Oct 2, 2008

ေလာကလမ္း



















ခႏၶာကိုယ္ၾကီးကသာ လႈပ္ရွားျပီး
ႏွလံုးသားက ရပ္တန္႕ေနတဲ့အခါ
လူဟာ
စက္ရုပ္တေကာင္နဲ႕ ပိုတူတူလာတယ္၊

ဒီလိုနဲ႕
ငါ့ရဲ႕စ်ာပန
ငါကိုယ္တိုင္ ရပ္ၾကည့္ခဲ့ရပါေပါ့။

တကယ့္အမွန္မေတာ့
အဆိပ္ေတြ အန္ခ်ထားခဲ့တဲ့ေျမြဟာ
ငါပါကြယ္။
ကံ့ေကာ္ရိပ္မွာ
အိပ္ေနတဲ့ငွက္ကိုလည္း
မျမိဳခ်ခဲ့ပါဘူး။

သူရူးတေယာက္
ေကာက္ကာငင္ကာ ထထေအာ္တတ္သလိုမ်ိဳး
အေၾကာင္းမဲ့ကို ေသြးဆိုးၾကည့္ခ်င္ေနေသးတယ္။
ဒီေလာကၾကီး
နားညည္းသြားမလားလို႕....

ဒီလိုနဲ႕
၀ါယာၾကိဳးအစေတြလို
က်ဲမြဖြာလန္ေနတဲ့ ဦးေႏွာက္ဟာ
မူလီတေခ်ာင္းစာပဲ က်န္ရစ္ခဲ့တယ္
က်ပ္ႏိုင္သေလာက္သာ က်ပ္ပစ္ခဲ့ေတာ့ ေလာကေရ...

တံခါးေတြေပ်ာက္တယ္
ေန႕အလင္းေတြ ေမွာက္က်တယ္
ညေရာက္တာက ေစာလြန္းတယ္
ျပစ္တင္စရာေတြ ထံုမႊန္းေနတဲ့ဘ၀ဟာ
ေသရြာ မေရာက္ခင္ အသက္ကုန္ခဲ့...

ဘာပဲ ေျပာေျပာ
ေခ်ာင္းတေခ်ာင္းလို ငါ တိမ္ေကာခဲ့တယ္။

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္
ျမစ္တျမစ္လို ငါ စီးဆင္းပစ္ခဲ့တယ္။

ဘယ္လိုပဲ ေျပးေျပး
ငါဟာ မေမာႏိုင္ေသးပါဘူးကြယ္။

ATN

22 comments:

MANORHARY said...

ကၽြန္မလည္း တစ္ခါတစ္ခါေတာ့..သူရူးတေယာက္
ေကာက္ကာငင္ကာ ထထေအာ္တတ္သလိုမ်ိဳး
အေၾကာင္းမဲ့ကို ေသြးဆိုးၾကည့္ခ်င္ေနေသးတယ္။
စိတ္ေတြသိပ္တင္းၾကပ္လာရင္ ေပါ့....

Myo Win Zaw said...

မူလီကိုျပဳတ္မထြက္ေအာင္က်ပ္ပစ္ခံခဲ့ရေတာ့ အရစ္ျပဳန္းဦးေနွာက္ျဖစ္ကုန္တာေပါ့

ကုိေအာင္ said...

က်ေနာ္ေတာ့ ငယ္ငယ္က စိတ္ရူးေပါက္လာရင္ ေရခ်ဳိးခန္း တံခါးကုိပိတ္ျပီး ရသမွ် သီခ်င္းစာသားေတြကို
အက်ယ္ၾကီး ေအာ္ဆုိတယ္။ အခုေတာ့ ၀င္ေလ ထြက္ေလ ဘာေလ နည္းနည္းေတာ့ သိလုိ႕။ စိတ္သေဘာက ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္ အကိုေရ။

pandora said...

အေနာ္ကေတာ့ ခုေနာက္ပိုင္းမွာ စိတ္ရႈပ္လာရင္ ေစ်းသြားၿပီး ဟင္းေတြအမ်ားႀကီး ခ်က္တယ္။

သစ္နက္ဆူး said...

ကိုေအာင္ေရ....
ေရးဖြဲ့တဲ ့ကဗ်ာေတြ ေကာင္းလွခ်ည္လားဗ်ာ...။
ရင္ကို ဘယ္ေလာက္မ်ားရင္းခဲ့ရပါသလဲ ဆိုတာ
ကဗ်ာကိုဖတ္တာနဲ ့ျမင္ေန၇တယ္...။

Moe Cho Thinn said...

အကိုေရ
စိတ္မ်ား ညစ္ေနသလား။ တခါတေလ ဒီလိုပဲ ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ေတြးေပါ႔။
ခ်ိဳသင္းကေတာ႔ စိတ္ညစ္ရင္ ဆံပင္သြားညွပ္တယ္။ တခါကမ်ား မယ္သီလရွင္လို တိုဖူးရဲ႔ :P

Anonymous said...

က်မရဲ ့ အမိုက္ပံုးမွာ အရင္ကဆို ပန္ကန္ကြဲေတြ ေန ့တိုင္းေတြ ့ရတယ္။ စိတ္ညစ္တိုင္းခြဲပစ္တာ။

mgphonemyint said...

အကုိၾကီးေရ.. ဒီလမ္းက
အတက္ အက် ၾကမ္းတယ္ေနာ္..။

Unknown said...

တံခါးေတြေပ်ာက္တယ္
ေန႔အလင္းေတြ ေမွာက္က်လာတယ္
ညေရာက္တာက ေစာလြန္းတယ္
ျပစ္တင္စရာေတြ ထံုမႊန္းေနတဲ့ဘ၀ဟာ
ေသရြာ မေရာက္ခင္ အသက္သုန္ခဲ့တယ္..............

မွန္လိုက္တာ အကိုရာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘ၀ေတြလည္း
အာဏာရွင္ေတြရဲ့ လက္ထက္မွာ အသက္ကုန္ေနခဲ့ျပီေပါ့

Unknown said...

ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္း ကိုယ့္စ်ာပန ကိုယ္ရူရင္းနဲ႕ပဲ....။

လင်းထက် said...

အကို႕လို ေရးတတ္ခ်င္ လိုက္တာဗ်ာ..။

Anonymous said...

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္
ျမစ္တျမစ္လို ငါ စီးဆင္းပစ္ခဲ့တယ္။

ဘယ္လိုပဲ ေျပးေျပး
ငါဟာ မေမာႏိုင္ေသးပါဘူးကြယ္။

ေတာ္ေသးတာေပါ့ အန္ကယ္ရာ မေမာဘူဆိုလို ့ တူေတာ္ေမာင္ကေတာ့ ေမာလို ့ ခဏနားခ်င္စိတ္ေတာင္ေပါက္ေနျပီးးးးးးးး

Anonymous said...

ကုိၾကီးေအာင္သာငယ္ေရ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဖတ္ရ တုိင္းရင္ထဲကုိထိတယ္ဗ်ာ ကုိၾကီးေအာင္သာငယ္ကဗ်ာ ေတြက ကဗ်ာတုိင္းကဗ်ာတုိင္း ခံစားခ်က္အျပည့္ဗ်ာ ရင္နဲ႕ရင္းတဲ့ကဗ်ာေတြဆုိတာသိသာတယ္

mama said...

ကဗ်ာေလး ဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္
မြန္းက်ပ္ေနတဲ႕ ဘ၀ကို တစ္ခု ျမင္သာလြန္းတယ္
ဒါေပမဲ႔ .............
အကုန္လုံး က ၀ိုင္းကူျပီး စိတ္ပ်က္ေပးေနၾကရင္
ဘ၀ က ဘယ္ေနေပ်ာ္ပါေတာ့မလဲ..ေနာ္
တစ္ခါတစ္ေလ.. အေျပာင္း အလဲ သေဘာမ်ိဳးနဲ႕
ေျပာင္းျပန္ေတြး ၾကည့္ပါလား...
တစ္ကယ္ေတာ႕ ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ ေလာကၾကီးမွာ
လွပျပီး ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ႕ အရာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနပါတယ္....

ATN said...

manorhary - ေအးဗ်ာ - ေျဖေလ်ာ့စရာဆိုလို႕ အဲတနည္းပဲ ရွိေတာ့ေလသလား။

myo win zaw - ဦးေႏွာက္ရွိေနတာပဲ ကံေကာင္း။

ကိုေအာင္ - သီခ်င္းေတြ ဆိုႏိုင္ေသးတာ ကံေကာင္းေနေသးတာပဲ။

pandora - ခ်က္ျပီးရင္ တခြက္ေတာ့ ပါဆယ္ ပို႕ေပးဗ်။ အဲလို မဟုတ္ရင္ စိတ္ဒုကၡေပးတာနဲ႕အတူတူပဲ။

thorn museum - ကိုသစ္ကေတာ့ ေျမွာက္ခ်ည္း ေပးေနတာပဲ။

moe cho thin - ညစ္လည္း ညစ္တယ္၊ မညစ္လည္း မညစ္ဘူးပါဘူး ညီမေရ။ အကိုကေတာ့ ဆံပင္ အရွည္ၾကီး။

အယ္ဇီ - အကုန္အက်ေတြ မ်ားပါ့မယ္ဗ်ာ အဲေလာက္ မေပါက္ကြဲနဲ႕ေလ။

ေမာင္ဖုန္းျမင့္ - ကိုယ့္ညီပဲ ေျပာေတာ့ကြာ။

tharrhtoo - စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ ညီေရ႕။

black dream - အတူတူပဲေပါ့ ဟုတ္လား။

လင္းထက္ - ေရးတတ္စရာ မလိုပါဘူး ေမာင္ ေရးခ်ဖို႕ပဲ လိုတာပါ။

တူေမာင္မ်ိဳး - ခဏနာခ်င္ရင္ နားဦးေလ။ ေရွ႕ခရီးက အေ၀းၾကီးကိုး တူေမာင္ရဲ႕။

မ်က္၀န္းနက္ - ခံစားတတ္ေသာ ႏွလံုးသားျမည္သည္ကား ခံစားပါေစ။

mama - အားေပးစကားအတြက္ ေက်းဇူးပါ။ ကဗ်ာကေတာ့ ကဗ်ာသာပါပဲ။

Kaung Kin Ko said...

ကဗ်ာေလး ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ အထူးသျဖင့္ေအာက္က ႏွစ္ပုိဒ္နဲ ့သူရူးတစ္ေယာက္လို ဆိုတဲ့ အပိုဒ္။ အရမ္းၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။

ခႏၶာကိုယ္ၾကီးကသာ လႈပ္ရွားျပီး
ႏွလံုးသားက ရပ္တန္႕ေနတဲ့အခါ
လူဟာ
စက္ရုပ္တေကာင္နဲ႕ ပိုတူတူလာတယ္၊

ဒီလိုနဲ႕
ငါ့ရဲ႕စ်ာပန
ငါကိုယ္တိုင္ ရပ္ၾကည့္ခဲ့ရပါေပါ့။

wai lin tun said...

အခုေနာက္ပုိင္း ေပါက္ကြဲတဲ့ကဗ်ာေတြ၊ ညည္းခ်င္းကဗ်ာေတြ ေရးခ်င္စိတ္ေပၚလာရင္ေတာင္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ခ်ဳပ္ထိမ္းတယ္။
ခ်ဳိ႕တဲ့ရွားပါးမွန္း သိေပမယ့္ ဘ၀ထဲမွာ အဲဒီေပ်ာက္ဆုံးေနတဲ့ အလွတရားေလးကုိပဲ ရွာေဖြေမာၾကည့္ခ်င္မိတယ္။
ၾကာရင္ ဘ၀ထဲမွာ အႏုပညာ မ်ဳိးတုန္းသြားမွာ စုိးလုိ႕ပါဗ်ာ။

ဇင္ေယာ္ said...

အစ္ကိုကေတာ့ ကံ့ေကာ္ရိပ္မွာ အိပ္ေနတဲ့ငွက္ကို
မျမိဳခ်ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကံ့ေကာ္လမ္းက ခရမ္းၿပာအိမ္မက္ေတြကို ၿဖိဳခ်ခဲ့တဲ့သူေတြကေတာ့ .......
အစ္ကိုေရ ဒီဘ၀လမ္းမွာ က်ေနာ္တို ့ မေမာတမ္း ဆက္ေလွ်ာက္ၾကရေအာင္။

Nyein Chan Aung said...

ကဗ်ာေကာင္းလွခ်ည္လားဗ်ာ..

တကယ့္အမွန္မေတာ့
အဆိပ္ေတြ အန္ခ်ထားခဲ့တဲ့ေျမြဟာ
ငါပါကြယ္။
ကံ့ေကာ္ရိပ္မွာ
အိပ္ေနတဲ့ငွက္ကိုလည္း
မျမိဳခ်ခဲ့ပါဘူး။

တစ္ပုဒ္လံုး ႀကိဳက္တယ္..။

Anonymous said...

ကဗ်ာေလးကေကာင္းလိုက္တာ...
အဲလုိေရးတတ္ခ်င္တယ္...

ATN said...

ေကာင္းကင္ကို - ႏွစ္သက္တယ္ဆိုလို႕ ေက်းဇူးပါညီေရ

ကိုေ၀လင္း - ဆည္က်ိဳးတာပါဗ်ာ ဘာမွ မဟုတ္။

ဇင္ေယာ္ - တို႕ဇင္ေယာ္ၾကီးကိုေတာ့ ဒီတခါ တကယ္ေလးစားသြားျပီ။

nyein chan aung - ေက်းဇူးပါ ညီေရ႕

ရွင္မင္းညိဳ - ေက်းဇူးပါ။ ေရးတတ္စရာ မလိုပါဘူးေလ ေရးခ်လိုက္ဖို႕ပဲလိုတာပါ။

ေမာင္ပိစိ said...

ေသြးဆိုးၾကည့္လို႔ ေလာကႀကီး နားညည္းေၾကးဆို
က်ေတာ္လဲ ေသြးဆိုးၾကည့္ခ်င္ ေသးတယ္ :)