Jun 3, 2009

(ဒီ/ခ်ဳပ္) ဘာလဲ၊ ဘယ္လဲ

မိုဒမခ မီဒီယာမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ျပီးတဲ့ ေဆာင္းပါး တပုဒ္ပါ။

ျပည္သူလူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ထားေသာ အရပ္သား အစိုးရတရပ္ကို လက္နက္ အားကိုးျဖင့္ ျဖဳတ္ခ်ျပီး စစ္အုပ္စုက အာဏာသိမ္းခဲ့ေသာ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွစတင္ကာ ေရတြက္လွ်င္ ျမန္မာျပည္ရွိ ဒီမိုကေရစီ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး တိုက္ပြဲစဥ္ၾကီး၏ သက္တမ္းမွာ ၄၇ ႏွစ္ ရွိေနခဲ့ေပျပီ။

ယေန႕ထက္ထိ မျပီးဆံုးႏိုင္ေသးေသာ ထိုတိုက္ပြဲစဥ္ၾကီး တေလွ်ာက္လံုးတြင္ တပ္ဦးမွ ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံ ဦးေဆာင္ ပါ၀င္ခဲ့သူမ်ားမွာ ျပည္သူလူထု၏ ရင္ေသြးျဖစ္ေသာ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားသာ ျဖစ္သည္ကို မည္သူမွ် ျငင္းဆိုႏိုင္မည္ မဟုတ္ေခ်။ ဤအခ်က္ကို ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ၇ ရက္ အေရးေတာ္ပံု၊ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဦးသန္႕ အေရးေတာ္ပံု၊ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္ မိႈင္းရာျပည့္ အေရးေတာ္ပံု၊ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုၾကီး၊ ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈႏွင့္ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတို႕တြင္ အထင္အရွား ေတြ႕ျမင္ခဲ့ၾကရျပီး ျဖစ္ေပသည္။

လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႕က်င္ေရးတိုက္ပြဲမ်ားမွသည္ ယေန႕ ဒီမိုကေရစီ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး တိုက္ပြဲမ်ားအထိ အဆင္ဆင့္ေသာ တိုက္ပြဲမ်ားအားလံုးတြင္ ျပည္သူ႕အက်ိဳးအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးစြန္႕ရင္း ခြပ္ေဒါင္းအလံကို အျမင့္မားဆံုး လႊင့္ထူကာ တပ္ဦးမွ ခ်ီတက္ခဲ့ေသာ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္မွသည္ ယေန႕ေခတ္ မိုးသီးဇြန္၊ မင္းကိုႏိုင္ အထိ ေခတ္အဆက္ဆက္ေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ လႈပ္ရွားမႈသမိုင္းကို ဤေနရာတြင္ အက်ယ္တ၀င့္ ထပ္မံ မေျပာလိုပါ။

သို႕ေသာ္လည္း ဤေက်ာင္းသားထုတို႕က စတင္ခဲ့ေသာ တိုက္ပြဲမ်ားကို အဆံုးသပ္ေအာင္ပြဲဆီသို႕ သယ္ေဆာင္ရန္ တာ၀န္မွာ ျမန္မာျပည္သူျပည္သား မွန္သမွ်တြင္ရွိေၾကာင္း ဤေနရာတြင္ ေဖာ္ျပလိုပါသည္။ တနည္းအားျဖင့္ ေျပာရလွ်င္ ဤတိုက္ပြဲမ်ားအားလံုးကို ေက်ာင္းသားထု တခုတည္းျဖင့္ အဆံုးသတ္ ေအာင္ပြဲဆီသို႕ ေရာက္သည္အထိ သယ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။ လက္ေတြ႕ သမိုင္း အျဖစ္အပ်က္မ်ားအရလည္း ေက်ာင္းသားထု တခုတည္းျဖင့္ မသယ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါ၊ မသယ္ေဆာင္ႏိုင္ပါ၊ သယ္ေဆာင္ႏိုင္လိမ့္မည္လည္း မဟုတ္ပါ။

ဥပမာ -၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္ ရ ရက္ အေရးေတာ္ပံုတြင္ ေက်ာင္းသားထုသည္ ျပည္သူလူထု၏ ပူးေပါင္းပါ၀င္မႈကို မရယူႏိုင္ခဲ့ပဲ အေခ်မႈန္း ခံခဲ့ၾကရသည္။ ထိုစဥ္က ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားအားလံုး ကစဥ္႕ကလ်ား ၀ရမ္းေျပးသူကေျပး၊ ေတာခိုသူကခို၊ ပုန္းေရွာင္သူကပုန္း၊ ေသသူေသ၊ အဖမ္းခံရသူက အဖမ္းခံရ။ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ေၾကကြဲသြားခဲ့ၾကရဖူးသည္။ ဤသင္ခန္းစာအရ ေက်ာင္းသားထု၏ တိုက္ပြဲသည္ လူထုတိုက္ပြဲႏွင့္ ဆက္စပ္ေနရမည္ ဆိုသည္ကို သင္ၾကား နာယူခဲ့ၾကရသည္။

ထို႕အတူ ၁၉၇၄၊ ၁၉၇၅၊ ၁၉၇၆ ႏွစ္မ်ားအတြင္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈမ်ားႏွင့္ အလုပ္သမား လႈပ္ရွားမႈ၊ လူထု လႈပ္ရွားမႈမ်ား တစံုတရာ ဆက္စပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာျဖင့္ က်ယ္ျပန္႕ေသာ လူထု တိုက္ပြဲၾကီး တခုအျဖစ္သို႕ မေရာက္ရွိလာခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္ေသာ အဆင့္သို႕ မေရာက္ရွိႏိုင္ခဲ့ပဲ ရန္သူ၏ ရက္ရက္စက္စက္ ေခ်မႈန္းမႈကို ခံခဲ့ၾကရေလသည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ဖုန္းေမာ္ အေရးအခင္းမွ စတင္ခဲ့ေသာ ရွစ္ေလးလံုး အေထြေထြအေရးေတာ္ပံုၾကီးမွာမူ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္တြင္ ၂၆ ႏွစ္ၾကာ သည္အထိ မရွိခဲ့ဖူးေသာ တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာအရ ၾကီးမားက်ယ္ျပန္႕ေသာ လူထုတိုက္ပြဲၾကီးအဆင့္သို႕ ေရာက္ရွိခဲ့ေလသည္။ သို႕ေသာ္လည္း ဤလူထုတိုက္ပြဲၾကီးအား အဆံုးသပ္တိုက္ပြဲဆီသို႕ ဆိုက္ေရာက္သည္အထိ သယ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ေသာ ေခါင္းေဆာင္ (သို႕မဟုတ္) ေခါင္းေဆာင္မႈ မရွိခဲ့ေခ်။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ လူထုတိုက္ပြဲမ်ား အျမင့္မားဆံုး ေရခ်ိန္သို႕ ေရာက္ေနသည့္ အခ်ိန္မွာပင္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္အား လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးနည္းအားျဖင့္ အဆံုးသပ္ရန္ ၾကိဳးပမ္းေနခဲ့ၾကေသာ လက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္း ေပါင္းစံုကလည္း လူထုတိုက္ပြဲကို လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲႏွင့္ လက္ေတြ႕က်က် မဆက္စပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကေပ။ သည္လိုႏွင့္ အသက္ေသြးေခၽြးမ်ားစြာ ရင္းႏွီးခဲ့ရေသာ ၁၃၅၀ ျပည့္ အေရးေတာ္ပံုၾကီးသည္ ေလွ်ာေမြးဘ၀သို႕ ေရာက္သြားခဲ့သည္မွာ မည္သူမွ် မျငင္းႏိုင္ေသာ သမိုင္း အခ်က္အလက္တခုသာ ျဖစ္ေလသည္။

သို႕ေသာ္လည္း သည္အေရးေတာ္ပံုၾကီး၏ အသီးအပြင့္အျဖစ္ လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႕ ရရွိခဲ့သည္၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (ဒီ/ခ်ဳပ္)ကို ကၽြႏု္ပ္တို႕ ရရွိခဲ့သည္။ လူထု တရပ္လံုး အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္မ်ား သန္းခဲ့သည္။ သည္လိုႏွင့္ ၁၉၉၀ ျပည့္ အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ (ဒီ/ခ်ဳပ္)က ျပည္လံုးကၽြတ္ ေအာင္ႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ျပည္သူလူထုက အပ္ႏွင္းလိုက္ေသာ ယံုၾကည္မႈကို (ဒီ/ခ်ဳပ္)က ရရွိခဲ့ေပသည္။

သို႕တိုင္ေအာင္ ေခါင္းမာသေလာက္ ေကာက္က်စ္လွေသာ ရန္သူ စစ္အုပ္စုက အာဏာကို မလႊဲေပး။ နည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ အရွက္မဲ့စြာ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားေနသည္မွာ ယေန႕အထိပင္။ ယခုဆိုလွ်င္ ၁၉ ႏွစ္ ရွိခဲ့ျပီ။

သည္အခါ ကၽြႏ္ုပ္တို႕မွာ ေမးစရာ ေမးခြန္းမ်ား ရွိလာသည္။ (ဒီ/ခ်ဳပ္)က ဘာလုပ္မည္လဲ။ (ဒီ/ခ်ဳပ္)က ဘာလုပ္ေနသည္လဲ။ ျပည္သူလူထုက ယံုၾကည္ေသာအားျဖင့္ အပ္ႏွင္းထားေသာ အခြင့္အာဏာကို (ဒီ/ခ်ဳပ္)က ရရွိျပီး ျဖစ္ပါသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ၁၉ ႏွစ္လံုးလံုး ျပည္သူလူထု တရပ္လံုးက (ဒီ/ခ်ဳပ္)ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသည္။ ဤ ၁၉ ႏွစ္လံုးလံုး ေၾကျငာခ်က္ ထုတ္ျပန္ျခင္းအားျဖင့္သာ (ဒီ/ခ်ဳပ္)က ျပည္သူလူထုအား ဦးေဆာင္ေနခဲ့သည္။

ယေန႕အခါ ရန္သူ စစ္အုပ္စုက ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအားျဖင့္ သူတို႕၏ ရာဇပလႅင္ကို ေနာက္ဆံုး အုတ္တခ်ပ္ တင္ေတာ့မည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ေလသည္။ သည့္အတြက္ ေနာက္ဆံုး အခုအခံျဖစ္ေနေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အျပီး ဖယ္ရွားဖို႕ အားထုတ္ေနျပီျဖစ္ေလသည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ျပည္သူ တရပ္လံုး ျဖစ္ေလသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ခံရျခင္းသည္ ျပည္သူတရပ္လံုး ေထာင္သြင္း အက်ဥ္းခ်ခံရျခင္းသာ ျဖစ္ေလသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မရွိလွ်င္ ျပည္သူတို႕ မရွိ။ ျပည္သူတို႕ မရွိလွ်င္ (ဒီ/ခ်ဳပ္) ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။

ယခုအခ်ိန္သည္ (ဒီ/ခ်ဳပ္)အတြက္ ေနာက္ဆံုး ေမးခြန္းတခုသာ ရွိပါေတာ့သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္တိုင္ ေျပာဆိုခဲ့သည့္ -မတရားတဲ့ အမိန္႕အာဏာဟူသမွ် တာ၀န္အရ ဖီဆန္ၾက- ဆိုသည့္ လမ္းညႊန္ခ်က္အား ကိုင္ေဆာင္ျပီး ေနာက္ဆံုးတိုက္ပြဲဆီသို႕ ျပည္သူလူထုၾကီး တရပ္လံုးအား ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ဦးေဆာင္မည္ေလာ။ သို႕မဟုတ္ နအဖ၏ လာလတံ့ေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ရာဇ၀တ္မႈဆိုင္ရာ မည္၍မည္မွ်ေသာ ပုဒ္မမ်ားႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္ျခင္းအား ျပင္းထန္စြာ ကန္႕ကြက္ပါေၾကာင္း- ကဲ့သို႕ေသာ ေၾကျငာခ်က္မ်ားအား ဆက္လက္ ထုတ္ေနမည္ေလာ။

ျပည္သူလူထုသည္ အဆင္သင့္ ရပ္လ်က္သား ရွိေနပါျပီ။ (ဒီ/ခ်ဳပ္)ကသာ ေရွ႕မွ မားမား မတ္မတ္ ရပ္ဖို႕ လိုေနေလျပီ။ မၾကာျမင့္ေသာ အခ်ိန္ကာလအတြင္း (ဒီ/ခ်ဳပ္)၏ သမိုင္းကို (ဒီ/ခ်ဳပ္)က ေရးရပါလိ့မ္မည္။

(ေအာင္သာငယ္)

10 comments:

Anonymous said...

ျပည္သူေတြရဲ႕အျပည့္အ၀ ေထာက္ခံခ်က္ကိုရခဲ့
ေပမဲ့.. လက္နက္အားကိုးနဲ႕ဆိုးမ်ိဳးအဖုံဖုံေတြ
ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ လူတစုေၾကာင့္..
ျပီးေတာ့ ၁၉၈၈ ကာလတုန္းဆီက
တပ္မေတာ္ထဲထိ ထဲထဲ၀င္၀င္ မေရာက္ခဲ့တဲ့
စည္းရုံးေရးအားနည္းခ်က္ေၾကာင့္..
လက္နက္မဲ့ ဒီ-ခ်ဳပ္
အေနနဲ႕ အခက္ေတြ႕ခဲ့ရတာပါ....
စစ္တပ္တပ္ထဲကရာခိုင္ႏွုန္း ၃၀ ေလာက္ကသာ
အတိအလင္း ေထာက္ခံမယ္ဆိုရင္
ပြဲသိမ္းျမန္ေလာက္ပါတယ္..
အဲဒီအင္အားစုရယ္၊ နယ္စပ္ကအင္အားစုရယ္၊
ျပည္သူေတြရယ္ ဆိုရင္ ......

mama

ဂ်ဴနို said...

အသက္ေတြ ေသြးေတြ ဘ၀ေတြေပးၿပီး သယ္လာေပးခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရးမီးရွဴးတိုင္ႀကီးကို
ယံုယံုႀကည္ႀကည္နဲ ့nld လက္ထဲ အပ္ထားပါတယ္။

လမ္းတေလွ်ာက္မီး မၿငိမ္းေအာင္ ေသြးေလာင္းၿပီး ထြန္းထားတာ။

ဒီမီးရွဴးတိုင္ကို လက္ခံထားၿပီးရင္ေတာ့ မၿငိမ္းသြားဖို ့လည္း တာ၀န္ယူရမွာပဲ။


တခ်ိန္လံုးသည္းခံေနရတဲ့ လူထုကို ေထာက္ထားပါ ဆိုရမွာပဲ။

မအယ္

LRDP said...

အင္း ကိုယ္လည္း ဒီခ်ဳပ္ ထဲ က လူငယ္တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ က်မ လည္းတာ၀န္မကင္းေပဘူးေပါ့ ။
ဒီခ်ဳပ္ ကတာ၀န္ေတြ ထမ္းရင္း လည္း လူရွင္ေတြ
ထားတဲ့စစ္အုပ္စုရဲ့အက်ဥ္းစခန္း မွာ ဆယ္စုတစ္ခု နီးပါးပါ-- က်မ ေျပာခ်င္ တာကေတာ့ ေဒၚစုစကား ပါပဲ ကိုယ္ေကာဒီမိုကေရစီေရး
အတြက္ ဘယ္ေလာက္လုပ္ျပီးျပီလဲ - တန္ဖိုးႀကီးတဲ့အရာကို လိုခ်င္ရင္ အဲဒီ့တန္ဖိုးကို ခိုင္ျမဲေစ့ခ်င္ရင္ေတာ့ တန္ဖိုးႀကီးႀကီးေပးဆပ္ႀကရလိမ္ ့မယ္ -ျပိဳင္တူတြန္းမွေရြ့မွာ ပါ အျပစ္ေတြဟာ ဒီခ်ဳပ္ မွာႀကည့္ မရွိသလို ရေအာင္မတိုက္ယူနိုင္ေသးတဲ ့
က်မတို ့တေတြမွာလည္း -- နင္တို ့ကံႀကမၼာ ဘယ္လဲ ဘာလဲ ေမး ရေတာ့မွာ ပါပဲ --

ATN said...

မအိ - က်ေနာ့္ေဆာင္းပါးရဲ႕ရည္ရြယ္ရင္းက (ဒီ/ခ်ဳပ္)ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈကို ဆိုလိုတာပါ။ (ဒီ/ခ်ဳပ္)ရဲ႕ ေအာက္ေျခထု က တာ၀န္ေက်ခဲ့၊ တာ၀န္ေက်ေနဆဲ၊ တာ၀န္ေက် ေနဦးမွာကို က်ေနာ္ ယံုၾကည္ျပီးသားပါ။

ကုိေပါ said...

ကုိယ္ေအာင္သာငယ္….

အဖြဲ႕အစည္းတရပ္ (သုိ႔မဟုတ္) လူပုဂၢဳိလ္တဦးရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ခ်က္၊ အျပဳအမူနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေ၀ဖန္သုံးသပ္ခြင့္ရွိေပမယ့္….. အဖြဲ႕အစည္းတရပ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ တစုံတခုျပဳလုပ္ဖုိ႔ ဖိအားေပးခ်င္လွ်င္ေတာ့ ကုိယ့္မွာ သူတုိ႔နဲ႔ အားၿပဳိင္ႏုိင္တဲ့ အင္အားတရပ္ေတာ့ ရွိရမယ္။

နအဖကုိ ဖိအားေပးခ်င္ရင္ သူတုိ႔နဲ႔ အားၿပဳိင္ႏုိင္တဲ့ အင္အားတရပ္ရွိရမယ္။ ဒီခ်ဳပ္က စီအီးစီကုိ ေပၚလစီပုိင္းဆုိင္ရာ ဖိအားေပးခ်င္ရင္ အဲသည္စီအီးစီနဲ႔ အားၿပဳိင္ႏုိင္တဲ့ အင္အားတရပ္မရွိဘဲ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္။ သူတုိ႔ကလည္း ဖိအားမရွိရင္ နားေထာင္မွာမဟုတ္။ ဒါဟာ သဘာ၀။

ATN said...

ကိုေပါ

ဗမာတျပည္လံုး ၾကံဳေတြ႕ေနၾကရတာက ေခါင္းေဆာင္မႈျပသနာပါ...
အကို႕ တေယာက္ထဲအေနနဲ႕ကေတာ့
သည္လိုပဲ ျမင္တယ္...

မွန္ကန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေပးခဲ့တယ္...
ဒါေၾကာင့္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ လူထု ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာခဲ့တာပဲ... ဒါကို ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္ပါ...

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ ဒီ/ခ်ဳပ္ဟာလည္း တခုထဲပါပဲ...
ဒါေၾကာင့္မို႕လည္း ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးက သည္ေခါင္းေဆာင္မႈ ေအာက္မွာ (ဒီ/ခ်ဳပ္)ကို ေထာက္ခံျပီး (ဒီ/ခ်ဳပ္) ေနာက္ကေန ယံုယံုၾကည္ၾကည္ လိုက္ပါခဲ့ၾကတာပဲေလ...

သည္ေခါင္းေဆာင္မႈကို ျဖိဳခြဲမွ သူတို႕ အႏိုင္ရမယ္ဆိုတာ ရန္သူက ေသေသခ်ာခ်ာကို သိပါတယ္... ဒါေၾကာင့္လည္း ရန္သူက သည္ ေခါင္းေဆာင္မႈကို မရရေအာင္ တေလွ်ာက္လံုး ျဖိဳခြဲေနတာပဲ... ရန္သူက သူ႕ရန္သူဟာ ဘယ္သူလဲဆိုတာသိတယ္... သူ႕ရန္သူကို ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သိတယ္... သူ႕ကို ဘယ္သူကမွ ဘာလုပ္ပါလို႕ ေျပာစရာ မလိုဘူး...

ကိုယ့္ဘက္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့... အျမဲလိုလို ရန္သူ႕ ေနာက္ျမီးဆြဲ ျဖစ္ေနတာခ်ည္းပဲ... ရန္သူက ဟိုတခုလုပ္မွ ကိုယ္က အဲတာကို counter လုပ္ေနရတယ္... စစ္သေဘာနဲ႕ ေျပာရရင္ ထိုးစစ္ဆိုတာ မရွိဘူး... ခံစစ္ၾကီးပဲ... ကိုယ္က တိုက္တယ္ မရွိ... ကိုယ့္လာပစ္မွ ကမန္းကတမ္း ျပန္ပစ္ေနၾကတာ... (ထားပါေတာ့ေလ...)

ခု အကို ေျပာခ်င္တာကေတာ့ -
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေခါင္းေဆာင္မႈကို ေပးခြင့္ မရွိေတာ့တဲ့အခါ က်န္တဲ့ တာ၀န္ရွိသူ လူေတြက သည္ေခါင္းေဆာင္မႈကို ဆက္ျပီး တာ၀န္ယူရမွာပဲေလ... ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို ျပတ္သားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈကို ေပးရမွာပဲေလ...

အဲသည္အတြက္ သူတို႕ကို သည္ေခါင္းေဆာင္မႈကို ယူပါလို႕ ေျပာဖို႕ သူတို႕နဲ႕ တန္းတူတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း (သို႕မဟုတ္) လူတဦးဦး မလိုအပ္ပါဘူး...

ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ၁၉၉၀ မွာ ျမန္မာတျပည္လံုးက (ဒီ/ခ်ဳပ္)ကို တျပည္လံုးကို ေခါင္းေဆာင္ဖို႕ တာ၀န္ေပးခဲ့ျပီျပီမို႕လို႕ပါ...

ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတိုင္း (ဒီ/ခ်ဳပ္) ဘာလုပ္သင့္တယ္ ဆိုတာ ေျပာခြင့္ရွိပါတယ္...

သည့္အတြက္ အကိုေျပာပါတယ္...

အကိုလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံသား တေယာက္ပါ... ဒါေၾကာင့္မို႕ ေျပာပါတယ္...

ေနာက္တခုက နအဖကို ဖိအားေပးတာနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ပါ... ကမၻာ့သမိုင္းမွာ ႏိုင္ငံတကာ ဖိအားနဲ႕ ျပဳတ္က်သြားတဲ့ အာဏာရွင္ (သို႕မဟုတ္) စစ္အစိုးရဆိုတာ မရွိခဲ့ဖူးပါ... ေနာင္လည္း ရွိလာလိမ့္မယ္လို႕ အကို႕ တေယာက္ထဲအေနနဲ႕ ဘယ္ေတာ့မွ ယံုၾကည္လိမ့္မယ္ မဟုတ္ပါ...

သံရံုးေတြေရွ႕မွာ ဆႏၵျပရံုနဲ႕ နအဖ ျပဳတ္က်သြားမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာလဲ ကေလးက အစ သိပါတယ္... ဒါေပမယ့္ ဘာေၾကာင့္ သံရံုးေတြ ေရွ႕ ဆႏၵျပေနၾကတာလဲ... ရွင္းပါတယ္... ရင္ထဲက ဆႏၵေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပသေနတာပါ... ျပီးေတာ့ ကိုယ္တတ္ႏိုင္တာ ကိုယ္လုပ္ေနၾကတာပါ...

ဒါေပသည့္ နအဖကို ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္မယ့္ အင္အားဟာ ျပည္တြင္းမွာပဲ ရွိတာပါ... အဲသည္ အင္အား ရွိေၾကာင္းကိုလည္း သမိုင္းအခ်က္အလက္ေတြအရ သက္ေသျပခဲ့ျပီးသားပါ... လိုေနတာက ေခါင္းေဆာင္မႈပါပဲ... လူတေယာက္ ျဖစ္မယ္ (သို႕မဟုတ္) လူတစုျဖစ္မယ္... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သည္ကေန႕မွာ လိုအပ္ေနတာက မွန္ကန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈပဲလို႕ အကို႕ တေယာက္ထဲ အေနနဲ႕ ယံုၾကည္တယ္... သည္အတြက္ လူထုက တာ၀န္ေပးအပ္ထားတဲ့ (ဒီ/ခ်ဳပ္)ကိုပဲ ေခါင္းေဆာင္မႈ ေနရာမွာ ျမင္တယ္... ဒါေၾကာင့္ သည္စာကို ေရးပါတယ္... ေရးခြင့္ ရွိသည္ ျဖစ္ေစ ... ေရးခြင့္ မရွိသည္ ျဖစ္ေစ... ျမန္မာျပည္သူလူထု တရပ္လံုးကိုယ္စား (ေအာင္သာငယ္) ေရးပါတယ္...

ဒါေလာက္ပါပဲ...

ကုိေပါ said...

ကုိေအာင္သာငယ္….

အခုလုိ ျပန္လည္ ရွင္းျပေဆြးေႏြးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

အကုိျပန္ေျပာတဲ့အရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ သေဘာတူပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျပည္ပဖိအားေၾကာင့္ မေျပာင္းလဲႏုိင္ဘူးဆုိတာ၊ ျပည္တြင္းအင္အားနဲ႔ပဲ ေျပာင္းလဲရမွာ ဆုိတာေတြကုိေပါ႔။ က်ေနာ္တုိ႔လည္း အဲသည္လုိပဲ ခံယူပါတယ္။ ဒီခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ျပည္သူလူထုက Mandate ေပးထားတဲ့ Legitimacy ရွိတဲ့အတြက္ ျပည္သူလူထုကုိ ေခါင္းေဆာင္မႈ ေပးသင့္တယ္ဆုိတာလည္း အေထြအထူး ကြဲလြဲစရာမရွိပါဘူး။

အကုိမွာလည္း ေရးပုိင္ခြင့္ ရွိတာ မွန္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း အကုိေရးတာကုိ ပိတ္ပင္တားဆီးခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေျပာခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။

အခု ုအမ်ားစု ထင္ျမင္ၾကသလုိ ဒီခ်ဳပ္စီအီးစီက သိပ္အလုပ္မလုပ္ဘူး။ ေၾကျငာခ်က္ေတြပဲ ထုတ္ေနတယ္၊ လူထုကုိ ဦးေဆာင္ဖုိ႔ မႀကဳိးစားဘူး၊ စသျဖင့္ ဒါဟာ အမ်ားစု ထင္ျမင္ၾကတဲ့ အျမင္ေတြပဲ။ မွန္သင့္သေလာက္လည္း မွန္ပါတယ္။က်ေနာ္လည္း အဲသည္အတုိင္းပဲ ျမင္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ အားမလုိ အားမရလည္း ျဖစ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။

ဒီကိစၥကုိ ေျပာလာတာ ၾကာၿပီပဲ။ အခုမွ မဟုတ္ဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ လုံးလုံး၊ လူေပါင္းစုံ ေနရာေပါင္းစုံက ေျပာလာၾကတာ။ ဒီအေၾကာင္းေတြက က်ေနာ္တုိ႔တင္ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ဒီခ်ဳပ္က ၾသဇာတိကၠမရွိတဲ့ အဖြဲ႕၀င္ေတြၾကားမွာလည္း တခ်ိန္လုံးေျပာေနၾကတဲ့ ျပႆနာေတြ၊ ကိစၥေတြ။ အားၿပဳိင္မႈေတြ။ အေခ်အတင္ ေျပာေနၾကရတဲ့ ကိစၥေတြ။

ဒါေပမယ့္ ဒီခ်ဳပ္စီအီးစီက ျပည္သူလူထုကို စည္း႐ုံးတဲ့အပုိင္းမွာ ဦးေဆာင္မႈေပးတဲ့အပုိင္းမွာ သူတုိ႔ လုပ္ပုံကုိင္ပုံကုိ ထူးထူးျခားျခား ေျပာင္းလုိက္တာမ်ဳိးမွ မရွိတာ။ အခုေနာက္ပုိင္း ဦး၀င္းတင္တုိ႔၊ ဦးခင္ေမာင္ေဆြတုိ႔၊ ေဒါက္တာသန္းၿငိမ္းတုိ႔ ထြက္လာၿပီးေနာက္ပုိင္းမွ ႏုိင္ငံေရးက ျပန္ၿပီး လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ေရြ႕လ်ားလာေဖာ္ရေသးတာ။

အဲသည္ေတာ့ က်ေနာ္ေထာက္ျပလုိတာက…. ဒီခ်ဳပ္စီအီးစီက က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္ေလာက္ပဲေအာ္ေနေန သူတုိ႔က လႈပ္မွာမဟုတ္ဘူး။ သူ႕ကုိ လႈပ္ေအာင္ ဖိအားေပးႏုိင္ဖုိ႔လုိတယ္။ ဥပမာ ေအာက္ေျခက အဖြဲ႕၀င္ေတြ၊ တုိင္းစည္းအဖြဲ႕၀င္ေတြကုိ စည္း႐ုံးၿပီး ဖိအားေပးတာမ်ဳိး။ လုိအပ္ရင္ ေခါင္းေဆာင္ပုိ္င္းကုိ လူငယ္ေတြနဲ႔ အစားထုိးတာမ်ဳိး လုပ္ႏုိင္ရင္ လုပ္ဖုိ႔။ သူတုိ႔လုပ္တာကုိ အားမရလွ်င္ က်ေနာ္တုိ႔က ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် လူထုကုိ စည္း႐ုံးၿပီး လူထုေက်ာေထာက္ေနာက္ခံနဲ႔ သူတုိ႔ကုိ ႏုိင္ငံေရးအရ ဖိအားေပးႏုိင္တဲ့အခါမွပဲ သူတုိ႔က လႈပ္မွာ။

ဒီခ်ဳပ္ထဲမွာကုိ ဗဟုိကုိ အားမရတဲ့ အပုိင္းေတြလည္း ရွိေနပါတယ္။ မီဒီယာေတြေပၚမွာတင္ ၾကားသိႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔ ဒီခ်ဳပ္က လူေတြနဲ႔ စကားေျပာၾကည့္တဲ့အခါ အေတာ္မ်ားမ်ားက “အဖုိးႀကီးေတြလည္း ဒီအသက္အရြယ္ေရာက္တဲ့အထိ အုိႀကီးအုိမနဲ႔ ဒီေလာက္လုပ္ေပးေနတာ၊ ေက်းဇူးတင္ရမယ္” ဆုိတဲ့ ၾကည္ၫုိေလးစားမႈရွိတဲ့ အသံေတြလည္း ထြက္တဲ့ဆီက ထြက္ေနဆဲပဲ။ အဲသည္အဖုိးႀကီးေတြရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးၾသဇာနဲ႔ အရွိန္အ၀ါကုိ ဘယ္သူမွ မေက်ာ္လႊားႏုိင္ေသးဘူး။ အံမတုႏုိင္ေသးဘူး။ ဒီေတာ့ သူတုိ႔ ေပၚလစီကုိ ေျပာင္းလဲေအာင္ ဖိအားေပးတာမ်ဳိးလည္း သိပ္မွာတတ္ႏုိင္ၾကဦးမလဲဗ်ာ။

အဲသည္လုိ လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိရင္ သူတုိ႔ကုိ ဖိအားေပးႏုိင္ေလာက္တဲ့ အင္အား (သုိ႔မဟုတ္) ႏုိင္ငံေရးၾသဇာတရပ္ ရွိဖုိ႔ လုိကုိ လုိလိမ့္မယ္။ မဟုတ္ရင္ မီဒီယာေပၚမွာ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေရးျပေရးျပ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ စဥ္းစားေတြးေခၚပုံ (သုိ႔မဟုတ္) ေပၚလစီကုိ ေျပာင္းလဲႏုိင္လိမ့္မယ္ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ပဲ ျမင္မိပါတယ္။ အႏွစ္ ၂၀ လုံးလုံးလည္း ေျပာလာခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ။

ေနာက္တခုက က်ေနာ္တုိ႔ ျပည္သူေတြအပုိင္းကလည္း ဒီခ်ဳပ္ကုိ မဲထည့္ၿပီးၿပီ။ က်န္တာ ဒီခ်ဳပ္ဆက္လုပ္ဆုိတဲ့ စိတ္ဓါတ္မ်ဳိးကို တတ္ႏုိင္သမွ် ျပင္ရမယ္။ ဒီခ်ဳပ္ကုိ တတ္ႏုိင္သမွ် ပံ႔ပုိးရမယ္။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကုိ တတ္ႏုိင္သမွ် ပ့ံပုိးရမယ္။ ဒီမုိကေရစီအေရးအတြက္ လႈပ္ရွားေနသူမွန္သမွ်ကုိ အတတ္ႏုိင္ဆုံး ကူညီရမယ္။ အဆုံးစြန္ဆုံးမွာ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် ပါ၀င္ပူးေပါင္းလႈပ္ရွားရမယ္။ အဲဒါမွ ဒီႏုိင္ငံေရးအၾကပ္အတည္း ျပႆနာကုိ ေက်ာ္လႊားႏုိင္မယ္လုိ႔ က်ေနာ္ယူဆပါတယ္။

ATN said...

ကိုေပါ

ခုလို ျပန္ေဆြးေႏြးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ညီ

ကိုယ့္ညီေဆြးေႏြးတာေတြကိုလည္း အကို လက္ခံပါတယ္။

ဒါေပသည့္ ေခါင္းေဆာင္မႈဆိုတာဟာ အလိုအေလ်ာက္ ရလာတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ တစံုတရာ အခ်က္အလက္ ရွိလို႕ကို ေခါင္းေဆာင္မႈေနရာကို ေရာက္လာရတာပဲ။ ဒါေတြက စိတ္ဆႏၵနဲ႕ မဆိုင္ဘူး။ လက္ေတြ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြအရပဲ သတ္မွတ္ရတာ။ ေခါင္းေဆာင္ခ်င္စိတ္ ရွိတိုင္း လူတကာကို ေခါင္းေဆာင္လို႕ ရမလား။ မရပါဘူး။ သည္လိုပဲ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းဆိုတာလည္း ေနာက္လိုက္ေကာင္းေတြ ရွိလို႕သာ ေပၚေပါက္လာတာပဲ။ အျပန္အလွန္ ဆက္သြယ္မႈ ရွိေနတယ္။ သည္ အခ်က္ကို လစ္လ်ဴရႈဖို႕ မသင့္ဘူး။

သည္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္မႈေနရာကို ေရာက္လာသူတိုင္းမွာ တာ၀န္တခုရွိတယ္။ အဲဒါကေတာ့ က်န္တဲ့သူေတြကို မွန္ကန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈေပးဖို႕ပဲ။ မေပးႏိုင္ရင္ အဲသည္ေနရာကေန ဆင္းသြားေတာ့။

က်ိန္းေသတာတခုကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္မႈကို လူတိုင္းကေပးႏိုင္ေနရင္ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ စကား ေပၚေပါက္လာမွာကို မဟုတ္ဘူး။

ဥပမာကြာ- တပ္စိတ္တစိတ္ဆိုပါစို႕။ တပ္စိတ္မွဴးတေယာက္က ေခါင္းေဆာင္မယ္။ ဘယ္သူ ဘယ္ေနရာမွာေန။ ဘယ္ေနရာကို ပစ္၊ ေလာင္ခ်ာက ဘယ္ေနရာကို ထု၊ စက္လတ္က ဘယ္ေနရာကို ျဖတ္။ အစရွိသည္ျဖင့္ေပါ့ သူက ကြပ္ကဲမယ္ေလ။ အဲလို ကြပ္ကဲႏိုင္ေအာင္လည္း သူ႕မွာ လိုအပ္တဲ့ အေတြ႕အၾကံဳ စစ္ေရး စြမ္းရည္ ရွိရတယ္။ သူလိုကိုယ္လိုသာဆို လူတိုင္း တပ္စိတ္မွဴးေတြ ျဖစ္ေနေတာ့မေပါ့။

သည္အခ်က္က ဘာကို ေျပာသလဲဆိုေတာ့ - ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာတယ္ဆိုတာ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္မွာ ရွိသင့္ရွိထိုက္တဲ့ အရည္အေသြးေတြလည္း ရွိေနလို႕ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ ရွင္းပါတယ္။

အခု တို႕ ၾကံဳေနရတဲ့ အေျခအေနက - တိုက္ပြဲျဖစ္ေနျပီ... ရန္သူက အျပင္းအထန္ ထိုးစစ္ ဆင္ေနျပီ... လက္နက္ၾကီးေတြနဲ႕ ထုေနျပီ... သည္အခါမွာ တပ္စိတ္မွဴး လုပ္တဲ့လူက - မေၾကာက္ၾကနဲ႕... သည္တိုက္ပြဲမွာ ငါတို႕ ႏိုင္မွာ... - အဲလို ထိုုင္ေျပာေနရံုနဲ႕ ျပီးသြားမွာလား။ ဘယ္သူက ဘယ္ေနရာမွာေန...။ ဘယ္ဖက္ကို ျပန္ပစ္... သည္ဖက္မွာေတာ့ ေလာင္ခ်ာနဲ႕ ထု... ဟိုေနရာကိုေတာ့ ဖိပစ္ထား... ဒါမွ ရန္သူ တက္မလာမွာ.... စသည္ျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈကို မေပးေတာ့ဘူးလား။

တခု ရွိတာကေတာ့ လူတိုင္းဟာ တပ္စိတ္မွဴး မဟုတ္ဘူး။ အဲသည့္အတြက္ တပ္စိတ္မွဴး တာ၀န္ကို ယူထားရသူဟာ တပ္စိတ္မွဴးတေယာက္ရဲ႕ အလုပ္ကိုေတာ့ လုပ္ရေပလိမ့္မယ္။ မလုပ္ႏိုင္ရင္ ရဲေဘာ္ လုပ္။ ဒါပဲ ရွိတယ္။ တပ္စိတ္မွဴး လုပ္ေနျပီး တပ္စိတ္ကို တိုက္ပြဲထဲမွာ ဦးမေဆာင္ရင္ ဒါဟာ တာ၀န္မဲ့တာပဲ။

အဲသည္လို တာ၀န္မဲ႕ေနတဲ့ တပ္စိတ္မွဴးကို အသက္ၾကီးသြားလို႕ပါဆိုျပီး ခြင့္လႊတ္ရမလား။ ဒါမွ မဟုတ္ တပ္စိတ္မွဴးထက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ တပ္စုမွဴးေရာက္လာတဲ့ အထိ ပစ္ခတ္ေနတဲ့ စစ္ေျမျပင္မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနရမွာလား။

တိုက္ပြဲက ျဖစ္ေနတယ္၊ ရန္သူက ေစာင့္ေနတာ မဟုတ္ လာေနတာ၊ တိုက္ေနတာ။ တို႕က တပ္စိတ္မွဴးကို ေျပာမရလို႕ တပ္စုမွူးကို ေစာင့္ေနမယ္ဆို စစ္ေျမျပင္မွာ အားလံုးေသၾကဖို႕ပဲ ရွိတယ္။

အခု အေျခအေနဟာ... အဲလို အေျခအေနပါ... အကိုကေတာ့ အဲသည္လိုပဲ ရိုးရိုးသားသား ျမင္တယ္။

ဒါေၾကာင့္ တပ္စိတ္မွဴးကို ေခါင္းေဆာင္မႈေပးပါလို႕ ေျပာတယ္...။

သည္ေလာက္ဆို အကို ဆိုလိုတာကို သေဘာေပါက္မယ္ ထင္ပါတယ္။

Anonymous said...

အေပၚကကြန္မန္႕ေတြဖတ္ျပီး
စဥ္းစားမိတာေလးရွိလာလို႕
အကယ္လို႔မ်ား ခုေနခ်ိန္ခါမွာ
ကိုေပါ ေရာ ကိုေအာင္သာငယ္ပါ
သာမန္ျပည္သူေတြအေနနဲ႕
ျမန္မာျပည္ထဲရွိရင္ဘာမ်ားထလုပ္မိၾကမလဲလို႕ပါ
(အကယ္လုို႕ ဒီခ်ဳပ္ကဦးေဆာင္သူေတြ
အေနနဲ႕ဆိုရင္ေကာ
(ဒါမွမဟုတ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
္ေနရာမွာဆိုရင္ေရာ
ဒါမွမဟုတ္ ဦး၀င္တင္ေနရာမွာဆိုရင္ေရာ

ကလူသစ္ said...

မေန႔တေန႔ကပဲ ဦး၀င္းတင္အင္တာဗ်ဴးနားေထာင္လုိက္ရတယ္ဗ်။ ေခါင္းနဲနဲ ကုတ္လုိက္တာ ဆံပင္နဲနဲပါးသြားတယ္။
:)