ရွစ္ေလးလံုး အမွတ္တရ စာကဗ်ာ

(ရွစ္ေလးလံုး အမွတ္တရစာ)

“အေရးေတာ္ပံု”ကဗ်ာ ကိုေအာင္သာငယ္ဆီ ပို ့ၿပီး ေစာင့္ဖတ္ပါတယ္။

ကြန္မင့္ေရးသူေတြေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ႏႈတ္ခြန္းဆက္ပါတယ္။ ရွစ္ေလးလံုး သမိုင္း ကို က်ေနာ္ ခံစားရမိတဲ့ ေထာင့္က ထုဆစ္ဖဲြ ့သီၾကည့္ျခင္းပဲ ဆုိပါေတာ့။

အံ့အားသင့္မိပါတယ္။ က်ေနာ္ ေတာင္ေတာင္အီအီ ဟုိေလွ်ာက္သည္ဖတ္ လုပ္မိေသာ အခါ။ ရြာသားေလး ၀ုိင္တီယူရဲ့ ကဗ်ာေလး တပုဒ္ကို တူးဆြမိတယ္ပဲ ဆိုပါေတာ့။

လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ခန္႕ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ျမန္မာ့မီဒီယာသမဂၢ ကြန္ဖရင့္မွာပါ။ စာေရး ဆရာႀကီး။ သတင္းစာ ဆရာႀကီး ေၾကးမံုဦးေသာင္း (ေအာင္ဗလ) က အင္တာနက္မွာ ကဗ်ာသူရဲေတြ ေႏွာင့္ယွက္လို ့ စိတ္ မသက္မသာ ျဖစ္ရေၾကာင္း စင္ျမင့္ထက္က ေျပာပါတယ္။ ဒီမွာ အခမ္းအနားမွဴးမ်ား ျဖစ္တဲ့ ကိုခင္ေမာင္စိုး (ခု အာအက္ေဖ) “ကဲ ကဲ ဆရာႀကီးက ေျပာေနပါၿပီ။ ကဗ်ာဆရာေတြ ျဖစ္တဲ့ ကိုလြမ္းဏီတို႕၊ ကိုၿငိမ္းေ၀တို႕ ဘာမ်ား ေျပာမလဲ ခင္ဗ်ာ” တဲ့။ “အဘ က်ေနာ္တို႕ ကဗ်ာေတြ သိေရာသိရဲ ့လား၊ ဖတ္ေကာ ဖတ္ရဲ႕လား။ ဒီကေန႕ကဗ်ာ ေရစီးေၾကာင္းက ေျပာင္းေနပါၿပီ။ (က်ေနာ္တို႕ ကဗ်ာနယ္ပယ္မွာ ကဗ်ာသူရဲေတြ မရွိပါဘူး၊ မီဒီယာ နယ္ပယ္ မွာသာ ပါပါရာစီေတြ ရွိေနတာ။ ကန္ေတာ့ေနာ္ အဘ” ဆိုတာ တက္ေရာက္တဲ့သူတိုင္း မွတ္မိ ေနအံုးမွာပါ။ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္ ေျပာခဲ့တဲ့ စကား မဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္ၿပီးေတာ့ ကိုသန္း၀င္းထြ႗္ (ခု ဒီဗြီဘီ) က တကယ့္ ခံစားခ်က္နဲ႕ ေျပာတာေလးပါ။ “အဘ က်ေနာ္ ကဗ်ာ တပုဒ္ မိတ္ဆက္ျပခ်င္တယ္။ အဘ နား မၾကားလည္း က်န္တဲ့ လူေတြ ခံစားရမိႏိုင္မလားေပါ့ေလ။ က်ေနာ္တို႕ ေထာင္ထဲ တိုက္ပိတ္ခံေနရစဥ္မွာ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ေအာင္ပြင့္က ေရအိုးထဲက ေရကို အျပင္ဘက္ ေျမႀကီးေပၚကို သြန္ပက္လိုက္ တယ္။ ၿပီး ရဲေဘာ္ ညီအစ္ကိုတို ့ လေရာင္ကို ေဟာ့ဒီမွာ ရၿပီတဲ့။ ဒါ ကဗ်ာေလ။ အမွန္ပဲအဘ ေရအိုင္ေလးထဲမွာ လေရာင္ ၀င္းလက္ စိုေတာက္ေနတယ္။ ဒါ ကဗ်ာမဟုတ္ရင္ က်န္သူမ်ား ခံစားေတြးဆပါေလ”တဲ့။ က်ေနာ္ ကိုသန္း၀င္းထြဋ္ကို ေငးရီၾကည့္ေမာ ေနမိတယ္။ လူငယ္ကဗ်ာသမားေတြရဲ႕ အေတြး အေရး နက္ရွဳိင္း လွပပါလားလို ့ ဆင္ျခင္မိတာပါ။

“လရိပ္ခ်စ္သူ” လို႕ အမည္တပ္ထားတဲ့ ရြာသားေလး ၀ုိင္တီယူရဲ့ ကဗ်ာ အပိုင္းအစကို က်ေနာ့္ သားကို က်ေနာ္ ဖတ္ျပမိတယ္။

က်ေနာ္ လိုခ်င္တာ
ေရအိုင္ထဲကလရိပ္ပါ။

ေရအိုင္ထဲက လရိပ္ဆိုတာ
ေရရွိတိုင္း ေတြ ့ရသတဲ့။

ရွိသမွ်ေရအိုင္ေတြ
ခမ္းဖို ့ ဆုေတာင္းရမလား။

... .... .... ...

(ရြာသားေလး - ၀ိုင္တီယူ)

ဒီကဗ်ာ ဖတ္ၿပီး ေရေတာ္ေတာ္ငတ္တယ္ဆိုတာ ကဗ်ာလူငယ္ေတြ သိပါေစ။

ေမာင္လြမ္းဏီ