မဆံုးခဲ့တဲ့ကဗ်ာ

ဒီစာကေတာ့ က်ေနာ့္ ရင္နဲ. ေရးတာပါ။

က်ေနာ့္ ငယ္ဘ၀မွာ မွတ္မွတ္ရရ ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခ်ိဳ. ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲကမွ တခ်ိဳ.ကို က်ေနာ္က ေ၀မွ်ခ်င္တာပါ၊ ဒါကလည္း ဒီစစ္အစိုးရ လက္ေအာက္မွာ ဒီလိုမ်ိဳးဘ၀ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား ရွိေနခဲ့သလဲဆိုတာ ဘယ္သူမွ မသိႏိိုင္တဲ့အခါ တေယာက္ေယာက္က ေဖာက္သည္ခ်မွ သိရနိုင္တာမ်ိဳးမို.ပါ။

က်ေနာ့္ ကိုယ္၀န္ကို အေမလြယ္ပိုးေနရခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ဖခင္ဟာ ေတာခိုသြားခဲ့ပါတယ္၊ က်ေနာ့္ အထက္မွာ အကို တေယာက္လည္း ရွိပါေသးတယ္၊ အကို.ကို အေမေမြးေတာ့ က်ေနာ့္ အေဖက စစ္အစိုးရက လိုခ်င္ေနတဲ့ ၀ါးရမ္းေျပး ျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ. က်ေနာ့္အေဖဟာ သားနဲ.ဇနီးသည္ကို ခိုးေခ်ာင္ခိုး၀ွက္ ေပြ.ဖက္ခဲ့ရတာပါ။ က်ေနာ့္ကို အေမေမြးေတာ့ အေဖက အေ၀းမွာပါ၊ ဒီလိုနဲ. အေမဟာ သားႏွစ္ေယာက္ကို လူျဖစ္ေအာင္ ေမြးခဲ့တယ္။ ဒီၾကားထဲ သားေတြကို ေခၚေဆာင္ျပီး ေတာေတာင္ေတြၾကားထဲ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္ သူ.လင္သားကို ေပြ.ဖက္ခဲ့ရတယ္။ အေမနဲ.အတူ ေတာေတြေတာင္ေတြၾကားထဲ ငယ္ငယ္ကတည္းက က်ေနာ္ ေရာက္ခဲ့တယ္၊ အေဖ့ သူပုန္စခန္းက ၀န္ထမ္း ဆင္ကေလး က်ေနာ္ ခုထိ မွတ္မိေနေသးတယ္။ က်ေနာ္က အရမ္း မွတ္ဉာဏ္ ေကာင္းတယ္။ အေဖကိုင္ခဲ့တဲ့ ဂ်ပန္ရိုင္ဖယ္ကိုလည္း အေမ့ကို ပစ္ခြင့္ေပးခဲ့တာ က်ေနာ္မွတ္မိေနေသးတယ္။ အေမရယ္၊ အေဖရယ္၊ က်ေနာ္တို. ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ရယ္၊ ေလာင္းေလွကေလးထက္မွာ အေဖက ေလွေလွာ္လို.၊ ပုဇြန္ဆိတ္ကေလးေတြကလည္း ေလွထဲ ခုန္တက္လို.။ မွတ္မိေနေသးတာက ေလွေပၚမွာ ဖြင့္ထားတဲ့ ေရဒီယိုကသီခ်င္း (ေဒၚမာမာေအးရဲ.သီခ်င္း) - အဲဒါကလည္း အေမက အိမ္မွာ ခဏခဏ ဆိုညည္းေနလို. က်ေနာ္က မွတ္မိေနတာ - နီးဖို.ရာဆိုရင္ ၀ါဆိုေတာင္မွ ျပာသိုအနားမွာထားလိုက္ခ်င္ - -----... နယ္ျခားေျမေ၀း ေႏွာင္ခ်စ္ေထြးႏွင့္ တေရးခ်စ္ခြင့္ ျမင္ရႏိုး ရွင့္ - တေရးခ်စ္ခြင့္ ျမင္ရႏိုး ရွင္ -----၊ ေ၀းကြာေနတဲ့ ခ်စ္သူကို လြမ္းတတဲ့ အေမ့ရဲ.သီခ်င္း။ ဒါေတာင္ အိမ္မွာ ရွိေနတုန္းက က်ေနာ္ ၾကားမိတာက - နယ္ျခားေျမေခြး - (နယ္္ျခားေျမေ၀း - မဟုတ္ဘူး၊) စိတ္ထဲမွာလည္းေတြးမိေသးတယ္၊ ကေလးအေတြးနဲ.ေပါ့။ သီခ်င္းထဲ ဘယ္က ေျမေခြးက ေရာက္လာတာလဲေပါ့။ ထားပါေတာ့။ အဲဒီလိုနဲ. အေမလည္း သူပုန္နဲ. ဆက္သြယ္သူ တဦးအျဖစ္ ေထာင္သြင္း အျပစ္ဒဏ္ က်ခံခဲ့ရရွာပါတယ္။ က်ေနာ့္ အေမဟာ အဲဒီအခ်ိန္က အထက္တန္းျပ ဆရာမတဦးပါ၊ ပထ၀ီပညာ ဆရာမပါ၊ အေမ့ကို ေထာက္လွမ္းေရးေတြ အိမ္မွာ လာဖမ္းေတာ့ က်ေနာ္က သံုးႏွစ္သားပါ။ ဒီေန.ထက္ထိ က်ေနာ္မွတ္မိေနေသးတာက အေမ့ကို ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ေခၚခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က အေမ့ ထမိန္စကို အတင္းဆြဲထားပါတယ္၊ အေမက သူ.ထမိန္စကို က်ေနာ့္လက္ထဲက ဆတ္ကနဲ ဆြဲထုတ္္ျပီး ေထာက္လွမ္းေရးေတြေနာက္ လိုက္သြားခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ ကေလးဘ၀ထဲမွာေတာ့ ေမွာင္မိုက္ခဲ့တဲ့ညေတြပါ၊ ဒီလိုနဲ. နရသိန္ရ္ထဲကေန က်ေနာ္တို.ကို လြမ္းတိုင္း ေရးခဲ့တဲ့ အေမ့ကဗ်ာေတြကို သူငယ္တန္းေက်ာင္း မတက္ခင္ကတည္းက က်ေနာ္က ဖတ္တတ္ေနခဲ့တာပါ၊ ေတြးမိတိုင္းရင္နာတယ္။

အေမ့ကို က်ေနာ္ျပန္ေတြ.ရေတာ့ ၁၉၇၁။ က်ေနာ္ ပထမတန္းတက္ေနျပီ။

အဲဒီလိုနဲ. ႏွစ္ေတြ ၾကာေညာင္းခဲ့။ ေနာက္ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ ၾကာတဲ့အခါၾကေတာ့ အေဖ့လိုပဲ က်ေနာ္က သူပုန္။ တခါ အေမ့လိုပဲ ကဗ်ာေတြ ျပန္ေရးေနမိတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အေမ့ကိုလြမ္းလို. ေရးခဲ့တဲ့ က်ေနာ့္ကဗ်ာေတြက အဆံုးသတ္လိုု.မရဘူး၊ ဒီအထဲကမွ ၁၉၉၇ အေက်ာ္မွာ ေထာင္ထဲက ျပန္ထြက္လာတဲ့ က်ေနာ့္အေမကို ဖုန္းဆက္ခြင့္ရလို. ဖုန္းထဲက အေမ့ကို ရြတ္ျပခဲ့တဲ့ တပိုင္းတစ ကဗ်ာတခ်ိဳ. ခင္ဗ်ားတို.ကို ျပန္ေ၀ငွခ်င္တာပါ၊ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ ကဗ်ာက မဆံုးဘူး၊













`ေဖေဖက -ေန-
ေမေမက - လ-
ၾကယ္ကေလးလိုလက္ကာပ
သားလူေခ်ာလွ`တဲ့ ...



ကေလးဘ၀က
ဖတ္ရတဲ့ နရသိ္ရ္ထဲကအေမ့ကဗ်ာ
ရင္မွာတသစူးနင့္
အလြမ္းပြင့္ေတြေ၀သီ
ႏွလံုးသားေတြ နီေနဆဲ ...

ေမေမ ...
က်ေနာ့္ကို လြမ္းေနလား...။

လြမ္းေနရတဲ့ညေတြမွာ
ေကာင္းကင္ျပာၾကီးကို
လွမ္းၾကည့္လိုက္ပါ၊

အဲဒီမွာ
သား ရွိတယ္၊
သားဟာ
ၾကယ္ကေလးပါ ေမေမ၊

ၾကယ္ကေလးေလ
မုန္တိုင္းေတြသိမ္းဖြက္ထားတဲ့
ျမက္ရိုင္းထူထူေတြထဲ ပုန္းေအာင္းေနသူ
`နီရူဒါ`ရဲ.သစ္ခုတ္သမား။

ၾကယ္ကေလးေလ
ေန၀န္းနီနီကိုေပြ.ဖြက္
ေကာက္သစ္စားမယ့္ေန.ေတြအတြက္
ခရီးရွည္ထြက္ခဲ့တယ္။

ၾကယ္ကေလးေလ
ေနမင္းပံုရိပ္
သူ.ယံုၾကည္ခ်က္မွာ ခ်ိတ္ထားတယ္၊
လမင္းအမွာစကား
သူ.ႏွလံုးသားထဲ သိမ္းထားတယ္၊

ေမေမရယ္
ၾကယ္ကေလးအတြက္
မ်က္ရည္ေတြအစား
ပန္းမ်ားပြင့္လိုက္ပါ။

ATN

--------

အဲဒါကေတာ့ တထိုင္ထဲ က်ေနာ့္ေခါင္းထဲက ေပၚလာတဲ့ စကားေတြပါပဲ၊ ရင္ထဲမွာ ခံစားခ်က္ေတြ မ်ားလြန္းလို.လည္း ျဖစ္ရင္ျဖစ္မွာေပါ့၊ ဒါေပမယ့္ အေမက က်ေနာ့္ကို ေျပာခဲ့တယ္။

-သားရယ္ မင္းဟာ ေနမင္း၊ ေနမင္းေနရာကို မင္း ေရာက္ေနျပီပဲ မင္းရဲ. ၾကယ္ကေလးေတြကိုပဲ စိတ္ထဲထည့္ထားပါသားရယ္-တဲ့၊

အေမကေတာ့ ခုထိေခါင္းမာတုန္း၊ က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ. မဆံုုးတဲ့ကဗ်ာကိုပဲ ............ ..........