တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္

(မအယ္ ရဲ႕ ဘလာဘလာယဥ္ေက်းမႈကို ဖတ္ျပီး သူ႕ ပို႕စ္ကို ေထာက္ခံသည့္ အေနျဖင့္ သည္စာကို ေရးပါသည္)

ဘယ္နားသြားသြား တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ႕ ၾကားေနရသည္။

- ဟဲ့... သိလား... ဘယ္သူ႕ကိုေလ... ဘယ္၀ါက... အ၀ွာအမႈ လုပ္လိုက္ျပီတဲ့... အခု ဟိုေနရာကို ပို႕လိုက္ျပီတဲ့... ဟိုေလာက္ေတာ့ အျပစ္ခ်မယ္လို႕ ေျပာေနၾကတယ္... သိလား... -

အလြန္တရာ လွ်ိဳ႕၀ွက္အပ္ေသာ အႏွီႏိုင္ငံၾကီးမွာ လင္မယားခ်င္း စကားေျပာလည္း တီးတိုး ေျပာရေလသည္။ သည္လိုနဲ႕ ေစ်း၀ယ္ဖို႕ သြားသြား၊ ဘတ္စကား တိုးစီးစီး၊ ခရီးပဲ ထြက္ထြက္၊ လဘက္ရည္ဆိုင္ပဲ ထိုင္ထိုင္၊ ဘီယာဆိုင္မွာပဲ ႏွပ္ႏွပ္ တီးတိုးတီးတိုး ေျပာဆိုေနသံေတြ ကေတာ့ အဆက္မျပတ္ကို ၾကားေနရေလသည္။ လူေတြလူေတြ ႏွစ္ေယာက္ ရွိေနလို႕ကေတာ့ တီးတိုး တီးတိုး လုပ္၊ တြတ္တီး တြတ္တာ ေျပာ ေနၾကေတာ့သည္။ အထက္မွ တီးတိုးစကားနဲ႕ အတူ ေနာက္ဆက္တြဲ အျမဲၾကားေနရသည္ကေတာ့...

- စိတ္ညစ္ဖို႕ ေကာင္းလိုက္တာ... -

စိတ္ညစ္ဖို႕ပါဆိုမွ ဘယ္လိုလုပ္ ေကာင္းေတာ့မလဲ။ ဒီလူေတြဟာ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ စိတ္ မညစ္ဖို႕ ကသာ ေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူးလား။ အေတာ္ ခက္တဲ့လူေတြ။ စိတ္ညစ္ဖို႕ဆိုတာကို ေကာင္းတယ္လို႕ သူတို႕ ယူဆေနလို႕ အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေအာင္ ထိုင္ စိတ္ညစ္ေန ၾကတာျဖစ္မယ္။ စိတ္မညစ္ဖို႕ကသာ ေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းကို ဒီလူေတြ နည္းနည္းေလးမွ စဥ္းစားမိၾကပံု မေပၚဘူး။ ဒီလိုမ်ိဳး ဘာမွ မစဥ္းစားတဲ့ လူေတြ အေၾကာင္းကို စဥ္းစားရတာလည္း အေတာ္ကို စိတ္ ညစ္ဖို႕ ေကာင္းတာပဲ။ ဒုေကၡာ... အာ.... ကိုယ္ပါ သူတို႕ စကားေတြ ခဏခဏ နားေထာင္မိျပီး ေရာေယာင္ျပီး စိတ္ညစ္ဖို႕ ေကာင္းေနမိျပီ။ ဒုကၡပါပဲ။

- ဘယ္လို လုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ မသိေတာ့ပါဘူး... -

ေဟာ ၾကားရျပန္ျပီ။ စိတ္ညစ္ဖို႕ ေကာင္းလိုက္တာ ဆိုတဲ့ စကားလိုပဲ။ ဒီစကားကလည္း မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ ဆိုတာ မသိရင္ - ဘယ္လို မလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ - အဲဒါကို ေတြးၾကရမွာ။ ဒီလူေတြ အဲဒါကို စဥ္းစဥ္းစားစား စဥ္းစားၾကပါေတာ့လား။ ဘယ္လို မလုပ္ရင္ ေကာင္းမယ့္ဟာေတြကို စဥ္းစားႏိုင္ၾကရင္ က်န္တာေတြက ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ လုပ္လို႕ ေကာင္းမယ့္ဟာေတြပဲေပါ့။ ဒီေလာက္ လြယ္တာေလးကို။ ဒီလူေတြ မစဥ္းစားႏိုင္ၾကတာ အံ့ပါရဲ႕။ ဒီလူေတြကို ဘယ္လို လုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ မသိေတာ့ပါဘူး။ ဟဲ့... ပလုပ္တုပ္... စဥ္းစားရင္းနဲ႕ ကိုယ္ပါ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ မသိတဲ့ ဂိုဏ္း၀င္ ျဖစ္ေနပါေပါ့လား။ မျဖစ္ေသးပါဘူး ေဖာက္ထြက္ျပီး ေတြးဦးမွပဲ။ out of the box လို႕ ေျပာေျပာေနၾကတာ အဓိပၸါယ္ရွိတယ္။ ျဖန္႕က်က္ေတြးတာတို႕၊ ေဖာက္ထြက္ေတြးတာတို႕... အဲလိုမ်ိဳးေပါ့။ ေနဦး ခုေလာေလာဆယ္ အိပ္ငိုက္ေနေတာ့ ျဖန္႕က်က္ မေတြးႏိုင္ေသးဘူး။ ေဖာက္ထြက္ပဲ ေတြးေတာ့မယ္။ ေဖာက္ထြက္ေတြးဖို႕ ခံုေပၚမွာ ေမွာက္လ်က္ေလး ... အဟဲ... း)

- ဒီလိုပဲ ထိုင္ၾကည့္ေနၾကေတာ့မွာလား... -

ေဟာ... ၾကားရျပန္ျပီ။ ခက္တဲ့လူေတြပဲ။
ဒီလိုပဲ ထိုင္မၾကည့္ခ်င္ရင္ ၾကည့္ေနလို႕ရတဲ့ နည္းေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနတဲ့ဟာကို။
ထိုင္မၾကည့္ခ်င္ရင္
ေဖာက္ထြက္ေတြးဖို႕ ေမွာက္လ်က္ကေလး ၾကည့္၊
ဒါမွမဟုတ္ နက္နက္ေတြးဖို႕ ပက္လက္ကေလး ၾကည့္၊
ဒါမွမဟုတ္ စိတ္လက္ေအးဖို႕ အိပ္လ်က္ကေလး ၾကည့္၊
ဒါမွမဟုတ္ အေရးအေၾကာင္းရွိေျပးဖို႕ ေဘးေစာင္းကေလးၾကည့္။
ထိုင္ မၾကည့္ခ်င္ရင္ေတာ့ ၾကည့္ခ်င္တဲ့ နည္းနဲ႕သာ ၾကည့္ၾကေပေတာ့ဗ်ာ။
ၾကည့္ဖို႕ပဲ ဆံုး ျဖတ္ထားၾကရင္ေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာသလိုသာ ၾကည့္ေနၾက ေပေတာ့။
အေကာင္းဆံုးကေတာ့ အဆိုေတာ္ ဖိုးကာရဲ႕ သီခ်င္းေလးတပုဒ္ရဲ႕ ေခါင္းစဥ္လို
တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ ေနၾကေပေတာ့ဗ်ား...

၀န္ခံခ်က္။ ။ က်ေနာ့္ အားနည္းခ်က္ တခုရွိတယ္။ ရြဲ႕တတ္တာပါ။ ဘေလာ့ေတြေပၚမွာ ကြန္မန္႕ေတြ ကိုလည္း ရြဲ႕ျပီး က်ေနာ္ ေရးတတ္တယ္... း) တကယ္ စိတ္ထဲက ေရးခ်င္လို႕ မဟုတ္ပါ။ ခုစာကလည္း တကယ္ ရီစရာ စာမဟုတ္ပါဘူး။ ရြဲ႕ခ်င္စိတ္ ေပၚလာတာနဲ႕ ေရးလိုက္တာပါလို႕ အရိုးသားဆံုး ၀န္ခံအပ္ပါတယ္။

(ေအာင္သာငယ္)