Feb 26, 2008

ငါ့ငုပ္ေကာင္

-ေဘာလံုးတလံုး
အႏိုင္အရႈံး
အားလံုး
သိမ္းက်ဳံး ကန္ခဲ့ဖူး-
ငယ္စဥ္က ျပကၡဒိန္
အိပ္မက္ပိန္ပိန္ေတြ
ေတာ္ေတာ္မက္ခဲ့ဖူး-
က်ေနာ္
ႏိုင္ငံေက်ာ္ တိုက္စစ္မႈဳး-အျဖစ္နဲ႕။

-တခါ
သံပတ္ပါတဲ့ အရုပ္ကေလးေတြ
တစစီ ျဖဳတ္တပ္
စပ္စုၾကည့္မိ
စက္မႈနည္းပညာရွင္၊
ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ
အင္ဂ်င္နီယာ
အေက်ာ္အေမာ္ တေယာက္...။

-လက္ေတြ႕က်
ဘ၀မွာ
ခပ္ညံ့ညံ့ ဒရမ္မာ(ဗံုတီးသမား)ငတိ။
သံသယ တခုတခု ရွိမႈအတြက္
ေထာင္ဒဏ္ ဆယ့္ေလးႏွစ္ စီရင္ခ်က္နဲ႕
ယံုၾကည္ခ်က္၊ အသက္
ရင္ထဲဖက္ထားခဲ့ရတဲ့
ေတာ္ရိေရာ္ရိ
ေထာင္ထြက္တေယာက္။

- ဘယ္လိုလုပ္မလဲ?...
ဘ၀က ေရြးခ်ယ္စရာမရွိ ၊
သူ ့အိုးနဲ ့
သူ ့ဆန္ အတိ၊
တန္ရံုသင့္ရံုေပါ့ ။

-ဒါေပမယ့္
ဆက္ထိုးလို ့ရႏိုင္ခဲ့သမွ်
စိုင္းထီးဆိုင္သီခ်င္းထဲကလို
`တေထာင့္တပုဒ္ထိ
ငုပ္ေကာင္ကို
ဆက္ထိုးေနမယ္...
ေပၚလည္း
ေပၚတဲ့ အေလ်ာက္..
ငုပ္လည္း
ငုပ္တဲ့အေလ်ာက္..`

-ဒီလိုနဲ႕
ကမာၻေက်ာ္မယ့္ တေယာက္ေယာက္
တေန႕ေန႕ ငါကိုယ္တိုင္မ်ား
ျဖစ္လာဦးမလားလို ့ေလ...။ ။

(ကိုဆက္)

1 comment:

Kaung Kin Ko said...

ကဗ်ာေလး ေကာင္းတယ္ဗ်ာ