Feb 28, 2009

ည, နင္ေနတဲ့ ျမိဳ႕

















ျမိဳ႕က ျမိဳခ်တာခံလိုက္ရေတာ့
ညဟာ “ဗန္ဂိုး”ရဲ႕ “ေနၾကာပန္း”ေတြကို
ပန္ခ်ီကားထဲက ဆြဲထုတ္ျပီး
မူးလဲေနတဲ့ လမ္းေပၚမွာ
လွမ္းထားလိုက္တယ္...














ျမိဳ႕က ျမိဳခ်တာခံလိုက္ရေတာ့
ညဟာ “မြန္႕ခ္”ရဲ႕ “ေအာ္သံ”ကို
တုပ မေအာ္ႏိုင္ရွာလို႕
အသံတိတ္ေနတဲ့ သစ္ပင္ေတြကို
တံုးလံုး ပက္လက္ျဖစ္ေအာင္
ေဒါသနဲ႕ လဲွပစ္လိုက္တယ္...













ျမိဳ႕က ျမိဳခ်တာခံလိုက္ရေတာ့
ညက “ဒါလီ”ရဲ႕ “အမွတ္တရ စြဲျမဲေနျခင္း”လို
အရည္ေပ်ာ္က်ေနတဲ့
မ်က္တြင္း ေဟာက္ပက္ အိမ္ေတြထဲက
ဖေယာင္းတိုင္ေတြကိုလည္း
အူေဟာင္းေလာင္း ထားပစ္လိုက္တယ္...















ျမိဳ႕က ျမိဳခ်တာခံလိုက္ရေတာ့
ညက “ပီကာဆို”ရဲ႕ “ဂီတသမား သံုးေယာက္”ကို ေခၚျပီး
“ခင္ေမာင္တိုး”ရဲ႕ သီခ်င္းတပုဒ္ကို ဆိုခဲ့တယ္...
“အသက္တရာ မရွည္ေပမယ့္
အခက္တရာ ေပြႏိုင္ေသးတယ္
သည့္ထက္ မကရင္လည္း ေတြ႕ရမယ္
မေရႏိုင္ေတာ့ျပီပဲ ” တဲ့ ...

















ျမိဳ႕က ျမိဳခ်တာခံလိုက္ရေတာ့
ညက မီးသီးအကၽြမ္းတလံုးကို
စိန္တတံုးလို ဟန္ေဆာင္ပန္ထားတဲ့
ဓါတ္တိုင္တခုေအာက္မွာ
တေယာက္ထဲ ေမွာင္ရိပ္ခိုရင္း
“ဒါဗင္ခ်ီ”ရဲ႕ “မိုနာလီဇာ”လို ျပဳံးေနခဲ့တယ္...

















ျမိဳ႕က ျမိဳခ်တာခံလိုက္ရေတာ့
ညက “ေအာင္သာငယ္”ရဲ႕
“သက္တန္႕နင္ေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာ”ကို
မေျပာမဆို ျမိဳခ်ပစ္လိုက္တယ္...

ခုေတာ့ ျမိဳ႕ခမ်ာလည္း
“ည” နင္ေနရွာေပါ့... ...

ATN

Photo source: http://images.google.com/

25 comments:

Anonymous said...

ခင္ေမာင္တုိးသီခ်င္း ကူဆိုေပးမယ္။
mm

mama said...

အန္မေလး...
ကဗ်ာဆုံး ေတာ့..
တံေတြးျမိဳ ခ်ၾကည့္တာ မရေတာ့ ဘူး..
နင္ေနျပီ....
ပန္းခ်ီကားေတြ အတြက္ ေက်းဇူး ပါ..

Anonymous said...

နာမည္ၾကီး ပန္းခ်ီကားေတြနဲ႔ ကဗ်ာလွလွေလးေတြ တြဲထားတာ မိုက္တယ္ဗ်ိဳ႕ သိမ္းထားလိုက္ျပီး း)

သက္ပိုင္သူ said...

ဟီး.. ဟီး... ၾကိဳက္သြားပီ.. ဘာတဲ့...

ညဟာ “ဗန္ဂိုး”ရဲ႕ “ေနၾကာပန္း”ေတြကို
ပန္ခ်ီကားထဲက ဆြဲထုတ္ျပီး
မူးလဲေနတဲ့ လမ္းေပၚမွာ
လွမ္းထားလိုက္တယ္...

အေနာ္ကလည္း
Frida kahlo ရဲ့ ေမ်ာက္ေတြကို အကို႔ရဲ့ ကဗ်ာေတြ ရြတ္ဖို႔ အျမန္လႊတ္လိုက္မယ္ဂ်ာ

mgphonemyint said...

ေကာင္းတယ္ဗ်....ၾကဳိက္တယ္...။

MANORHARY said...

ေတာ္ေသးတယ္
အဲဒီညက ကဗ်ာဆရာကိုပါၿမဳိမခ်လိုက္လို႔ ..
း)

Moe Cho Thinn said...

ေတာ္ပါေသးရဲ႔
ျမိဳ႔က ျမိဳခ်တာ ခံရတဲ႔အထဲမွာ ဆရာ ေပၚဦးသက္ ပန္းခ်ီကားေတြ ပါမသြားလို႔.. က်န္တာ ျမိဳခ်င္ ျမိဳပါေစေလ..:)

မီယာ said...

ကဗ်ာေရာ ပုံေတြေရာ တ၀ႀကီး ၾကည့္သြားတယ္... နင္မွာစုိးလုိ႔ ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖတ္ယူပါတယ္ :)

kay said...

ဒီကဗ်ာကို ဖတ္ရတာ..ကဗ်ာဆရာရဲ႕ တျခားေသာ ကဗ်ာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလို.. အံု႕မွိဳင္းတဲ့ ေ၀ဒနာ တခု ခံစားရ မိတယ္။ အလကၤာေတြ တလံုးစီ ျမိဳထားတဲ့ ကဗ်ာ ၾကီးကို ဖတ္ရတာ..ေဆးေတြအမ်ားၾကီး ေသာက္ရင္း..နင္သြားသလိုပဲ။

Mhu Darye said...

ပန္းခ်ီကားေတြ အတြက္ ေက်းဇူး...။

ညိမ္းညိဳ said...

အကိုေရ
ပန္းခ်ီကားေတြနဲ႔ ကဗ်ာစပ္သြားတာ သိပ္သေဘာက်တာပဲဗ်ာ

ေ႐ွ႕က လိမ္ေခါက္ေက်ာ္ျဖတ္လာတာဆိုရင္
ေနာက္ဆံုးပံုနဲ႔ ေနာက္ဆံုးစာပိုဒ္ကေတာ႔
အႏိုင္ဂိုးပဲ အကိုေရ :) :)

ငါး႐ိုးနင္တဲ႔ ေငြလမင္းေတာ႔ ငယ္တုန္းက ဖတ္ဖူးတယ္ဗ်

အခု ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕လံုး နင္ေန႐ွာၿပီ

ေတာင္ေပၚသား said...

အဟား အကုိေအာင္သာငယ္ရဲ႕ ပန္းခ်ီကုိ အခုိက္ဆုံးပဲ

ျမိဳ႕က ျမိဳခ်တာခံလုိက္ရေတာ့
ညက လူတေယာက္ကုိ
စေတးခဲ့ျပန္ျပီ


ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား

လင္းဒီပ said...

အဲဒီျမိဳ႕က မေထြးႏိုင္ မအန္ရက္ အႏုပညာေတြနင္လို႕ေလ...

Unknown said...

ရည္ရည္လည္လည္ မိုက္တယ္ဗ်ာ ဒို႔ခ်စ္ကိုၾကီးက
ေလးစားေလာက္တဲ့ ကဗ်ာဆရာ တဦးပဲ အေတြးေတြက
လြတ္ေကာင္းဗ်ိဳ႕..ဒါလည္း ခိုးကူးလိုက္အံုးမယ္ ( ဟဲ ဟဲ
ေလလိႈင္းကေတာ့ မေအာ္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ..ေၾကာက္လြန္းလို႔ပါဗ်ာ့ ( ဟီ ဟီ ဟီ )

Anonymous said...

ကုိေအာင္သာငယ္ႀကီး နင္ေနတယ္ဆုိလုိ႕ေျပးလာတာ ...။ ဒီေရာက္ေတာ႔ ၿမိဳ႕ပါ ညနင္ေနတယ္ဆုိေတာ႔ ကုိယ္ပါေရာနင္သြားလုိက္တယ္၊

ကုိေအာင္ said...

အရမ္းေကာင္းတယ္၊ အားေပးလ်က္ပါ အကိုၾကီး။

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ပန္းခ်ီေတြေကာ
ကဗ်ာကိုေကာ ခံစားသြားတယ္အစ္ကိုေရ ...

Anonymous said...

ပုံရိပ္က ကဗ်ာဥာဏ္နည္းေတာ့ နားလည္ သလုိပဲ ခံစားသြားတယ္။ ပန္းခ်ီကားေတြနဲ႔ တြဲဖတ္ရင္း မလည့္တလည္ ပါပဲ။

mgngal said...

ယွဥ္တြဲ ခံစားသြားတယ္ အစ္ကိုေရ ။ ကဗ်ာ ေကာင္းတစ္ပုဒ္အတြက္ ေက်းဇူးဗ် ။ း)

Kaung Kin Ko said...

အရည္ေပ်ာ္က်ေနတဲ့
မ်က္တြင္း ေဟာက္ပက္ အိမ္ေတြထဲက
ဖေယာင္းတိုင္ေတြကိုလည္း
အူေဟာင္းေလာင္း ထားပစ္လိုက္တယ္...

ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီ့ ဒါလီရဲ ့ ပန္းခ်ီကားလည္း ကၽြန္ေတာ္ အၾကိဳက္ဆံုးထဲမွာ ပါတယ္ဗ်။

My Diary said...

comment တစ္ခုကို delete လုပ္ထားတာဘာလို႔လည္းဟင္
စပ္စုသြားတယ္

Anonymous said...

အစ္ကို..

စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္းေလးနဲ႔
ပန္းခ်ီနဲ႔ကဗ်ာကို တြဲျပထားတာေလးကို
ေတာ္ေတာ္ႏွစ္သက္မိပါတယ္..။

အစ္ကိုေရးတဲ့ ပန္းခ်ီကားကလဲ ဆရာက်တာပဲ..

အႏုပညာေတာ္ေတာ္ဆန္ႏိုင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္အျဖစ္
ေလးေလးစားစား အေလးျပဳသြားတယ္ အစ္ကိုေရ

တန္ခူး said...

ေသခ်ာတာကေတာ့ ကဗ်ာဆံုးေတာ့ ဒီကဗ်ာကို နွလံုးသားထဲကို ျမိဳခ်မိသားျဖစ္သြားတယ္…
ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး… နွလံုးသားနင္မေနတာကိုက ကဗ်ာရဲ့အစြမ္းေပါ့…

Anonymous said...

နင္ေနတဲ့ ညကို ေက်ာကေန အသာအယာေလး ေခ်ာ့ၿပီး ဖိေပးလိုက္ ၿမိဳခ်ထားတဲ့ သက္တန္႔ေတြ တေရာင္ခ်င္း တမွ်င္ခ်င္း ျပန္ထြက္လာလိမ့္မယ္...မယံုရင္ စမ္းၾကည့္လိုက္ အုံး.. အံုး... နဲ႔ေတာ့ မထုနဲ႔ ေပါ့ဗ်ာ.. အဲ ရွင္...

Anonymous said...

ပန္းခ်ီကားေတြကို အသံုးခ်ၿပီးေတာ့ ( ဆိုလိုခ်င္တာ အသံုးခ်တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး.. ဘယ္လိုေျပာရမွန္းမသိလို့... positive သေဘာ ပါ) ခ်ိတ္ဆက္မိမိ အံ၀င္ခြင္က် ျဖစ္ေနတာ သေဘာက်တယ္..။