Nov 13, 2009

စြန္းထင္းမႈ (၃၂)

အနာဂတ္

ဘာေတြကို
သယ္ေဆာင္လာဦးမယ္ဆိုတာ မသိႏုိင္ျပန္ဘူး...
အတိတ္မွန္ကို ၾကည့္မိတဲ့ အခါမေတာ့
ငါ့ ခႏၶာကိုယ္မွာ
ဒဏ္ရာေတြခ်ည့္...


ATN

5 comments:

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ဒို႔အစ္ကိုေရ..

အစစ္ပဲဗ်..
အနာဂတ္ဆိုတာ
ဒဏ္ရာေတြ သယ္ၿပီး သြားရတဲ႔ေနရာ..

:)
ကိုရင္ေနာ္

မ မမ said...

ဟုတ္တယ္..။
ခႏၶာကိုယ္ေပါၚမွာ..ရထားတဲ့ ဒါဏ္ရာထက္..စိတ္ႏွလံုးမွာရတဲ့ဒါဏ္ရာ...ကပိုမ်ားေနႀကမွာေတာ့အမွန္ဘဲ..။

tg.nwai said...

မေသခ်ာတဲ႔ အနာဂတ္ကို ေမွ်ာ္ၾကည္႔ ေမာ မေန ခ်င္သလုိ အတိတ္ရဲ႕ကႏာၱရ ထဲက အုိေအစစ္ေလးေတြကိုလည္း ေမ႔မပစ္ခ်င္ဘူး..

Angel Shaper said...

အတိတ္ဒဏ္ရာေတြ အျမန္ေပ်ာက္ပါေစ။ အမာရြတ္ေတာင္ မက်န္ေအာင္ ေပ်ာက္ပါေစဗ်ာ။ အနာဂတ္လွလွေလး ပိုင္ဆိုင္ပါေစ ေဖႀကီးေရ..........

ကိုလူေထြး said...

ဘယ္လိုပဲ ကြဲအက္ေနခဲ့ပါေစ
မွန္ဆိုတာ...
ဘယ္ေတာ့မွ
အမွားကို မျပတတ္ဘူးေလ...

အဲ...
ဒဏ္ရာေတြက်က္တဲ့အထိ
ခြန္အားေတြရွိဖို႕ေတာ့
လိုလိမ့္မယ္ေနာ္...
.....................ကိုယ့္လူ

းဝ)