(၁၉၇၃)
“Dali”ရဲ႕“ရြက္ေလွ”
အေဖ ခဏ ငွားခဲ့တယ္။
တမိသားစုလံုး လက္ေတြနဲ႕
တဖက္ကမ္းေျခအေရာက္ လႊင့္ခဲ့...
ေျခေထာက္ေတြေတာ့ ပဲ့ျဖစ္
ေရထဲ နစ္လို႕...



(၁၉၇၄)
အမည္တခုအတြက္
“Kush”ရဲ႕ “လိႈင္းဂယက္ေတြ”လို
ပြက္ပြက္ ဆူၾကြ
ျမိဳ႕ၾကီးရဲ႕ တံခါး၀မွာ
အိပ္ေပ်ာ္ေနသူေတြ ႏိုးထလာတယ္။



(၁၉၇၅)
ေက်ာင္းေတြ ပိတ္လို႕ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ျမိဳ႕မွာ
ငိုရိႈက္သံေတြ က်ယ္ေလာင္လာၾက
“Mondrian”ရဲ႕“ေႏြည”ထက္ေတာင္
ပူေလာင္ အိုက္စပ္ေနေသးတယ္။



(၁၉၇၆)
မိႈင္းရာျပည့္က ျမိဳ႕ၾကီးရဲ႕သမိုင္းတခ်ိဳ႕
ေရးတို႕ထားလိုက္ေလတယ္။
“Bak”ရဲ႕“ထိုအခါမွစ၍”
နာရီလက္တံမ်ား
ေမ့ေလ်ာ့ခံသြားရခ်ိန္
ျပကၡဒိန္ထူထူတခ်ိဳ႕
ခရီးရွည္သြားဖို႕ ျပင္ခဲ့ျပီ။


(၁၉၇၇)
“Munch”ရဲ႕“လေရာင္”ေအာက္မွာ
ညီမေလးတေယာက္ကို
က်ေနာ့္အတြက္ အေမ ေခၚလာခဲ့တယ္။
လေရာင္ရိပ္မွာ
သူ႕ကို က်ေနာ္ သိပ္ခဲ့ရတာေပါ့။


(၁၉၇၈-၇၉)
“Nesterov”ရဲ႕
“ေဆာင္းဦးေပါက္” ကန္ေရျပင္လို
ၾကည္လင္ေနတဲ့ ေန႕ရက္ေတြ
ျငိမ္သက္ေနတဲ့ ကာလေတြ
အစား ျပန္မရႏိုင္ေလဘူး။



(၁၉၈၀)
လူငယ္တေယာက္ ဖြက္ထားတဲ့
”Magritte”ရဲ႕“စာမ်က္ႏွာအလြတ္”ေပၚ
ဂီတ သေကၤတေတြ
က်ေနာ္လႊတ္ခ်လိုက္တယ္။
ႏွင္းေတြ ေပ်ာ္က်
ဂစ္တာတီးတဲ့ ညေတြ မ်ားမ်ားလာ...



(၁၉၈၁)
“Chagall”ရဲ႕ “အိမ္အျပာ“
ကိုယ္တိုင္ ေဆာက္တတ္လာပါျပီ။
ႏွင္းဆီရနံ႕၊ သက္တန္႕၊ အျပံဳး
အိပ္မက္ေတြကို ဖံုးရင္း ...


(၁၉၈၂)
ကံေကာ္တန္းထဲ
ေလွ်ာက္လွမ္းသြားရင္း
“Matisse”ရဲ႕
“အျပာေရာင္ျပတင္း”မွာ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ေတြ႕လိုက္ရပံု...
ၾကယ္ေတြ စံု ည
ရင္ခုန္သံေတြ လွပလို႕...



(၁၉၈၃)
ညေနခင္း ေရႊေရာင္
လိပ္ျပာတေကာင္
အစိမ္းႏု ေတာင္ပံ ခတ္
ႏွင္းဆီ နီနီ ပြင့္ခ်ပ္
“Kush”ရဲ႕ “ရပ္တန္႕သြားတဲ့အခိုက္အတန္႕”
ႏွလံုးသား အကန္႕တခုထဲဲ
ေအးခဲထားမိ...


(၁၉၈၄)
ကံၾကမၼာ ေခ်ာ္လဲခဲ့တဲ့ လမ္းတေလွ်ာက္
အေခါက္အတြန္႕ေတြခ်ည့္...
“Munch”ရဲ႕ “ခြဲခြာျခင္း”မွာ
ဒဏ္ရာေတြ နက္ေၾကာင္း
ေကာင္းေကာင္း သိလာခဲ့...



(၁၉၈၅)
ေနကြယ္သြားတဲ့ေန႕ခမ်ာ
အတိတ္ကို အေမ့ခက္ပါ့...
“Ernst”ရဲ႕ “တိတ္ဆိတ္ျခင္းမ်က္လံုး”လိုပဲ
တခုထဲေသာ ပံုရိပ္
တိတ္တဆိတ္ ျမင္ျမင္မိ ... ။



(၁၉၈၆)
ကံ့ေကာ္ေတာနဲ႕ ေ၀းေ၀းမွာ
“Dali”ရဲ႕ “အထီးက်န္”
မီးလွ်ံေတြျဖစ္လာ
အဓိပတိလမ္းေရ
စိန္ပန္းျပာေတြ
ငါ့ကို ျပန္ေပးပါ့... ။



(၁၉၈၇)
ကြက္လပ္ေတြ သည္ေလာက္မ်ားတဲ့
“ျမိဳ႕ျပေနရာ”ထဲ
“Jimmy Ernst”လို
ကိုယ့္အခန္းထဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
ထားသိုေနေနရ
ခက္ခဲလွခ်ည့္...


(၁၉၈၈)
ႏွစ္ သံုးဆယ္နီးပါး
ေဖာင္းကားလာခဲ့တဲ့ ပူေဖာင္းေတြ...
ေနရာတကာမွာ လမ္းေလွ်ာက္လို႕
“Grosz”ရဲ႕ “ေပါက္ကြဲမႈ”ကိုေတြ႕ရတယ္...


(၁၉၈၉)
“Ernst”ရဲ႕“ေတာအုပ္”ထဲမွာ
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရွာေတြ႕ခဲ့တဲ့ေနာက္
ျမိဳ႕ျပရဲ႕ မ်က္ေစ့ေအာက္က
ေပ်ာက္ဆံုးသြားသူတခ်ိဳ႕ကိုလည္း ေတြ႕တယ္
အိပ္မက္ေတြကို ေပြ႕လို႕...



(၁၉၉၀)
ေတာရိပ္ ေတာင္ရိပ္
အိပ္စက္ျခင္းမဲ့ ေတာင္ယာတဲ
သင္တိုင္းျဖဴေလးေတြနဲ႕ စပါးခင္းလည္း
“Chagall”ရဲ႕ “စစ္ပြဲ”မွာ လူးလိမ့္ရင္း...



(၁၉၉၁)
ေသနတ္သံေတြနဲ႕
သရဲေျခာက္ခံရသလိုမ်ိဳး
အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္တယ္။
“Dali”ရဲ႕ “စစ္မ်က္ႏွာ”
ဒဏ္ရာေတြ ျပည့္ေနပံု ...


(၁၉၉၂)
စစ္ပြဲေတြၾကားထဲ
“Munch”ရဲ႕“ေနမင္း”ကပဲ
အက္ကြဲလာေနေလသေယာင္
နည္းနည္း ေမွာင္လာတယ္...



(၁၉၉၃-၉၄)
ေသာင္ရင္း ေပြ႕ဖက္
ေအေက တလက္ ေခါင္းအံုး
ငွက္ဖ်ား မုန္းရင္း
ေဒါန ေတာင္ယာခင္းေတြထဲ
“ထိုးဆင္းလာတဲ့ညရိပ္”ကို
“Dali”လို တိတ္တဆိတ္ ၾကည့္ေနခဲ့ ...


(၁၉၉၅)
ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ညိဳ႕အုပ္
ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြး ညိဳေမွာင္
အေရာင္ရင့္ရင့္ လြင့္ေမ်ာ
“Magritte”ရဲ႕ “သစ္ေတာ”ကို
ေက်ာခိုင္းျပီးတဲ့ေနာက္
ဘ၀ေတာအုပ္ထဲ
ေရာက္သြား...


(၁၉၉၆)
ပင့္သက္ ေသာက
ခဏ ေမ့ထား
ပ်ားရည္ ၀ိုင္ခ်ိဳ၊ ရင္ဖို အနမ္း
“Ernst”ရဲ႕ “အခ်စ္ည”
ႏွင္းတစနဲ႕
ဘ၀ အေမာေျဖမိခဲ့...


(၁၉၉၇)
ေနတလံုး လတမင္း
ဘ၀ ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းထဲ
ခုန္ခ်ဆင္းလာ
ၾကယ္ျပာတစင္း
“Kush”ရဲ႕ ”မနက္ခင္းပြင့္ဖူး”
သားဦးကေလး...



(၁၉၉၈)
မနက္ဖန္ဆိုတဲ့ ငါးတေကာင္ကို
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ဖမ္းယူဖို႕အတြက္
ကြန္ ယက္ေနဆဲပါ့...
“Sanchez”လိုပဲ
“မေန႕နဲ႕မနက္ဖန္အၾကား”
ဗ်ာမ်ားေနရ...


(၁၉၉၉)
တိမ္ခဲေတြၾကားထဲမွာ ႏွင္း
အေမွာင္မဲေတြၾကားထဲမွာ အလင္း
စိတ္ထင္ရာ
ဘာသာျပန္မိရင္း
“Tanguy”ရဲ႕ “မနက္ဖန္”ကို
မ်ိဳမ်ိဳခ်ပစ္...



(၂၀၀၀)
တပါးေျမ ေျခအခ်
“Munch”ရဲ႕“ညအျဖဴ”
လူသံုးေယာက္ကို
မလိုတမာ စူးစိုက္ၾကည့္...
ႏွင္းနဲ႕ ေတြ႕လိုက္ရသည့္တိုင္
မေအးျမႏိုင္ခဲ့...

(၂၀၀၁)
မနက္ဖန္ကို စိုက္ပ်ိဳးခ်င္မွေတာ့
မေန႕ကို မ်ိဳးေစ့က်ဲပစ္မွ ျဖစ္မယ္။
“ေန႕သစ္”ကို
က်ေနာ္ တူးေဖာ္ခဲ့...



(၂၀၀၂)
ေနတလံုး လတမင္း ၾကယ္တစင္းနဲ႕
ပန္းခင္းေလးထဲ
ေနာက္ထပ္ၾကယ္ျပာတစင္း
ဆင္းသက္လာတဲ့အခါ
“Munch”ရဲ႕“ၾကယ္စံုည”
တံခါး၀မွာ ရပ္လို႕...



(၂၀၀၃-၄-၅-၆)
ေဆးသား မွိန္ကြက္
မိႈတက္ေနတဲ့ ျပကၡဒိန္တခ်ိဳ႕
ျမိဳ႕ျပအိပ္မက္ေတာမွာ
“Petrov-Vodkin”ရဲ႕ “တေယာ”လို
အိပ္ေမာက်ခဲ့ ...



(၂၀၀၇)
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ
ဖ်က္ေခ်ခ်ိဳးဖဲ့ခံရ
“မနက္ဖန္ဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ”
ျပန္မရေတာ့ဘူးလား “Sage”


(၂၀၀၈)
ေ၀းလြင့္ျခင္း
အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္...
တမ္းတျခင္း
အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္...
အဲသည္ေလဟာနယ္မွာ
က်ေနာ့္“လမင္းၾကီး” ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့...


(၂၀၀၉)
၄၅ ႏွစ္ေျမာက္ ေႏြဦးမွာ
အေတာင္ပံပါလ်က္
“Magritte”ရဲ႕ “အိမ္အလြမ္း”နဲ႕
မပ်ံသန္းႏိုင္တဲ့ငွက္ဟာ
က်ေနာ္ပါပဲေလ
တစစီ တဖဲ့စီ
ပဲ့အက္ ေၾကကြဲေနခဲ့ျပီ။

ATN .


(Photo sources: http://images.google.com; http://www.abcgallery.com)

38 comments:

Moe Cho Thinn said...

ကိုယ္တိုင္ေရး အတၳဳပၸတၱိကေလးက အံ႔ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ လွလိုက္ သပ္ရပ္လိုက္တာ။ အကိုမို႔ လုပ္တတ္တယ္။
ေမြးေန႔မွာ ေလွာင္အိမ္ထဲက လြတ္ေျမာက္တဲ႔ ငွက္ကေလးလို စိတ္ရဲ႔ ေစလိုရာမွန္သမွ် ေပ်ာ္ရႊင္ လြတ္လပ္စြာ သြားႏိုင္တဲ႔ က်န္းမာေရးေကာင္းတဲ႔ ႏွစ္သစ္မ်ားစြာ ပိုင္ဆိုင္ရပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။

ထပ္ေျပာခ်င္တာက ခ်ိဳသင္း အမအႀကီးဆုံး မစံနဲ႔ အကိုနဲ႔ လေရာ၊ ႏွစ္ေရာ ၊ ေန႔ေရာ အကုန္လုံး တူတယ္။ အကိုႀကီးတေယာက္ ရတာေပါ႔။ March born ေတြက သိပ္သေဘာေကာင္းတာ တဲ႔။ ၾကားဖူးတာပဲေလ :)

MANORHARY said...

great !

sait phay yar said...

အကုိေတာ္ေရ
ေတာ္လိုက္တာဗ်ာ
ေသသပ္လိုက္တာ ဘ၀ခရီးကိုေဖာ္က်ူးသြားတာ
ေပ်ာ္ရြင္ဘြယ္ ေမြးေန႕ေလးၿဖစ္ပါေစဗ်ာ
ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္

The Wild Rose said...

ဟား ... စိတ္ကူးနဲ႔ ဖန္တီးမႈေလးေတြက သိပ္ေကာင္းေတာ႔ အရမ္းသေဘာက်သြားၿပီ .....
ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္းတဲ႔ ေမြးေန႔ျဖစ္ပါေစ အကိုေရ ....

သက္ေဝ said...

အကိုေရ...

ကိုယ့္ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္း က ကိုယ့္ရဲ႕ သမိုင္းပဲေပါ့ေနာ္။ အကိုေရးထားတဲ့ ခုႏွစ္ တစ္ခုခ်င္းစီ ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ရင္း ကိုယ္ လက္လွမ္းမွီသေလာက္၊ ကိုယ္ ၾကားဖူးထားသေလာက္ေတြနဲ႕ ျမင္ၾကည့္လို႕ ရသေလာက္ ျမင္ေယာင္ၾကည့္ သြားပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ အကို႕ရဲ႕ ၄၅ ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႕အတြက္ အၾကိဳ ဆုေတာင္းေပးသြားပါတယ္...
ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ ေမြးေန႕ ေပါင္းမ်ားစြာကို မိသားစုနဲ႕ အတူတူ ျဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစ...

ဦးဂင္ႀကီး said...

ရဲေဘာ္ႀကီးေရ လႊတ္ေကာင္းဗ်ာ ဖန္တီးမႈေကာင္းလြန္းလို႕ ဒီလိုပဲေျပာျခင္ေတာ့တယ္ဗ်ာ...။

mirror said...

အစ္ကုိၾကီးေရ..အျမန္လာျပီး ေမြးေန႔ဆုေတာင္းေပးခ်င္ပါတယ္..။

ျခေသၤ့ေလးသံုးေကာင္၊သုိ႔မဟုတ္ ငွက္ကေလးသံုးေကာင္နဲ႔အတူ...၄၅ ႏွစ္ရဲ့ သံုးခါျပန္ေျမာက္ေလာက္ထိ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနႏုိင္ပါေစလုိ႔...
ညီမေလး ဆုေတာင္းေပးပါတယ္..။

အစ္ကုိအစီအစဥ္ေလးက ႏူးညံ့ျပီး....ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလုိက္တာ..:)

ညိမ္းညိဳ said...

အကိုေရ ဆာရီယဲလ္ ကဗ်ာတပုဒ္ရဲ႕လွပလြန္းတဲ႔ တင္ဆက္မႈကို အံ႔ၾသတႀကီး ဖတ္သြားပါတယ္။
ေမြးေန႔မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိုင္သည္အထိ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ပါေစ :) :)
ကဗ်ာေတြ စာေတြလဲ အမ်ားႀကီး ဆက္လက္ေရးဖြဲ႔ႏိုင္ပါေစခင္ဗ်ာ

လင္းဒီပ said...

အစ္ကို တင္ျပပံုေလးေကာင္းလိုက္တာ..
ျဖည္းျဖည္းျခင္း ဆြဲဖြင့္ ဖတ္ယူရတဲ့ကဗ်ာေလး...
အစ္ကို ေမြးေန႕မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..
ေနာက္ထပ္ အေမာေတြ ကင္းပါေစ..

:P said...

အစ္ကိုေရ.. ေကာင္းလိုက္တဲ့ကဗ်ာကေလးပါ....။
ေရွ႔ကလူေတြေျပာသြားျပီမို႕ ေျပာစရာမလုိေတာ့ပါ....။
အစ္ကိုက ညီမရဲ႕ မမၾကီးနဲ႕ ႏွစ္တူျပီး၊ မမေလးနဲ႕ လ၊ရက္တူတယ္..။
မမၾကီးက သေဘာေကာင္းျပီး.. မမေလးက စြာတယ္...။
အစ္ကိုေအေကကေရာ.. အဲေလ.. အစ္ကိုေအာင္သာငယ္ကေရာ.....

:P said...

ေပ်ာ္ရႊင္ေသာေမြးေန႕ျဖစ္ပါေစရွင့္...........

မုိးေသာက္ယံ said...

သိပ္လွပတဲ့ အႏုပညာနဲ႔ တင္ဆက္မႈပါပဲ အကုိေရ ပညာယူ ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန႔ေလး ျဖစ္ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေပး ခဲ့ပါတယ္ .. :)

kay said...

အိမ္မက္ဆန္တဲ့ သရုပ္ေဖာ္ပန္းခ်ီေတြ အျပည့္နဲ႕ အိမ္မက္ဆန္ဆန္ ဘ၀ ျဖတ္သန္းမူေတြ ကို ခံစားရင္း
အိမ္မက္အၾကီးၾကီး တခု ရဲ႕ ေမြးေန႕ မွာ- ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။
-အိမ္မက္လွလွ မက္ပါေစ-
း)

P.Ti said...

ကိုေအာင္သာငယ္က တကယ့္အႏုပညာရွင္ပါပဲ။ တကယ့္ကိုေကာင္းတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ ဖန္တီးထားတဲ့ ကိုယ္တိုင္ေရး အတၳဳပၸတၱိပါ။

ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာလို႔ သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ ရွည္ပါေစ...

အမခ်ိဳသင္းေျပာတာမွန္တယ္ဆုိ မုန္႔ေကၽြးေပေတာ့ :P

ေမ့သမီး said...

Bravo! အစ္ကိုေရ ေကာင္းလိုက္တာလို႕ေျပာရမွာ ေတာင္အားနာတယ္။ ေရးထားတဲ့ကဗ်ာ၊ ပန္းခ်ီပံုေတြနဲ႕ ေခတ္သမိုင္းကိုျမင္ေယာင္ၿပီး အစ္ကိုျဖတ္သန္းလာတဲ့ ဘ၀အေမာေတြကို ေ၀မွ်ခံစား သြားပါတယ္။ မၾကာခင္မွာ အမိေျမကို မိသားစုနဲ႕အတူျပန္ႏိုင္ဖို႕ အစ္ကိုနဲ႕အတူဆုေတာင္းေပးေနမယ္။
၄၅ႏွစ္ျပည္႕မွ ႏွစ္ေပါင္းတာရွည္ မိသားစုနဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစေနာ္။

Anonymous said...

ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္..အံႀသမင္တက္သြားမိပါတယ္..။
ဒီေလာက္ကဗ်ာဆန္ျပီး လွပတဲ့စိတ္ကူး..

အထပ္ထပ္...ျပန္ျပန္ဖတ္မိေနပါေရာ...

အကိုေရ
စာအုပ္ပါးပါးေလးနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္..
အမွတ္တရ မွတ္တမ္းေလးလုပ္ထား သင့္တာသိလား...။

၄၅ ႏွစ္ကေန...............
အင္း...
စိတ္ေတြသြားရာကို ကိုယ္လည္းလြယ္လင့္တကူလိုက္ပါႏိုင္တဲ့ကိုယ္ ျဖစ္ပါေစ..။

Myo Win Zaw said...

အိုင္ဒီယာအရမ္းေကာင္းတယ္ အစ္ကို

Nyein Chan Aung said...

(၂၀၀၉)
၄၅ ႏွစ္ေျမာက္ ေႏြဦးမွာ
အေတာင္ပံပါလ်က္
“Magritte”ရဲ႕ “အိမ္အလြမ္း”နဲ႕
မပ်ံသန္းႏိုင္တဲ့ငွက္ဟာ
က်ေနာ္ပါပဲေလ
တစစီ တဖဲ့စီ
ပဲ့အက္ ေၾကကြဲေနခဲ့ျပီ။
(ေအာင္သာငယ္)

ေလးစားတယ္ဗ်ာ။ ကိုေအာင္သာငယ္ရဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အဆင့္အတန္းကို မိုးမခမွာ ေရးခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္မွာေတြ႔ခဲ့တယ္။ အခု အႏုပညာအဆင့္အတန္းကို ဒီကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ သက္ေသျပလိုက္တာပါပဲ။ သိပ္ၿပီးေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ မေကာင္းႏိုင္မွန္းသိေပမဲ့ လက္က်န္ဘ၀ကို ၀ါသနာပါရာ အလုပ္ေတြ လုပ္ရင္း စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာ ျဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစလို႔ က်ေနာ္ အေလးအနက္ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ ေမြးေန႔မွသည္ သက္ဆံုးတိုင္ ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ပါေစ။

khin oo may said...

ခ်မး္ေၿမ႔ပါေစ

khin oo may said...

happy birthday.....17/o3/2009

ထင္ေတာ႕ထင္သားဘဲ အိီေမး ကုိၿကည္႕ရင္းနဲ႕အဓိပါယ္ေဖာ္ေနတာ ၿကာၿပီ။

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ေကာင္းလိုက္တာအစ္ကိုရာ ...

ေကာင္းကင္ျပာ said...

Happy Birthday ပါ အကို ေအာင္သာငယ္၊ ေပ်ာ္႐ႊင္စ၇ာ ေမြးေန့ေလး ျဖစ္ပါေစ႐ွင္

ကုိေအာင္ said...

Happy Birthday ပါ အကိုၾကီးေရ၊ အသက္ ၄၅ မွ
အသက္ ရာေက်ာ္၊ ေထာင္ေက်ာ္ ရွည္ပါေစလုိ႕ ဆုေတာင္း ပါတယ္ အကို။

Anonymous said...

Happy birthday Ko ATN!
အသက္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ...

အမည္မဲ့ said...

ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တယ္ဗ်ာ...၄၅ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႕ပုိ႕စ္မွာ .. ၂၅ေယာက္ေျမာက္ ကၽြန္ေတာ္ေရးလုိက္ပါတယ္ .. ....(((((((((လွလုိက္တာ)))))))))))
ေနာက္ထပ္ ၂၀ေယာက္ဆက္ေရးပါလိမ့္မယ္ .. . ...

surrealisms ပန္းခ်ီေတြလည္း ႀကိဳက္တယ္ဗ်ာ..... ေျပာစရာမရွိေအာင္လွတယ္.....

khin oo may said...

ေရလုိေအး၍ ပန္းလုိလန္းပါေစ
က်န္းမာပါေစ. ခ်မ္းသာပါေစ

khin oo may said...

happy birthday ..

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ကဗ်ာဆန္လွတဲ႔ ကဗ်ာတပုဒ္ရဲ႕ အတၳဳပၸတၱိကို အေခါက္ေခါက္ျပန္ဖတ္ေနမိတယ္....
ေမြးေန႔မွာ ကိုယ္စိတ္က်န္းမာ ေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစလို႔..

ႏွင္းတစကို ေပြ႔ဖက္ရင္း
ၾကယ္ျပာတစင္းရဲ႕ မနက္ခင္းေတြနဲ႔အတူ
ဘဝအေမာေတြ ေျပႏိုင္ပါေစ..

ခင္မင္ေလးစားခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္..

Anonymous said...

အန္ကယ့္ ေမြးေန႕က ဒီေန႔မွမို႔ လာပြက္တာ ၄၅ လို႔မထင္ရေအာင္ အေတြးေကာ စိတ္ပါ အျမဲလန္းဆန္းေနတတ္တဲ့ က်ေနာ့္အန္ကယ္သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ျပီး ေပ်ာ္စရာမိသားစုေလးနဲ႔ အျမဲရွိေနနိုင္ပါေစလို႔ ။

“(၂၀၀၉)
၄၅ ႏွစ္ေျမာက္ ေႏြဦးမွာ
အေတာင္ပံပါလ်က္
“Magritte”ရဲ႕ “အိမ္အလြမ္း”နဲ႕
မပ်ံသန္းႏိုင္တဲ့ငွက္ဟာ
က်ေနာ္ပါပဲေလ
တစစီ တဖဲ့စီ
ပဲ့အက္ ေၾကကြဲေနခဲ့ျပီး”

ဒီဒဏ္ရာက မေပ်ာက္နိုင္ေပမယ့္ အန္ကယ္ေဆးရွာေတြ႔နိုင္ပါေစဗ်ာ ။

မမသီရိ said...

သူဟာ..
ဟိုတစ္ခ်ိန္ခါတုန္းကေတာ့..
ေကာင္းကင္ေမေမရဲ႕
ေတာက္ပတဲ့ ၾကယ္ေလးတစ္ပြင့္..

ခုမ်ားေတာ့လဲ..
သူကိုယ္တိုင္..
ၾကယ္ကေလးေတြကိုေထြးေပြ႕ထားတဲ့
ေကာင္းကင္ျပာၾကီး ေလ....။

သူဟာ..ဟို တစ္ခ်ိန္တစ္ခါတုန္းကေတာ့..
ယုံၾကည္ခ်က္ေတြအတြက္
သူခ်စ္တဲ့ အေမ့ကိုခြဲ
အလင္းေတြထဲ ရဲရဲၾကီး ေျပး၀င္..
အသြင္ အသစ္ စာမ်က္ႏွာေတြဖြင့္ဘို႕ အတြက္...
ေဒါနရဲ႕ရင္ေငြ႕ကို လွဳံ
ေသာင္ရင္းရဲ႕ ေရၾကည္ကိုေသာက္ခဲ့တဲ့
ဲ့ဇာမဏီငွက္ကေလး တစ္ေကာင္..

ခုမ်ားေတာ့လဲ..
ဟိုးအျမင့္တစ္ေနရာဆီ
ပ်ံသန္းဘို႕ရာ
အစြမ္းကုန္အားယူေနတဲ့
(ဘယ္ေတာ့မွ မေသဆုံးႏိုင္တဲ့)
ဖီးနစ္ငွက္ တစ္ေကာင္ေပါ့..............။

သူဟာ..
သူ႕တိုင္းျပည္ကေလးက
သစ္ျမစ္ကေလးေတြကိုေတာင္ခ်စ္တယ္
သူ႕အေမကိုခ်စ္တယ္
ကဗ်ာေတြကို ခ်စ္တယ္..
ဂီတ ကိုခ်စ္တယ္
သံစဥ္ေတြကို ခ်စ္တယ္
မိုးေကာင္းကင္ၾကီးကိုခ်စ္တယ္
ပင္လယ္ျပာျပာ ကို ခ်စ္တယ္
ေတာင္တန္းေတြကို ခ်စ္တယ္..
လျပည့္ညကို ခ်စ္တယ္
နီရူဒါကို ခ်စ္တယ္..
နီရူဒါရဲ႕ ကဗ်ာေတြကို ခ်စ္တယ္
လြတ္လပ္မွဳ ကိုခ်စ္တယ္..
သူ႕ငွက္ကေလးေတြကိုခ်စ္တယ္
ျပီးေတာ့...
ႏွင္း.... ကိုခ်စ္တယ္.......။

သူ႕ရင္ထဲမွာ
ကဗ်ာေတြနဲ႕ ႏူးညံ့ေနတဲ့
ႏွလုံးသား တစုံ ရွိတယ္..
အမွန္တရား ကိုျမတ္ႏိုးတဲ့
ႏွလုံးသား တစုံ ရွိတယ္
ထိရွေၾကကြဲ လြယ္တဲ့
ႏွလုံးသား တစုံရွိတယ္
ဂီတ သံစဥ္ေတြဖြဲ႕ သီေနတဲ့
ႏွလုံးသား တစုံရွိတယ္..
.........

ဇာမဏီငွက္ ကေလးေရ..
ေမြးေန႕ေပါင္းမ်ား စြာ ကို
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ျဖတ္သန္းႏိုင္ေစေၾကာင္း..
ဆုမြန္ေခၽြ ေတာင္း လိုက္ပါရဲ႕...

ႏွစ္ေပါင္း ရာခ်ီ တဲ့ တိုင္......။

၁၇.၃.၂၀၀၉ မွာ က်ေရာက္တဲ့ အကို ေအာင္သာငယ္ ရဲ႕ ေမြးေန႕ မဂၤလာမွ သည္ ေမြးေန႕ေပါင္းမ်ားစြ ာကို အကို ခ်စ္ေသာ ငွက္ကေလးမ်ား၊ အကိုခ်စ္ေသာ ႏွင္း နဲ႕ အတူ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ျဖတ္သန္း ႏိုင္ပါေစ..။ အကိုခ်စ္ေသာ မိသားစု နဲ႕ အျမန္ဆုံး ျပန္ဆုံႏိုင္ပါေစ..။

Welcome said...

ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ ေမြးေန႔ျဖစ္ပါေစ ..
ဖန္တီးမႈ အားလံုးအတြက္
ရင္သပ္႐ႈေမာ ျဖစ္ရပါတယ္။

ေႏြးေထြးေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ မိသားစုေလး အျမန္ဆံုဆည္း ႏုိင္ေစဖုိ႔ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းလုိက္ပါတယ္။

ေလးစားလ်က္

Anonymous said...

Hi my senior CO ၾကီး...

အင္း.. ေမြးေန ့ေရာက္တုိင္း သတိယရမယ့္သူ တေယာက္ တုိးေရာ့မယ္။ ရင္ခုန္လွဳပ္ရွားဖြယ္ ႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစဗ်ား ။

ငယ္ငယ္က အိမ္ေရွ ့ပုဂၢလိကသားဖြါးခန္းက ကရင္မၾကီးသမီးေလးငယ္ငယ္ ခ်စ္စဖြယ္ေလးနဲ ့ေမြးေန ့တူတာ သတိယမိတယ္။ အခုေတာ့ ကေလးမေလး ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္ ေရာက္ေနရွာျပီ မသိနုိင္ေတာ့ျပီ.. ကံမကုန္ရင္ေတာ့ ျပန္ဆုံေတြ ့ရ နုိင္ဖြယ္ရိွမယ္ ထင္ရတာပဲေလ။

စီနီယာၾကီးကလည္းဗ်ာ..။ ဘယ့္ႏွယ္ ေမြးေန ့မွာ ျဖတ္ခဲ့တဲ့ဘ၀ကို ျခေသၤ့လည္ျပန္ ျပန္ၾကည့္ျပီး ကာရန္ ျပန္ညိွခ်င္ေနရတာတုန္း။ အဲဒါေတြသည္ အလြန္ စိတ္လွဳပ္ရွား တက္ၾကြ ရင္ခုန္ဖြယ္ရာ လူသားေကာင္း တေယာက္ရဲ ့ အညတရသမုိင္းကာလမ်ား မဟုတ္ေလသေလာ ။ ငါတုိ ့ ျခေသၤ့မ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကသည္ မဟုတ္ေလသေလာ ။ ယုံၾကည္ခ်က္အတုိင္း ျဖတ္ခဲ့ၾကသည္ ျဖတ္ေနၾကဆဲ မဟုတ္ေလသေလာ အကိုေတာ္....

စီနီယာၾကီးသည္ အရြယ္လြန္ျပီ လုံး၀မဟုတ္ေခ်ေသး။ လူငယ္ေမာင္အုိဗားမားထက္ပင္ အသင္သုံးႏွစ္ ငယ္ေခ်ေသးသည္ေလ။ လူ ့ဘ၀၏ စိတ္အား ရုပ္အား အေကာင္းဆုံး အတက္ၾကြဆုံးအရြယ္ ေရာက္ေနျပီ။ မေၾကကြဲေလႏွင့္ဦး။ အိမ္အလြမ္းမေ၀ေလႏွင့္ဦး။

ငါတုိ ့တူရာစုျပီး တက္ကုန္ရြက္ကုန္ ေလွာ္ခတ္ရဦးမည္။ ငါတုိ ့ရြက္လႊင့္ရဦးမည္။ ဒီမုိးသက္မုန္တုိင္းသည္ ငါတုိ ့အတြက္ ပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသးသည္။ ဒီလုိပဲြမ်ိဳးႏြဲျပီး ငရဲေရာက္ရမည္ဆုိလည္း ငါတုိ ့ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီးသြားမည္။

လုိက္မယ္မဟုတ္လား အုိးမုိင္စီနီယာ စီအုိၾကီး....

သင္၏ဂ်ဴနီယာ

ATN said...

ညီမခ်ိဳသင္း - ဆုေတာင္းအတြက္ ေက်းဇူးပါ။ မတ္လဖြားေတြက သေဘာေကာင္းပါတယ္။ အပူဒဏ္ကိုလည္း ခံရတယ္... း(

မေနာ္၊ ညီမေမ၊ ေတာရိုင္းႏွင္းဆီ၊ ညီမ သက္ေ၀၊ ကိုဂင္၊ ညီမ မေၾကးမံု၊ ညီငယ္ ညိမ္းညိဳ၊ ညီ လင္းဒီပ၊ ညီမ ဆင္ဒဏ္လား၊ ညီ မုိးေသာက္ယံ၊ ညီမ ေက၊ ကိုပီတိ၊ ညီမေမ့သမီး၊ ညီမ အိျႏၵာ၊ ညီ မ်ိဳး၀င္းေဇာ္၊ ညီ ျငိမ္းခ်မ္းေအာင္၊ မခင္ဦးေမ၊ ညီ အိုင္လြယ္ပန္၊ ညီမ ေကာင္းကင္ျပာ၊ ညီ ကိုေအာင္၊ ညီမမီယာ၊ ကိုအမည္မဲ့၊ ကိုရင္နဲ႕ မခင္ေလး၊ တူေမာင္မ်ိဳး၊ ညီမ သီရိ၊ ကို၀င္းေဇာ္ - ညီေတြ ညီမေတြအားလံုး မဂၤလာပါ။ ဆုေတာင္းေတြအတြက္ ေက်းဇူးပါ။

ညီေတာ္ ဂ်ဴနီယာ - ညီေတာ္ ေျပာတာ မွန္ပါတယ္။ အတူသြားၾကတာေပါ့ညီရာ.. ဆုေတာင္း အတြက္လည္း ေက်းဇူးပါ ညီေရ႕...

ညီအကိုမ်ား said...

အကိုုေရ ေလးစားတယ္ဗ်ာ..
ကဗ်ာေတြ..ေလွ်ာက္ခဲ့ရတဲ့လမ္းေတြ..
အရမ္းေကာင္းတဲ့စိတ္ကူးေလးပါဗ်ာ...

ခင္မင္ေလးစားလ်က္
မိုုးၾကယ္

mgngal said...

အံ့ၾသေလာက္စရာ တင္ဆက္မွု ပါ ။ ေလးစားပါတယ္ ကိုေအာင္သာငယ္ ။

mysterysnow said...

အကိုေရ
creation, idea,
ဘာမွကို ေျပာစရာမလိုေအာင္ ျပီးျပည္႔စံုတဲ့
ဘဝဒိုင္ယာရီ ကဗ်ာေလးကို ေလးစားစြာနဲ႔ ဖတ္သြားပါတယ္။

ေမြးေန႔အမွတ္တရ ကဗ်ာေလး ကေန ျပီးျပည္႔စံုတဲ့ ဘဝတစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ေစဖို႔ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါ ေပ်ာ္ရႊင္ေစဖို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ အကို..

m a w k o e said...

ေနာက္ ၄ ရက္ဆို ျမန္မာျပည္ျပန္ျဖစ္ေတာ့မယ္ဗ်ာ ခင္ဗ်ား Blog ကိုေတာ့သတိရေနမွာပါ (အထူးသျဖင့္ ကဗ်ာ နဲ႕ သီခ်င္းက႑) ဟိုမွာေတာ့အင္တာနက္သံုးရတာ သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ
စကားမစပ္ ကြ်န္ေတာ္လည္း 64 born ပဲဗ် ကြ်န္ေတာ္ က ေမလ။

tin min htet said...

အကိုေရ ..
ခုမွ ဖတ္ဖူးတယ္။ တကယ္ကို ေကာင္းတဲ့ တင္ဆက္မႈပါပဲ။ စာအုပ္လိုမ်ိဳး ကဗ်ာ တဖက္ စာတဖက္ ဆိုရင္ ပိုေတာင္လွဦးမယ္။

Dali နဲ႔ Magritte ကလည္း ကြ်န္ေတာ့္ အႀကိဳက္ဆံုး ပန္းခ်ီဆရာေတြ။