နားေထာင္လိုက္စမ္း...
ဒါဟာ ေျဖာင့္တန္းခဲ့ဖူးတဲ့့ မ်ဥ္းေကြးတေခ်ာင္းရဲ႕ ငိုသံ
ခရမ္းႏုေရာင္ေလးေတြ စြန္းထင္း ေပက်ံ...
ရင္ဘတ္ကို လာမွန္ခဲ့တဲ့လေရာင္
မဲနယ္ေတာင္တန္းေပၚ ျပိဳးျပက္...
ေအေကတလက္ လြယ္ရင္းေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့
ေျခသြားလမ္းေကာက္ေကာက္ေလး
ေကာင္ေလးတေယာက္ လြမ္းေဆြးေန ...
“အေမ...”လို႕ တၾကိမ္တခါသာ ေအာ္ဟစ္ျမည္တမ္းမိရံု...
လိပ္ျပာေတြ အလန္႕တၾကား ထခုန္တယ္...
ခုေတာ့ ေမႊးထံုေနတဲ့ အျပာေရာင္ပန္းေတြ ၾကား
အေမ ျငိမ္းခ်မ္းသြားပါပေကာ...
ေတာအုပ္တခုထဲက ထြက္ျပီးမွ
ေတာအုပ္တခုထဲ ေရာက္ရျပန္ေလတယ္...
လတ္ဆတ္သစ္လြင္ေနေသာ
အစိမ္းေရာင္ ေ၀ဒနာေတာမ်ား...
ငါ ေမာေနျပီ အခ်စ္္...
တႏွစ္မွ တခါ ပြင့္တတ္တဲ့ ပိေတာက္
လူဘယ္ႏွစ္ေယာက ္ရူးသြပ္ဖူးပါသလဲ...
အေတြးထဲမွာ အ၀ါေရာင္ေတြ...
တသက္မွာ တခါေလာက္ပဲ
ေကာက္ရခ်င္ေနပါျပီ...
အနီနဲ႕ အျပာ လမ္းအတူေလွ်ာက္ေတာ့
ခရမ္းေရာင္...
ပန္းခရမ္းျပာကို သတိရတယ္...
အနီနဲ႕အ၀ါ ကမ္းအတူေရာက္ေတာ့
လိေမၼာ္ေရာင္...
လိေမၼာ္သီးတလံုးေလာက္ေတာ့ စားခ်င္တယ္...
ေသြးနံ႕ေတြက ညွီေဟာင္...
သူ႕အေရာင္ကို ငါ မုန္းတယ္...
အလံေတြအားလံုးလိုလိုကလည္း
အနီေရာင္ေတြပါေနၾကေပါ့...
အလံေတြကို ငါ မုန္းတယ္...
အလံတလက္ေတာ့
ငါ ခ်စ္မက္ေန...
အဲသည္ထဲမွာ ခ်ိဳးငွက္ျဖဴ...
ATN
13 comments:
မႏွစ္က ဖတ္ခဲ့ ရတဲ့ အလံတလက္နဲ႕ ပန္းပြင့္ေတြ ကို
ဘာမဆိုင္ ညာ မဆိုင္ ေျပးသတိရမိပါတယ္
မဲနယ္ေတာင္တန္းေပၚက ေအေကတလက္ နဲ႕ ေကာင္ေလး တေယာက္
အိမ္ မျပန္ႏိုင္တဲ့ အေမ့ရဲ႕ သား
အစိမ္းေရာင္ ေတာအုပ္အလယ္က
လူရြယ္ပိုင္း တေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ အေမာေတြ
ရသေတြ အစုံ ခံစားလို႕ ရတဲ့ ကဗ်ာေလးတပုဒ္ပါ
ခင္မင္စြာျဖင့္
(mama)
ေျဖာင့္တန္းတဲ့မ်ဥ္းေကြးတစ္ေခ်ာင္းရဲ႕ငိုသံ ခရမ္းႏုေရာင္ေလးေတြစြန္းထင္းေပက်ံ
လတ္ဆတ္သစ္လြင္ေနေသာအစိမ္းေရာင္ေ၀ဒနာေတာမ်ား............
ဒီစာသားေလးေတြကဆန္းသစ္တယ္ကိုေအာင္သာငယ္ေရ....တစ္ပုဒ္ထဲနဲ႔ရသစံုကိုေပးစြမ္းႏိုင္တယ္...စကားမစပ္...၂ ရသြားတယ္ :)
ခုတေလာ အေရာင္ေတြအေၾကာင္းဖတ္ေနရတာ ႀကိဳက္တယ္။
အနီနဲ႕ အျပာ လမ္းအတူေလွ်ာက္ေတာ့
ခရမ္းေရာင္...
ဒီကဗ်ာေလးကိုလည္း ႀကိဳက္လိုက္တာ။
ေအေကတလက္ လြယ္ရင္းေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့
ေျခသြားလမ္းေကာက္ေကာက္ေလး
အဲ့တပိုဒ္ အႀကိဳက္ဆံုး
း)
အေရာင္ေတြကို စကားလံုးေတြနဲ႕ ပံုေဖာ္ျပသြားတာ လွတယ္...
အျဖဴဟာ အေရာင္မဟုတ္ေတာ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ တကယ္ရွိရဲ႕လား သံသရျဖစ္မိတယ္...
းဝ)
ကိုေအာင္သာေရ
ဒီကဗ်ာေလးက တကယ္ေကာင္းတာပါလား။
အသံေတြက လွ ။ အေရာင္ေတြလည္း ပါေနေတာ့
တကယ္ ေကာင္းပါတယ္။
ဆက္၍ ဆက္၍ ေရးသားနိဳင္ပါေစလို႔။
ကဗ်ာေလးက လွလည္းလွတယ္ ေကာင္းလည္း ေကာင္းပါတယ္။ သက္တန္႔ေရာင္ျခယ္လိုက္ေတာ့ ကဗ်ာက ပိုၿပီး အသက္၀င္သြားတယ္။
စိန္ပန္းျပာေတြကုိ လြမ္းတယ္ ကဗ်ာေလး ေကာင္းတယ္ ကုိေအာင္သာငယ္ :D
ေအးျမသာယာပါေစ
(ရန္ကုန္သား)
အေရာင္စံု နဲ ့အေတြးစံု အေၾကာင္းစံု အသံစံု အားလံုးစံုေအာင္ ဖြဲ ့ထားတဲ ့ ေရာင္စံု ကဗ်ာေလး ..မိုက္တယ္ ။ ၾကိဳက္တယ္ ။
အဲ.. မန္ ့တဲ့ သူေတြေတာင္ အေတာ္စံု ေနျပီဘဲ...
အေတာင္စံုရင္ ျပန္ခ်င္ဘီ ။ အဲ .. ပ်ံခ်င္ဘီ ။ အိမ္ကို ...
အေရာင္ေတြမ်ားစြာနဲ႔ ျခယ္သထားခဲ႔တဲ႔ ဘ၀ထဲက ခံစားမႈ ေရာင္စံုေတြပါလားအစ္ကို..။ ေနာက္ဆံုးမေတာ႔ ခ်ိဳးျဖဴငွက္ေလးပါတဲ႔ အလံေလးကိုပဲ တလူလူ လြင႔္ေနေစခ်င္ပါရဲ႕ေလ..။
tg
ဒီကဗ်ာ က
မေနာ္ဟရီ နဲ႕ စကားေျပာျခင္း လို႕ ေခါငး္စဥ္ ေပးသင့္တာေပါ့
သူ႕ရဲ႕.. အျဖဴေရာင္သက္တံတစင္းနဲ႕ ကၽြန္မရဲ႕ ေရာင္စုံသီခ်င္းေတြ.. ဆိုတဲ႕စာကို အတိအက် ျပန္လည္ပုံေဖၚ ေပးထားပဲ ကို
စဥ္းစားစရာေပပဲ..
To anonmymous -
အင္း... ဟုတ္ပါ့...
အမွန္ေတာ့ တိုက္ဆိုင္တာပါ...
သို႕ေသာ္လည္း - အျဖဴေရာင္သက္တံတစင္းနဲ႕ ကၽြန္မရဲ႕ ေရာင္စုံသီခ်င္းေတြ - က က်ေနာ့္ကို လႊမ္းမိုးသြားတာ ျဖစ္မွာပါ...
ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ မေနာ္ဟရီဆိုတာ လႊမ္းမိုးႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ကဗ်ာဆရာမ တေယာက္မို႕လို႕ပါ...
ဟုတ္ ပ
နီညိုေတာအုပ္
အဆိပ္ေငြ ့တန္းေတာအုပ္
”ခြမ္မိန္းလု” ေတာအုပ္
သိန္းငွက္တို ့ရဲ ့ေတာအုပ္ထဲ
အစိမ္းေတြနဲ ့ပလူးပလဲ က်ဳပ္လည္းအႀကိမ္ႀကိမ္
ေခ်ာ္လဲ ခဲ့ဖူးၿပီ
ကိုေအာင္သာငယ္ ေရ...
က်န္းမာပါေစဗ်ား။
ေတာအုပ္တခုထဲက ထြက္ျပီးမွ
ေတာအုပ္တခုထဲ ေရာက္ရျပန္ေလတယ္...
လတ္ဆတ္သစ္လြင္ေနေသာ
အစိမ္းေရာင္ ေ၀ဒနာေတာမ်ား...
ငါ ေမာေနျပီ အခ်စ္္...
Post a Comment