က်ေနာ့္အေၾကြးမ်ား

တေယာက္ေယာက္က ကိုယ့္ကိုယ္ တဂ္လာေတာ့မွပဲ ကိုယ့္မွာ အေၾကြးေတြ ဘယ္ေလာက္ မ်ားေနမွန္း ျပန္စဥ္းစားမိေတာ့တယ္။ ခုတေလာဆိုျပီး ညီမငယ္ မေနာ္ဟရီက တဂ္လာေတာ့။ ေရးျဖစ္လိုက္ပါတယ္။ တဂ္ပို႕စ္ ကလည္း အေမးအေျဖေတြ ဆိုေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေရးျဖစ္လိုက္တာပါပဲ။ ေရးျပီးမွ ကိုယ္တဂ္ခ်င္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဒုကၡေပးရတာေပါ့ေလ။ အေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးစြာ ဒုကၡေပးလိုက္ပါတယ္... း)

ေနာက္ေတာ့ အဲသည္ တဂ္ပို႕စ္ေတြပဲ လိုက္ဖတ္ရင္းနဲ႕ သိလိုက္ရတာက အေတာ္မ်ားမ်ားက အေၾကြးေတြနဲ႕ မကင္းၾကဘူးကိုး။ အဲသည္ေတာ့မွ က်ေနာ့္ အေၾကြးေတြကို က်ေနာ္ ျပန္ၾကည့္မိေတာ့တယ္။ မနည္းပါ့လား.... ဘယ္လိုလုပ္ အေၾကြးေတြ အဲေလာက္မ်ားမ်ား တင္ေနမိမွန္းေတာင္ မသိ။

မအယ္ကို “သူငယ္ခ်င္းေမာင္ဘဦး” အေၾကြးတင္ေနတယ္။ သစ္ေကာင္းအိ္မ္နဲ႕ ေမာင္ဖုန္းျမင့္ကို “သံုးရာသီ” အေၾကြး တင္ေနတယ္။ သစ္ေကာင္းကေတာ့ စကားနာ ထိုးပါတယ္။ သံုးရာသီဆိုေတာ့ နားေထာင္ရဖို႕ သံုးသံသရာေလာက္ ေစာင့္ရမယ္ထင္ရဲ႕တဲ့။ (ေအးပါ ညီေလးေရ႕ သည္သံသရာ မဆံုးခင္ နားေထာင္ရမွာပါ... း) ေနာက္ မီးငယ္ ေတာင္းထားတဲ့ “ဘယ္သူမွ မေကာင္းဘူး”။ ဒါကေတာ့ ေလာဆယ္ တင္ေနတဲ့ သီခ်င္း အေၾကြးေတြပါ။

ေနာက္စာေၾကြးေတြက ျပန္ၾကည့္မိေတာ့ အမ်ားၾကီး။
တိတၳိတဦး၏ မွတ္တမ္း - အဲဒါလည္း ဆက္ေရးရဦးမယ္။
ကိုယ့္ေတြ႕ (၂ မွာ ရပ္သြားတယ္)။
လမ္းဆံုးေရာက္သြားသူမ်ား (အဲဒါကလည္း ၂ မွာ ရပ္သြားတယ္)။
ေနာက္ (၁၃) မွာ ရပ္သြားခဲ့တဲ့ သူပုန္တေယာက္ရဲ႕ ဒိုင္ယာရီ။
ေဘာ့ဘ္မာေလ (သို႕မဟုတ္) ပန္းပြင့္ႏွလံုးသား-ဆိုျပီး ေရးခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒါလည္း ဆက္မေရးျဖစ္ဘူး။

ခုေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း အလုပ္ရႈပ္ေနလို႕ပါ။ အခ်ိန္ရရင္ ဆက္ေရးပါမယ္ ဆိုတဲ့ စာမ်က္ႏွာကိုပဲ ျပန္လွန္လိုက္ရ ပါတယ္။ သီခ်င္းေတြကိုလည္း အခ်ိန္ရမွ တီးေပးပါ့မယ္ အခ်ိန္ရမွ နားေထာင္ၾကပါေပါ့... း)