သူႏွင့္က်ေနာ္... ႏွစ္ေယာက္သာ... ေပ်ာ္ရႊင္ ေနထိုင္ႏိုင္ေသာ... ျမိဳ႕ကေလးတျမိဳ႕ကို ...
က်ေနာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္... သိမ္းပိုက္ရပါဦးမည္...
ထိုျမိဳ႕ကို... ေသြးထြက္ သံယို အမႈမ်ား... မရွိပဲ... ေအးခ်မ္း ျငိမ္သက္စြာ... သိမ္းပိုက္ျပီးေသာအခါ...
ျပာလဲ့ညိဳရီေနေသာ... မိုးေကာင္းကင္ကို... ေနာက္ခံထားလ်င္... ေကာင္းမည္လား....
က်ေနာ္ကေတာ့... သိပ္ျပီး... ၀ီစိကိစၥ... မမ်ားေျမာင္လွသူပါ...
သူကလည္း သိပ္... စိတ္ရွည္သူ... မဟုတ္ပါ...
ထိုအခါ... က်ေနာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္... ေအာင္ေျမနင္းေသာေန႕တြင္... တံပိုး ခရာမ်ား... တီးမႈတ္မည္ မဟုတ္ပါ...
ထိုေန႕တြင္... မနက္ခင္း ေနေရာင္ ေႏြးေႏြးေအာက္မွာ... သူ႕ပါးျပင္အား... က်ေနာ္ နမ္းပါမည္...
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္... ေျဖးညွင္းျငင္သာစြာ... သူ႕ ပန္းႏုေရာင္ေလးမ်ားကို... ျမိဳ႕ရိုးတံတိုင္းမွာ... ခ်ိတ္ဆြဲထားရမည္...
သူ ေပ်ာ္ရႊင္ ရီေမာေနသည္ကို... က်ေနာ္က... ျမင္ခ်င္ ေတြ႕ခ်င္ ေနသူ မဟုတ္လား...
ေမတၱာတရားသည္... ေလေျပရူးလို... က်ေနာ္တို႕ ႏွစ္ဦးအၾကား... လွည့္ပတ္သြားလာေနေသာ ျမိဳ႕ကေလးမွာ... က်ေနာ္တို႕ ေပ်ာ္ရႊင္ပါမည္...
ေနသာေနေသာ... ေန႕ကေလး တေန႕မွာ... စြယ္ေတာ္ရြက္ကေလး တရြက္လို... သူႏွင့္က်ေနာ္သည္... ကမၻာေပၚမွာ... မရွိဖူးေသးေသာ... သစ္ရြက္ကေလး တရြက္... ျဖစ္ၾကဦးမည္မွာ... ေသခ်ာေနေပသည္... ...
ထိုေန႕ရက္ကို... သင္တို႕က အမည္ ေပးခ်င္သလိုသာ ေပးၾကပါ...
က်ေနာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကပါမည္...
လမ္း-ဆိုသည္မွာ ေလွ်ာက္လွမ္းၾကဖို႕ပင္ မဟုတ္လား....
က်ေနာ့္ ႏွလံုးသားကေတာ့ သူ႕လက္ဖ်ားေလးမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ထားခ်င္ပါသည္...
က်ေနာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္ ေရွ႕မွ လမ္းမ်ားကို ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႕ရာ... မည္သည့္ အင္အားမွ် မလိုအပ္ေတာ့ပါ...
က်ေနာ့္ ရင္မွာ... သူ႕ အျပံဳးေလးမ်ားစြာကို... ခ်ိတ္ဆြဲထားႏွင့္ခဲ့ျပီးျပီ မဟုတ္လား...
က်ေနာ္တို႕ ႏွစ္ေယာက္သား... ထိုျမိဳ႕ကို ထိုးစစ္ဆင္ေနပါသည္...
atn
1 comment:
ကဗ်ာေလးက ခ်စ္စရာေလး...
အဲဒီျမိဳ႕ကို ထိုးစစ္ဆင္ႏိုင္ဖို႕က လြယ္ပါ့မလား ဟင္..
Post a Comment