ဘေလာ့တေထာင္၊ ေဆာင္သင့္သည္မ်ားနဲ႕ ရပ္တန္႕သြားေသာစာမ်က္ႏွာမ်ား

ခုတေလာ အလုပ္ရႈပ္တာနဲ႕ ဘာစာမွ မေရးျဖစ္သေလာက္ကိုပါပဲ။ ကဗ်ာတခ်ိဳ႕သာ ေရးျဖစ္တာပါ။ သည္ေန႕ေတာ့ အခ်ိန္ နည္းနည္းရတာနဲ႕ သြားလည္ေနၾက ဘေလာ့တခ်ိဳ႕ကို သြားျပီး စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြ ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။၊ သည္ပို႕စ္ကေတာ့ ဘေလာ့ေတြ လိုက္ လည္ရင္းက ေခါင္းထဲေရာက္လာတဲ့ အေတြးတခ်ိဳ႕နဲ႕ ခံစားခ်က္ တခ်ိဳ႕ကို ခ်ေရးလိုက္မိ တာပါပဲ။

၁။
ပံုမွန္အားျဖင့္ က်ေနာ္ ဖတ္ေလ့ရွိတဲ့ ဘေလာ့ေတြကိုေတာ့ က်ေနာ့္ ဘေလာ့က ဆိုဒ္ဘားမွာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ ကဗ်ာဘေလာ့ (၄၃) ခု၊ တျခားဘေလာ့ (၁၀၇) ခု ဆိုေတာ့ အားလံုးေပါင္း (၁၅၀) ရွိပါတယ္။ ပို႕စ္အသစ္တက္တိုင္း သြားဖတ္ေနၾကပါ။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္ ဖတ္ျဖစ္၊ ဖတ္ေနတဲ့ ဘေလာ့ေတြကလည္း ရာနဲ႕ခ်ီေနတယ္လို႕ ေျပာရမွာပါ။ သည္ေတာ့ အကုန္လံုးကို အိမ္တိုင္ရာေရာက္ သြားမဖတ္ႏိုင္ပါဘူး။ သည္လိုနဲ႕ ဘေလာ့တခ်ိဳ႕ကို Google Reader ထဲမွာ Feed ယူထားလိုက္ပါတယ္။ ပံုမွန္ဖတ္ေနၾက ဘေလာ့ေတြက လြဲရင္ က်န္တဲ့ ဘေလာ့ ေတြကိုေတာ့ Google Reader ကေနပဲ ဖတ္ေနၾကမို႕လို႕ ကြန္မန္႕ေပးခ်င္မွသာ ဘေလာ့အထိ လိုက္သြားျပီး ဖတ္ပါတယ္။ Reader မွာ က်ေနာ္ Feed ယူထားတဲ့ ဘေလာ့ေတြကလည္း အားလံုးေပါင္း ၂၄၀ ေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ အမ်ားစုက ေန႕တိုင္းနီးပါး မဟုတ္ေတာင္ ၃ ရက္ တပို႕စ္ေလာက္ တင္ေနၾကတာဆိုေတာ့ Reader က ဖတ္ရင္ပဲ တေန႕ကို ပို႕စ္ေပါင္းတရာ ေက်ာ္ေလာက္ ဖတ္ေနရတာပါ။

အဲသည္မွာ က်ေနာ္ သြားေတြးမိတာက - ေအာ္ တို႕ ဘေလာ္ဂါေတြလည္း စား၀တ္ေနေရး အတြက္ လံုးပမ္းရ၊ ဘေလာ့ေရးရ၊ ဘေလာ့လည္ရ၊ ကြန္မန္႕ေတြေပးရ၊ ကြန္မန္႕ေတြ ျပန္ရ၊ ဆီပံုးထဲေရးရ၊ ဆီပံုးထဲကစာေတြ ျပန္ရ၊ သည္ၾကားထဲ တန္းပလိပ္ျပင္ရ ဘာညာနဲ႕ အခ်ိန္ေတြ အေတာ္ပါးရွေနၾကမွာပဲ။ သည္ၾကားထဲ ဘေလာ့ အသစ္ေတြကလည္း အင္နဲ႕အားနဲ႕ ေဟာတခု ေဟာတခု ေပၚလာေနေတာ့ အရွိန္အဟုန္ၾကီးၾကီးနဲ႕ စီးခ်လာတဲ့ ျမန္မာ ဘေလာ့ ေရစီးေၾကာင္းၾကီးထဲမွာ ဘေလာ္ဂါေတြခမ်ာ ယက္ကန္ယက္ကန္ ျဖစ္ေနၾကျပီေပါ့ လို႕ ေတြးေန မိေတာ့တာပါ။ “ဘဲအုပ္က တရာ ႏွစ္ရာ မေဗဒါက တပင္ထဲ ” ဆိုတဲ့ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ နံမည္ေက်ာ္ ကဗ်ာတစကိုေတာင္ ရီခ်င္ေနမိေသးေတာ့တယ္။ က်ေနာ့္ဘာသာက်ေနာ္ စိတ္ထဲမွာ ေတာ့ “ဘေလာ့အုပ္က တေထာင္ ႏွစ္ေထာင္... ဘေလာ္ဂါက တေကာင္ထဲ...” လို႕ ေရရြတ္ ေနမိေၾကာင္းပါ။

၂။
သည္ၾကားထဲမွာ ဘေလာ့ေတြလည္ရင္း ေရာက္ျဖစ္တဲ့ ဘေလာ့ရဲ႕ဆိုဒ္ဘားမွာ တင္ထားတဲ့ လင့္ေတြကို ၾကည့္မိတဲ့အခါ က်ေနာ္ မေရာက္ဖူးေသးတဲ့ ဘေလာ့ေတြက စိတ္၀င္စားစရာ ေခါင္းစဥ္တခုခုေတြ႕မိရင္ အဲသည္ ဘေလာ့ပို႕စ္ေတြကို ေရာက္သြားတတ္ပါတယ္။ ႏွစ္သက္မိတဲ့အခါ က်န္တဲ့ ပို႕စ္ေတြပါ ဖတ္ရင္း က်ေနာ့္ ဖတ္ရမယ့္စာရင္းထဲ ဘေလာ့တခု ေနာက္ထပ္ တိုးသြားေတာ့တာပါပဲ။ သို႕ေသာ္ အျမဲတမ္းေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူးေပါ့ေလ။ တခါတေလလည္း ပို႕စ္ေၾကာင့္ မဟုတ္ပဲ ဘေလာ့ နံမည္ကိုက စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းေန တာနဲ႕ ေရာက္သြားတာမ်ိဳးလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ဒါေပသည့္ ေရာက္သြားတိုင္း ႏွစ္သက္ သြားတာမ်ိဳး ေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ဘေလာ့ေတြကို ၾကိဳက္မၾကိဳက္ဆိုတာက တဦးခ်င္း ႏွစ္ျခိဳက္မႈနဲ႕လည္း ဆိုင္တာ ဆိုေတာ့ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္မႈျခင္း မတူတဲ့ ဘေလာ့ေတြကို ေရာက္သြားတဲ့အခါ ဘာမွမပါပဲ လွည့္ျပန္လာရတယ္ လို႕ပဲ ေျပာရမွာပါ။ ဥပမာ - က်ေနာ္က ကဗ်ာေတြကို ႏွစ္သက္တယ္၊ ကဗ်ာေရးတဲ့ ဘေလာ့တိုင္းနီးပါးကို ဖတ္ပါတယ္၊ သို႕ေသာ္လည္း ကဗ်ာေရးတဲ့ ဘေလာ့တခုကို ေရာက္သြားတဲ့အခါ အဲသည္ဘေလာ့က ကဗ်ာ ပံုစံေတြကို က်ေနာ္က မႏွစ္ျခိဳက္ဘူး။ အဲလို ဘေလာ့ေတြက်ေတာ့လည္း က်ေနာ့္ ဖတ္ရမယ့္ စာရင္းထဲ ပါမသြားေတာ့ဘူးေပါ့ေလ။

သည္မွာ က်ေနာ္ တခုသြားေတြးမိတာပါ။ ဘေလာ့ေရးတာက ေရးခ်င္လို႕ ေရးတာမွန္ေပမယ့္ ကိုယ္ေရးတာကို ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စိတ္ကေတာ့ ဘေလာ္ဂါတိုင္းမွာ ရွိမွာပါ။ “ဘယ္သူမွ ဖတ္ဖို႕ မဟုတ္ဘူး။ ဖတ္ခ်င္ဖတ္ မဖတ္ခ်င္ေန” ဆိုရင္ေတာ့ ဘာလို႕ အလုပ္ရႈပ္ အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး စကတည္းက ဘေလာ့ေပၚ တင္ေနမလဲေလ... မဟုတ္ဘူးလား။ ဘေလာ့ေပၚ တင္ျပီ ဆိုကတည္းက လူဖတ္ေစခ်င္လို႕ေပါ့။ သည္ေတာ့ လူဖတ္ေစခ်င္ရင္ ဖတ္ေစခ်င္လာ ေအာင္လည္း ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိဖို႕ လိုတယ္လို႕ ထင္မိတယ္။ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တာကလည္း အခုလို က်ေနာ္ မသိေသးတဲ့ ဘေလာ့ အသစ္ေတြ သြားဖတ္မိတဲ့ အေၾကာင္း အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလို ပို႕စ္ရဲ႕ ေခါင္းစဥ္က စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းတာမ်ိဳး၊ ဘေလာ့နံမည္က စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းတာမ်ိဳး၊ ဘေလာ့ပို႕စ္ရဲ႕ အတြင္းသားကိုက စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းတာမ်ိဳး စသည္ျဖင့္ေပါ့။ ေနာက္တခု က်ေနာ္ေတြးမိတာကေတာ့ ဘေလာ္ဂါမွန္သမွ် ကိုယ့္ဆိုဒ္ဘားမွာ ကိုယ္ဖတ္ေနတဲ့ ဘေလာ့ေတြရဲ႕ လင့္ေလးေတြကို တင္ထားေပးရင္ ေကာင္းမယ္လို႕ ထင္တယ္။ ဒါမွ တျခား ဘေလာ္ဂါေတြ မသိေသးတဲ့ ဘေလာ့ေတြကို ေ၀မွ်ေပးရာ ေရာက္မယ္၊ လိုက္လံရွာေဖြေနရတဲ့ အခ်ိန္ကိုလည္း အကုန္ သက္သာေစမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ေဆာင္သင့္တာေလးေတြလို႕ ေတြးထင္မိေၾကာင္းပါ။

၃။
ေနာက္တခုက ဘေလာ့ေတြက အဲသည္ ဆိုဒ္ဘားအေၾကာင္းပါပဲ။ ဆိုဒ္ဘားေပၚက ဘေလာ့လင့္ေလးေတြကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ပို႕စ္ေတြက ဘယ္တုန္းက တက္လာတယ္ ဆိုတာ အမ်ားအားျဖင့္ ေဖာ္ျပထားေလ့ရွိပါတယ္။ 1 hr ago, 2 days ago, 3 weeks ago စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ။ အဲသည္မွာ တခ်ိဳ႕ေတြဆိုရင္လည္း 6 months ago, 1 year ago တို႕ဆိုတာပါ ေတြ႕တတ္ပါေသးတယ္။ ဒါကလည္း အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေတာ့ ရွိၾကမွာေပါ့ေလ။ အလုပ္မ်ားေနတာ၊ ခရီးထြက္ေနတာ၊ က်န္းမာေရးမေကာင္းတာ စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ။ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ဘေလာ့ကို ဆက္မေရးႏိုင္ပဲ ထားခဲ့ရတာ။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဘ၀ လမ္းဆံုးကို ေရာက္သြားလို႕ ဆက္ကို မေရးႏိုင္ေတာ့တာ။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ မတရား ဖမ္းဆီး ေထာင္ခ်ခံေနရတာေတာင္ပါေသး။ အဲသည္လို အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ရပ္တန္႕ေနတဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြကို ဘေလာ့ေတြရဲ႕ ဆိုဒ္ဘားမွာ ျမင္ရတဲ့အခါ က်ေနာ့္မွာ အေတြးေတြ မီးခိုးအူလာမိတာပါပဲ။

ဥပမာ - က်ေနာ့္ဆိုဒ္ဘားက ကဗ်ာဘေလာ့မ်ားထဲက ေခးေအာ့စ္ 6 months ago ။ အျခားဘေလာ့မ်ား စာရင္းထဲမွာ ပါတဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြထဲမွာ ဆိုရင္ အန္ကယ္ေအာင္ အန္ကယ္ေအာင္နဲ႕ က်ေနာ့္ကို လာလာ ေအာ္တတ္တဲ့ တူေမာင္မ်ိဳး 4 months ago “ဦးနာေအာက္၊ ေအာက္မေအာက္”-ေရးျပီး ေပ်ာက္သြားတဲ့ ကိုေမာင္ရင္ 5 months ago “စကၠဴငွက္ကေလး”-ကို ေနာက္ဆံုးေရးျပီး သေဘၤာေပၚ တက္ေျပးသြားတဲ့ ညီငယ္ ဇင္ေယာ္ 7 months ago စသည္ျဖင့္ေပါ့ေလ။ ေပ်ာက္သြားလိုက္ၾကတာ။ ျပန္ကို ေပၚမလာေတာ့ဘူး။ သူတို႕ထားခဲ့တဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြကေတာ့ ေရွ႕ဆက္ မေရြ႕လ်ားႏိုင္ေတာ့ပဲ ေအးခဲ ရပ္တန္႕လို႕။ ရပ္တန္႕သြားတဲ့ စာမ်က္ႏွာေတြက သူတို႕ ပိုင္ရွင္ေတြကို ေမွ်ာ္ေနၾကေလမလား။ သူတို႕ေတြ ဘာေတြ ျဖစ္ေနၾကပါလိမ့္။ အဆင္မွ ေျပၾကရဲ႕လား။ သူတို႕ ဘေလာ့ေတြကို လြမ္းေနၾကမလား... စသည္ျဖင့္ မီးခိုးေတြ အူထလာမိေၾကာင္းပါ။