Sep 27, 2009

စြန္းထင္းမႈ(၁၁)

“မနက္ဖန္”

ဆံုးကို မဆံုးႏိုင္ေတာ့ဘူး...
လိႈင္းေတြ တလံုးျပီး တလံုး လာေနသလိုပဲ...
ငါကလည္း
ဆက္လက္ ရွင္သန္ဖို႕ကိုပဲ
အျပင္းအထန္ ေတြးေနမိ...


ATN

8 comments:

kiki said...

ဆူနာမီ နဲ ့ နာဂစ္ကို သတိရေနတယ္ ထင္ပ....

မယ္႔ကိုး said...

စြန္းထင္းမွုေတြထဲ အေတြးေတြေပက်ံေနတယ္ဆိုတဲ႔ ဒီကဗ်ာေလးကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ...

emayarKhin said...

ဟုတ္ပ..ဆံုးကုိမဆံုးႏိုင္ေတာ႕တာ
အကုိေရ....

ဒူကဘာ said...

လြင္ျပင္က်ယ္ႀကီးထဲ ေျပးဝင္သလိုေပါ႔ဗ်ာ
မဆံုးႏိုင္လဲ ရုန္းကန္ေနရဦးမွာ မဟုတ္လား ကိုေအာင္ရဲ႕။

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...
This comment has been removed by the author.
ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

အျပင္းအထန္ေတြးတာ...
ျငင္းဆန္ေရးေတာ့မျဖစ္နိုင္ဘူး...
ခါးသန္ေအာင္
အားမာန္ထားဖို႔ပဲျဖစ္မယ္....

mama said...

ကဗ်ာေလး က အားမာန္ေတြ ျပည့္ေနလို႕
ၾကိဳက္တယ္

Angel Shaper said...

ဟုတ္တယ္ေနာ္။ ဆက္လက္ရွင္သန္ဖို့ တလိႈင္းျပီးတလိႈင္း ျဖတ္ေက်ာ္ျပီးးး အားသြန္ခြန္စိုက္ ႀကိဳးစားေနရတယ္။