ေပါက္ကြဲတဲ့ေန႕

link to this post မွာ... မဆိုင္တဲ့... ပို႕စ္ေတြ... လာခ်ိတ္ေနတာကစျပီး... စိတ္ အေႏွာက္အယွက္... ျဖစ္လိုက္ တာ... ခုထိပဲ...။ ခုေတာ့... ဘာေၾကာင့္ျဖစ္မွန္း... မသိေသးေပမယ့္... ကိုယ္တေယာက္တည္း... ျဖစ္ေနတာ... မဟုတ္ မွန္း ေတာ့... သိသြားျပီေလ..။ နည္းနည္းေတာ့... စိတ္ေအးသြားတယ္...။ အၾကံဥာဏ္... လာေပးၾကတဲ့... ညီ အကို ေမာင္ႏွမေတြ... အားလံုးကို... တကယ္ပဲ... ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ဒါမယ့္... အခ်ိန္ေတြေတာ့... အေတာ့ကို... ကုန္သြားတယ္...။ အဲဒါကိုလည္း... စိတ္တိုေနမိေသးတယ္...။ ဘာလို႕ ဆို... စာေရးရမယ့္... အခ်ိန္ေတြမွာ... အဲတာနဲ႕... အခ်ိန္ေတြ... ကုန္သြားလို႕...။ ႏို႕မို႕ဆို... ပို႕စ္... ၂ ခုေလာက္ ေတာင္... တင္ျပီး... သြားေလာက္ျပီ။ ဒီၾကားထဲ... အလုပ္က... ျပန္လာ ေတာ့... ကား Dashboard မွာ... Brake Lamp -ဆိုတဲ့ Indicater က... ေပၚေနတယ္...။ ကား Brake ကို နင္းတာနဲ႕... လင္းလာရမယ့္... ဘရိတ္မီးက... မလင္းဘူးေလ...။ ကိုယ္... ဘရိတ္အုပ္ေနမွန္း... မသိရင္... ဘရိတ္ မီးကို... မျမင္ရရင္... ေနာက္ကားက... ကိုယ့္ကို... ၀င္က်ံဳး ႏိုင္တယ္ေလ...။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္... မ်က္စိ မွိတ္ျပီး... အိမ္ကို... ဒီအတိုင္းပဲ... ျပန္ေမာင္း လာတယ္...။ က်ံဳးခ်င္တဲ့ ေကာင္... ၀င္က်ံဳးေပေတာ့... ဆိုျပီး။

အပါတ္မန္႕ကို... ျပန္ေရာက္ေတာ့... ကားကို... ပတ္ကင္းမွာ ထိုးရင္းနဲ႕... ကားေခါင္းကို... ေတြ႕လိုက္မိေတာ့... တေယာက္ေယာက္က... အေၾကြေစ့... တခုခုနဲ႕... (ဒါမွမဟုတ္... တျခား တခုခုနဲ႕)... ကားေခါင္းေပၚမွာ... စာေရး သြားတယ္...။ SINC ... ဆိုပဲ... ။ အၾကီးၾကီး...။ ေဘာနက္ေပၚမွာ... ေအာက္က ေဆးသားေတြေတာင္.. ေပၚေန တယ္...။ ဘာ... အဓိပၸါယ္ လည္းေတာ့... မသိ...။ ဒါမဲ့... ဒါဟာ Vandalism ပဲ...။ Hate Crime မွာ... Vandalism က ထိပ္ဆံုးကပဲ...။ ကိုယ့္ကို ဘယ္သူေတြက မုန္းေနပါလိ့မ့္မလဲ...။ စဥ္းစားလို႕ေတာ့... မရဘူး...။ ကိုယ္က.. အာရွသား ျဖစ္ေနလို႕လား...။ ဒါဆိုလဲ... အာရွသားေတြ... အမ်ားစု... ေနေနတဲ့... ဒီ အပါတ္မန္႕မွာ... ကိုယ့္ကို... ဘယ္ အာရွသားက... မုန္းေနပါလိမ့္...။ ဦးေႏွာက္ ေျခာက္သြားတယ္...။

ဒါေၾကာင့္မို႕လည္း... ဟိုးေန႕က... Apartment Management ဆိုျပီး... အိမ္တံခါးမွာ... စာတေစာင္... လာကပ္ သြားတာကိုး...။ There were some cars belongings to the residents of this apartment sufferred vandalism. If you have children please keep them away from any car that dosen't belong to their family. ... ဆိုပဲ...။

ကိုယ့္ကားေခါင္းေပၚမွာ... အဲလို... စာမ်ိဳးကို.. ဘယ္ကေလးကမွ... ေရးႏိုင္လိမ့္မယ္.. မထင္ပါဘူး...။ လူၾကီး တေယာက္ပဲ... လက္လွမ္းမီႏိုင္မယ့္... ေနရာမွာ... ဘယ္လို... ကေလးမ်ိဳးက... စာေရးႏိုင္မလဲ... စဥ္းစား ေနမိ တယ္...။ ေဒါသလည္း ထြက္တယ္...။ ေဒါသထြက္လို႕မွ ... မဆံုးေသး... ကားေနာက္ပိုင္းကို... ေရာက္ေတာ့... ေနာက္က... Defogger ကို... တေယာက္ေယာက္က... ခ်ိဳးထားပံုရတယ္... တြဲေလာင္းၾကီးက်လို႕...။ အဲတာနဲ႕... ျပန္ မတင္ျပီး... ေနာက္မွန္ေပၚကို ... ဒီအတိုင္းပဲ... ျပန္တင္ခဲ့ရတယ္...။ စိတ္ထဲမွာေတာ့... ႏံု႕ႏံု႕ ႏံု႕ႏံု႕ ျဖစ္ေနျပီ...။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့... မေဟသီက... ထမင္း... မခ်က္ရေသးဘူး...။ လူက... ဆာေလာင္ေနျပီ...။ စိတ္... ထပ္ တိုတယ္...။ ဒါနဲ႕... ေပါက္ကြဲခ်င္ေနတဲ့... စိတ္ကို... ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသးတယ္...။ ဘာမွ မေျပာျဖစ္ဘူး...။ အခန္းထဲ ၀င္ျပီး... ကြန္ျပဴတာကို... ဖြင့္လိုက္မိတယ္...။ အိမ္ေရာက္တာနဲ႕... အင္တာနက္.. တန္းဖြင့္ေတာ့တာပဲ.. ဆိုတဲ့... စကားကို... မၾကားတၾကား... ၾကားလိုက္မိတဲ့... ေနာက္ေတာ့... ေလအျပည့္... ျဖစ္ေနတဲ့... ပူေဖါင္းက... ေပါက္ကြဲ သြားျပီ...။

ဒါမဲ့... ဘယ္လို... ေပါက္ကြဲတာလဲ... ဆိုေတာ့... ဒီမွာ... သြားေပါက္ကြဲတာပါ...
http://www.hardradio.com/streaming/hardradio.asx ...။
အက်ယ္ႏိုင္ဆံုး... Volume အကုန္ တင္ျပီး... ဖြင့္ပစ္လိုက္တာ...။ တခန္းလံုးေတာ့... ဆူညံသြားတာပဲ...။
ေအာ္ၾကစမ္းကြာ... အက်ယ္ေလာင္ဆံုး....။ ေပါက္ကြဲစမ္းကြာ... အျပင္း ထန္ဆံုး...။
Hard Rock ေတြ...၊ Metal ေတြ...၊ Acid ... ေတြ။
ေဖါက္ခြဲ... ေပါက္ကြဲ... တိုက္စား... သြားၾကစမ္းကြာ...။

တခါတခါ... ဘ၀ဆိုတာၾကီးကို... က်ေနာ္... မုန္းတယ္...။